- Κάνω καλά που γράφω;
- Αξίζει τον κόπο και την προσπάθεια που καταβάλω το βιβλίο μου;
- Υπάρχει λόγος να ασχολούμαι αν δεν υπάρχουν πιθανότητες να εκδοθώ;
- Πώς μπορώ να καταλάβω αν η ιστορία μου είναι καλή;
- Αν μου αρέσει να διαβάζω, αυτό σημαίνει ότι μπορώ και να προσπαθήσω να γράψω;
- Πρέπει να γράψω και αν ναι, τι ιστορία;
Όλοι μας έχουμε κάνει αυτές τις ερωτήσεις στον εαυτό μας. Αν αυτό δεν ισχύει για εσάς τότε ή λέτε ψέματα ή κάτι πάει πολύ στραβά. Αστειεύομαι φυσικά και αυτό γιατί το 99% -αν όχι περισσότερο- του πληθυσμού των συγγραφέων έχουν αναρωτηθεί όλα τα παραπάνω τουλάχιστον μία φορά στην ζωή τους. Και λέω μία φορά για να μην σας αποθαρρύνω. Στην πραγματικότητα οι φορές είναι πολλές...
Μιας λοιπόν και το project των άρθρων ξεκίνησε με σκοπό να βοηθήσει συγγραφείς, ενεργούς και εν δυνάμει, σκέφτηκα πως πρέπει να ξεκαθαρίσουμε μια και καλή τα πράγματα από νωρίς και δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος για να γίνει αυτό από το να απαντήσω τις ερωτήσεις που κατά καιρούς έθετα η ίδια στον εαυτό μου.
Πάμε λοιπόν:
Κάνω καλά που γράφω;
Το γράψιμο μπορεί να θεωρηθεί σοβαρή ενασχόληση που είτε αποφέρει χρήματα, είτε όχι ή απλό χόμπι και στις δύο περιπτώσεις όμως είναι εξίσου σημαντικό.
Ασχολείσαι σοβαρά με την συγγραφή όταν αφιερώνεις πολύ χρόνο στις ιστορίες σου ανά εβδομάδα (ή ακόμα και ανά μέρα), εμπνέεσαι συχνά από διάφορα γεγονότα, άτομα, πράγματα της καθημερινότητας και το πρώτο πράγμα που απαντάς όταν σε ρωτάνε για σένα είναι ότι είσαι συγγραφέας. Άσχετα με το αν έχεις πάρε δώσε με εκδοτικούς, όταν συμβαίνουν τα παραπάνω ξέρεις ότι την έχεις πατήσει άσχημα.
Από την άλλη μπορεί μόλις να έχεις αρχίσει να γράφεις και να ασχολείσαι που και πού με το άθλημα. Ίσως μόνο τα σαββατοκύριακα όταν έχεις ελεύθερο χρόνο και βαριέσαι να βγεις. Φεύγεις από την δουλειά και τρέχεις σπίτι προσπαθώντας να ξεκλέψεις λίγο χρόνο για το βιβλίο σου ή γράφεις στα κενά στο σχολείο;
Δεν έχει σημασία. Είτε είσαι αφοσιωμένος στην ιστορία σου, είτε όχι, είτε είσαι στην εφηβεία ή έχεις ενηλικιωθεί, είτε η συγγραφή είναι για σένα απλά ένας ευχάριστος τρόπος να περάσεις την ώρα σου ή μια ανάγκη που πρέπει να καλύψεις, καλά κάνεις και γράφεις.
Προφανώς το να ανακαλύπτεις τον εαυτό σου μέσα από τις δικές σου ιστορίες είναι εξίσου σημαντικό είτε είσαι 16, είτε 26, είτε 36, είτε 46 και πάει λέγοντας. Επίσης, το να έχεις χόμπι είναι σημαντικό για την εξέλιξη του χαρακτήρα και την σωστή πνευματική ανάπτυξη, ασχέτου υλικίας και φυσικά το να ασχολείσαι με κάτι που πραγματικά αγαπάς και σε εμπνέει είναι πάντα καλό. Οπότε μην σκέφτεσαι αν κάνεις καλά που γράφεις. Μόνο ευεργετικά αποτελέσματα θα παρατηρήσεις.
