Μοιραία Συνάντηση (Κεφάλαιο 17)

Στο πάρτι…
Κατέφθασα στις 8.00’ ακριβώς, ενθουσιασμένη που επιτέλους θα περνούσαμε μια χαρούμενη νύχτα μακριά από τα πρωινά γεγονότα και τον κίνδυνο. Όλο αυτό το παιχνίδι ρόλων μου είχε εξάψει την περιέργεια και ένιωθα πιο υγρή από ποτέ.
Η σάλα από κάτω μου ήταν γεμάτη από ανθρώπους όλων των ηλικιών, που ήταν ντυμένοι με οτιδήποτε μπορούσε κάποιος να φανταστεί. Τα μάτια μου έψαξαν για εκείνον προτού ακούσω τον ήχο του κινητού μου.
«Είμαι δίπλα από την εξέδρα και περιμένω να σε γευτώ.»
Δίνοντας την κάπα που φορούσα σε μια κοπέλα που βρισκόταν στην υποδοχή, κοίταξα τον εαυτό μου. Είχα επιλέξει ένα μάξι κόκκινο φόρεμα, με ανοικτή πλάτη και στράπλες. Τα μαλλιά μου ήταν μαζεμένα σε ένα πλεξούδα και το πρόσωπό μου κοσμούσε μια βενετσιάνικη μάσκα.
Κατεβαίνοντας τα σκαλιά έψαξα να τον βρω παραμερίζοντας δυο τρεις που μου κολλούσαν, ανυπόμονη για τη συνέχεια. Τα βλέμματά μας συναντήθηκαν από μακριά και μόλις με εντόπισε, ξεκίνησε να περπατάει.
Κάπως αγανακτισμένη, σκέφτηκα πόσες φορές μου είχε ζητήσει στο παρελθόν να εμπλουτίσουμε τη σεξουαλική μας ζωή με στολές και άλλα διάφορα, που ντρεπόμουν μέχρι και να σκεφτώ.
Περνώντας αρκετούς διαδρόμους και πόρτες, τον είδα να στρίβει δεξιά σε ένα στενό διαδρομάκι και μόνο τότε διαπίστωσα πόσο μακριά βρισκόμασταν από τους υπόλοιπους. Η μουσική μετά βίας έφτανε εδώ κάτω.
Μπροστά μου υπήρχε μια μισάνοιχτη πόρτα και μπήκα μέσα χωρίς να το σκεφτώ. Βρισκόμουν σε ένα μεγάλο δωμάτιο με κόκκινους τοίχους και στο κέντρο ένα υπερμέγεθες κρεββάτι. Τα πάντα ήταν στις αποχρώσεις του κόκκινου, ενώ ροδοπέταλα πετάγονταν από παντού.
Προχωρώντας στο κέντρο του δωματίου, έψαξα για εκείνον μα δεν υπήρχε κανείς.
«Θάνο, είσαι εδώ;» φώναξα, σταυρώνοντας τα χέρια κάτω από το στήθος μου.
Καμία απόκριση.
«Θάνο; Έλα τώρα, μην κάνεις σαν μικρό παιδί. Ξέρεις ότι πανικοβάλλομαι εύκολα.» γκρίνιαξα κοιτώντας μπροστά μου, περιμένοντας να πεταχτεί από κάπου.
Η πόρτα πίσω μου έκλεισε με δύναμη, κάνοντάς με να τιναχτώ στον αέρα. Έτρεξα και προσπάθησα να την ανοίξω, αλλά ήταν κλειδωμένη από έξω. Χτυπώντας με τις γροθιές μου, ούρλιαζα σε κάποιον να μου ανοίξει, απειλώντας όποιον βρισκόταν πίσω από αυτή τη φάρσα πως θα τον σκοτώσω αργά και βασανιστικά.
Όχι πολύ αργότερα, αισθάνθηκα μια καυτή ανάσα στον λαιμό μου. Χαμογελώντας προσπάθησα να γυρίσω το κεφάλι μου αλλά εκείνος δεν με άφηνε. Τα χέρια του βρέθηκαν στο φερμουάρ από το φόρεμά μου, το οποίο κατέβασε βιαστικά.
«Είσαι ανυπόμονος αγάπη μου;» ρώτησα πονηρά μα δεν έλαβα απάντηση. Από τη μία ένιωθα τρομαγμένη και από την άλλη φοβερά ερεθισμένη.
Χωμένη στις σκέψεις μου, δεν κατάλαβα πότε με οδήγησε στο κρεββάτι. Φιλώντας με, έλυσε τη γραβάτα του. Τα δάχτυλά μου κινήθηκαν στην κουκούλα του αλλά αμέσως τα έδιωξε μακριά. Βγάζοντας τη γραβάτα, μου έδεσε τα χέρια ώστε να μην μπορώ να κουνηθώ.
«Εμμ, η γραβάτα πληγώνει τους καρπούς μου λίγο.» είπα με χαμηλή φωνή, κουνώντας τα χέρια μου.
Βγάζοντας ένα μαντήλι από την τσέπη του, μου έδεσε τα μάτια. Το ένιωθα πως η σημερινή νύχτα θα ήταν πολύ διαφορετική από τις επόμενες. Κλείνοντας τα μάτια μου ένιωσα τα σκληρά του χέρια πάνω στο δέρμα μου, με το κορμί μου να λαχταράει περισσότερη επαφή.
