6 Μαίου 2019
Την επόμενη μέρα από τη δολοφονία περιμέναμε πολλούς για ανάκριση. Θα ήταν δύσκολη μέρα. Καθόμουν στο γραφείο και περίμενα υπομονετικά να έρθει η Πατρίτσια Γιόνχανσον. Στο μυαλό μου ήταν η κύρια ύποπτος για το θάνατο του Ρόμπινσον. Ο Κεν είχε πει ξεκάθαρα πως είχαν έρθει σε αντιπαράθεση με τον αποθανόντα στο παρελθόν για ένα χρηματικό έπαθλο, οπότε θα μπορούσε να αποτελέσει κίνητρο για τη δολοφονία. Βέβαια, συνέβη μετά από ένα χρόνο... Δεν ξέρω...
Οι σκέψεις μου μπερδεύονταν, καθώς ερχόταν ο Κεν στο μυαλό μου. Είχε φροντίσει να στείλει “καλημέρα”. Κοιτούσα το μήνυμά του ξανά, καθώς απολάμβανα μια μπάρα σοκολάτας. Με έκανε να χαμογελάσω και να ξεχάσω προς στιγμήν τον φόρτο εργασίας της σημερινής μέρας.
Ο Τόμας ήρθε στο γραφείο με κάποια χαρτιά και φαινόταν αναστατωμένος. «Έψαξα στα αρχεία του τραπεζικού του λογαριασμού. Κοίτα! Φαίνεται να έχει μεγάλες καταθέσεις του ύψους των εβδομήντα χιλιάδων ανά διαστήματα. Όμως φαίνεται να έκανε και μεγάλες αναλήψεις, περίπου τρεις χιλιάδες ανά δύο βδομάδες. Μια πολύ μεγάλη ανάληψη της τάξης των πενήντα χιλιάδων έγινε δύο μέρες πριν τον θάνατό του. Ίσως αυτό να ήταν το ποσό που υπήρχε στη χαμένη βαλίτσα». «Γιατί να κάνει τόσο μεγάλη ανάληψη;» αναρωτήθηκα. «Αυτό απορώ και εγώ. Αλλά πού χρησιμοποιούσε τόσα χρήματα ανά δύο βδομάδες;» απόρησε ο Τόμας. «Ελπίζω να μάθουμε. Πάντως και οι καταθέσεις μού φαίνονται κάπως ύποπτες, αν και θα μπορούσε να είναι ο μισθός του από το ζαχαροπλαστείο. Να δούμε από ποιον λογαριασμό είναι η κατάθεση». «Αυτό είναι επίσης περίεργο. Πρόσεξε εδώ» είπε και έδειξε τα χαρτιά που κρατούσε. «Ενώ φαίνεται να μπαίνουν από λογαριασμό του κύριου Πορσέν κάθε μήνα έξι χιλιάδες, υπάρχουν οι καταθέσεις των εβδομήντα χιλιάδων εντός του μήνα που δόθηκαν με μετρητά από κάποιον». «Δεν μπορούμε να βρούμε ποιος ήταν;». «Ίσως, αν υπήρχε αρχείο από τις κάμερες ασφαλείας, αλλά και πάλι είναι αρκετά ανακριβές, μιας και πρέπει να ταιριάξεις ακριβώς τη μέρα, το ταμείο, την ώρα ακόμη και το λεπτό» ανέφερε προβληματισμένος. «Δύσκολα τα πράγματα...» απάντησα και αρχίσαμε να μελετάμε παρέα τα χαρτιά από την τράπεζα.
