Έσφιξε την μπουνιά του για να νοιώσει για
λίγο δυνατός. Έφτιαξε όσο καλύτερα μπορούσε την γραβάτα του και σήκωσε ελαφρώς
τον γιακά του προς τα έξω. Τέντωσε τα χαρακτηριστικά του προσώπου του και πήρε
την ψυχρή γνώριμη έκφραση που είχε πάντα. Κοίταξε το ρολόι και διαπίστωσε πως
το ραντεβού του τον είχε στήσει ήδη δύο ολόκληρα λεπτά. Δεν του άρεσε καθόλου
να τον στήνουν, ειδικά σε επαγγελματικά ραντεβού. Αυτό έδειχνε πως ο απέναντί
του δεν τον σεβόταν, δεν τον υπολόγιζε και γενικώς δεν ήταν εμπιστοσύνης.
Η πόρτα του γραφείου του άνοιξε απότομα και
μια καστανόξανθη κοπέλα εμφανίστηκε γεμάτη άγχος μπροστά του, μαζί με ένα σωρό
χαρτιά. Τα άφησε με ατσούμπαλο τρόπο πάνω στο γραφείο του και αφού έστησε την
κορμοστασιά της, τον κοίταξε με ένα φοβισμένο χαμόγελο.
«Το ραντεβού σας μόλις ήρθε»
«Να του πεις να περάσει», την διέταξε με
μια στραβή ματιά και την έκανε να φύγει κακήν κακώς το ίδιο τρομαγμένη με πριν.
Ένας ψιλόλιγνος κύριος μπήκε σχεδόν
αγενέστατα στο γραφείο και αφού πέταξε τις στάχτες από το πούρο του στο πάτωμα,
προχώρησε προς τον Δούκα, ο οποίος τον κοιτούσε ψυχρός.
«Να φανταστώ πως όση ώρα με στήσατε, εγώ θα
έπρεπε να αποφασίσω μόνος μου για τα θέματα για τα οποία θα έπρεπε να έχουμε
ήδη λύσει. Μου τρώτε πολύτιμο χρόνο κύριε Τριανταφύλλου», του είπε σε ψυχρό
τόνο, κοιτώντας τον με απάθεια και λίγη αντιπάθεια.
«Έχετε εκλεπτυσμένο χιούμορ κύριε Δούκα»,
ανταπάντησε ο κύριος Τριανταφύλλου χαμογελαστός.
«Δεν φημίζομαι για το χιούμορ μου», τον
διαβεβαίωσε ο Δούκας εκνευρισμένος με την αλαζονεία του επισκέπτη του.
«Τώρα ποιος σπαταλάει άσκοπα τον χρόνο του
άλλου;»
«Τι έχετε να προτείνετε;» ο Δούκας ήθελε να
δει τις ικανότητες αυτού του κατά τα άλλα ικανότατου είρωνα.
«Κύριε Δούκα δεν συνηθίζω να παρουσιάζω στο
πόδι τις ιδέες μου και τις προτάσεις μου αλλά για …»
«Σας υπενθυμίζω ότι ο χρόνος μου είναι
πολύτιμος. Τελειώνετε!»
«Είμαι χρηματιστής και ασφαλιστής τα
τελευταία πέντε χρόνια και έχω δουλέψει στις καλύτερες εταιρίες της Αμερικής
και της Αυστραλίας. Εδώ θα βρείτε τα σχέδια επένδυσης που σας προτείνω με
χρονοδιάγραμμα για τα επόμενα δέκα χρόνια. Σας υπόσχομαι…»
«Υποσχέσεις και σαχλαμάρες», κάγχασε ο
Δούκας και πήρε απαξιωτικά τα σχέδια στα χέρια του. «Κάτι πραγματοποιήσιμο
έχετε να μου προτείνετε κύριε Τριανταφύλλου;»
«Οι δείκτες του χρηματιστηρίου που σας έχω
τσεκαρισμένους εδώ», του έδειξε έναν κίτρινο φάκελο, «είναι σταθεροί τα
τελευταία είκοσι χρόνια. Είναι πολύ δύσκολο να πέσουν ή να χάσουν έδαφος.
Επίσης εδώ σας έχω ετοιμάσει τα κέρδη για κάθε χρόνο, χωρισμένα σε μήνες. Όπως
βλέπετε τα κέρδη είναι αυξανόμενα…»
«Σε περίπτωση κραχ;»
«Κύριε Δούκα σε περίπτωση κραχ τα λεφτά σας
μάλλον δεν θα έχουν καμία αξία»
«Δεν σε πληρώνω για να μου κάνεις κριτική
για το πότε έχουν τα λεφτά μου αξία. Σε πληρώνω για να φροντίσεις να μην χάσουν
ποτέ την αξία τους»
«Δεν είμαι Θεός»
«Κακώς κύριε Τριανταφύλλου! Αν θέλετε να
συνεργαστούμε θα πρέπει να γίνετε Θεός, μάντης και λαγός σε περίπτωση
αποτυχίας»
«Δεν έχω μάθει να αποτυγχάνω», γρύλισε ο
νεαρός άντρας έτοιμος να εκραγεί.
«Το καλό που σας θέλω! Μπορείτε να
πηγαίνετε τώρα», του είπε και του έδειξε την πόρτα της εξόδου. «Α, και πριν
φύγετε, φροντίστε να μου καθαρίσετε το παρκέ»
Ο νεαρός το έβαλε σχεδόν στα πόδια και ο
Δούκας γέλασε χαιρέκακα. Δεν είχε μάθει να του φέρονται έτσι. Κάλεσε την
γραμματέα του να καθαρίσει το πάτωμα από την στάχτη και ξέσφιξε για λίγο την
γραβάτα του.
Βασιλική Κυργιαφίνη