Πριν το τέλος τών ημερών παραλαβής τών συσκευών, οι τρεις
συνεργάτες, άρχισαν να αντιμετωπίζουν σοβαρό οικονομικό πρόβλημα. Η τελευταία
επένδυση που έκαναν με βάση τα οικονομικά στοιχεία που έλαβαν, απέδωσε μόνο για
δύο ημέρες, ακόμα και στις διεθνείς χρηματαγορές. Μετά, λόγω τής δικής τους
παρέμβασης, οι αριθμοί διαφοροποιήθηκαν από το αναμενόμενο, και τα κέρδη
σταμάτησαν. Ο τεράστιος όγκος υλικών και νερού που χρησιμοποιήθηκαν για όλες
αυτές τις κατασκευές, απορρόφησε όλα τους τα διαθέσιμα κεφάλαια, και θα ήταν
αδύνατον να συνεχίσουν να λαβαίνουν όλα αυτά τα πακέτα, χωρίς προβλήματα στις
επιχειρήσεις τους τον επόμενο μήνα. Ευτυχώς όμως, και αυτό είχε προβλεφθεί από
τους μελλοντικούς αποστολείς. Έτσι, εκτός από έναν μεγάλο αριθμό υλικών και
συσκευών που έλαβαν για άμεση εμπορική εκμετάλλευση, σε ένα πακέτο, υπήρχε ένα
φορτίο χρυσού, αρκετών τόνων, που παρά την τεράστια ποσότητα νερού που
χρειάστηκαν οι αντιδραστήρες για την παρασκευή του, η αξία του ήταν πολλαπλάσια
απ’ τα έξοδα. Επάνω, έφερε την εξής ένδειξη:
«Ένα δώρο από τα χρυσορυχεία μας της ζώνης των Αστεροειδών».
Οι τρεις
επιστήμονες, παρακολουθούσαν έκπληκτοι τα ρομπότ να φορτώνουν το χρυσάφι σε δύο
φορτηγά τής βάσης, χωρίς να πουν λέξη. Και αυτή η κρίση, είχε ξεπεραστεί.
Η τελευταία
ημέρα λήψης, ήταν η 13η Ιανουαρίου 1997. Δύο μεγάλα υπόστεγα, είχαν γεμίσει με
συσκευές και ρομπότ, κάθε τύπου. Έξω, δούλευαν χιλιάδες ρομπότ, σε κάθε μέγεθος
και σχήμα. Ρομπότ Μαμούθ, και Ρομπότ Ψείρες. Ρομπότ χωρίς βραχίονες, και ρομπότ
σαν αχινοί από τα εκατοντάδες πλοκάμια. Όλα συνεργάζονταν αρμονικά, το κάθε ένα
στον τομέα του. Μπορούσαν πλέον να κατασκευάζουν από μόνα τους, κάθε απαραίτητο
υλικό και εξάρτημα, χωρίς την ανάγκη αποστολής από το μέλλον. Όσο για τους
τρεις επιστήμονες, είχαν όλη αυτή την τεχνολογία όχι μόνο στα χέρια τους, αλλά
και στο μυαλό τους.
Κάτω από
δύο άλλα υπόστεγα, υπήρχαν μονταρισμένα και έτοιμα για πτήση, δύο
αεροδιαστημοπλάνα κάθετης απογείωσης και προσγείωσης. Το ένα, φορτωνόταν από τα
ρομπότ με συσκευές και εξαρτήματα. Το άλλο, έμενε κλειστό, έτοιμο να δεχθεί
τους τρεις ερευνητές. Ήταν καταπληκτικό, το ότι όλη τους η κατασκευή, είχε
γίνει σε 7 ημέρες μόνο. Είχαν φροντίσει γι’ αυτό, χιλιάδες ρομπότ υψηλής
τεχνολογίας τού 21ου αιώνα.
Το
τελευταίο μηχάνημα που φορτώθηκε στο διαστημόπλοιο, ήταν ένας Εκτοξευτήρας
Ύλης, για τη Σεληνιακή επιφάνεια. Σκοπός του, ήταν να προμηθεύσει τα υλικά για
διαστημικές τροχιακές κατασκευές, από το έδαφος τής Σελήνης. Έτσι, την 10η
ημέρα το πρωί, όλα ήταν έτοιμα για την εκτόξευση. Οι τρεις επιστήμονες,
αναρωτιόντουσαν τι άραγε θα περιείχαν τα 10 τελευταία πακέτα που περίμεναν. Και
η απάντηση δεν άργησε να φτάσει, εξ’ ίσου εκπληκτική με όλες τις προηγούμενες.
