Την επόμενη μέρα όταν μπαίνω στο σχολείο, για κάποιο ανεξήγητο λόγο όλα τα βλέμματα στράφηκαν πάνω μου. Στην αρχή δεν κατάλαβα το γιατί αλλά μόλις κοίταξα τα μαλλιά μου η απάντηση ήρθε σαν αστραπή. Φυσικά , είχα γίνει θέμα για συζήτηση για τις ανταύγειες που είχα στα μαλλιά μου. Ήταν άβολο και συγχρόνως ανατριχιαστικό να περνάς και όλα τα βλέμματα να σε μαγνητίζουν. Η Scarlett μόλις με είδε ταράχτηκε λες και είδε κάποιο φάντασμα.
"Αλήθεια τώρα;" Στάθηκε δίπλα μου.
“Scarlett , ήθελα μία αλλαγή.” της εξηγώ και περπατάμε μαζί προς το καπνιστήριο.
Όταν καθόμαστε η Scarlett με κοιτάζει προσπαθώντας να συνηθίσει στην ιδέα ότι τα μαλλιά μου έχουν μαύρες ανταύγειες.
‘’Ωραία ήθελες μία αλλαγή , γιατί μαύρο όμως;’’ Με ρωτάει μουτρωμένη και χαμογελάω στο θέαμα.
‘’Εμένα μου αρέσει , α και κάτι άλλο μην σουφρώνεις τα χείλη σου θα κάνεις ρυτίδες.” Γελάω.
Με κοιτάζει και με παίρνει αγκαλιά.
"Αυτό έχει σημασία. " Μου ψιθυρίζει κοντά στο αυτί.
Μείναμε εκεί, αυτή να αφουγκράζεται το περιβάλλον και τους μαθητές γύρω μας και εγώ να καπνίζω βασανιστικά το τσιγάρο μου. Έχω δώσει όλη μου την προσοχή μου σε αυτόν τον αργό θάνατο. Θα ήθελα να ήμουν το τσιγάρο κάποιου έστω για μία φορά. Να μου έδινε όλη του την προσοχή και να με άφηνε να τον σκοτώσω για λίγο, να του δώσω απόλαυση και να βοηθήσω το μυαλό του να χαθεί. Λοιπόν αυτή είναι η ύψιστη επιθυμία μου, να γίνω μία κακή συνήθεια. Να γίνω κι εγώ ένας μικρός εθισμός.
"Ξέρεις , είδα την Lexi στον ύπνο μου." Λίγα λεπτά αργότερα έσπασα την σιωπή και γύρισε να με κοιτάξει. Το βλέμμα της γεμάτο θλίψη. Έμοιαζε με το δικό μου συνηθισμένο βλέμμα.
"Και συ; " Μάλλον δεν ήμουν η μόνη.
"Ναι και μάλιστα δυο φορές." Πέταξα την γόπα και την πάτησα με το πόδι μου ώστε να σβήσει η φωτιά, και ο καπνός να αντικαταστήσει την φλόγα της.
"Πέρασε καιρός." Είπε απλά και σηκώθηκε όρθια. Απομακρύνθηκε χωρίς να με χαιρετήσει. Ήταν ευαίσθητη η Scarlett, μπορεί να μην το έδειχνε αλλά εγώ είχα δει και την δεύτερη πλευρά του εαυτού της. Όταν πληγωνόταν έκανε τα πάντα για να το ξεχάσει και έπαιζε την αδιάφορη. Λες και δεν συνέβη ποτέ. Έτσι και για την Lexi. Δεν υπήρξε ποτέ. Έτσι μου έλεγε. Μα εγώ δεν το καταλάβαινα αυτό. Γιατί πρέπει να τρέχεις μακριά από τα προβλήματα σου; Γιατί όλοι έπρεπε να τα απομακρύνουν. Τα προβλήματα είναι για να τα λύνεις σωστά;
Το κουδούνι χτύπησε μα εγώ δεν έκανα τον κόπο να σηκωθώ. Σχεδόν όλοι οι μαθητές βρίσκονταν στην τάξη τους. Άναψα και δεύτερο τσιγάρο. Εδώ και δύο χρόνια έχει γίνει μέρος της καθημερινότητας μου. Περιμένω. Δεν ξέρω τι περιμένω ή ποιον. Αλλά κάθομαι εκεί και συνεχίζω να κοιτάω την πόρτα. Τότε εμφανίζεται ο Marcous. Κοιτάω προς την άλλη πλευρά για να αποφύγω το βλέμμα του .Τι κάνει αυτός εδώ; Δεν με πλησιάζει και αυτό με ανησυχεί περισσότερο. Τον βλέπω να κάθεται σε ένα παγκάκι και να ανάβει ένα τσιγάρο. Μα αυτός ποτέ δεν κάπνιζε. Το μισούσε και μου απαγόρευε να το βάλω στο στόμα μου. Και τώρα ο ίδιος έκανε κάτι τέτοιο;
Σήκωσε το χέρι του και με χαιρέτησε και εγώ προς απάντηση του έκανα ένα νεύμα. Όταν τέλειωσα, σηκώθηκα και έφυγα όσο πιο γρήγορα μπορούσα από εκεί.