Αξίζει τον κόπο και την προσπάθεια που καταβάλω το βιβλίο μου;
Η ερώτηση που πρέπει να κάνεις στον εαυτό σου είναι αν αξίζει το βιβλίο σου. Αν έχεις αμφιβολίες γι ό, τι γράφεις ίσως είναι επειδή δεν πιστεύεις πραγματικά σε αυτό. Σε τέτοια περίπτωση πρέπει να ξεκινήσεις κάτι άλλο που όντως σε εμπνέει. Μπορείς φυσικά να επιμείνεις στην ιστορία σου και να περιμένεις μια ανατροπή που θα σε κάνει να ενθουσιαστείς και πάλι και υπάρχουν σοβαρές πιθανότητες να γίνει κάτι τέτοιο. Η απόφαση είναι δική σου. Θυμήσου ότι είσαι συγγραφέας και οι συγγραφείς είναι άνθρωποι της τέχνης όπως οι μουσικοί και οι ηθοποιοί. Έχουμε και εμείς το δικαίωμα να είμαστε λίγο περίεργοι.
Από την στιγμή που θα πείσεις τον εαυτό σου για την σοβαρότητα της ιστορίας σου ή για να το θέσω ορθότερα: από την στιγμή που θα πείσει η ιστορία σου εσένα για την σοβαρότητά της, τότε ναι, αξίζει τον κόπο.
Όπως είπα και παραπάνω, δεν είχε σημασία αν το πας σοβαρά ή αν απλά γράφεις για να περνάς τον χρόνο σου. Ένα βιβλίο πάντα αξίζει, είτε αναφερόμαστε στις ώρες που σου πήρε να το διαβάσεις, είτε στις ώρες που σου πήρε να το γράψεις. Πίστεψε στον εαυτό σου, εμπειστεύσου την έμπνευσή σου, άσε το μυαλό σου ελεύθερο και μην σκέφτεσαι βλακείες. Η ιστορία σου είναι το μόνο πράγμα που θα πρεπε να σε απασχολεί.
Υπάρχει λόγος να ασχολούμαι αν δεν υπάρχουν πιθανότητες να εκδοθώ;
Καλώς ή κακώς οι συγγραφείς είμαστε πολλοί και οι εκδοτικοί λίγοι. Και για να πούμε μια φορά τα πράγματα με το όνομά τους, εσύ και ο εκδότης που έστειλες το βιβλίο σου δεν έχετε τους ίδιους στόχους. Εσύ θες να δώσεις στον κόσμο την τέχνη σου και εκείνος να βγάλει λεφτά. Σε τελική ανάλυση -ίσως όχι και τότε τελική τώρα που το σκέφτομαι- οι εκδοτικοί είναι εταιρίες με σκοπό το κέρδος. Τίποτα κακό σε αυτό, απλά τα πράγματα είναι λίγο περίπλοκα όταν απ' την μία έχουμε το έργο ψυχής ενός δημιουργού και από την άλλη χαρτονομίσματα. Η μετατροπή που γίνεται στην μέση είναι κάπως άσχημη.
Φυσικά το αιώνιο όνειρο ενός συγγραφέα θα είναι να δει το βιβλίο του τυπωμένο και το σέβομαι και το κατανοοώ απόλυτα, όμως χάνουμε το νόημα. Το θέμα δεν είναι πεντακόσιες σελίδες δεμένες ανάμεσα σε ένα εξώφυλλο. Ο σκοπός και ο λόγος ύπαρξης μιας ιστορίας είναι να διαβαστεί από πολλούς, να αποκτήσει κοινό, να αγαπηθεί. Αυτό δεν είναι απαραίτητο να γίνει μέσα από μία έκδοση. Οπότε ναι, υπάρχει λόγος να ασχολείσαι αν δεν υπάρχουν πιθανότητες να εκδοθείς. Ο λόγος είναι η ίδια ιστορία σου, το κομμάτι από την ψυχή σου που είναι αποτυπωμένο στο χαρτί. Επαναλαμβάνομαι, αλλά θα πω τα ίδια με πάνω: Μην σκέφτεσαι βλακείες και γράψε!
