Η μάχη του έρωτα (Κεφάλαιο 8)

«Την δουλειά μου», τον ειρωνεύτηκε ο Ντίνος.
«Η δουλειά σου είναι στην έπαυλη. Θέλεις να μας καταστρέψεις όλους; Ο Δούκας ψάχνει για εσένα»
«Γιώργο, αυτή η υπόθεση είναι δική μου. Αυτό μην το ξεχνάς», γρύλισε μέσα από τα δόντια του.

«Ήταν δική σου», του αντιγύρισε. «Ήταν δική σου μέχρι που πήρες τον ρόλο του Μέγα. Δεν παίζουμε εδώ Ντίνο. Είσαι μυστικός αστυνόμος και οφείλεις να προσέχεις τις παρορμήσεις σου»
«Άντε γαμήσου μαλάκα», του πέταξε νευριασμένος και χτύπησε το χέρι του στο γραφείο.
«Σε παρακαλώ!» προσπάθησε να τον λογικέψει. «Σε ικετεύω επέστρεψε στην έπαυλη και θα σε ενημερώνω εγώ για όλες τις εξελίξεις. Εσένα προσπαθώ να προστατέψω Ντίνο»
«Με το να με αφήνεις απ' έξω, δεν με προστατεύεις. Αυτό το κάθαρμα σκότωσε δώδεκα άτομα, χωρίς ίχνη, χωρίς τίποτα. Σκότωσε τον πατέρα μου Γιώργο. Δεν μπορώ και δεν θέλω να μείνω απ' έξω. Σου το ορκίζομαι πως αν η δικαιοσύνη δε φέρει την λύτρωση, θα τον σκοτώσω με τον ίδιο τρόπο που έκανε αυτός στον πατέρα μου», είχε γίνει άγριο θηρίο.
«Ηρέμησε και σκέψου λογικά. Θα περάσεις μια ζωή πίσω από τα σίδερα για ένα κάθαρμα; Σε παρακαλώ φίλε μου, γύρνα στην έπαυλη και ετοιμάσου. Σε χρειαζόμαστε ετοιμοπόλεμο και με καθαρό μυαλό. Έχεις μια εβδομάδα περιθώριο να ηρεμήσεις»
«Αύριο έχω ραντεβού με τον μαλάκα»
«Όχι, πήρε στον Όμιλό σου και ακύρωσε το ραντεβού. Θα συναντηθείτε ακριβώς σε μια εβδομάδα»
«Που να τον πάρει ο διάολος», κλώτσησε ότι βρήκε μπροστά του.
«Συγκεντρώσου! Σε παρακαλώ, μην τα χαλάσεις όλα για ένα τίποτα. Είμαστε πολύ κοντά στην σύλληψή του και σου ορκίζομαι πως θα φτύσει αίμα για όσα έκανε. Εσύ είσαι αστυνομικός και πρέπει να κινείσαι με βάση τους νόμους και να προασπίζεσαι το δίκιο»
«Μυστικός αστυνόμος», τον διόρθωσε αποκαρδιωμένος.
«Έστω, αν αυτό σε κάνει να νοιώθεις καλύτερα. Μπήκαμε μαζί σε αυτό το τμήμα, με όνειρα και προσδοκίες για να πατάξουμε το έγκλημα. Τώρα που είμαστε τόσο κοντά σε αυτό το όραμα, μην τα τινάξεις όλα στον αέρα. Δεν μπορείς να μπουκάρεις όποτε σου καπνίζει στο τμήμα με την λιμουζίνα. Δεν το καταλαβαίνεις πως γίνεσαι στόχος; Πέρασες όλα τα φανάρια με κόκκινο», ένα ίχνος χαμόγελου σκιαγραφήθηκε στα χείλη του Γιώργου. «Έχεις κότσια φίλε μου και γι' αυτό είσαι ο τοπ στην δουλειά σου»
«Βρήκες τίποτα για την κόρη του;» θυμήθηκε την προηγούμενη συζήτηση που είχαν.
«Όχι, η πιτσιρίκα είναι εξαφανισμένη και δεν υπάρχει καμία με το επίθετό του», κάθισε στην καρέκλα του και έπιασε το κεφάλι του. Δεν μπορούσε πλέον ούτε κι ο Γιώργος να διαχειριστεί την κατάσταση. Ήξερε πολύ καλά τον φίλο του και δεν ονειρευόταν πως θα καθόταν στα αυγά του άπραγος.
«Έτσι όπως έγιναν τα πράγματα, πρέπει να την βρούμε», αναστέναξε ο Ντίνος. «Αν υπάρχει έστω κι μια περίπτωση αυτή η κόρη να είναι η ίδια που έψαχνε η Κλάρα... Ψάξατε στα μητρώα; Σε κολέγια; Σε αεροδρόμια; Δώσε εντολή να κλείσουν τα σύνορα»
«Είναι αργά πια γι' αυτό. Το έκανα μόλις το έμαθα, αλλά έμαθα πως έχει δύο εβδομάδες εξαφανισμένη. Ο Ρέπαλης μας ενημέρωσε πως ο Δούκας του ανέθεσε να την βρει. Είχαν μαλώσει άσχημα και την είχε διώξει από το σπίτι ή έτσι τουλάχιστον είπε αυτό το κάθαρμα. Έδωσε εντολή να την εντοπίσει, χωρίς όμως να την ενοχλήσει»
«Παράξενο!» μουρμούρισε σκεφτικός ο Ντίνος.
«Γιατί να την διώξει όμως; Τι ήταν τόσο κακό που να τον έκανε να διώξει το ίδιο του το παιδί;»
«Κι αν ήταν στημένο;»
«Δεν ξέρω! Ειλικρινά! Σκέφτομαι πως θα δυσκολευτούμε να την βρούμε και οι από πάνω φωνάζουν»
«Σε στρίμωξαν άσχημα;»
«Μας απείλησαν με ξήλωμα», του έθεσε την προοπτική της επαγγελματικής τους καταξίωσης, αν κάτι δεν πήγαινε καλά.
«Μπάσταρδοι!» μουρμούρισε θυμωμένος ο Ντίνος και σηκώθηκε από την θέση του. «Δώσε μου ότι στοιχεία έχεις για την μικρή και θα την βρούμε»
«Ξύπνησε ο αστυνόμος Σαίνης μέσα σου;» τον κοίταξε με χαμόγελο ο Γιώργος και του έκανε νόημα να περιμένει στην θέση του.
Βγήκε φουριόζος από το γραφείο του και επέστρεψε μετά από μερικά λεπτά με έναν πάκο χαρτιά. Του τα άφησε μπροστά του και γέλασε ειρωνικά.
«Τι είναι όλα αυτά;»
«Ότι κατάφερα να μάθω για την υπόθεση. Τα έχω εδώ όλα γραμμένα. Μελέτησέ τα και μιλάμε. Πρέπει να συνεχίσω την ανάκριση με την μάρτυρα και ίσως βγάλουμε κανένα λαβράκι», του έκλεισε το μάτι.
«Τώρα που είπες λαβράκι, πότε θα πάμε για ψάρεμα; Έχω ολόκληρο γιοτ, μην πάει χαμένο», γέλασαν κι οι δύο με την τρέλα που τους χαρακτήριζε.

Βασιλική Κυργιαφίνη