Λίγο αργότερα έφτασε η μητέρα του αποθανόντος και την οδήγησα στο δωμάτιο των καταθέσεων. Ήταν φανερά συντετριμμένη και περπατούσε με κόπο. Κοιτούσε γύρω σαν χαμένη. «Το παιδάκι μου...» ψέλλιζε. Αισθάνθηκα έντονο σφίξιμο στην καρδιά. Μου θύμισε τη μητέρα της Αντζέλικα, που είχαν μαχαιρώσει. Ξεκίνησα διστακτικά τη διαδικασία της κατάθεσης. «Λυπάμαι για την απώλεια σας, κυρία Ρόμπινσον. Μπορείτε να μου πείτε αν ο γιος σας είχε έρθει σε αντιπαράθεση με κάποιον;». «Δεν γνωρίζω... κάθε φορά που μιλούσαμε φαινόταν... χαρούμενος και έλεγε ότι όλα… όλα είναι καλά. Δεν μπορώ να πιστέψω αυτό που συνέβη» δήλωσε και άρχισε να δακρύζει. «Δεν ήσασταν σε καθημερινή επικοινωνία;». «Όχι... Μένει είκοσι λεπτά μακριά από εμένα και τις περισσότερες μέρες είχε πολύ δουλειά». «Δεν μπόρεσα να βρω τον πατέρα του γιου σας. Ξέρετε που βρίσκεται;». «Μάλλον σε κάποια φυλακή...» αποκρίθηκε. Γούρλωσα τα μάτια μου. Δεν περίμενα μια τέτοια απάντηση. «Φυλακή; Για ποιον λόγο;» «Διακίνηση ναρκωτικών. Εγώ δυστυχώς... το ανακάλυψα μετά από ενάμιση χρόνο, όταν ήμουν έγκυος. Βλέπετε, κρυβόταν καλά... Είχε για κάλυψη ένα μαγαζί με είδη καπνιστού» είπε και άρχισε να σοβαρεύει. Αυτό ήταν κεραυνός εν αιθρία. Δεν πίστευα αυτά που άκουγα. Εδώ υπήρχε πολύ ζουμί ακόμη, γι’ αυτό συνέχισα τις ερωτήσεις. «Ο γιος σας είχε κερδίσει ένα έπαθλο στο παρελθόν. Γνωρίζετε πως χρησιμοποίησε τα χρήματα;». «Αγόρασε το διαμέρισμα που έμενε στην οδό Μπουρνέ της Μπελγράβια. Αλλά τι σχέση έχει αυτό με τον θάνατό του…; απάντησε φανερά ενοχλημένη. «Πήραμε από την τράπεζα το αρχείο των τελευταίων κινήσεων που έκανε ο γιος σας. Φαίνεται να έκανε ανάληψη πενήντα χιλιάδες ευρώ. Γνωρίζετε που βρίσκονται αυτά τα χρήματα;». «Μα τι με ρωτάτε, κυρία αστυνόμε; Δεν γνωρίζω πως ξόδευε τα χρήματά του ο γιος μου... Σας παρακαλώ, αν δεν έχετε κάποια άλλη ρώτηση, αφήστε με να αποχωρήσω...» αναφώνησε θυμωμένη.
Την άφησα να αποχωρήσει και επέστρεψα στο γραφείο μου έκπληκτη από όσα έμαθα. Πέρασε για μια στιγμή από το μυαλό μου ότι ίσως ο θάνατός του να είχε να κάνει με την παράνομη διακίνηση του πατέρα του. Έσπευσα αμέσως να ενημερώσω τον αρχηγό και κάλεσα και τον Τόμας να έρθει στο γραφείο του, για να ακούσει όσα έχω να πω. «Θα πρέπει άμεσα να ψάξουμε στο διαμέρισμα του Ρόμπινσον, για να δούμε μήπως ανακατεύθηκε και ο ίδιος με τα ναρκωτικά, όπως ο πατέρας του» δήλωσα. «Αυτό θα αλλάξει αρκετά τα δεδομένα. Καθώς πλέον αυξάνονται οι ύποπτοι για τον φόνο...» ανέφερε ο Τόμας σκεπτικός. «Θέτουν σε στόχαστρο και την κύρια ύποπτο, τη Γιόχανσον. Ίσως εμπλέκεται και εκείνη σε αυτό» συμπλήρωσα. «Αυτό είναι κάτι που πρέπει να το εξακριβώσουμε, πριν πέσουν κατηγορίες εναντίον της. Μιλήστε μαζί της τώρα που θα έρθει για κατάθεση, ψάξτε τα πάντα για εκείνη και μετά κάντε έρευνα στο διαμέρισμα του Ρόμπινσον». «Μάλιστα, αρχηγέ» είπαμε με μια φωνή με τον Τόμας και αποχωρήσαμε από το γραφείο του.
