"Άφησέ με να ζω μαζί σου"
Άφησέ με να ζω μαζί σου
να παίρνω πνοή από την πνοή σου
να ταξιδεύω νοερά μα τόσο όμορφα στην επικράτεια.
Πώς αλλιώς να το πω?
Γιατί μακριά σου το αδύνατο να ζήσω είναι ιδιαίτερα δυνατό.
Πρόσφερε μου χώρο δίπλα σου
να υφίσταμαι, να υπάρχω
να καλύπτω τις ρωγμές σου.
να είμαι, να ισχύω.
Άφησέ με να ζω μαζί σου
να μοιράζομαι τις στιγμές σου
να μυρίζω το άρωμά σου
Άφησέ με να ζω μαζί σου
Γιατί αν σπάσεις δε θα το αντέξω
αν πάθεις κακό, μετά όλη την πλάση θα παιδέψω.
σε άλλη διάσταση, στο τώρα, στο μετά
στη θάλασσα, στον ουρανό ή και στην ξηρά
στο άπειρο, στη σελήνη ή και σε χώρες με ξωτικά
στη ζάλη της μέθης και στην νηφαλιότητα
σε γαλαξίες, σε κόσμους ή και σε όνειρα απατηλά.
Άφησέ με να ζω μαζί σου!
Άφησέ με να ζω μαζί σου!
Στο φως, στο σκοτάδι και στην σκιά
στην ατέλεια και στην τελειότητα
στην βαρετή σταθερότητα και στην αβέβαιη μεταβλητότητα!
Ζουμπιάδης Ιωάννης