Η Σοφία στάλθηκε στην 4η εκδοχή, μ’ ένα μήνυμα που ενημέρωνε τους
«παραλήπτες», για το τι συνέβη, και πως υπήρχε μία ακόμα Σοφία, που έπρεπε να
συλληφθεί. Τους συνιστούσε την προσοχή και για την επικινδυνότητά της, καλώντας
τους να προβούν σε επέμβαση στη μνήμη της, προτού ξυπνήσει.
Σ’ έναν
άλλο χωροχρόνο, στον Α΄ τού Κενταύρου, ο Άρης και η Αφροδίτη τής άλλης εκδοχής,
κατέστρεψαν το ρομπότ κατασκευής τού 1ου πλανήτη, και έστειλαν το πρώτο
παραπλανητικό μήνυμα, πως όλα ήταν εντάξει. Αμέσως, έφθασε νέα εντολή από τη
Σοφία από το μέλλον, να σταλούν ανιχνευτές, που να την ενημερώνουν από πού
ξεκίνησε η επίθεση εναντίον της, και για τις κινήσεις τών εχθρών της. Ένα
δεύτερο παραπλανητικό μήνυμα ακολούθησε, προδίδοντας φανταστικές θέσεις. Τέλος,
μια τελευταία εντολή, ζητούσε από τα ρομπότ, να καταστρέψουν τις εχθρικές
θέσεις. Έτσι, μία ακόμα παραπλανητική ενημέρωση, την ειδοποίησε πως όλες οι
εντολές εκτελέστηκαν. Η Σοφία, σίγουρη πια πως δημιουργήθηκε μία ακόμα εκδοχή
με την καταστροφή τών εχθρών της, έστειλε μήνυμα προς τη Σοφία τής Γης τού 2000
π.Χ., ειδοποιώντας την πως όλα τακτοποιήθηκαν, και ζήτησε να πάει ως την νέα
αυτή εκδοχή, όπου θα υπήρχε μία ακόμα Σοφία.
Το μήνυμα
έλαβαν ο Άρης και η Αφροδίτη, αμέσως μόλις έστειλαν την άλλη Σοφία στην 4η
εκδοχή. Για μια φορά ακόμα την ξεγέλασαν, παριστάνοντας την άλλη Σοφία. Της
ζήτησαν να έρθει αμέσως στη Γη τού 2000, λέγοντάς της, πως η Σοφία τής νέας
εκδοχής, ήταν ήδη εκεί.
Στο επόμενο
λεπτό, η Σοφία υλοποιείτο μπροστά τους.
«Τι έγινε;» πρόλαβε να
ρωτήσει, προτού ο Άρης της κάνει αναισθητική ένεση. Σε λίγα λεπτά, ταξίδευε
κοιμισμένη για την 4η εκδοχή.
4000 χρόνια
αργότερα, στις 30 Αυγούστου τού 1999, ο Ανδρέας και η Ρίτα με ανυπομονησία
περίμεναν νέο μήνυμα από τον Άρη και την Αφροδίτη.
«Αυτά τα 30 λεπτά, νομίζω πως δεν θα περάσουν ποτέ!» είπε η Ρίτα με αγωνία. Τότε, πήραν σήμα από την 4η εκδοχή, που
τους πληροφορούσε πως πριν από λίγο, παρέλαβαν δύο Σοφίες ναρκωμένες, και πως
σύντομα ο Άρης και η Αφροδίτη θα επιστρέψουν.
«Δόξα τω Θεώ!» αναφώνησε ο
Ανδρέας. «...Πάει κι αυτός ο μπελάς!»
Σε λίγα
λεπτά, είδαν να υλοποιείται μπροστά στη συσκευή ο Άρης και η Αφροδίτη.
Χαρούμενοι αγκαλιάστηκαν, και προχώρησαν προς το καθιστικό.
«Έχετε τίποτα να φάμε;» ρώτησε ο
Άρης. «...Με όλη αυτή τη φασαρία, μόνο τροφή σε χάπια προλάβαμε να πάρουμε. Το
στομάχι μου γουργουρίζει!»
«Μα τι λες Άρη; Πριν από μια ώρα έφαγες, πριν φύγεις!» είπε πειραχτικά ο Ανδρέας.
«Κι όμως! Σ’ αυτή τη μία ώρα, ζήσαμε μήνες έντονης ζωής, ενώ ταξιδέψαμε
για χιλιάδες χρόνια πάνω - κάτω στο χρόνο, σε πέντε παράλληλους κόσμους!» είπε ο Άρης.
Η Ρίτα,
ζήτησε από τον υπολογιστή να ετοιμάσει δύο μερίδες φαγητό, ενώ ο Άρης την
παρακολουθούσε λοξά.
«Κάνε τις τέσσερεις τις μερίδες Ρίτα!» φώναξε ο Άρης.
«Τόσο πολύ πεινάτε;» ρώτησε η
Ρίτα γελώντας.
«Όχι! Έχουμε καλεσμένους, και παραλίγο να ξεχάσουμε να σας το πούμε! Όπου
να ‘ναι, θα φθάσουν από τον Α΄ τού Κενταύρου» είπε, και κατευθύνθηκε προς το άλλο δωμάτιο, με τους υπολοίπους να
τον ακολουθούν. Στάθηκαν μπροστά στη συσκευή, και σε λίγα δευτερόλεπτα, ένας
ακόμα Άρης, και μια ακόμα Αφροδίτη εμφανίστηκαν. Ο νεοφερμένος, έπεσε αμέσως
στην αγκαλιά τού έκπληκτου Ανδρέα.
