Παρουσίαση: Αυτή με "Τα Μυστικά του Βάλτου: Η Μάντισσα του Φόβου" του Παναγιώτη Βάβαλου

Η Μάντισσα του Φόβου αποτελεί το πρώτο βιβλίο της σειράς «Τα Μυστικά του Γκρίζου Βάλτου» του Παναγιώτη Βάβαλου. Το εξώφυλλο με προϊδέασε όμορφα -και σωστά- για το τι θα συναντήσω μέσα στις σελίδες και η αναφορά μιας συγκεκριμένης χαρακτήρα του οπισθόφυλλου -ένα φυλακισμένο κορίτσι που θα συναντήσει ένας από τους κύριους χαρακτήρες, ο Σέρκης- έκανε το μυαλό μου να κολλήσει εκεί και να την ψάχνει με ενθουσιασμό. Δεν απογοητεύτηκα καθόλου!

Summer Solstice (Κεφάλαιο 36)

ΣΕΛΕΣΤ

Κοιτάζω τον εαυτό μου στον καθρέφτη του δωματίου μου στο κάστρο Σάβαρλεϊ του Στάρενιθ και αναστενάζω με την νευρικότητα, που με έχει πνίξει ως τον λαιμό. Τα χέρια μου τρέμουν από τον πανικό και η καρδιά μου, δε λέει, να ηρεμήσει το τρελό χτυποκάρδι της. Φτάσαμε αργά τη νύχτα στο κάστρο και μόλις ο βασιλιάς έμαθε για την άφιξή μας σήμερα το πρωί, μας ζήτησε σε ακρόαση.

Η Νεκροφιλημένη (Κεφάλαιο 24 - Εκεί που ανήκω)

Στεκόμουν μπροστά από τον καθρέφτη του δωματίου μου και έσφιγγα τα λουράκια του κορσέ μου. Ο λαιμός δεν ήταν σφιχτός και το δερμάτινο λουράκι πάνω από το στήθος μου ήταν σταθερό. Το λευκό της πουκαμίσας μου, διακοπτόταν από τις καφέ επωμίδες του κορσέ, επενδυμένες με χρυσαφί βαμβάκι στο σχήμα λεπτών φύλλων. Ίσιωσα το μπούστο μου και κλείδωσα τις πέντε ασφάλειες που έτρεχαν κατά μήκος του υπόλοιπου σώματος.

Ματωμένες Πύλες (Κεφάλαιο 14)

Τι συνέβη; Πού βρίσκομαι; Τα αυτιά μου βουίζουν και το κεφάλι μου πονάει. Ακούω ήχους μακρινούς, αλλά δεν μπορώ να ανοίξω ακόμη τα μάτια μου. Σιγά σιγά η εικόνα μπροστά μου καθαρίζει, συνεχίζει βέβαια να είναι λίγο θολή. Βλέπω ένα τούνελ. Όχι, δεν είναι τούνελ. Δεν μπορώ να καταλάβω ακριβώς τι είναι. Μπροστά μου πέντε φιγούρες μαζεύονται.

Summer Solstice (Κεφάλαιο 35)

ΓΚΑΣΠΑΡΝΤ

Ξυπνάω από τον ξαφνικό γδούπο, που τραντάζει ολόκληρο το πλοίο και τινάζομαι ανήσυχος, όταν δεν βρίσκω την Σελέστ στο πλάι μου. Ντύνομαι βιαστικά με τα πεταμένα στο πάτωμα ρούχα μου και βγαίνω έξω στο κρύο πρωινό, για να βρω τους άντρες μου παραταγμένους απέναντι από τους άντρες του Μπράιντεν. Καταπίνω τον κόμπο, που μου φράζει τον λαιμό, όταν διακρίνω τη Σελέστ, να παλεύει στα χέρια του. Τι συμβαίνει; Πλησιάζω τον Φόστερ τρίβοντας τα μάτια μου από την έκπληξη και σφίγγω τη λαβή του ξίφους μου.

Φοίνιξ (Κεφάλαιο 3)

Παρασκευή 24 Αυγούστου, 22:00

Ξεκλείδωσε την εξώπορτα του σπιτιού και μπήκε μέσα. Έβγαλε τα παπούτσια και προχώρησε προς το σαλόνι απ'όπου και ακουγόταν αχνά ο ήχος της τηλεόρασης. Χαιρέτησε τους γονείς του που έβλεπαν τηλεόραση και στη συνέχεια κατευθύνθηκε στο δωμάτιό του. Έκλεισε την πόρτα πίσω του και έβγαλε το κινητό από την τσέπη του τζιν του.