Την επόμενη μέρα από τη δολοφονία περιμέναμε πολλούς για ανάκριση. Θα ήταν δύσκολη μέρα. Καθόμουν στο γραφείο και περίμενα υπομονετικά να έρθει η Πατρίτσια Γιόνχανσον. Στο μυαλό μου ήταν η κύρια ύποπτος για το θάνατο του Ρόμπινσον. Ο Κεν είχε πει ξεκάθαρα πως είχαν έρθει σε αντιπαράθεση με τον αποθανόντα στο παρελθόν για ένα χρηματικό έπαθλο, οπότε θα μπορούσε να αποτελέσει κίνητρο για τη δολοφονία. Βέβαια, συνέβη μετά από ένα χρόνο... Δεν ξέρω...
Οι σκέψεις μου μπερδεύονταν, καθώς ερχόταν ο Κεν στο μυαλό μου. Είχε φροντίσει να στείλει “καλημέρα”. Κοιτούσα το μήνυμά του ξανά, καθώς απολάμβανα μια μπάρα σοκολάτας. Με έκανε να χαμογελάσω και να ξεχάσω προς στιγμήν τον φόρτο εργασίας της σημερινής μέρας.
Ο Τόμας ήρθε στο γραφείο με κάποια χαρτιά και φαινόταν αναστατωμένος. «Έψαξα στα αρχεία του τραπεζικού του λογαριασμού. Κοίτα! Φαίνεται να έχει μεγάλες καταθέσεις του ύψους των εβδομήντα χιλιάδων ανά διαστήματα. Όμως φαίνεται να έκανε και μεγάλες αναλήψεις, περίπου τρεις χιλιάδες ανά δύο βδομάδες. Μια πολύ μεγάλη ανάληψη της τάξης των πενήντα χιλιάδων έγινε δύο μέρες πριν τον θάνατό του. Ίσως αυτό να ήταν το ποσό που υπήρχε στη χαμένη βαλίτσα». «Γιατί να κάνει τόσο μεγάλη ανάληψη;» αναρωτήθηκα. «Αυτό απορώ και εγώ. Αλλά πού χρησιμοποιούσε τόσα χρήματα ανά δύο βδομάδες;» απόρησε ο Τόμας. «Ελπίζω να μάθουμε. Πάντως και οι καταθέσεις μού φαίνονται κάπως ύποπτες, αν και θα μπορούσε να είναι ο μισθός του από το ζαχαροπλαστείο. Να δούμε από ποιον λογαριασμό είναι η κατάθεση». «Αυτό είναι επίσης περίεργο. Πρόσεξε εδώ» είπε και έδειξε τα χαρτιά που κρατούσε. «Ενώ φαίνεται να μπαίνουν από λογαριασμό του κύριου Πορσέν κάθε μήνα έξι χιλιάδες, υπάρχουν οι καταθέσεις των εβδομήντα χιλιάδων εντός του μήνα που δόθηκαν με μετρητά από κάποιον». «Δεν μπορούμε να βρούμε ποιος ήταν;». «Ίσως, αν υπήρχε αρχείο από τις κάμερες ασφαλείας, αλλά και πάλι είναι αρκετά ανακριβές, μιας και πρέπει να ταιριάξεις ακριβώς τη μέρα, το ταμείο, την ώρα ακόμη και το λεπτό» ανέφερε προβληματισμένος. «Δύσκολα τα πράγματα...» απάντησα και αρχίσαμε να μελετάμε παρέα τα χαρτιά από την τράπεζα.