Πώς μπορώ να καταλάβω αν η ιστορία μου είναι καλή;
Θα το πω για τελευταία φορά: υπάρχουν πολλά στάδια στην συγγραφή. Το πρώτο είναι να ικανοποιεί εσένα η ιστορία σου. Το δεύτερο να ικανοποιεί άλλους. Το τρίτο να θεωρείται αντικειμενικά "καλή".
Αν νιώθεις εσύ καλά με αυτή -και θα το ξέρεις-, τότε δεν υπάρχει λόγος να αναλύουμε αυτό το θέμα. Γράψε ό, τι σου βγαίνει, πέρνα καλά με το χόμπι σου και μην ασχολείσαι με τα υπόλοιπα. Το αν ικανοποιεί άλλους θα το μάθεις μόνο αν όντως την μοιραστείς με άλλους. Γι αυτό είμαστε και εμείς εδώ, για να βάλουμε την ιστορία σου στις οθόνες αναγνωστών. Εκείνοι και μόνο θα μπορούν να σου απαντήσουν σε αυτό. Τέλος, ο χρόνος θα δείξει αν αντικειμενικά "αξίζει" αυτό που έγραψες.
Αλλά σε τελική ανάλυση έχει σημασία; Αν σ' αρέσει εσένα όλα τ' άλλα περιττεύουν.
Αν μου αρέσει να διαβάζω, αυτό σημαίνει ότι μπορώ και να προσπαθήσω να γράψω;
Δεν νομίζω ότι υπάρχει συγγραφέας που δεν διάβαζε πριν αρχίσει να γράφει. Σίγουρα μετά από καιρό εξάσκησης και των δύο θα προτιμάς ένα -αν και σου δίνουν διαφορετική ικανοποίηση- αλλά σίγουρα το ένα απαιτεί και το άλλο. Οπότε μην το σκέφτεσαι, όλοι έτσι ξεκινήσαμε. Προσπάθησε ούτως ή άλλως και ίσως τα αποτελέσματα σε καταπλήξουν.
Πρέπει να γράψω και αν ναι, τι ιστορία;
Δεν είναι ότι έχεις δύο επιλογές που έχουν και οι δύο μειονεκτίματα. Δεν χάνεις τίποτα αν ξεκινήσεις να γράφεις. Μπορεί να ανακαλύψεις ότι αυτό έλειπε από την ζωή σου, όμως και αυτό να μην γίνει σίγουρα δεν θα είναι κακό για σένα. Οπότε αν έχεις αρχίσει να το σκέφτεσαι, μην το σκέφτεσαι! Πάρε ένα μπλοκ και ένα στυλό (ή αν ζεις στον 21ο αιώνα με εμάς τους υπόλοιπους άνοιξε νέα σελίδα στο word) και ξεκίνησε την ιστορία σου. Μπορεί να μην την συνεχίσεις ή να μην σε βγάλει κάπου. Και πάλι δεν θα 'χεις χάσει τίποτα. Δεν πληρώνεις κάποιον για τις αποτυχημένες προσπάθειές σου να γράψεις. Επανάληψη στην επανάληψη, αλλά άσε τον εαυτό σου ελεύθερο. Η συγγραφή είναι πρώτα απ' όλα εξωτερίκευση συναισθημάτων και ικανοποίησης της ανάγκης για γράψιμο. Το ταλέντο, οι ικανότητες και η πρωτοτυπία της ιστορίας έρχονται μετά.
Τώρα αν έχεις πάρει την απόφασή σου, απλά δεν ξέρεις ακόμα με τι ιστορία να ασχοληθείς, το Moonlight Tales έφτιαξε για σένα ένα quiz που θα σε βοηθήσει να βρεις τον δρόμο σου. Ακόμα όμως και αν ήδη γράφεις το βιβλίο σου, αφιέρωσε λίγα λεπτά και απάντησε στις ερωτήσεις. Ίσως βρεις έμπνευση. Στο κάτω κάτω είναι πάντα διασκεδαστικά τέτοια μικρά quiz, είτε πρόκειται να ασχοληθείς με το γράψιμο, είτε όχι.
Ήμουν η Eve Fry για το Moonlight Tales και ελπίζω να βοήθησα.
Eve Fry