***
''Μαμά!'' Φώναξα νομίζοντας ότι σήμερα θα επέστρεφε πιο νωρίς για το μεσημεριανό. Η μητέρα μου δουλεύει στην τοπική αστυνομία και τις περισσότερες φορές λείπει σχεδόν όλη την ημέρα από το σπίτι. Ανεβαίνω πάνω με το ζόρι γιατί πραγματικά ήταν μία πολύ δύσκολη μέρα στο σχολείο αφού η Scarlett ίσα που μου απαντούσε και οι συμμαθητές μου δεν έπαιρναν τα ηλίθια μάτια τους από πάνω μου. Όταν κατέβηκα κάτω έστρωσα το τραπέζι για δύο. Εγώ και ο Noah είχαμε συνηθίσει να τρώμε μόνοι μας. Ο πατέρας μας εδώ και κάποια χρόνια δεν έμενε μαζί μας. Έχει χωρίσει με την μαμά και έχει παντρευτεί την Nadia μία μικροκαμωμένη ξανθιά 35αρα που του πήρε ολοκληρωτικά τα μυαλά. Εγώ έχω καιρό να τους δω αφού τους αποφεύγω ενώ ο Noah τα σαββατοκύριακα περνάει τον χρόνο του εκεί παίζοντας με τον μικρό γιο τους. Και ναι ο μπαμπάς μου πριν τρία χρόνια μας χάρισε έναν ετεροθαλή αδερφό που όταν με βλέπει σκαρφαλώνει πάνω μου. Δεν έχω πολλές σχέσεις μαζί του αλλά ο αδερφός μου νομίζω έχει αρχίσει και αναπτύσσει μία ιδιαίτερη σχέση με αυτό το νιάνιαρο που μπήκε ξαφνικά στις ζωές μας. Ο μικρός Calum μοιάζει πολύ στον μπαμπά όπως και εγώ, έτσι οι περισσότεροι λένε ότι είμαστε σχεδόν ίδιοι.
Ο Noah όταν βλέπει το τραπέζι με δύο μόνο πιάτα παίρνει μία γκριμάτσα που με κάνει να γελάσω. Κάθεται δίπλα μου και δεν μιλάει ιδιαίτερα. Πειράζει το φαγητό του, το κόβει σε μικρά κομμάτια και το διαλύει.
“Κάτσε φίλε να φας σε φώναξα , όχι να κάνεις εγχείρηση στο κοτόπουλο." Με κοιτάει και συνεχίζει να καταστρέφει το πολύτιμο μπούτι κοτόπουλο.
‘’Στα αλήθεια θα ήθελα να το φάω αυτό. Δεν είναι ωραίο να διαλύεις το φαγητό σου’’ Του λέω.
‘’Στο τέλος θα μου πεις για τα παιδάκια στην Αφρική που δεν έχουν να φάνε.’’ Με κοιτάζει εκνευρισμένος.
‘’Είναι κι αυτό μία άποψη.’’ Σιγομουρμουρίζω χωρίς να θέλω να με ακούσει.
O Noah κοιτάει το πιάτο του ενώ έχει κοκκινίσει. Δείχνει αγχωμένος και φοβισμένος.
