Οταν τελειωσα με τα μαθηματα εξω ειχε ηδη βραδιασει. Ημουν εξουθενομενη και πραγματικα το μονο που ηθελα ηταν να γυρισω σπιτι και να πεσω για υπνο. Κανονικα δουλευα αλλα δεν προκειται να πηγαινα παλι εκει. Και γιατι επειτα απο ολα οσα ειχαν γινει δεν ηθελα να ακουσω κι' αλλη κατσαδα και επειδη δεν ηθελα να πεσω παλι πανω στον αλλον. Αν και οπως ειχε πει ο "πεφτουλας" ο φιλος του ηταν αρρωστος οποτε σημαινε πως θα ηταν σπιτι του. Ελπιζω...Κοιταξα το κινητο μου μετα απο ολες αυτες τις ωρες και ειχα μονο μερικες κλησεις απο την Ρω και δυο μηνυματα. Στο ενα εγραφε πως ολα ειχαν παει καλα με τον γιατρο και πως δεν θα αργουσε να βγαλει τον γυψο και στο αλλο με προειδοποιουσε πως θα πηγαινε στον Ελιοτ να μεινει σημερα και οτι θα ημουν μονη στο σπιτι. Ωραια. Την ωρα που το εβαλα στην τσεπη αρχισε να χτυπαει και οταν ειδα ποιος ηταν χαμογελασα. Τα μηνυματα δεν της ηταν ποτε αρκετα.
"Ελα, κοριτσακι μου." ειπα ηρεμα ενω ζαλιζομουν λιγακι. Παρολη την κουραση ειχα μια ευθυμια που δεν μπορουσα να την εξηγησω.
"Καρολαιν, εσυ εισαι? Αποκλειεται!" γελασε και εκανα μια γκριματσα.
"Σκασε, Ρω."
"Αα, ελα! Μπερδευτηκαν οι γραμμες και επιασα μια καλοσυνατη κοπελα και τρομαξα για μια στιγμη. Τι εγινε? Πως πηγε η πρωτη σου μερα? Τα πηρες τα μηνυματα μου?"
"Να φας σκατα, χαζη!" γελασα.
"Καλα πηγε. Εμαθα πολλα ακατανοητα πραγματα αλλα ηταν ωρα. Μολις τελειωσα και θα παω σπιτι να κανω ενα μπανιο και να πεσω για υπνο." ειπα και ανεβηκα στην μηχανη μου.
"Αα κουραστηκες πολυ ε? Καλα σε κλεινω αν ειναι. Παρε με αν χρειαστεις κατι." ειπε και το κλεισαμε. Φορεσα το κρανος μου και ξεκινησα. Καθως εβγαινα απο το γκαραζ ακουσα καποιον να μου κορναρει και ειδα τον Τζει να περναει απο διπλα μου. Μου χαμογελασε και του ανταπεδωσα.
"Που παει το κοριτσι? Να το κερασω ενα ποτο?" ειπε διθεν σα να μου την πεφτει και τον κοιταξα ειρωνικα.
"Μαζεψου και ξερω και που δουλευεις."
"Χαχα! Απλα σε λατρευω για το χιουμορ σου. Σοβαρα εισαι για φαγητο και μετα για κανα ποτο?" με ρωτησε και το σκεφτηκα λιγακι. Και τι να εκανα σπιτι? Τουλαχιστον θα ετρωγα με παρεα.
"Αν δεν σε πειραζει να περασω πρωτα απο το σπιτι να αλλαξω και θα μου υποσχεθεις οτι θα εισαι κυριος."
"Bitch, please! Δεν εισαι του γουστου μου και ασε που προτειμω κατι μελαχρινο, με κοιλιακους και οχι αγγουρια σαν εσενα." ειπε και μου εκλεισε το ματι παιχνιδιαρικα. Τον κοιταξα εκπληκτη και αμεσως καταλαβα.
"Εγω, αγγουρι? Με πληγωνεις." ειπα και ξεκινησα ενω του εκανα νοημα να με ακολουθησει. Καθως οδηγουσα ενιωθα τον αερα πιο παγωμενο απο τις αλλες μερες. Ο Χειμωνας εφτασε για τα καλα. Θα πρεπει να φορεσω κατι πιο ζεστο. Φτασαμε και την ωρα που εβαλα την μηχανη μεσα και πηγα προς την πορτα μεσα στο σκοταδι, περδικλωθηκα πανω σε κατι και πηγα να πεσω.
"Τι στο-" μουρμουρισα και οταν ανοιξα το φως ηρθα αντιμετωπη με μια εκπληξη. Ο Αλεξ ηταν πεσμενος κατι και δεν φαινεται να ειχε τις αισθησεις του. Εκεινη την στιγμη μολις μπηκε και ο Τζει.