Η Νεκροφιλημένη (Κεφάλαιο 23 - Το πρώτο ψέμα)

Όταν το μυαλό μου καθάρισε από συναισθήματα που τόλμησαν να τρυπώσουν σε αυτό. Έσπρωξα τον Λαχάρ και σηκώθηκα από πάνω του εκνευρισμένη. Πώς το είχα επιτρέψει να με ακουμπήσει και μάλιστα με αυτόν τον τρόπο! Γύρισα και τον κεραυνοβόλησα με ένα μου βλέμμα. Ο Λαχάρ κοιτούσε τα δεμένα του πόδια και έλυσε το ύφασμα ελευθερώνοντάς τα. Ύστερα γύρισε σε μένα.

Παρουσίαση: Αυτή με το "Σκοτεινά Βήματα: Πλειάδα" του Αλέξη Ζησιμόπουλου

H Πλειάδα, το δεύτερο μυθιστόρημα του Αλέξη Ζησιμόπουλου αλλά το πρώτο στην σειρά «Σκοτεινά Βήματα», πρόκειται για μια ιστορία γεμάτη περιπέτεια, φανταστικά πλάσματα, μαγεία, θεούς και φυσικά στοιχεία. Η Μάχη των Πυλών, με όλη της την ένταση, την βαναυσότητα και την συντριβή, ξεδιπλώνεται μέσα από τα μάτια των μελών της 32ης Πλειάδας και μας ταξιδεύει σ' έναν κόσμο ολότελα διαφορετικό από τον δικό μας.

Summer Solstice (Κεφάλαιο 34)

ΣΕΛΕΣΤ

Δάκρυα που δεν μπορώ, να ελέγξω, μουσκεύουν τα μάγουλά μου και νοτίζουν τα γόνατά μου. Ο πόνος που απλώνεται στο στήθος μου ξεπερνάει τον πόνο της οποιαδήποτε πληγής. Το μίσος και η απέχθεια που διέκρινα στο βλέμμα του Σιρκάν με έχουν στιγματίσει, αν και ξέρω, ότι αυτό οφείλεται στα μάγια του Ρόις. Το βάρος που έχει καταπλακώσει το στήθος μου, κοντεύει, να με συντρίψει. Τι να κάνω; Πως να τον βοηθήσω, όταν δεν μπορώ καν, να τον πλησιάσω και να του μιλήσω; Έστω να μάθω τον λόγο αυτής της συμπεριφοράς. Δυσκολεύομαι, να πιστέψω, ότι τρελάθηκε έτσι στα ξαφνικά.

Ματωμένη Λονδρέζικη Βροχή (Κεφάλαιο 8)

Μετά απο πολλές προτάσεις και υποχωρήσεις, το ζευγάρι είχε καταλήξει στις λεπτομέρειες. Θα έκαναν έναν γάμο απλό, λιτό, οικονομικό και κυρίως κρυφό από τις οικογένειές τους. Ο Τόμας έκλεισε ένα μπλε κουστούμι το οποίο θα φορούσε για γαμπριάτικο και τα καλά μαύρα παπούτσια που είχε ήδη από πέρυσι.

Παρουσίαση: Αυτή με το "Ο Υπέρμαχος των Λησμονημένων Θεών" του Αλέξανδρου Λειβαδιώτη

"Η Κόρη του Δάσους" είναι το πρώτο βιβλίο της σειράς "Ο Υπέρμαχος των Λησμονημένων Θεών" και από το οπισθόφυλλο του μας υπόσχεται μια ιστορία γεμάτη περιπέτεια, μάχες και δύσκολες αποφάσεις για τον νεαρό ιπποκόμμο, τον Όλαφ. Η αλήθεια είναι πως με παραξένευσε η αναφορά στους μύες του αλλά θεώρησα πως θα έβγαζε νόημα όταν τον γνώριζα -κάτι που συνέβη, οπότε no worries there.

Λίγα λόγια για το "Η Κοιλάδα του Πράσινου Κρυστάλλου" από την Έρση Λάβαρη

s t e a m p u n k

Και εφόσον αυτό το ξεκαθαρίσαμε, προχωράμε.