Τα χείλη του βρέθηκαν πάνω μου κάνοντας κύκλους γύρω από τα εσώρουχά μου.
«Ω, ναι» βόγκηξα τραβώντας ελαφρά τα χέρια και παρακαλώντας τον συνεχίσει ότι κάνει.
Αυτή τη νύχτα ήταν διαφορετικός… Κάτι πάνω του είναι διαφορετικό. Συνήθως το σεξ μεταξύ μας είναι ή ήρεμο ή γεμάτο με πάθος. Τώρα όμως είναι και τα δύο. Τα δάχτυλά του, τα χείλη του με στέλνανε σε μέρη που δεν είχα φανταστεί ποτέ ότι μπορούσα να φτάσω.
Στεκόμουν από κάτω του, δαγκώνοντας τα χείλη μου αναψοκοκκινισμένη, με τα χέρια μου σφιγμένα σε γροθιές. Με μια κίνηση απελευθερώνει το στήθος μου από το σουτιέν, φυσώντας απαλά πάνω του. Για άλλη μια φορά τα χείλη του γλιστρούν κατά μήκος του λαιμού μου, δαγκώνοντας και ρουφώντας κάθε εκατοστό του κορμιού μου.
Μικρές κραυγές απόλαυσης βγαίνουν από το στόμα μου και το ξέρω πως δεν θα αντέξω για πολύ. Για μια στιγμή σταμάτησε και τον άκουσα να γδύνεται, ενώ σκεφτόμουν πόσο όμορφος και σέξι είναι. Ήθελα να τον αγγίξω μα δεν μπορούσα εξαιτίας της χαζής γραβάτας.
«Σε παρακαλώ, θέλω να σε αγγίξω. Το έχω ανάγκη» ικέτευσα με το κορμί μου να πάλλεται πάνω στα σεντόνια.
Η βαθιά φωνή του γεμίζει τον χώρο «Μην κουνιέσαι. Σήμερα είναι η μέρα που περίμενα τόσο καιρό»
Δεν πρόλαβα να σκεφτώ τι εννοούσε, καθώς άνοιξε τα πόδια μου με δύναμη κολλώντας το σώμα του πάνω στο δικό μου. Φιλώντας με Με φιλούσε με απίστευτη δύναμη, λες και έχουν περάσει χρόνια από όταν έκανε κάτι παρόμοιο.
Τα πάντα ήταν διαφορετικά, η ανάσα του, το κορμί του, η αίσθηση του σώματός του στο δικό μου, το μέρος στο οποίο βρισκόμασταν. Κούνησα το κεφάλι μου αρνητικά βάζοντας στην άκρη τις κακές σκέψεις, όσο εκείνος έσπρωχνε το χέρι του ανάμεσα στα πόδια μου.
«Είσαι τόσο όμορφη, το ξέρεις;» Το πρόσωπό του βρισκόταν ανάμεσα στα πόδια μου και πλέον δεν άντεχα άλλο. Όλο μου το σώμα λύγισε, ανασηκώθηκε από το κρεββάτι, απεγνωσμένο για εκείνον.
«Σε θέλω. Τώρα» είπα επιτακτικά, κουνώντας τα χέρια μου.
Είχα ακούσει για τον στοματικό έρωτα μα ποτέ δεν τον είχα ζήσει ως τώρα. Θα μπορούσα να πω πως δεν ήταν κάτι που ξετρέλαινε τον Θάνο και όμως τώρα, νιώθοντάς τον εκεί κάτω, ήθελα να ουρλιάξω από ηδονή. Τα χέρια του ανεβοκατέβαιναν σε όλο μου το σώμα, αφήνοντάς με αναψοκοκκινισμένη, με την καρδιά μου να χτυπά γρήγορα.
«Σου αρέσει μωρό μου;» ρώτησε με αυταρχικό ύφος και βρέθηκε πάλι από πάνω μου δαγκώνοντας τον λοβό του αυτιού μου.
«Παρά πολύ.» τραύλισα με δυσκολία, χωρίς να μπορώ να αναπνεύσω.
«Έφτασε η μεγάλη ώρα» Φέρνοντας τα πόδια μου γύρω από τη μέση του, τράβηξε τα μαλλιά μου δυνατά. Διείσδυε μέσα μου ξανά και ξανά, ορμητικά, βογκώντας και φιλώντας με, ενώ τραβούσε τα μαλλιά μου προς τα κάτω.
Η καρδιά μου χτυπούσε σαν τρελή, όλο μου το σώμα ζούσε για εκείνον. Η λεκάνη μου ανεβοκατέβαινε στον ρυθμό του, παρασύροντάς με σε μια θάλασσα ηδονής.
«Κάποια μέρα θα είσαι δική μου» αναφώνησε με σκληρή φωνή, μπαίνοντας βαθιά μέσα μου ενώ έφθανε στην κορύφωσή του.
Οι κραυγές μου ήχησαν σε όλο το δωμάτιο, οι γροθιές μου αψηφούσαν τα δεσμά μου, ώσπου μείναμε και οι δύο ξέπνοοι ο ένας πάνω στον άλλον.

 Εύα Αναγνώστου