Λίγο αργότερα έφτασε η μητέρα του αποθανόντος και την οδήγησα στο δωμάτιο των καταθέσεων. Ήταν φανερά συντετριμμένη και περπατούσε με κόπο. Κοιτούσε γύρω σαν χαμένη. «Το παιδάκι μου...» ψέλλιζε. Αισθάνθηκα έντονο σφίξιμο στην καρδιά. Μου θύμισε τη μητέρα της Αντζέλικα, που είχαν μαχαιρώσει. Ξεκίνησα διστακτικά τη διαδικασία της κατάθεσης. «Λυπάμαι για την απώλεια σας, κυρία Ρόμπινσον. Μπορείτε να μου πείτε αν ο γιος σας είχε έρθει σε αντιπαράθεση με κάποιον;». «Δεν γνωρίζω... κάθε φορά που μιλούσαμε φαινόταν... χαρούμενος και έλεγε ότι όλα… όλα είναι καλά. Δεν μπορώ να πιστέψω αυτό που συνέβη» δήλωσε και άρχισε να δακρύζει. «Δεν ήσασταν σε καθημερινή επικοινωνία;». «Όχι... Μένει είκοσι λεπτά μακριά από εμένα και τις περισσότερες μέρες είχε πολύ δουλειά». «Δεν μπόρεσα να βρω τον πατέρα του γιου σας. Ξέρετε που βρίσκεται;». «Μάλλον σε κάποια φυλακή...» αποκρίθηκε. Γούρλωσα τα μάτια μου. Δεν περίμενα μια τέτοια απάντηση. «Φυλακή; Για ποιον λόγο;» «Διακίνηση ναρκωτικών. Εγώ δυστυχώς... το ανακάλυψα μετά από ενάμιση χρόνο, όταν ήμουν έγκυος. Βλέπετε, κρυβόταν καλά... Είχε για κάλυψη ένα μαγαζί με είδη καπνιστού» είπε και άρχισε να σοβαρεύει. Αυτό ήταν κεραυνός εν αιθρία. Δεν πίστευα αυτά που άκουγα. Εδώ υπήρχε πολύ ζουμί ακόμη, γι’ αυτό συνέχισα τις ερωτήσεις. «Ο γιος σας είχε κερδίσει ένα έπαθλο στο παρελθόν. Γνωρίζετε πως χρησιμοποίησε τα χρήματα;». «Αγόρασε το διαμέρισμα που έμενε στην οδό Μπουρνέ της Μπελγράβια. Αλλά τι σχέση έχει αυτό με τον θάνατό του…; απάντησε φανερά ενοχλημένη. «Πήραμε από την τράπεζα το αρχείο των τελευταίων κινήσεων που έκανε ο γιος σας. Φαίνεται να έκανε ανάληψη πενήντα χιλιάδες ευρώ. Γνωρίζετε που βρίσκονται αυτά τα χρήματα;». «Μα τι με ρωτάτε, κυρία αστυνόμε; Δεν γνωρίζω πως ξόδευε τα χρήματά του ο γιος μου... Σας παρακαλώ, αν δεν έχετε κάποια άλλη ρώτηση, αφήστε με να αποχωρήσω...» αναφώνησε θυμωμένη.
Την άφησα να αποχωρήσει και επέστρεψα στο γραφείο μου έκπληκτη από όσα έμαθα. Πέρασε για μια στιγμή από το μυαλό μου ότι ίσως ο θάνατός του να είχε να κάνει με την παράνομη διακίνηση του πατέρα του. Έσπευσα αμέσως να ενημερώσω τον αρχηγό και κάλεσα και τον Τόμας να έρθει στο γραφείο του, για να ακούσει όσα έχω να πω. «Θα πρέπει άμεσα να ψάξουμε στο διαμέρισμα του Ρόμπινσον, για να δούμε μήπως ανακατεύθηκε και ο ίδιος με τα ναρκωτικά, όπως ο πατέρας του» δήλωσα. «Αυτό θα αλλάξει αρκετά τα δεδομένα. Καθώς πλέον αυξάνονται οι ύποπτοι για τον φόνο...» ανέφερε ο Τόμας σκεπτικός. «Θέτουν σε στόχαστρο και την κύρια ύποπτο, τη Γιόχανσον. Ίσως εμπλέκεται και εκείνη σε αυτό» συμπλήρωσα. «Αυτό είναι κάτι που πρέπει να το εξακριβώσουμε, πριν πέσουν κατηγορίες εναντίον της. Μιλήστε μαζί της τώρα που θα έρθει για κατάθεση, ψάξτε τα πάντα για εκείνη και μετά κάντε έρευνα στο διαμέρισμα του Ρόμπινσον». «Μάλιστα, αρχηγέ» είπαμε με μια φωνή με τον Τόμας και αποχωρήσαμε από το γραφείο του.
Δέσποινα Τ.