Η αποστολή
τής τελευταίας ημέρας, περιείχε στο πρώτο της πακέτο, μια συσκευή ανάλυσης
βιολογικών ιστών, και μερικής ανάλυσης τού εγκεφάλου. Ήταν η τελευταία επιτυχία
τής διαγνωστικής ιατρικής τής 4ης εκδοχής. Παράλληλα, παρέλαβαν ημιτελή σχέδια,
για άλλες πιο αποτελεσματικές συσκευές, που θα έπρεπε να τις τελειώσουν εκείνοι.
Το 2ο
πακέτο, ήταν ένα σετ προϊόντων τής γενετικής. Μεταλλαγμένα βακτήρια, για
παραγωγή ορμονών, πρωτεϊνών, και πλήθους άλλων συστατικών τού ανθρώπινου
οργανισμού. Υπήρχαν επίσης αυγά εντόμων και φυτικά κύτταρα, χιλιάδων ειδών,
μεταλλαγμένα, για διάφορες χρήσεις και πειράματα. Είχαν μεταφερθεί από το
μέλλον ζωντανά!
Το 3ο
πακέτο, περιείχε σπόρους μεταλλαγμένων δημητριακών, λαχανικών και φρούτων, με
την καλλιέργεια τών οποίων, θα δινόταν ένα ισχυρό χτύπημα στην πείνα τών χωρών
τού 3ου κόσμου. Είχαν τη δυνατότητα πλούσιας παραγωγής σε φτωχά εδάφη, και ήταν
απρόσβλητα από όλες τις γνωστές ασθένειες και εχθρούς.
Το 4ο
πακέτο, περιείχε κατεψυγμένα γονιμοποιημένα ωάρια μεταλλαγμένων ζώων,
ανθεκτικών σε αρρώστιες, πλουσίων σε πρωτεϊνες.
Στα επόμενα
πακέτα, έλαβαν έτοιμη, μια συσκευή γενετικών χειρισμών, για επεμβάσεις στο DNA,
και μία θερμοκοιτίδα - τεχνητή μήτρα, για εξωσωματική κυοφορία θηλαστικών. Δεν
έλειπαν και τα βοηθητικά εξαρτήματα όλων αυτών, όπως κάποια βακτηρίδια, για την
επίτευξη κλωνοποίησης διαφόρων οργανισμών. Στο κάθε τι, υπήρχαν και ημιτελείς
μελέτες, για αποδοτικότερες κατασκευές.
Τα
τελευταία πακέτα, παρουσίαζαν ιδιαίτερο ενδιαφέρον, επειδή περιείχαν εξωγήινες
μορφές ζωής. Υπήρχε ένα γκρουπ οργανισμών, μάλλον φυτών, με τεχνητό DNA, που
είχε σαν βάση το πυρίτιο, και όχι τον άνθρακα. Ήταν το καταλληλότερο είδος
ζωής, για τα αμμώδη, άνυδρα εδάφη κάποιων πλανητών και δορυφόρων. Παρήγαγε
υλικά, χρήσιμα για τη διαστημική τεχνολογία, αλλά επίσης, κάποια φυτά από αυτά,
ανέπτυσσαν «άνθη» από γυαλί, με ποικίλες χρησιμότητες. Μαζί, υπήρχαν και βακτηρίδια
χρήσιμα στη γεωπλασία πλανητών, και όλα αυτά, μέσα σε γυάλες, με το κατάλληλο
γι’ αυτά περιβάλλον. Ειδική μεταχείριση χρειάζονταν τα ηφαιστειακά βακτήρια για
την Ιώ, και τα αναερόβια βακτήρια για τη Σελήνη. Τα πρώτα, ήταν κλεισμένα σε
συσκευή που διατηρούσε θερμοκρασίες εκατοντάδων βαθμών Κελσίου, ενώ τα δεύτερα,
ζούσαν σε γυάλα με κενό αέρος, με πλούσια εδαφικά θρεπτικά συστατικά. Όλα αυτά,
συνοδεύονταν με οδηγίες για τη διατροφή, συντήρηση και ανάπτυξή τους.
Υπήρχαν και
τα πρώτα όντα Διευρυμένου DNA, με περισσότερες βάσεις στον γενετικό τους
κώδικα, που τους έδιναν μοναδικά χαρακτηριστικά. Βρίσκονταν όμως ακόμα στο
πειραματικό στάδιο, όπως και τα όντα Ασταθούς DNA, που κατά περιόδους άλλαζαν
ιδιότητες, απορροφώντας και αφομοιώνοντας ξένα γονίδια. Και τα δύο όμως, ζούσαν
λίγο, και ήταν όλα σχεδόν ανάπηρα. Τέλος, υπήρχε μία χειρόγραφη
αποχαιρετιστήρια επιστολή, στην οποία η Ρίτα αναγνώρισε τον γραφικό της
χαρακτήρα.
