και θα δεις τελικά
ότι... δεν βρίσκεται εκεί.
Ο ύπνος της λογικής γεννά τέρατα κι εσύ εδώ
μέσα έχεις κάθε δικαίωμα να τρελαθείς.
Διπλή Παρουσίαση Βιβλίου - The black Sanitarium: Sickroom 162 και Pierce the skin with feelings
Παρουσίαση Βιβλίου - Η Κραυγή του Φεγγαριού
Πώς μπορείς να είσαι πραγματικά ασφαλής ως γυναίκα, ζώντας σε ένα περιβάλλον συντηρητικών ηθών και αυστηρών παραδόσεων;
Ποιος μπορεί να σε προδώσει και ποιος να σε σώσει από την κόλαση και πού μπορεί να βρίσκεται αυτή;
Μπορεί η αγάπη να νικήσει τον σκοταδισμό;
Πώς μπορείς να αποδράσεις από την ασφυξία και τη νοσηρότητα;
Η Μυρτώ θα βρεθεί, από πολύ μικρή, αντιμέτωπη με τα ερωτήματα αυτά, τα οποία θα αλλάξουν για πάντα τη ζωή τη δική της, αλλά και του καθηγητή της, Αριστείδη Ντόκα. Η πληγή που της προκάλεσε ένα δικό της πρόσωπο είναι βαθιά και δεν επουλώνεται εύκολα. Ωστόσο, η νέμεσις δεν θα αργήσει να έρθει και θα είναι πάλι μέσα από την οικογένειά της...
Ποίηση Αναστασία Μπρούσα - Αθεράπευτα πιστή στον βωμό του έρωτα
Απόψε θέλησες να με εγκαταλείψεις.Όσο κι αν κυνηγώ το όνειρό μου μαζί σου, πάλι δεν τα καταφέρνω...
Δεν προσπαθείς καν να μου εξηγήσεις.
Ένα αόρατο μαχαίρι μού καρφώνεις στην καρδιά και ματώνω.
Το κενό της μοναξιάς που θα με ακολουθήσει δεν θα το καλύψω ποτέ με κανέναν.
Μόνο εσύ διεισδύεις στις σκέψεις μου και μου ζεσταίνεις όλο μου το είναι!
Αν φύγεις θα σε καρτερώ πάντα.
Το σώμα μου δεν θα το αγγίξει άλλος...
Δεν θέλω να ζήσω χωρίς τις ανάσες σου.
Χωρίς αγάπη, χωρίς έρωτα η ζωή είναι ένας συμβιβασμός.
Συμβατική η ζωή χωρίς εσένα... κι εγώ γεννήθηκα αντισυμβατική!
Δεν θέλω να υπάρχω χωρίς τις αγκαλιές σου, χωρίς τα φιλιά σου που μου δίνουν πνοή.
Δηλώνω αθεράπευτα πιστή σου ακόλουθος.
Παρουσίαση Βιβλίου - Πεφταστέρι
ένα αστέρι πέφτει, για να σου δώσει ελπίδα.
Μια ανάσα πριν τον ερχομό του αφιλόξενου, ζοφερού χειμώνα, μία οικογένεια πασχίζει να επιβιώσει. Ο Γιώργος αναζητά το κουράγιο και τη δύναμη να αντεπεξέλθει στις δυσκολίες, όταν μία απρόσμενη απειλή τού χτυπά μοχθηρά την πόρτα. Το παρελθόν αναδύεται, αστικοί μύθοι και δοξασίες αναβιώνονται και τα λεπτά όρια μεταξύ πραγματικότητας και φαντασίας μπερδεύονται. Καθώς το φως χάνεται γύρω του, το δάσος τον κυκλώνει.
Ο Γιώργος πρέπει να παλέψει, για να προστατεύσει ό,τι πιο πολύτιμο έχει: την οικογένειά του. Ανάμεσα στην απόγνωση και το σκοτάδι, που απειλεί να τον καταπιεί, ο έναστρος καμβάς του νυχτερινού ουρανού φαίνεται να αποτελεί τη μόνη του ελπίδα προς το φως.
Ποίηση Μαρία Σταυρίδου - Πρωινός Καφές
Είσαι σαν τον πρωινό καφέ…
έχω ανάγκη να εισχωρήσεις μέσα μου,
να ξυπνήσεις ναρκωμένες αισθήσεις και πόθους,
να ταξιδέψεις τα κύτταρα μου στη ζωή,
να τα οδηγήσεις σε διαδήλωση επαναστατική,
με πρωτοστάτες τα δυο μου χείλη.
Είσαι σαν τον πρωινό καφέ…
τελάλης με μια φωνή… κραυγή,
σε πίνω αργά για ν' απολαύσω τις οδηγίες χρήσης.
Σ' αφήνω να κάνεις διαδρομές
Στα Χρόνια του Μεσαίωνα (Κεφάλαιο 4_Ο Άντριου μέρος 2)
Όταν τελειώσαμε η Νάλα οδήγησε τον Γκάμπριελ στα κτήματα όπου μίλησαν με τον άνθρωπο που είχε την εποπτεία και έπειτα πήγαμε όλοι στα δωμάτια μας.
Εγώ και η Έμμα θα μοιραζόμασταν το ίδιο.
«Πώς αισθάνεσαι;» την ρώτησα.
«Ήδη μου λείπει το χωριό μας και οι άνθρωποι μας Λίριο μου» μου απάντησε.
«Όπως είπε και η Νάλα θα συνηθίσουμε»
«Αλήθεια το πιστεύεις αυτό;» με ρώτησε με δυσπιστία.
«Ναι, ξαδέρφη μου. Ο χρόνος θα επουλώσει τις πληγές μας» της είπα. «Άλλωστε ο άρχοντας Άντριου όπως μας είπε η Νάλα και από ότι φάνηκε είναι καλός άνθρωπος»
«Και ο πατέρας του Λίριο; Τον ξέχασες. Είμαστε εδώ γιατί μας θέλει για τον εαυτό του. Καταλαβαίνεις τι σημαίνει αυτό;» είπε δυνατά.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)