Συνέντευξη με τον Αποστόλη Γιαννούλα

H ιστορία που θα σας διηγηθώ, ξεκινά με την ίδια τη δημιουργία του σύμπαντος και τον διαχωρισμό των δύο συνειδήσεων που το χαλιναγωγούν

Τη Σκοτεινή, αυτήν που ορίζεται από την άψυχη σιωπή και τους αέναους κύκλους του σκοπού, και τη Φωτεινή, εκείνη που εξελίχθηκε στην ίδια τη Θεά της Ζωής, δημιούργησε όλα τα πλάσματα και, παίρνοντας μορφή, επέλεξε να ζήσει ανάμεσά τους. Και στους καιρούς που ήρθαν, προσπαθώντας να δώσει στα πλάσματά της αιώνια ζωή, δημιούργησε άθελά της πανίσχυρους δαίμονες που διέφθειραν την ύπαρξη και έφεραν θάνατο και καταστροφή.

Όμως, ακόμα και τα πιο απαίσια τέρατα, ακόμα και οι πιο αιμοδιψείς τύραννοι που γεννήθηκαν από τα λάθη της, δε συγκρίνονται με την καταστροφή που μπορεί να φέρει ένας και μόνο άντρας. Ένας Ζεν-Σεν χωρίς παρελθόν, χαμένος στα δάση του νότου και που μέσα του φωλιάζει μια τρομερή κατάρα, ικανή να φέρει το τέλος κάθε ζωής, παντού.

Συνέντευξη με τη Σουζάννα Άννα Καραχρήστου

Η ποιητική συλλογή «Λευκός Καμβάς» αποτελείται από αυτοτελή ποιήματα ελεύθερου στίχου που πηγάζουν από βιώματα της ίδιας της συγγραφέως. Η δομή των περιεχομένων καθώς και οι συμβολισμοί στους οποίους στηρίζεται η βάση του βιβλίου συνδέονται με το πνεύμα των ποιημάτων τα οποία επικοινωνούν με το συναίσθημα του αναγνώστη. Όλοι και όλες, στην αρχή της ζωής μας, έχουμε έναν λευκό καμβά που σταδιακά γεμίζει με τα χρώματα των ανθρώπων που μας στιγματίζουν και των επιλογών που οι ίδιοι κάνουμε. Έτσι, δημιουργούμε ένα έργο τέχνης γεμάτο χρώματα από ανθρώπους και στιγμές, το οποίο αντανακλά πιο καθαρά από οτιδήποτε στο είδωλο του εαυτού μας. Η ποιητική συλλογή «Λευκός καμβάς» της Καραχρήστου Σουζάννας Άννας κυκλοφόρησε με αυτοέκδοση τον Φεβρουάριο του 2024.

Παρουσίαση Βιβλίου - Αιχμάλωτοι

Τρεις ξεχωριστές ιστορίες. Τρεις διαφορετικοί ήρωες καλούνται να ακολουθήσουν τον δρόμο που χάραξε για αυτούς η μοίρα.

Ένας πρώην αστυνομικός που προσπαθεί να απαλλαχθεί από τους δαίμονες του παρελθόντος. Μια νεαρή δικηγόρος που ισορροπεί πάνω σε ένα σχοινί όλο και πιο τεντωμένο. Ένας ηλικιωμένος άνδρας που πασχίζει να μη χάσει τους δεσμούς με το παρελθόν του.

Τρία διαφορετικά μονοπάτια που καλείται να ακολουθήσει ο αναγνώστης μαζί με τους ήρωες και να οδηγηθεί μαζί τους σε μια συνεχή μάχη μεταξύ καλού και κακού, ηθικού και ανήθικου με κομμένη την ανάσα.

Μήπως όλα αυτά δεν είναι παρά ένα μεγάλο ψέμα, μια ακόμα μεγάλη ψευδαίσθηση; Μήπως η ιστορία είναι στην πραγματικότητα μόνο μία; Μήπως ορίζουν οι ίδιοι το τι τους επιφυλάσσει το μέλλον;

Ένα ταξίδι με χαρακτήρες που πασχίζουν να ανασάνουν ελεύθερα, που θέλουν όσο τίποτε άλλο να ζήσουν τη ζωή τους με τον δικό τους τρόπο, να αντισταθούν σε μια κοινωνία που απειλεί να τους συνθλίψει, να τους στερήσει ό,τι πιο πολύτιμο έχουν.