«Είχες δίκιο! μαζί σου η ζωή δεν είναι
καθόλου μονότονη!» είπε στον
Ανδρέα δίνοντάς του ένα ηχηρό φιλί.
Το ίδιο
βράδυ, το πρώτο αεροδιαστημοπλάνο, απογειώθηκε αυτόματα, για τη Σελήνη. Ήταν
εξοπλισμένο με μια συσκευή, που «τύφλωνε» τους δορυφόρους και τα ραντάρ, και ο
σχετικά αθόρυβος τρόπος πτήσης του, έδινε την εντύπωση ενός συνηθισμένου
αεροπλάνου για τον νυχτερινό παρατηρητή. Έτσι, κανένας δεν αντιλήφθηκε την
έξοδό του από τον πλανήτη. Ως τις πρώτες πρωινές ώρες, είχε προσεδαφιστεί στη
Σελήνη, και βγήκαν τα 3 πρώτα ρομπότ. Προσεδαφίστηκε στην αθέατη πλευρά τής
Σελήνης, σ’ ένα σημείο που υπήρχαν ορυχεία μεταλλευμάτων στην 4η εκδοχή. Τώρα
πια, τα ρομπότ γνώριζαν καλά πού να σκάψουν, για τα απαραίτητα υλικά. Η
επικοινωνία τους με τη γη, γινόταν μέσω τών δύο δορυφόρων που τέθηκαν σε
τροχιά, πριν γίνει η προσεδάφιση στη Σελήνη. Ο ένας δορυφόρος, τέθηκε σε
γεωστατική τροχιά πάνω από τη γη, και ο άλλος γύρω από τη Σελήνη. Η
επικοινωνία, γινόταν σε μήκος κύματος που μόνο τα προηγμένα και εξειδικευμένα
όργανα τού κοσμοδρομίου τους, μπορούσαν να λάβουν. Για το σκοπό αυτό, το σήμα
γινόταν σε στενές δέσμες, που δεν έβγαιναν έξω από τον χώρο τού κοσμοδρομίου.
Θα μπορούσαν λοιπόν, να βλέπουν και να ελέγχουν τα όσα γίνονταν εκεί πάνω.
Το πρωί
εκείνο, ξύπνησαν αργά. Στη μνήμη τους, υπήρχε καταγεγραμμένο το πρόγραμμα τής
διαστημικής ανάπτυξης. Ήταν σαφές, πως μόνο στο διάστημα θα ήταν ασφαλείς, και
μόνο εκεί θα είχαν απεριόριστο χρόνο, δωρεάν υλικά, και τεράστιες ποσότητες
ενέργειας για τα σχέδιά τους.
«Την 1η Φεβρουαρίου μετακομίζουμε στη Σελήνη! Για σκέψου! σε ένα μόνο
μήνα οργανώθηκε ένα διαστημικό πρόγραμμα τελειότερο από τής NASA!» είπε ο Ανδρέας, καθώς έπαιρναν το πρωινό τους στην τραπεζαρία.
«Πολλά απ’ αυτά, είναι τής NASA! και όλων τών άλλων οργανισμών που
έδρασαν στις άλλες εκδοχές. Εμείς, τα βρήκαμε έτοιμα, και τζάμπα» διόρθωσε ο Άρης.
«Εγώ, σκεπτόμουν πώς θα προωθήσουμε τις έρευνες για την ανάλυση τού
εγκεφάλου» είπε η
Ρίτα. «...Απ’ ότι είδα, η περισσότερη εργασία καταγραφής, είναι δουλειά
ρουτίνας, που δεν μπορεί να γίνει ακόμα από ρομπότ ή υπολογιστή. Πρέπει να
καταγράφονται δεδομένα, και να δημιουργούμε προγράμματα, σε εξαιρετικά αργούς
ρυθμούς, ακόμα και όταν ολοκληρωθεί η ημιτελής συσκευή. Υπολόγισα ότι με τον
ταχύτερο ρυθμό, θα χρειαστούμε 20 χρόνια, αν δουλεύουμε και οι τρεις 7 ώρες την
ημέρα, μόνο γι’ αυτή την έρευνα. Νομίζω λοιπόν, πως έχω μια λύση, που θα μας
βοηθήσει στις έρευνές μας»
«Τι σκέφτεσαι;» ρώτησε ο
Ανδρέας.
«Στην 4η εκδοχή, εργαζόμασταν μόνοι μας, και αυτό μας καθυστέρησε πολύ.
Μπορούμε λοιπόν, να χρησιμοποιήσουμε μία ομάδα βιολόγων, και να τους διδάξουμε
με τη Νυχτερινή συσκευή Φωτογραφικής Μνήμης, όλα όσα χρειάζονται. Μετά, θα τους
μισθοδοτούμε μέχρι να ολοκληρωθούν οι έρευνες» απάντησε η Ρίτα.