''Σε έπιασα μικρέ. Τι κρύβεις;'' Φώναξα θεατρικά. Ο Noah με κοίταξε με βλέμμα ένοχου , τελικά το να παριστάνεις ότι ξέρεις κάτι έχει πολύ πλάκα.
''Συγνώμη , συγνώμη δεν είχα σκοπό να την ερωτευτώ. ''Με κοιτάει και εγώ δεν έχω καταλάβει λέξη απ' όσα λέει.
''Τι λες παιδάκι μου;''
''Τόση ώρα για την Scarlett δεν λέμε;'' Ο αδερφός μου θέλει την κολλητή μου.
''Αλήθεια;'' Τον ρωτάω προσπαθώντας να κρατήσω το γέλιο μου.
“Μην γελάσεις.'' Αρχίζω και γελάω υστερικά. Προσπαθώ να κρατηθώ αλλά δε μου βγαίνει. O Noah με κοιτάει και η φάτσα του έχει τόσο πλάκα που με κάνει να θέλω γελάσω περισσότερο.
''Αυτή η αγάπη είναι καταδικασμένη.'' Με κοιτάει απορημένος
“Μην πεις λέξη στην Scarllet .” Παρατάει το πιρούνι του προσβεβλημένος και φεύγει από την κουζίνα.
''Σίγουρα , σίγουρα.'' Φωνάζω για να με ακούσει και αυτός κλείνει με δύναμη την πόρτα του δωματίου του.
Γελάω για την υπόλοιπη ώρα ενώ μαζεύω και πλένω τα πιάτα. Λίγο αργότερα ενώ έχω τελειώσει και ανεβαίνω τα σκαλιά πηγαίνοντας στο δωμάτιο μου ένας ήχος από το κινητό μου με κάνει να σταματήσω. Μα φυσικά μήνυμα από την Scarlett.
<< Μπες να κάνεις μπάνιο τώρα , φτιάξε και λίγο τα μαλλιά σου. xx Scarl. >>
Γέλασα και έβαλα το κινητό μου στην τσέπη μου. Συνέχισα το δρόμο μου ως το δωμάτιο μου και όταν βρέθηκα μέσα σε αυτό ξάπλωσα στο κρεβάτι μου. Το party ήταν στης 9. Είχα λίγη ώρα ελεύθερη μέχρι τότε και βγήκα στο μπαλκόνι. Όλα από εδώ φαίνονται γαλήνια καμία σχέση με το πώς είμαι εγώ. Τα χρώματα του ουρανού είναι απαλά. Καμιά φορά πιάνω τον εαυτό μου αν η Lexi βρίσκεται κάπου εκεί. Αν με σκέφτεται κι αν φοβάται για μένα. Ο κόσμος λέει ότι αυτοί που πεθαίνουν πηγαίνουν ψηλά στον ουρανό μα εγώ δεν ξέρω γιατί δεν μπορώ να τους πιστέψω. Είναι κι αυτό που είδα το σώμα της να μπαίνει βαθιά στην γη που δεν μπορώ να πιστέψω πια σε καμία ανώτερη δύναμη.
{...}
Έχω βγει από το μπάνιο εδώ και λίγη ώρα και κάνω τα μαλλιά μου απαλές μικρές μπούκλες. Πιάνω τις μπροστινές μου τούφες σε δύο πλεξούδες και τις δένω στο πίσω μέρος. Κάνω ότι καλύτερο μπορώ. Τα μάτια μου δείχνουν πιο μαύρα από ποτέ. Έχω κάνει ένα είδους smokey eye και είμαι πραγματικά άλλος άνθρωπος. Με κάνει ανατριχιαστικά όμορφη. Και δεν ξέρετε πόσο μου αρέσει αυτό. Το ντύσιμο είναι απλό. Φοράω το αγαπημένο μου ψηλόμεσο σορτσάκι με ένα ραντέ μαύρο μπλουζάκι και το blue jean σακάκι μου. Το κουδούνι ακούγεται και αυτό σημαίνει ότι η Scarlett έχει φτάσει. Κατεβαίνω γρήγορα τα σκαλιά και ανοίγω την πόρτα ακόμα πιο γρήγορα.
Μπαίνω μέσα στο άσπρο αυτοκίνητο και βάζω την ζώνη μου.
''Σε κηδεία πάμε; Αν είναι πες μου το γιατί εγώ είμαι εκτός θέματος’’. Με κάνει να γελάσω με το σχόλιο της.
