Ματωμένη Λονδρέζικη Βροχή (Κεφάλαιο 13)

Μετά απο λίγη ώρα αναμονής εμφανίστηκε η Πατρίτσια Γιόχανσον. Ανυπομονούσα πολύ να μιλήσω μαζί της. Σύμφωνα με τον Κεν είχε μεγάλο κίνητρο για να τον σκοτώσει και, αν εμπλέκεται και με ναρκωτικά, τότε σίγουρα έχουμε βρει τον ένοχο στο έγκλημα.

«Κυρία Γιόχανσον, σας καλέσαμε εδώ, για να μας πείτε κάποια πράγματα για τον Τζορτζ Ρόμπινσον, που βρέθηκε νεκρός εχθές τα ξημερώματα» είπα με σοβαρότητα. «Φυσικά, αστυνόμε, θα σας πω όσα γνωρίζω για τον Τζορτζ. Έχω σοκαριστεί από τη στιγμή που έμαθα ότι βρέθηκε νεκρός» δήλωσε και όντως φαινόταν σοκαρισμένη. «Είχατε βρεθεί σε ένα διαγωνισμό πέρυσι και μάθαμε πως τον είχατε απειλήσει ανοιχτά μετά τη νίκη του». «Δεν το έκανα εγώ, αστυνόμε. Είχαμε πολύ καλές σχέσεις πίσω από τις κάμερες. Εκείνοι μάς έλεγαν τι να λέμε για να έχει νούμερα. Μπορώ, μάλιστα, να βρω το απόσπασμα να το δείτε» αναφώνησε με τρόμο. «Να το βρείτε, μόλις τελειώσουμε με την κατάθεση. Επικοινωνούσατε συχνά;» ρώτησα κοιτώντας την έντονα. «Σχετικά ναι, δουλεύαμε πολύ κοντά και κάποιες φορές είχαμε πάει και για καφέ. Μάλιστα, τού είχα δανείσει το τελευταίο καιρό ένα μηχάνημα που έχω και που βγάζει παγωμένο αέρα για να φτιάξει τις τούρτες, γιατί αυτό που υπήρχε στο μαγαζί είχε κάποια βλάβη». Αμέσως φώτισα ολόκληρη. «Θα χρειαστούμε δακτυλικά σας αποτυπώματα, γιατί το μηχάνημά σας βρέθηκε στον τόπο του εγκλήματος. Αλήθεια, εσείς που βρισκόσασταν από τις δώδεκα το βράδυ ως τα ξημερώματα;». «Στο σπίτι μου. Κοιμόμουν, φυσικά». «Υπάρχει κάποιος που μπορεί να το επιβεβαιώσει;». «Η μητέρα μου. Μένω μαζί της». «Σας ευχαριστώ, κυρία Γιόχανσον. Θα χρειαστεί να μιλήσω άμεσα με τη μητέρα σας, για να επιβεβαιώσω όσα είπατε. Θα χρειαστεί να περιμένετε εδώ για λίγη ώρα. Τυπικό είναι το ζήτημα, καταλαβαίνετε...» είπα, αλλά μέσα μου ήξερα πως δεν θα την άφηνα να φύγει.

Δεν ήθελα να προλάβει να ειδοποιήσει κανέναν, ώστε να της δώσει άλλοθι. «Φυσικά, να σας γράψω το τηλέφωνο και τη διεύθυνσή μου» είπε με προθυμία, κάτι που με παραξένεψε αρκετά. Αν ήταν ένοχη, πιθανόν δεν θα ερχόταν εδώ και δεν θα έδινε τα στοιχεία της. Ίσως είχε ήδη συνεννοηθεί με τη μητέρα της. Άλλωστε, ποια μάνα θέλει να δει το παιδί της στη φυλακή... Κάλεσα στο τηλέφωνο δύο φορές, αλλά δεν απάντησε. Αμέσως, έστειλα έναν συνάδελφο, τον Τζέρεμυ, στη διεύθυνση που μας είχε δώσει, ώστε να βρει τη μητέρα της και να μας επιβεβαιώσει το άλλοθι.

Στο μεταξύ, έστειλα για ταυτοποίηση τα δαχτυλικά της αποτυπώματα για να δω αν υπήρχαν επάνω στο μηχάνημα, στο ποτήρι με το κρασί, στο μπουκάλι με το ποτό ή στα σπασμένα γυαλιά.



Μετά από αρκετά λεπτά τηλεφώνησαν στο γραφείο μου οι συνεργάτες μου, που έκαναν την ταυτοποίηση των αποτυπωμάτων. «Τα αποτυπώματα της κυρίας Γιόχανσον υπάρχουν στο μηχάνημα. Καταφέραμε, επίσης, να ταυτοποιήσουμε κάποια αποτυπώματα με αυτά του θύματος. Υπάρχουν, όμως, ελάχιστα που δεν ταυτοποιήθηκαν ακόμη». «Στα ποτήρια και στο μπουκάλι υπήρξε ταυτοποίηση;». «Στα σπασμένα γυαλιά δεν βρήκαμε αποτύπωμα, στο ποτήρι και το μπουκάλι υπήρχαν μόνο του κύριου Ρόμπινσον. Επιπλέον, πήραμε δείγμα από το ποτό και επιβεβαιώσαμε πως είχε στο ποτήρι υπνωτικό αναμεμειγμένο με το ποτό του. Ο δράστης τον κοίμησε για να τον παγώσει». «Μάλιστα, ευχαριστώ πολύ».