«Τι λες μωρέ Ρίτα!» είπε ο
Άρης. «...αυτά είναι επικίνδυνα πράγματα! δεν είδες τι έπαθα στην 4η εκδοχή;
Αυτές οι έρευνες πρέπει να μείνουν απόρρητες! Αν στείλουν κάποιον πράκτορα στη
διαστημική μας βάση, μπορεί να κάνει μεγάλη ζημιά»
«Δεν κατάλαβες! Απόρρητα θα μείνουν! Θα τους διδάξουμε με τη συσκευή
ύπνου εν όσω κοιμούνται, και μόνο ό,τι χρειάζεται να ξέρουν, χωρίς να γνωρίζουν
σε τι χρησιμεύει η έρευνά τους. Το πολύ - πολύ, να βοηθήσουν την ιατρική
εγκεφάλου. Όσο για τους πράκτορες, μη φοβάσαι! Άκου τι θα κάνουμε: Στο τέλος
τού Πανεπιστημιακού έτους, και αφού θα είμαστε ήδη στη Σελήνη, και θα έχουμε
ιδρύσει την Ελληνική Εταιρία Διαστημικής Εκμετάλλευσης, το Κέντρο Βιολογικών
Ερευνών μας, θα προσφέρει βραβεία στους σπουδαστές που θα αριστεύσουν. Θα
επιβραβεύσουμε τους τομείς εκείνους που χρειαζόμαστε, και θα επιλέξουμε έτσι
τους 12 καλύτερους σπουδαστές.
Το βραβείο, θα προβλέπει την εγκατάσταση τών αποφοίτων αυτών στη
Σεληνιακή μας βάση, για δύο χρόνια, και την εκπαίδευσή τους σε δικούς μας
προηγμένους τομείς. Θα πληρώνονται με υψηλούς μισθούς, και θα έχουν προοπτική
να στελεχώσουν αργότερα τα επίγεια ερευνητικά μας κέντρα»
«Δεν θα είναι επικίνδυνο αυτό;» ρώτησε δύσπιστα ο Άρης.
«Όχι, επειδή δεν είναι δυνατόν να γίνουν πράκτορες τόσο γρήγορα, από τη
στιγμή τής βράβευσής τους, ως το ταξίδι στη Σελήνη! Άλλωστε, από εκεί πάνω, δε
θα έχουν πρόσβαση σε τίποτα άλλο, εκτός από τον χώρο τής εργασίας τους, και τής
διαμονής τους. Δεν θα έχουν πρόσβαση, ούτε με τη γη, χωρίς το δικό μας έλεγχο» απάντησε η Ρίτα καθησυχαστικά.
«Αν συμφωνεί και ο Ανδρέας, δέχομαι, με την προϋπόθεση να μην έχουν
πρόσβαση ούτε στη συσκευή ύπνου, παρά μόνο στο κράνος. Αυτό, θα λειτουργεί με
ραδιοκύματα από την συσκευή, και χωρίς να γνωρίζουν για το χάπι. Το χάπι, θα το
βάζουμε στο βραδινό τους, χωρίς να το γνωρίζουν. Έτσι, θα διασφαλίσουμε τη
συσκευή, μήπως κάποιος την αντιγράψει» είπε πεπεισμένος ο Άρης.
«Κι εγώ συμφωνώ!» είπε ο
Ανδρέας με ικανοποίηση.
«Λοιπόν! δουλειά!» φώναξε
απότομα ο Άρης, και σηκώθηκε από το τραπέζι. «...Εσύ Ανδρέα, φρόντισε να
πας στο υπουργείο, να συζητήσεις για την ίδρυση τής Εταιρίας Διαστημικής
Εκμετάλλευσης. Εσύ Ρίτα, φρόντισε να εντοπίσεις τους σπουδαστές, κι εγώ θα κάνω
κάποιες μετατροπές στη διοίκηση τών επιχειρήσεων, ώστε να ελέγχουμε τα πράγματα
από τη Σελήνη. Μετά, έχω κάποιους λογαριασμούς με κάποιο κάθαρμα στο Τμήμα
Υλικών»
«Θα απολύσεις την Καίτη;» ρώτησε η
Ρίτα.
«Α! όχι! θα τής κάνω μεγαλύτερη λαχτάρα! Αντί να με πλησιάσει αυτή, θα την
πλησιάσω εγώ, και πριν φύγουμε, θα τής δώσω κάτι πληροφορίες, που θα κάνω τους
επιστήμονες στις ΗΠΑ, να τραβάνε τα μαλλιά τους!» είπε ο Άρης, εν μέσω χαχανητών, καθώς φορούσε το μπουφάν του.
«Πρόσεχε πάντως!» πρόλαβε να
του πει η Ρίτα, καθώς έβγαινε.
Χρόνης Πάροικος