''Η συμφωνία είναι συμφωνία γλυκιά μου.’’ Της κλείνω το μάτι και βάζει μπρος το αμάξι
‘’Χμ πως με βρίσκεις;’’ Με ρωτάει και εγώ την επεξεργάζομαι.
‘’Εκθαμβωτική’’ Της λέω.
Τα μαλλιά της ήταν ίσια. Η εμφάνιση της επιβλητική. Φορούσε ένα κολλητό κόκκινο φόρεμα και από πάνω ένα δερμάτινο σακάκι, ενώ οι αγαπημένες τις γόβες δεν έλειπαν από το σύνολο. Είχε βαφτεί έντονα όπως αυτή ήξερε καλά. Όπως πάντα η γνωστή Scarlett , και σήμερα ήμουν σίγουρη θα τράβαγε τα βλέμματα πάνω της . Αυτό την κάνει ξεχωριστή. Είναι ο εαυτός της , χωρίς να προσπαθεί να εντυπωσιάσει γιατί αυτό έρχεται από μόνο του.
‘’Θέλω να είμαι τέλεια για τον Simon.’’ μου λέει αγχωμένη.
‘’Καλά και να μην γίνει κάτι με αυτόν, σίγουρα έχεις και τον αδερφό μου.’’ Της λέω και αρχίζω να γελάω.
Όλη την υπόλοιπη ώρα της εξηγώ για το μεσημεριανό περιστατικό με τον αδερφό μου και το λιγότερο που μπορώ να πω είναι ότι έχει φρικάρει. Βάζουμε μουσική , τραγουδάμε λες και βρισκόμαστε σε music show και μου λέει όλα τα νέα της ημέρας. Φαίνεται πολύ πιο ήρεμη από το πρωί και η όρεξη της έχει επανέλθει.
Λίγο αργότερα το σπίτι του Simon φαίνεται στον ορίζοντα. Έχουμε ήδη φτάσει. Τα φώτα φτάνουν ως εδώ και η μουσική ακούγεται στον κήπο. Υπάρχει κόσμος παντού που διασκεδάζει χορεύοντας.
''Εδώ είμαστε γλυκιά μου. Ώρα να διασκεδάσουμε. ''Μου κλείνει το μάτι και περπατάει στο εσωτερικό του σπιτιού με εμένα από πίσω της.
Let’s get drunk and tell each other everything we’re too afraid to say sober.
"Αλήθεια τώρα;" Στάθηκε δίπλα μου.
“Scarlett , ήθελα μία αλλαγή.” της εξηγώ και περπατάμε μαζί προς το καπνιστήριο.
Όταν καθόμαστε η Scarlett με κοιτάζει προσπαθώντας να συνηθίσει στην ιδέα ότι τα μαλλιά μου έχουν μαύρες ανταύγειες.
‘’Ωραία ήθελες μία αλλαγή , γιατί μαύρο όμως;’’ Με ρωτάει μουτρωμένη και χαμογελάω στο θέαμα.
‘’Εμένα μου αρέσει , α και κάτι άλλο μην σουφρώνεις τα χείλη σου θα κάνεις ρυτίδες.” Γελάω.
Με κοιτάζει και με παίρνει αγκαλιά.
"Αυτό έχει σημασία. " Μου ψιθυρίζει κοντά στο αυτί.
Μείναμε εκεί, αυτή να αφουγκράζεται το περιβάλλον και τους μαθητές γύρω μας και εγώ να καπνίζω βασανιστικά το τσιγάρο μου. Έχω δώσει όλη μου την προσοχή μου σε αυτόν τον αργό θάνατο. Θα ήθελα να ήμουν το τσιγάρο κάποιου έστω για μία φορά. Να μου έδινε όλη του την προσοχή και να με άφηνε να τον σκοτώσω για λίγο, να του δώσω απόλαυση και να βοηθήσω το μυαλό του να χαθεί. Λοιπόν αυτή είναι η ύψιστη επιθυμία μου, να γίνω μία κακή συνήθεια. Να γίνω κι εγώ ένας μικρός εθισμός.
