Η βροχή δεν είχε
σταματήσει κι αυτός ήταν ήδη κουρασμένος και βρεγμένος. Ακόμα μία νύχτα που
έπρεπε να δουλέψει κάτω από τέτοιες απάνθρωπες συνθήκες. Μπήκε στο αμάξι του
και πήρε μερικές ανάσες για να συνέλθει. Παραλίγο θα τον είχαν πιάσει! Λίγο
έλειψε να πάνε χαμένα όλα όσα είχαν σχεδιάσει με τόση προσήλωση.
Άναψε την μηχανή
του αυτοκινήτου για να ζεστάνει λίγο ο χώρος και έψαξε να βρει τα τσιγάρα του.
Η νικοτίνη ήταν η μοναδική που μπορούσε να τον καθησυχάσει τέτοιες ώρες και την
αποζητούσε συχνά. Ήταν το υποκατάστατο της δόσης του που πλέον του το έδιναν με
το σταγονόμετρο. Δεν γκρίνιαζε όμως, γιατί όσο μικρή κι αν ήταν η δόση που
μπορούσε να έχει καθημερινά, ήταν πολλά παραπάνω απ' αυτά που θα είχε την
δυνατότητα να εξασφαλίσει μόνος του στον εαυτό του χωρίς την βοήθεια του
αφεντικού του. Σχημάτισε έναν μακρόσυρτο αριθμό στο κινητό του και το άφησε να
χτυπήσει αρκετές φορές.
«Όλα εντάξει εδώ»,
μουρμούρισε κακόκεφος και το έκλεισε.
Η αλήθεια ήταν πως
γι' αυτό δεν μπορούσε να είναι απόλυτα σίγουρος. Υπήρχε μια κοπέλα που δεν την
είχαν υπολογίσει. Πως είχε βρεθεί τέτοια ώρα ξύπνια και μάλιστα σε εκείνο το
σημείο; Έπρεπε να μάθει τι είχε συμβεί, αν τον είχε δει και τι ακριβώς
γνώριζαν. Δεν μπορούσε να παίξει την ζωή του κορόνα γράμματα και ήθελε να
ξεμπλέξει απ' όλα αυτά σύντομα. Είχε σχέδια για το λαμπρό του μέλλον και δεν θα
άφηνε κανένα κοριτσάκι να του τα χαλάσει.
Πάτησε νευριασμένος το
γκάζι και το μυαλό του προσπαθούσε να σκεφτεί ποιο θα ήταν το επόμενο του βήμα.
Έπρεπε να βρει εκείνος τη λύση και μετά να την ανακοινώσει στο αφεντικό.
Εξάλλου εκείνος ήταν πολύ μακριά για να μπορεί να τον ελέγχει συνεχώς.
Χαμογέλασε ευχαριστημένος και έφυγε προς το σπίτι του.Βασιλική Κυργιαφίνη