Ο Αλφ, σε αντίθεση με τη μέλλουσα γυναίκα του, χρειάζεται τη μισή ή και λιγότερη ώρα για να διαλέξει την ενδυμασία του για τον γάμο. Θέλει να μοιάζει αυστηρός και επιβλητικός ως βασιλιάς, αλλά ταυτόχρονα και όμορφος ως άντρας. Αφού το ζευγάρι επιλέγει τα ρούχα του, το μόνο που μένει είναι να συναντηθούν και να διαλέξουν τα δαχτυλίδια που χρειάζονται για να ολοκληρωθεί η τελετή και να ονομαστούν ενώπιον του Θεού ζευγάρι.
Ο έγγαμος βίος τρομάζει την Έλενα, μιας και δεν ξέρει αν μπορεί να περάσει την υπόλοιπη ζωή της με έναν άντρα που ξέρει τόσο λίγο, που ουσιαστικά δε νιώθει και κάτι για αυτόν. Το μόνο που την ενδιαφέρει στον συγκεκριμένο γάμο είναι η θέση που θα της δώσει. Ποτέ ξανά δε θα μπορεί κανείς να τη μειώσει. Θα έχει ό,τι θέλει χωρίς κόπο. Αντίθετα, ο Αλφ περιμένει πώς και πώς τον γάμο, αφού παντρεύεται τη γυναίκα που αγάπησε από την πρώτη στιγμή που την είδε. Για τον Αλφ, ο γάμος γίνεται, όχι από συμφέρον, αλλά από κεραυνοβόλο έρωτα.
Ένας χτύπος ακούγεται στην πόρτα του δωματίου της Έλενας, την ώρα που εκείνη ετοιμάζεται να κατέβει κάτω για μια βόλτα που την έχει ανάγκη, για να ξεχαστεί και να νιώσει ήρεμη.
Η πόρτα ανοίγει και ο Αλφ μπαίνει μέσα. Κατευθύνεται μεμιάς προς το μέρος της, για να της δώσει το φιλί που τόσο καιρό θέλει, αλλά δε βρίσκει την ευκαιρία να το κάνει. Πριν προλάβει να ακουμπήσει τα χείλη του πάνω στα δικά της, η Έλενα απομακρύνεται και του λέει δήθεν σεμνά:
«Μετά τον γάμο. Στη χώρα μου, λίγες μέρες πριν τον γάμο, δεν πρέπει να βρισκόμαστε καθόλου, γιατί το θεωρούμε γρουσουζιά». Ο Αλφ κατσουφιάζει και την κοιτάζει με ένα πρωτόγνωρο για την Έλενα ύφος.
«Μπορούμε να μην κολλάμε σε λεπτομέρειες, αγάπη μου; Εφόσον έχουμε αποφασίσει να παντρευτούμε, τι πειράζει να σου δώσω ένα φιλί;» τη ρωτάει.
«Σε παρακαλώ, Αλφ! Είπα κάτι και το εννοώ» του απαντάει η Έλενα με αυστηρό ύφος πράγμα που εκνευρίζει τον Αλφ, που φυσικά δεν είναι συνηθισμένος να του μιλούν έτσι. Ξέρει μόνο πώς να είναι αυτός ο αρχηγός. Όλοι πρέπει να κάνουν ό,τι θέλει.
«Δε στο ζητάω πλέον, το απαιτώ» της λέει.
«Αν θες να απαιτείς, βρες κάποιον άλλον να το κάνεις. Το ότι θα σε παντρευτώ, δε σημαίνει πως θα γίνω υποκείμενό σου. Δε σημαίνει ότι μπορείς να με ελέγχεις».
«Το ότι με παντρεύεσαι, δε σε κάνει ανώτερη από εμένα. Εγώ γεννήθηκα με την εξουσία. Εσύ σε αυτό το κράτος θα αποκτήσεις εξουσία μετά τον γάμο μας» της λέει πιο εκνευρισμένος από ποτέ.