"Ξέρεις , είδα την Lexi στον ύπνο μου." Λίγα λεπτά αργότερα έσπασα την σιωπή και γύρισε να με κοιτάξει. Το βλέμμα της γεμάτο θλίψη. Έμοιαζε με το δικό μου συνηθισμένο βλέμμα.
"Και συ; " Μάλλον δεν ήμουν η μόνη.
"Ναι και μάλιστα δυο φορές." Πέταξα την γόπα και την πάτησα με το πόδι μου ώστε να σβήσει η φωτιά, και ο καπνός να αντικαταστήσει την φλόγα της.
"Πέρασε καιρός." Είπε απλά και σηκώθηκε όρθια. Απομακρύνθηκε χωρίς να με χαιρετήσει. Ήταν ευαίσθητη η Scarlett, μπορεί να μην το έδειχνε αλλά εγώ είχα δει και την δεύτερη πλευρά του εαυτού της. Όταν πληγωνόταν έκανε τα πάντα για να το ξεχάσει και έπαιζε την αδιάφορη. Λες και δεν συνέβη ποτέ. Έτσι και για την Lexi. Δεν υπήρξε ποτέ. Έτσι μου έλεγε. Μα εγώ δεν το καταλάβαινα αυτό. Γιατί πρέπει να τρέχεις μακριά από τα προβλήματα σου; Γιατί όλοι έπρεπε να τα απομακρύνουν. Τα προβλήματα είναι για να τα λύνεις σωστά;
Το κουδούνι χτύπησε μα εγώ δεν έκανα τον κόπο να σηκωθώ. Σχεδόν όλοι οι μαθητές βρίσκονταν στην τάξη τους. Άναψα και δεύτερο τσιγάρο. Εδώ και δύο χρόνια έχει γίνει μέρος της καθημερινότητας μου. Περιμένω. Δεν ξέρω τι περιμένω ή ποιον. Αλλά κάθομαι εκεί και συνεχίζω να κοιτάω την πόρτα. Τότε εμφανίζεται ο Marcous. Κοιτάω προς την άλλη πλευρά για να αποφύγω το βλέμμα του .Τι κάνει αυτός εδώ; Δεν με πλησιάζει και αυτό με ανησυχεί περισσότερο. Τον βλέπω να κάθεται σε ένα παγκάκι και να ανάβει ένα τσιγάρο. Μα αυτός ποτέ δεν κάπνιζε. Το μισούσε και μου απαγόρευε να το βάλω στο στόμα μου. Και τώρα ο ίδιος έκανε κάτι τέτοιο;
Σήκωσε το χέρι του και με χαιρέτησε και εγώ προς απάντηση του έκανα ένα νεύμα. Όταν τέλειωσα, σηκώθηκα και έφυγα όσο πιο γρήγορα μπορούσα από εκεί.
***
''Μαμά!'' Φώναξα νομίζοντας ότι σήμερα θα επέστρεφε πιο νωρίς για το μεσημεριανό. Η μητέρα μου δουλεύει στην τοπική αστυνομία και τις περισσότερες φορές λείπει σχεδόν όλη την ημέρα από το σπίτι. Ανεβαίνω πάνω με το ζόρι γιατί πραγματικά ήταν μία πολύ δύσκολη μέρα στο σχολείο αφού η Scarlett ίσα που μου απαντούσε και οι συμμαθητές μου δεν έπαιρναν τα ηλίθια μάτια τους από πάνω μου. Όταν κατέβηκα κάτω έστρωσα το τραπέζι για δύο. Εγώ και ο Noah είχαμε συνηθίσει να τρώμε μόνοι μας. Ο πατέρας μας εδώ και κάποια χρόνια δεν έμενε μαζί μας. Έχει χωρίσει με την μαμά και έχει παντρευτεί την Nadia μία μικροκαμωμένη ξανθιά 35αρα που του πήρε ολοκληρωτικά τα μυαλά. Εγώ έχω καιρό να τους δω αφού τους αποφεύγω ενώ ο Noah τα σαββατοκύριακα περνάει τον χρόνο του εκεί παίζοντας με τον μικρό γιο τους. Και ναι ο μπαμπάς μου πριν τρία χρόνια μας χάρισε έναν ετεροθαλή αδερφό που όταν με βλέπει σκαρφαλώνει πάνω μου. Δεν έχω πολλές σχέσεις μαζί του αλλά ο αδερφός μου νομίζω έχει αρχίσει και αναπτύσσει μία ιδιαίτερη σχέση με αυτό το νιάνιαρο που μπήκε ξαφνικά στις ζωές μας. Ο μικρός Calum μοιάζει πολύ στον μπαμπά όπως και εγώ, έτσι οι περισσότεροι λένε ότι είμαστε σχεδόν ίδιοι.