Με το πολύ δυναμικό της ντεμπούτο, η Χρύσα Αναστασίου εμπλουτίζει την εγχώρια σκηνή της λογοτεχνίας του φανταστικού με ένα μυθιστόρημα τρομερά ιδιαίτερο και τρομερά ενδιαφέρον.

Βραβεία EVERLIES - Fantasy Festival

Τα Βραβεία Έβερλι – Ελληνικά Βραβεία του Φανταστικού αποτελούν τον 1^ο ανεξάρτητο Ελληνικό θεσμό που έχει ως στόχο την ανάδειξη και βράβευση των έργων Ελλήνων και ξένων συγγραφέων του φανταστικού που έχουν μεταφραστεί και κυκλοφορήσει στην Ελλάδα, μέσω ψηφοφορίας του αναγνωστικού κοινού.

Παρουσίαση: Αυτή με το "Η Κοιλάδα του Πράσινου Κρυστάλλου" της Χρύσας Αναστασίου

Αρχικά, να επισημάνω ότι "Η Κοιλάδα του Πράσινου Κρυστάλλου" θα έπαιρνε ένα άριστον βαθμό από μένα. Ένα 100%, ένα 10 με τόνο, ένα 5/5. Πριν ξεκινήσω να αναλύω, ας επεξηγήσω το βαθμό μου. Συνήθως, ο βαθμός δικαιολογείται με το τέλος του κειμένου, μα εδώ οφείλω να μιλήσω για το πεντάρι/άρια. Τι είναι ένα 5; Ένα γεμάτο σκορ; Ένα άριστα;

Η Νεκροφιλημένη (Κεφάλαιο 22 - Σε θυμάμαι)

Ανεβαίναμε γρήγορα τα σκαλιά, πολλές φορές και δύο-δύο με τον Χάρου να πετά μπροστά μας. Είχαμε βρει με τον Κάιν τον πύργο που μας είπε η Νάιδα και ριχτήκαμε στα σκαλοπάτια, περνώντας την λεπτή πόρτα και αφήνοντάς την ανοιχτή πίσω μας. Ήταν πολλά, μα δεν ένιωθα την κούραση. Η καρδιά μου σφυροκοπούσε στο στήθος μου, μα όχι από το τρέξιμο. Δεν μπορούσα να το εξηγήσω ούτε εγώ η ίδια αυτό το συναίσθημα. Ήθελα να δω τον Λαχάρ. Να σιγουρευτώ πως δεν τον κατέστρεφαν οι Ασράι και άλλο. Ήθελα να τον βοηθήσω να γυρίσει σε εμάς. Δεν θα έφευγα χωρίς εκείνον. Θα ξεπλήρωνα το χρέος μου απέναντί του και αυτό ήταν. Μου έσωσε τη ζωή, τότε και τώρα θα του το ανταπέδιδα με κάποιο τρόπο.

Ματωμένες Πύλες (Κεφάλαιο 13)

Δεν ξέρω εάν είναι σωστό αυτό που πάμε να κάνουμε, όμως έχει σχέση με τον κεραυνό. Εάν είναι το έπαθλο σε αυτούς του αγώνες, κάτι μου λέει ότι δε θα τον πάρουμε εύκολα στα χέρια μας. Τρέχουμε προς την κατεύθυνση που έφυγε η κοπέλα με τα σανδάλια και σιγά σιγά βλέπουμε μπροστά μας έναν συνωστισμό από ανθρώπους.

Ο Κήπος με τους Υάκινθους- Εύη Φρυγανά

Ο Κήπος με τους Υάκινθους

Εύη Φρυγανά

Λίγα λόγια για το βιβλίο:

Οι υάκινθοι που θέλησε να φυτέψει στον κήπο του αδελφού της η αρχιφύλακας Λόρεν Γουότερστον έγιναν η αιτία να ανακαλύψει το πτώμα μιας γυναίκας που είχε εξαφανιστεί από καιρό.

Οι υποψίες για τη δολοφονία πέφτουν στην οικογένειά της. Έτσι, της απαγορεύεται κάθε συμμετοχή στην υπόθεση.

Τα βασικά στοιχεία από τον φάκελο του θύματος, που της παρέχει κρυφά ο επιθεωρητής Πίτερ Ρέντφορντ, την οδηγούν να χτίσει τις δικές της θεωρίες για το τι συνέβη.