Παρουσίαση Βιβλίου - Ζήτα το!

Μυρτώ, «η ευχάριστη σαν Μυρτιά, εγγονή του Αριστείδη και δεύτερη σύζυγος του Σωκράτη». Και το όνομά της δεν τη συνόδευε τυχαία… Οι αρχές πάντα όριζαν τη ζωή της, οι αναζητήσεις την ύπαρξή της. Μέχρι που έφτασε να αποδεχθεί την ανθρώπινη φύση της, τη θνητότητά της.

Έτσι ξεκίνησε το ταξίδι της… Ένα ταξίδι μιας προσωπικής εσωτερικής συγχώρεσης, μέσα από τη συνειδητοποίηση χειροπιαστών και άυλων γεγονότων… Η αποδοχή ενός εαυτού, που χρόνια πάλευε ν’ απαρνηθεί. Βρέθηκε μπροστά της, και παρουσιάστηκε με στόμφο, με μια πεισματική επιμονή να γίνει ορατός… Τόσο, που δεν μπόρεσε να τον αγνοήσει. Οι συστάσεις έγιναν, κι οι δυο αναμετρήθηκαν. Και η εσωτερική της πάλη τής θύμιζε το γνώριμο, το βολικό. Όμως, η νέα εικόνα στον καθρέφτη ήταν εκτυφλωτική. Κραύγαζε την ανάγκη της να βγει στο φως! Ούρλιαζε την αγανάκτηση και τον πόνο. Ήθελε να τα αποτινάξει από πάνω της, και καθαρή να παρουσιαστεί, πρώτα στον εαυτό της και μετά στον κόσμο…

Διάσπαρτα γεγονότα, φαινομενικά ασύνδετα, μπλέκονται σε ένα πλέγμα. Κεντιούνται σε τάξη και αταξία… σε ένα κάδρο. Ο ουρανός, το λιβάδι, ένα λουλουδάκι, ένα φυλλαράκι, ο ήλιος, τα σύννεφα και η βροχή, ένα κλαδί, ο κορμός ενός δέντρου, η φυλλωσιά του… και τέλος οι καρποί… ποτέ ξανά δεν είχε δει δέντρο να καρποφορεί τόσο ακατάσχετα!

Και ο πιο γλυκός καρπός μέσα της… μια φλόγα που άναψε και δε θα έσβηνε ποτέ πια… Και κλήθηκε να αποφασίσει σαν την Εύα, και έκανε κι εκείνη τη λάθος επιλογή. Για να βρεθεί αντιμέτωπη με τη γύμνια της και τις αδυναμίες της… Να τις νικήσει και να διεκδικήσει πίσω τον δικό της παράδεισο!

Συνέντευξη με τημ Ελλάδα Κράλλη

Μια φορά και έναν καιρό όπως συνηθίζεται γράφτηκε ένα βιβλίο με συναισθήματα, σκέψεις, όνειρα και εφιάλτες. Οι κόσμοι είναι τόσοι πολλοί που οι άνθρωποι τους αγνοούν. Πλάσματα της φαντασίας που ίσως έχουν διαφορετική μορφή στα μάτια μας σε έναν άλλον τόπο ή χρόνο. Μέσα σε αυτόν τον κόσμο που ζούμε υπάρχει και ένας άλλος κόσμος που δεν βλέπουμε και αυτός είναι των ονείρων. Νυχτερινές σκέψεις που προκαλούν άγχος και πόνο και μεταλλάσσονται σε ονειρικά πλάσματα ή εφιαλτικές μορφές. Μέσα από τα μάτια μας ανοίγει η δίοδος σε ονειρικά μονοπάτια ή εφιαλτικά παρελθόντα που το υποσυνείδητο καταγράφει και δυστυχώς ποτέ δεν ξεχνά. Ίσως μέσα από τα όνειρα να κρύβεται η αλήθεια της ύπαρξης μας. Πάντα υπάρχει όμως η εξήγηση στην ύπαρξη και στον τρόπο σκέψης του κάθε ανθρώπου. Πάντα υπάρχει εκείνη η αόρατη αλυσίδα που συνδέει τις ψυχές μέσω του νόμου της ανταπόδωσης. Είναι μια γέφυρα που ενώνει τα συναισθήματα μας από το παρελθόν για να συναντηθούν στο παρόν και να αντιμετωπίσουν το μέλλον. Μέσα από σκοτεινές διαμάχες γεμάτες δάκρυα, πόνο και συγκίνηση υλοποιήθηκε αυτό το βιβλίο. Όλες οι απαντήσεις στο τέλος φαίνονται στο Φως. Αυτό είναι το Ημερολόγιο Ονείρων.