Ο Noah όταν βλέπει το τραπέζι με δύο μόνο πιάτα παίρνει μία γκριμάτσα που με κάνει να γελάσω. Κάθεται δίπλα μου και δεν μιλάει ιδιαίτερα. Πειράζει το φαγητό του, το κόβει σε μικρά κομμάτια και το διαλύει.
“Κάτσε φίλε να φας σε φώναξα , όχι να κάνεις εγχείρηση στο κοτόπουλο." Με κοιτάει και συνεχίζει να καταστρέφει το πολύτιμο μπούτι κοτόπουλο.
‘’Στα αλήθεια θα ήθελα να το φάω αυτό. Δεν είναι ωραίο να διαλύεις το φαγητό σου’’ Του λέω.
‘’Στο τέλος θα μου πεις για τα παιδάκια στην Αφρική που δεν έχουν να φάνε.’’ Με κοιτάζει εκνευρισμένος.
‘’Είναι κι αυτό μία άποψη.’’ Σιγομουρμουρίζω χωρίς να θέλω να με ακούσει.
O Noah κοιτάει το πιάτο του ενώ έχει κοκκινίσει. Δείχνει αγχωμένος και φοβισμένος.
''Σε έπιασα μικρέ. Τι κρύβεις;'' Φώναξα θεατρικά. Ο Noah με κοίταξε με βλέμμα ένοχου , τελικά το να παριστάνεις ότι ξέρεις κάτι έχει πολύ πλάκα.
''Συγνώμη , συγνώμη δεν είχα σκοπό να την ερωτευτώ. ''Με κοιτάει και εγώ δεν έχω καταλάβει λέξη απ' όσα λέει.
''Τι λες παιδάκι μου;''
''Τόση ώρα για την Scarlett δεν λέμε;'' Ο αδερφός μου θέλει την κολλητή μου.
''Αλήθεια;'' Τον ρωτάω προσπαθώντας να κρατήσω το γέλιο μου.
“Μην γελάσεις.'' Αρχίζω και γελάω υστερικά. Προσπαθώ να κρατηθώ αλλά δε μου βγαίνει. O Noah με κοιτάει και η φάτσα του έχει τόσο πλάκα που με κάνει να θέλω γελάσω περισσότερο.
''Αυτή η αγάπη είναι καταδικασμένη.'' Με κοιτάει απορημένος
“Μην πεις λέξη στην Scarllet .” Παρατάει το πιρούνι του προσβεβλημένος και φεύγει από την κουζίνα.
''Σίγουρα , σίγουρα.'' Φωνάζω για να με ακούσει και αυτός κλείνει με δύναμη την πόρτα του δωματίου του.
Γελάω για την υπόλοιπη ώρα ενώ μαζεύω και πλένω τα πιάτα. Λίγο αργότερα ενώ έχω τελειώσει και ανεβαίνω τα σκαλιά πηγαίνοντας στο δωμάτιο μου ένας ήχος από το κινητό μου με κάνει να σταματήσω. Μα φυσικά μήνυμα από την Scarlett.
<< Μπες να κάνεις μπάνιο τώρα , φτιάξε και λίγο τα μαλλιά σου. xx Scarl. >>
Γέλασα και έβαλα το κινητό μου στην τσέπη μου. Συνέχισα το δρόμο μου ως το δωμάτιο μου και όταν βρέθηκα μέσα σε αυτό ξάπλωσα στο κρεβάτι μου. Το party ήταν στης 9. Είχα λίγη ώρα ελεύθερη μέχρι τότε και βγήκα στο μπαλκόνι. Όλα από εδώ φαίνονται γαλήνια καμία σχέση με το πώς είμαι εγώ. Τα χρώματα του ουρανού είναι απαλά. Καμιά φορά πιάνω τον εαυτό μου αν η Lexi βρίσκεται κάπου εκεί. Αν με σκέφτεται κι αν φοβάται για μένα. Ο κόσμος λέει ότι αυτοί που πεθαίνουν πηγαίνουν ψηλά στον ουρανό μα εγώ δεν ξέρω γιατί δεν μπορώ να τους πιστέψω. Είναι κι αυτό που είδα το σώμα της να μπαίνει βαθιά στην γη που δεν μπορώ να πιστέψω πια σε καμία ανώτερη δύναμη.