Στην προσπάθειά της να αποδείξει την αθωότητα των αγαπημένων της προσώπων, ξεκινάει τη δική της ανεξάρτητη έρευνα, χωρίς να υπολογίζει κανέναν κίνδυνο.

Νέα στοιχεία που βγαίνουν στην επιφάνεια, αλλά και η απόπειρα δολοφονίας εναντίον ενός ντετέκτιβ που συμμετέχει στην υπόθεση περιπλέκουν την κατάσταση ακόμα περισσότερο…

Θα κατορθώσει η Λόρεν να εξιχνιάσει την υπόθεση, αλλά και να ξεδιαλύνει τα συναισθήματα που νιώθει για τον επιθεωρητή Ρέντφορντ;

Έγκλημα, μυστήριο και αγωνία που καθηλώνουν. Το πρώτο βιβλίο με την αρχιφύλακα Λόρεν Γουότερστον. 

Η συγγραφέας:

Η Εύη Φρυγανά γεννήθηκε στη Χαλκίδα και σπουδάζει Διοίκηση Επιχειρήσεων στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου. Η αγάπη της για τη συγγραφή την οδήγησε τον Αύγουστο του 2013 να ιδρύσει το λογοτεχνικό μπλογκ Moonlight Tales και το ενδιαφέρον της για ό,τι σχετίζεται με τις έρευνες ανθρωποκτονιών να παρακολουθήσει πολυάριθμα σεμινάρια εγκληματολογίας. Ξεκίνησε να γράφει από τις πρώτες τάξεις του δημοτικού και το 2016 εκδόθηκε το πρώτο της μυθιστόρημα.

Μπορείτε να επισκεφθείτε την ιστοσελίδα της στη διεύθυνση: www.evifrigana.gr 

Moonlight Tales history:

Η Εύη Φρυγανά είναι ιδρυτικό μέλος τους Moonlight Tales και μία από τις ιδιοκτήτριές του. Ήταν αρθρογράφος στη στήλη του blog "Άρθρα με tips και συμβουλές για συγγραφείς" και υπεύθυνη συνεντεύξεων με γνωστούς λογοτέχνες. Δημοσιεύει ιστορίες της και διηγήματα, ενώ επίσης είναι μέλος της διαχειριστικής ομάδας.

Πατήστε εδώ, για να επικοινωνήσετε με τη συγγραφέα και εδώ, για να αγοράσετε το βιβλίο. 

Παρουσίαση: Αυτή με το "Ανυα - Το Κάλεσμα της Ακτής" του Γιώργου Χατζηκυριάκου

Στο βιβλίο «Άνυα: Το Κάλεσμα της Ακτής», δεν με τράβηξε το όμορφο και φωτεινό εξώφυλλο, μα η άρνηση στο οπισθόφυλλο. Εκεί, περιγράφεται σχεδόν λεπτομερώς τι "θα μπορούσε" να κάνει ο πρωταγωνιστής μας, ο 15χρονος Ορφέας, εκείνο το καλοκαίρι, μα σύντομα μας προσγειώνει, εξηγώντας πως τελικά δεν κάνει τίποτα από τα περιπετειώδη πράγματα που αναλύονται.

Ματωμένη Λονδρέζικη Βροχή (Κεφάλαιο 7)

20 Απριλίου 2019


Ο Τόμας, η κοπέλα του και εγώ κάθε μέρα μετά τη δουλειά αφιερώναμε χρόνο να βρούμε ένα σπίτι για αγορά, ώστε να μετακομίσουν εκεί οι δύο τους, μακριά από τους γονείς του Τόμας, που ήταν αντίθετοι σε αυτήν την σχέση. Η Ραφαέλλα προέρχεται από πενταμελή οικογένεια και μέχρι τώρα έμεναν όλοι μαζί σε ένα διώροφο σπίτι στην οδό Μέιφλάουερ.

Φοίνιξ (Κεφάλαιο 2)

Πέμπτη 24 Αυγούστου, 16:00

Αφού αποφάσισε πως δεν είχε σκοπό να φάει παραπάνω από τα φασολάκια και απλά έπαιζε με αυτά με το πιρούνι του, τα πέταξε στον κάδο και έπλυνε το πιάτο και το πιρούνι μαζί με το φλιτζάνι και το μπρίκι από το πρωινό τσάι.