Η γνώση των Ξωτικών (Κεφάλαιο 2: Το Όραμα)

Η όμορφη Ιρίθιελ είχε πάει στο σπίτι του Φαλάελ και του Έλνταρ και χαιρόταν που έβλεπε ότι ο μικρός αδερφός του Φαλάελ ήταν ξανά υγιής και δυνατός.

«Δόξα να έχουν οι Θεοί! Σε βοήθησαν» είπε στον Έλνταρ.

«Δόξα να έχεις και εσύ Ιρίθιελ μου» απάντησε ο ξωτικός.

Η κοπέλα χαμογέλασε ταπεινά.

«Σκέφτομαι να πάω το απόγευμα στην λειτουργία του ναού μας για να ευχαριστήσω τους Θεούς που σε γιάτρεψαν αδερφέ μου. Θα ήθελες να έρθεις;» ρώτησε ο Φαλάελ τον Έλνταρ.

«Ναι!» απάντησε εκείνος.

«Και εγώ θα έρθω μαζί σας. Να συναντηθούμε στον ναό μόλις ο ήλιος χαθεί πίσω από τα βουνά» αποκρίθηκε η Ιρίθιελ.

«Εντάξει» είπαν τα δύο αδέρφια και η ξωτικιά αποχώρησε από το σπίτι.

Συνέντευξη με τη Βασιλική Παπαδοπούλου

Σε έναν κόσμο ομορφιάς δεν υπάρχουν κανόνες. Δεν υπάρχει λογική. Η Ρέινα άφησε τον εφιάλτη που έζησε στο παρελθόν να στοιχειώσει τη ζωή της. Κρύφτηκε στην αφάνεια και στην ανωνυμία σε έναν κόσμο γεμάτο όμορφες γυναίκες και δεν τόλμησε να δείξει τον πραγματικό της εαυτό. Ο Νίκολας είναι ο τέλειος άντρας. Τρανός επιχειρηματίας με τρομερή δύναμη και εξουσία στον κόσμο της ομορφιάς. Μια ματιά του θα είναι αρκετή να τους ενώσει και να τους κάνει εραστές. Όμως μια κακή κρίση του ενός στο παρελθόν θα τους επηρεάσει. Οι εχθροί τους θα κάνουν τα πάντα να τους χωρίσουν. Είναι ο έρωτας τους δυνατός και ισχυρός να τους κρατήσει μαζί για πάντα; Πόσα μπορεί να αντέξει ένας έρωτας όταν πλανιέται το άρωμα του πάθους;

Ποίηση Αναστασία Γεωργακοπούλου-Μπρουσα - Δε γυρεύω στεφάνι

Δε γυρεύω στεφάνι...
στη θεατρικότητα ενός παγωμένου νυφικού.
Βάλσαμο ψυχής το διάβα μου,
στο μονοπάτι της ζωής σου.
Αδηφάγος συλλέκτης στιγμών
στα μύχια του έρωτά σου.
Κάθε βράδυ μαζί ξετυλίγουμε το κουβάρι,στα σκιρτήματα των πόθων.

Δε γυρεύω στεφάνι...
στις ρωγμές μιας ναυαγισμένης ηθικής.
Παραδίνω τα έγκατα της καρδιάς μου,
στους δικούς σου χτύπους.
Κι ας χάσω την ισορροπία των σκέψεών μου,
στα κύτταρα του κορμιού σου...
Στη φλόγα της
αέναης έκρηξης!