{...}
Έχω βγει από το μπάνιο εδώ και λίγη ώρα και κάνω τα μαλλιά μου απαλές μικρές μπούκλες. Πιάνω τις μπροστινές μου τούφες σε δύο πλεξούδες και τις δένω στο πίσω μέρος. Κάνω ότι καλύτερο μπορώ. Τα μάτια μου δείχνουν πιο μαύρα από ποτέ. Έχω κάνει ένα είδους smokey eye και είμαι πραγματικά άλλος άνθρωπος. Με κάνει ανατριχιαστικά όμορφη. Και δεν ξέρετε πόσο μου αρέσει αυτό. Το ντύσιμο είναι απλό. Φοράω το αγαπημένο μου ψηλόμεσο σορτσάκι με ένα ραντέ μαύρο μπλουζάκι και το blue jean σακάκι μου. Το κουδούνι ακούγεται και αυτό σημαίνει ότι η Scarlett έχει φτάσει. Κατεβαίνω γρήγορα τα σκαλιά και ανοίγω την πόρτα ακόμα πιο γρήγορα.
Μπαίνω μέσα στο άσπρο αυτοκίνητο και βάζω την ζώνη μου.
''Σε κηδεία πάμε; Αν είναι πες μου το γιατί εγώ είμαι εκτός θέματος’’. Με κάνει να γελάσω με το σχόλιο της.
''Η συμφωνία είναι συμφωνία γλυκιά μου.’’ Της κλείνω το μάτι και βάζει μπρος το αμάξι
‘’Χμ πως με βρίσκεις;’’ Με ρωτάει και εγώ την επεξεργάζομαι.
‘’Εκθαμβωτική’’ Της λέω.
Τα μαλλιά της ήταν ίσια. Η εμφάνιση της επιβλητική. Φορούσε ένα κολλητό κόκκινο φόρεμα και από πάνω ένα δερμάτινο σακάκι, ενώ οι αγαπημένες τις γόβες δεν έλειπαν από το σύνολο. Είχε βαφτεί έντονα όπως αυτή ήξερε καλά. Όπως πάντα η γνωστή Scarlett , και σήμερα ήμουν σίγουρη θα τράβαγε τα βλέμματα πάνω της . Αυτό την κάνει ξεχωριστή. Είναι ο εαυτός της , χωρίς να προσπαθεί να εντυπωσιάσει γιατί αυτό έρχεται από μόνο του.
‘’Θέλω να είμαι τέλεια για τον Simon.’’ μου λέει αγχωμένη.
‘’Καλά και να μην γίνει κάτι με αυτόν, σίγουρα έχεις και τον αδερφό μου.’’ Της λέω και αρχίζω να γελάω.
Όλη την υπόλοιπη ώρα της εξηγώ για το μεσημεριανό περιστατικό με τον αδερφό μου και το λιγότερο που μπορώ να πω είναι ότι έχει φρικάρει. Βάζουμε μουσική , τραγουδάμε λες και βρισκόμαστε σε music show και μου λέει όλα τα νέα της ημέρας. Φαίνεται πολύ πιο ήρεμη από το πρωί και η όρεξη της έχει επανέλθει.
Λίγο αργότερα το σπίτι του Simon φαίνεται στον ορίζοντα. Έχουμε ήδη φτάσει. Τα φώτα φτάνουν ως εδώ και η μουσική ακούγεται στον κήπο. Υπάρχει κόσμος παντού που διασκεδάζει χορεύοντας.
''Εδώ είμαστε γλυκιά μου. Ώρα να διασκεδάσουμε. ''Μου κλείνει το μάτι και περπατάει στο εσωτερικό του σπιτιού με εμένα από πίσω της.
Let’s get drunk and tell each other everything we’re too afraid to say sober.
Night.Dreamer