Παρουσίαση: Αυτή με το "Μυθιστορίες Φαντασίας από Παγκόσμιους Μύθους"

Οι Μυθιστορίες Φαντασίας ήταν ένα από τα πιο ενδιαφέροντα βιβλία που διάβασα μέχρι στιγμής φέτος. Δεν θα μιλήσω για το εξώφυλλο -που είναι υπέροχο και σε βάζει αμέσως στο mood- αλλά για το εσωτερικό όπου 20 συγγραφείς μας εξιστόρησαν 20 διαφορετικούς παγκόσμιους μύθους μέσα από ολόφρεσκες ιστορίες της δικής τους φαντασίας.

Summer Solstice (Κεφάλαιο 33)

ΓΚΑΣΠΑΡΝΤ


Με ανακούφιση παρατηρώ τον πρωινό χειμωνιάτικο ήλιο, να ανατέλλει μέσα από τη θάλασσα βάφοντάς την με μια πανδαισία χρωμάτων, που δεν έχει τίποτα, να ζηλέψει από τον ομορφότερο καμβά στον κόσμο. Κάνει κρύο αλλά ο αέρας είναι τόσο καθαρός, που νιώθω πιο αναζωογονημένος από ποτέ. Τα κόκαλά μου τρίζουν και ένας κύμα πόνου με διαπερνάει αστραπιαία, όταν επιδιώκω, να τεντωθώ. Το σώμα μου είναι αδύναμο ακόμα και δεν έχω ιδέα, τι παρενέργειες θα έχει η άφιξή μου στον ναό των Κίλμπορν. Πολύ θα ήθελα τίποτα. Τουλάχιστον η Σελέστ είναι καλά και έχει αποδειχτεί πιο υγιής από μένα. Χαμογελάω στη σκέψη, ότι την κάνω, να ανησυχεί για μένα, ενώ θα έπρεπε, να ανησυχώ εγώ για εκείνη.

Ματωμένες Πύλες (Κεφάλαιο 12)

«Μαξ; Μάααξ; Μαξ, ξύπνα επιτέλους».

Αυτή η φωνή… Γιατί πρέπει να ξυπνήσω; Αφού δε θέλω.

Τι λέω;

Η Νεκροφιλημένη (Κεφάλαιο 21 - Η Συμφωνία)

Η Βασίλισσα Νάιδα κρατούσε γερά την άκρη της κερκίδας της και η όψη της είχε αλλάξει. Ο θυμός είχε παραμορφώσει τα πανέμορφα χαρακτηριστικά της και λεπτά, μυτερά δόντια έκαναν την εμφάνισή τους κάτω από τη γραμμή των χειλιών της. Ατάραχη, έφερα δυο δάχτυλα στο στόμα μου και σφύριξα δυνατά. Τη νεκρική σιγή έσπασε η κραυγή του Χάρου και το χτύπημα των φτερών του. Το καστανόμαυρο γεράκι είχε τρυπώσει στο Βασίλειο και πετούσε αγέρωχο από πάνω μου, κάνοντας κύκλους, αναγνωρίζοντας την καταστροφή και τα τέρατα, έτοιμος για επίθεση, αν η Νάιδα δεν κρατούσε την υπόσχεσή της.

Φοίνιξ (Κεφάλαιο 1)

Πέμπτη 24 Αυγούστου, 5:30

Άλλη μία άυπνη νύχτα είχε φτάσει στο τέλος της. 

Τράβηξε τις κουρτίνες του παραθύρου που ανέμιζαν με την πρωινή αύρα και κοίταξε τον ουρανό. Το σκούρο μπλε της νύχτας γινόταν όλο και πιο ανοιχτό, πλησιάζοντας το γαλάζιο, σημάδι πως σε λίγο θα ανέτειλε χρυσός ο ήλιος. Το πορτοκαλί και το κόκκινο χρώμα ήταν φανερά στην ανατολή, δίνοντας μία ξεχωριστή νότα σε εκείνο το πρωινό. Ο Τζέιμς ανακάθισε στο κρεβάτι του, πήρε τα γυαλιά της μυωπίας από το κομοδίνο του και τα φόρεσε, ώστε να απολαύσει την αυγή σε όλο της το μεγαλείο.