«Αλφ, το ότι δεν έχω εξουσία εδώ ή το ότι είμαι γυναίκα, δε σε κάνει αυτόματα το αρσενικό που θα με κάνει ό,τι θέλει. Και αν θες να είσαι αυτό το αρσενικό, πολύ λυπάμαι, αλλά θα πρέπει να με ξεχάσεις. Όταν αποφασίσεις να μου φέρεσαι σαν γυναίκα σου και όχι σαν πόρνη, τότε θα γίνει ο γάμος. Μέχρι τότε, εγώ δε σε παντρεύομαι» του λέει κοιτώντας τον στα μάτια. Πρώτη φορά μιλάει κάποιος έτσι στον Αλφ. Κανείς μέχρι τότε δεν είχε ούτε καν σκεφτεί να μιλήσει έτσι στον πιο δυνατό βασιλιά του κόσμου. Η Έλενα όμως αγνοεί τη δύναμή του και του απαντά όπως πιστεύει ότι του αναλογεί.
«Εντάξει, αγάπη μου. Συγγνώμη! Δεν ήθελα να σου φερθώ έτσι» της απαντάει ο Αλφ. Μια γυναίκα τον έχει του χεριού της, σκέφτεται και άθελά του ζητάει συγγνώμη.
«Δε θέλω τη συγγνώμη σου. Θέλω να μάθεις να μου φέρεσαι σαν γυναίκα σου και όχι σαν πόρνη» του λέει η Έλενα, πιάνοντάς του το ένα χέρι.
«Εντάξει. Δεν έχω μάθει να μου λένε όχι, για αυτό έγινα τόσο υπερβολικός» απολογείται και της σφίγγει το χέρι. Η Έλενα τότε καταλαβαίνει ότι μπορεί να έχει ό,τι θέλει από τον Αλφ με ευκολία. Έτσι, αποφασίζει να του δώσει αυτό που θέλει. Τον πλησιάζει περισσότερο και του δίνει ένα τρυφερό φιλί στο στόμα.
«Μη σου περάσει από το μυαλό ότι σε φίλησα επειδή σε φοβάμαι» ξεκαθαρίζει και τον φιλάει ξανά. Η πόρτα του δωματίου χτυπά ξανά. Ένας άντρας μπαίνει μέσα και αναγγέλλει:
«Κύριε, σας περιμένει στο σαλόνι ο υπάλληλος με τα δαχτυλίδια του γάμου σας για να διαλέξετε».
«Πάμε, αγάπη μου;» ρωτάει ο Αλφ την Έλενα, η οποία νεύει θετικά. Πιασμένοι χέρι με χέρι κατευθύνονται προς το σαλόνι.
«Γεια σας» τους χαιρετά ο υπάλληλος και κάνει μια υπόκλιση στο ζευγάρι.
«Έχω φέρει όλα τα νέα, κλασικά και ωραία σχέδια για τις βέρες σας! Μπορείτε να ρίξετε μια ματιά και να διαλέξετε. Είμαι στη διάθεσή σας σε όποια απορία έχετε».
«Μωρό μου, τι θα έλεγες για αυτές;» προτείνει ο Αλφ.
«Όχι, είναι πάρα πολύ απλές, κάτι άλλο» απαντάει η Έλενα. Ο υπάλληλος τότε πετάγεται και λέει:
«Αν θέλετε κάτι πιο ιδιαίτερο, έχω μαζί μου αυτές εδώ» βγάζει από την τσέπη του τις βέρες, τις ακουμπά στο χέρι της Έλενας και συνεχίζει:
«Είναι από ατόφιο χρυσάφι Ουαλίας και πάνω τους είναι χαραγμένα διάφορα σχέδια που αντιπροσωπεύουν την ευτυχία και την έγγαμη ζωή».
«Αυτές θέλω» ανακοινώνει η Έλενα.
«Αφού τις θες εσύ, θα τις πάρουμε, αγάπη μου!» λέει χαρούμενος και τη σφίγγει στην αγκαλιά του.
«Να τις ετοιμάσετε γρήγορα. Αύριο τις θέλω στο γραφείο μου».
«Όπως επιθυμείτε, άρχοντά μου» απαντά ο υπάλληλος και μαζεύει τις υπόλοιπες βέρες για να φύγει από το παλάτι.
«Το οικονομικό συζήτησέ το με τον οικονόμο μου» λέει ο Αλφ, μιας και δεν του αρέσει να χρωστάει.
«Μη σας απασχολεί το οικονομικό, το έχω ήδη φροντίσει» του απαντάει ο υπάλληλος. Έπειτα, κάνει μια υπόκλιση και φεύγει από το σαλόνι.
Γιάννης Θεοδωρόπουλος