"Τι εγινε? Τι κανει αυτος εδω?" ειπε και εσκυψε διπλα του.
"Που να σου εξηγω τωρα."
"Καλε αυτος καιει απο τον πυρετο! Μα καλα τι κανει εξω αμα ειναι αρρωστος?" ρωτησε και προσπαθησε να τον συνεφερει ταρακουνοντας τον. Το ξερω οτι θα το μετανιωσω αργοτερα αυτο που θα κανω αλλα . .
"Μπορεις να τον σηκωσεις και να τον φερεις μεσα?" ειπα και με κοιταξε παραξενεμενος. Κουνησα το κεφαλι καταφατικα και ανοιξα την πορτα. Μπηκα πρωτη και του εδειξα να τον βαλει στον καναπε. Στο μεταξυ εκεινος ειχε αρχισει να συνερχεται αλλα δεν φαινοταν καθολου καλα. Πηγα κατευθειαν στην κουζινα και εβρεξα μια πετσετα με παγωμενο νερο. Υστερα εψαξα για το θερμομετρο και τα αντιπυρετικα και πηγα στο σαλονι. Ακουμπησα την πετσετα επανω στο μετωπο του και ανοιξε τα ματια διαπλατα.
"Οχι αλλα παγακια." μουρμουρισε και μου ξεφυγε ενα χαχανητο. Νομιζω πως ξερω ποιος φταιει που ειναι σε αυτη την κατασταση. Του ειχα ριξει εναν κουβα με παγακια και παγωμενο νερο και εκεινος εμεινε εξω βρεγμενος μεσα στο κρυο για σχεδον μια ολοκληρη μερα. Οχι, οχι δεν θα νιωσω και ενοχες!
"Ελα να σου βαλω θερμομετρο." ειπα και με κοιταξε με τρομο.
"Που?"
Δεν το πιστευω αυτο που ζω.
"Σηκωσε το χερι σου, Αλεξ." ειπα και αφου εκανε οτι του ειπα εβαλε το θερμομετρο κατω απο την μασχαλη του και σηκωθηκα ορθια. Πηγα στην κουζινα για να βαλω ενα ποτηρι νερο. Δεν ηθελα να τον βλεπω. Ο Τζει με ακολουθησε και σταθηκε απεναντι μου. Κατι επρεπε να του πω.
"Καλα μην σκοτωνεσε. Ξερω. Σε γουσταρει, τον γουσταρεις, εχετε τσακωθει και μαλλον θα φαμε ολο μας το βραδυ εδω οποτε τι θα ελεγες να παραγγειλουμε?" ειπε και τον κοιταξα με δυσπιστια.
"Και δεν θα σε πιασει κριση με ολο αυτο που γινεται?"
"Σιγα μην με πιασει κριση μωρη αγγουρο! Οσο δεν μπλεκοντε δημοσιογραφοι σε ολο αυτο μου ειναι αρκετο."
"Σταματα να με λες αγγουρο! Δεν ειμαι. Κοιτα τα φυλλαδια με τα εστιατορια μεχρι να παω να αλλαξω και να του φερω κατι να βαλει. Εχε τον το νου σου λιγο." ειπα και περασα απο διπλα του.
"Μηπως θες να τον αλλαξεις εσυ η θα εχω εγω αυτη την τιμη?" ειπε πονηρα και τον αγριοκοιταξα.
"Σε μισω.Θα σου δωσω εσενα την ευχαριστηση να τον δεις γυμνο."
Μου εσκασε ενα φιλι στο μαγουλο και ανεβηκα επανω. Θα μου το πληρωναν καποια στιγμη και οι δυο. Εβγαλα τα ρουχα μου και αφου πηρα μια δευτερη αλλαξια μπηκα στο μπανιο. Εκανα ενα γρηγορο μπανιο και τυλιξα τα μαλλια μου σε μια πετσετα, φορεσα τις πιτζαμες μου, πηρα τα ρουχα που ειχα ετοιμασει για τον αλλον και κατεβηκα κατω. Ο Τζει καθοταν διπλα απο τον Αλεξ και κοιτουσε την τηλεοραση ενω ο αλλος μολις με ακουσε γυρισε για να με κοιταξει. Τον κεραυνοβολησα με ενα βλεμμα και του πεταξα τα ρουχα στο προσωπο. Εβγαλε ενα επιφωνημα πονου και ανασηκωθηκε.
"Ποσο πυρετο εχει?" ρωτησα και καθισα στην πολυθρονα με τα ποδια επανω.