Η Πατρίτσια άρχισε να μοιάζει ανήσυχη, όσο δεν της επέτρεπα να φύγει. «Κυρία Γιόχανσον, καταλαβαίνω την αναστάτωσή σας, όμως ψάχνουμε τη μητέρα σας για να μας επιβεβαιώσει το άλλοθι σας» ανέφερα καθησυχαστικά. Κάποια στιγμή μού τηλεφώνησε ο Τζέρεμυ. «Δεν βρήκα κανέναν στη διεύθυνση που μου είπες. Δεν γνωρίζω αν ήταν εδώ πριν η μητέρα της, αλλά τώρα δεν είναι». «Εντάξει, γύρισε πίσω. Θα την ξανακαλέσω στο κινητό και αν δεν απαντήσει, θα μιλήσω στον αρχηγό» απάντησα και μέσα μου ένιωθα πως βρήκα τον δολοφόνο.

Το τηλέφωνο έλεγε πως είναι απενεργοποιημένο, έτσι κατευθύνθηκα στο γραφείο του αρχηγού. «Αρχηγέ, δεν μπορούμε να επιβεβαιώσουμε το άλλοθι της Γιόχανσον και επιπλέον βρήκαμε δαχτυλικά αποτυπώματά της στο μηχάνημα με το οποίο πάγωσαν τον κύριο Ρόμπινσον. Βέβαια, μού είπε πως ήταν δικό της και ότι του το δάνεισε». «Μάλιστα. Προσπάθησε να την κάνεις να ομολογήσει και μην την αφήσεις να φύγει από το τμήμα μέχρι να αποδείξουμε ότι εκείνη το έκανε». «Στις διαταγές σας, κύριε» δήλωσα και πήγα αμέσως στο δωμάτιο καταθέσεων.

«Κυρία Γιόχανσον, δεν βρήκαμε την μητέρα σας και δεν μπορώ να σας αφήσω να φύγετε, καθώς υπάρχουν δαχτυλικά σας αποτυπώματα στο μηχάνημα που βγάζει κρύο αέρα, με το οποίο σκότωσε κάποιος τον κύριο Ρόμπινσον». «Μα εγώ δεν τον σκότωσα, δεν ήμουν εκεί...». «Δεν μπορώ να σας αφήσω από τη στιγμή που δεν υπάρχει άλλοθι για εσάς και από τη στιγμή που είχατε και διαμάχη...». «Ποια διαμάχη; Φίλοι ήμασταν, σας λέω» φώναζε κλαίγοντας. «Από τη στιγμή που δημόσια φαίνεται πως είχατε διαμάχη, υπάρχει ισχυρό κίνητρο για τη δολοφονία. Το καλύτερο είναι να ομολογήσετε, γιατί δεν θα γλυτώσετε τη σύλληψη». «Μα δεν έκανα τίποτα, αλήθεια» έλεγε δακρυσμένη.

Ξαφνικά άρχισε να φωνάζει και να ζητάει να την αφήσουμε. Εγώ προσπαθούσα να την ηρεμήσω και κάποια στιγμή με έσπρωξε και βγήκε από το δωμάτιο της κατάθεσης. Εγώ έτρεξα πίσω της. «Δεν είναι σωστό αυτό που κάνετε. Με κρατάτε παράνομα. Εγώ δεν έκανα τίποτα. Θα σας το πει και η μητέρα μου, ότι δεν έφυγα καθόλου. Εγώ δεν μένω ούτε λεπτό εδώ» φώναζε και απομάκρυνε τον Τόμας και τον Λάρυ που προσπαθούσαν να τη σταματήσουν. Εκείνη κλαίγοντας τους παραμέρισε με όση δύναμη είχε και περπάτησε γρήγορα ως την εξώπορτα. Ο αρχηγός έτρεξε γρήγορα να την πιάσει και εκείνη τον χαστούκισε και τον έσπρωξε. Tον έπιασε πάνω στην κίνηση και έβαλε τόση δύναμη που τον έριξε κάτω. Τότε σηκώσαμε όπλα και την πιάσαμε, γιατί παράκουσε τις αρχές και άσκησε βία σε αστυνομικό. Τη μετέφεραν αμέσως συνοδευόμενη από περιπολικά στις φυλακές του Μπρίξτον, περίπου δέκα λεπτά μακριά από το τμήμα. Η αντίδρασή της για εμένα έδειχνε ξεκάθαρη ενοχή και ας μην το είχε παραδεχθεί.

Δέσποινα Τ.