"Αρκετο. 38, 7. Του εδωσα με το ζορι το αντιπυρετικο και τωρα γκρινιαζει για το φαι." ειπε και εκανε μια γκριματσα. Κοιταξα τον Αλεξ που τωρα ειχε καθισει και τραβουσε την μπλουζα πανω απο το κεφαλι του. Και εγω και ο Τζει ειχαμε παγωσει και τον κοιτουσαμε. Εμενα συγκεκριμενα μου εκανε εντυπωση η πλατη του. Ηταν γεματη με διαφορετικα τατουαζ και το καθενα ειχε και μια απεικονιση. Δεν μιλαω για το σωμα του καλυτερα. Με το ζορι κρατουσα το στομα μου για να μην ανοιξει. Ο Τζει δεν δυσκολευτηκε και πολυ. Του πεταξα ενα μαξιλαρι μπας και συνελθει.
"Αου! Γιατι το εκανες αυτο?" παραπονεθηκε και τον κοιταξα με ενα βλεμμα ολο νοημα.
"Γιατι θα τον φας λυσασμενε!" ειπα και ο Αλεξ μας κοιτουσε περιεργα. Δεν ειχε καταλαβει κατι τι ειχε γινει.
"Αγγουρο!"
"Τσουλα!" του ανταπεδωσα και αρχισαμε να γελαμε. Στο μεταξυ εκεινος ειχε φορεσει την μπλουζα που του ειχα φερει και γυρισε να με κοιταξει με ενα απειλιτικο υφος.
"Σοβαρα τωρα? Το εκανες επιτηδες ετσι?" ειπε και του χαμογελασα ειρωνικα. Μεσα σε ολα τα ρουχα που μπορουσα να βρω πηρα μια παλια φορμα που μου ηταν πολυ φαρδια και ενα μπλουζακι μωβ που επανω ειχε δυο λευκους μονοκερους και ουρανια τοξα. Ουτε εγω δεν ξερω πως βρεθηκε αυτη η μπλουζα στα πραγματα μου. Κατεβασε τα ποδια του απο τον καναπε και τεντωσε την φορμα για να την ελεγξει.
"Παλι καλα αυτη δεν εχει τιποτα λουλουδακια και πεταλουδιτσες επανω." ειπε και σηκωθηκε ορθιος αλλα πρεπει να ζαλιστηκε και παραπατησε. Ενστικτωδως πεταχτηκα και τον κρατησα για να μην πεσει. Με κοιταξε στα ματια και τα προσωπα μας ηταν τοσο κοντα. Αμεσως τον στηριξα αλλα απομακρυνθηκα οσο πιο πολυ μπορουσα.
"Τζει, πηγαινε βοηθησε τον να αλλαξει και πες μου τι θες απ' εξω να παραγγειλω." ειπα και επιασα το τηλεφωνο. Μου ειπαν και οι δυο τι ηθελαν και ενω αυτοι ηταν στο μπανιο παραγγειλα απο το κινεζικο που επαιρνα συνηθως. Καθως καθομουν και κοιτουσα το κενο σκεπτομενη ολα οσα εχουν γινει. Εφοσον το συμπαν δεν ηθελε να ειναι με το μερος μου επρεπε να δεχτω την κατασταση οπως εχει αλλα δεν προκειται να τον αφηνα να με πλησιασει παλι. Αρπαξα το κινητο μου και περιμενα μεχρι να βγουνε. Μολις ανοιξε η πορτα και ειδα τον Αλεξ να ερχεται προς το μερος μου χαμογελασα διαβολικα. Σηκωσα το κινητο και μετα απο "κλικ" ειχα μια απο τις πιο γελοιες φωτογραφιες του. Οταν το καταλαβε με κοιταξε εκπληκτος και ηρθε προς το μερος μου ενω προσπαθουσε να μου παρει το κινητο.
"Σβησε την αμεσως!!!" φωναζε και εγω προσπαθουσα να τον αποφυγω.
"Οχι!" φωναξα και ειχαμε φτασει σε σημειο να εχει ανεβει επανω μου και να προσπαθει να μου παρει το κινητο.
"Μην κανετε παιδια μπροστα μου, σας παρακαλω." ειπε ο Τζει και τον κεραυνοβολησα με ενα βλεμμα. Υστερα εσπρωξα τον Αλεξ με τα ποδια μου και επεσε στην αλλη ακρη του καναπε. Ημουν δυνατη για κοπελα το παραδεχομαι.
"Ελα, ρε Καρολαιν. Μη την ανεβασεις πουθενα!" παραπονεθηκε και κουκουλωθηκε με την κουβερτα που του ειχα αφησει. Αραγε του ειχε πεσει ο πυρετος?
"Μα γιατι? Θα δουνε και οι θαυμαστριες σου μια διαφορετικη φωτογραφια. Σκεψου ποσο γλυκουλη θα σε θεωρησουν και τοσο καθημερινο." τον ειρωνευτηκα και με αγριοκοιταξε.
Μετα απο λιγη ωρα εφτασε και το φαγητο μας και καθισαμε ολοι μαζι στο σαλονι να φαμε. Ειχαμε ανοιξει την τηλεοραση να παιζει αλλα στην πραγματικοτητα περισσοτερο συζητουσαμε παρα βλεπαμε. Τους ειπα οτι αμα ηθελαν μπορουσαν να μεινουν σημερα εδω εφοσον ουτε ο Αλεξ μπορουσε να κουνηθει αλλα και ο Τζει βαριοταν να γυρισει σπιτι. Ο ενας θα κοιμοταν στο δωματιο της Ρω και εφοσον ο Αλεξ ειχε βολευτει στον καναπε δεν υπηρχε λογος να τον κουνησω απο κει.
Καθως ξεπλενα τα πιατα στην κουζινα και συμαζευα λιγακι την ολη ακαταστασια τους ακουγα που μιλουσαν για την μπαντα του Αλεξ. Δεν λεω ημουν ακομα νευριασμενη με αυτο το θεμα αλλα ηταν πραγματα της εταιριας και ετσι απλα εμεινα να τα ακουω. Ελεγαν για τον καινουριο τους δισκο και για καποιο βιντεοκλιπ που επρεπε να γυρισουν.
"Πρεπει να το βγαλουμε στον αερα την ημερα του Χαλοουιν." ειπε ο Τζει.
"Μα ειναι σε μια εβδομαδα και ακομα δεν το εχουμε ηχογραφισει! Ποτε θα προλαβουμε να κανουμε και το γυρισμα?"
"Αυριο εχεις ηχογραφιση κανονικα αλλα θα την παμε για Δευτερα γιατι πρεπει να ετοιμασουμε και την κυρια." ειπε ο Τζει και εδειξε εμενα. Καθισα στην πολυθρονα μου και τους κοιταξα περιεργα.
"Τι πραγμα? Για ποιο πραγμα να με ετοιμασετε?" ρωτησα και μαζευτηκα.
"Μα για το βιντεο και την ηχογραφηση φυσικα!"
"Εισαι τρελος! Ποτε επρεπε να μου το πεις?" ειπα εντονα και Αλεξ γυρισε προς το μερος μου.
"Μην ανησυχεις δεν ειναι κατι το δυσκολο. Δεν θα εχεις πολλα λογια στο τραγουδι και μονο στο βιντεο θα φαινεσαι συνεχεια."
"Εαν ακους την Αριαννα και εμας θα τα πας μια χαρα. Δες το σαν ευκαιρια να σε ακουσει ο κοσμος! Τα παιδια εχουν καποιο ονομα και αφου θα συμμετασχεις με εκεινους θα αρχισεις να ακουγεσαι. Ειναι ενα παρα πολυ καλο ανοιγμα." συνεχισε ο Τζει και κοιταξα το κενο ενω το σκεφτομουν. Ηταν κατι διαφορετικο που το φοβομουν.
"Να με ξυπνησετε νωριτερα αυριο. Ρητες οδηγιες απο την Αριαννα." ειπα και χαμογελασαν και οι δυο. Υστερα αφου καθισαμε λιγο ακομα ολοι μαζι ο Τζει ανεβηκε πρωτος επανω για υπνο και υστερα τον ακολουθησα και εγω. Καθως περνουσα διπλα απο τον Αλεξ επιασε το χερι για να με σταματησει.
"Τι θες?" ειπα αποτομα και τραβηξε το χερι του μακρια.
"Θελω να σου μιλησω. Τουλαχιστον να σου ζητησω συγγνωμη." ειπε ηρεμα και κοιταξα αλλου.
"Την δεχομαι."
"Αληθεια?" ειπε και στην φωνη του φανηκε η εκπληξη.
"Ναι, αλλα μονο και μονο επειδη πρεπει να συνεργαστουμε. Δεν θελω καμια αλλη προσωπικη σχεση μαζι σου. Καληνυχτα." ειπα σιγανα και με αυτο εφυγα. Το να ειμαι τοσο κοντα του με πονουσε τρομερα και ηθελα με το παραπανω να εχω σχεσεις μαζι του αλλα δεν προκειται να τον αφηνα να με πληγωσει ξανα.
Ξαπλωσα στο κρεβατι και πηρα αγκαλια το μαξιλαρι μου. Με εκεινον στον κατω οροφο το να κοιμηθω ηταν κατι απιθανο για σημερα. Τουλαχιστον δεν ημασταν τοσο τσακωμενοι. Εννοω ημασταν αλλα οχι τοσο τοσο. Μα τι λεω .
Merian