«Τι έγινε Ανδρέα; Τόσο εύκολα ξεχνάς τους φίλους σου;» ρώτησε πειραχτικά ο νεοφερμένος Άρης.
«Από ποια εκδοχή είσαστε;» τον ρώτησε
ο Ανδρέας.
«Από μία καινούργια που δημιουργήθηκε από τη Σοφία. Αλήθεια! πώς θα την
ονομάσουμε την εκδοχή μας; Είναι πολύ διαφορετική απ’ όλες τις άλλες» είπε πάλι ο Άρης.
«Ας την ονομάσουμε έκτη, και βλέπουμε!» είπε ο άλλος Άρης, καθώς κατευθύνονταν πάλι στο καθιστικό.
«Από το 521 μ.Χ. ξεκινάει ο νέος κλάδος; Πολύ ενδιαφέρον!» είπε η Ρίτα.
«Όχι, δεν κατάλαβες!» επενέβη ο
Άρης τής 6ης εκδοχής. «...Ο κλάδος αυτός, ξεκινάει πριν από
εκατομμύρια χρόνια! Αποσχίστηκε από τον δικό μας κλάδο το 521 μ.Χ., όμως όταν η
Σοφία και εμείς στείλαμε ρομπότ βαθειά στο παρελθόν, αλλάξαμε και την ιστορία
τού παρελθόντος του. Έχουμε λοιπόν ένα διαφορετικό παράλληλο σύμπαν. Βέβαια,
στην αρχή η ιστορία του είναι ίδια με τού δικού μας, όπως και η ιστορία τής
ανθρωπότητάς του, αρχίζει όπως τής δικής μας. Αργότερα όμως, η ιστορία αλλάζει».
«Μα αν είναι εκατομμύρια χρόνια στο παρελθόν η διαφοροποίηση, ίσως να μην
υπάρχει ούτε ανθρωπότητα!» είπε ο
Ανδρέας, ενώ διάλεγαν τις θέσεις τους στο καθιστικό.
«Όχι! Οι διαφοροποιήσεις σε κοσμικό επίπεδο, δεν γίνονται τόσο γρήγορα!» είπε πάλι ο Άρης. «...Θα σας εξηγήσω, με ένα παράδειγμα:
Ας υποθέσουμε, πως εκεί στη Σεληνιακή Βάση τού 2000 π.Χ. που ήμασταν,
κάποιο φωτόνιο από αυτά που ανακλάστηκε προς τη γη από τα ρομπότ μας, ή από τις
κατασκευές μας, έφθασε στα ανώτερα στρώματα τής ατμοσφαίρας. (Φυσικά, αν δεν
είχαμε πάει εκεί, δεν θα έφθανε ποτέ το φωτόνιο εκεί). Όταν λοιπόν το φωτόνιο
αυτό θα αλληλεπιδράσει με κάποιο άλλο σωματίδιο, θα δημιουργηθεί στο σωματίδιο
αυτό μία διαφορετική κατάσταση, που θα το κάνει να διαφοροποιήσει τις κινήσεις
του, και τις αλληλεπιδράσεις του με άλλα σωματίδια γειτονικά του. Με τη σειρά
τους, αυτά τα γειτονικά του σωματίδια, θα οδηγηθούν σε νέες αλλαγές, θα
συγκρουσθούν με διαφορετικά άτομα και μόρια τής ατμοσφαίρας, απ’ ό,τι αν δεν
είχε φθάσει στη γη το συγκεκριμένο φωτόνιο.
Τώρα πλέον, τα σωματίδια που κινούνται διαφορετικά, γίνονται όλο και
περισσότερα, επειδή το καθένα από αυτά, επηρεάζει τα γειτονικά του. Σε λίγο
καιρό, ένα μεγάλο μέρος τής ατμοσφαίρας, θα έχει διαφορετικά σωματίδια, σε
διαφορετικές θέσεις, απ’ ότι είχε η δική μας εκδοχή εκείνο τον καιρό.
Αυτά τα σωματίδια, θα δημιουργήσουν διαφορετικούς στροβιλισμούς και
ρεύματα στην ατμόσφαιρα, τα οποία όσο περνάει ο καιρός θα αυξάνουν τις αλλαγές,
ώσπου να δημιουργήσουν ανέμους και άλλα καιρικά φαινόμενα σε διαφορετικές
περιοχές, και σε διαφορετικό χρόνο από τής δικής μας ιστορίας.
Εξ’ αιτίας αυτών τών αλλαγών, σπόροι από φυτά, θα πέσουν σε διαφορετικό
σημείο, και φυτά θα φυτρώσουν αλλού. Έντομα θα βρεθούν αλλού, και θα
ζευγαρώσουν με άλλα έντομα, πράγμα που θα οδηγήσει σε μια άλλη γενιά εντόμων.
Άνθρωποι και ζώα, θα επηρεασθούν με διαφορετικό τρόπο από τα καιρικά
φαινόμενα, από τα διαφορετικά έντομα και φυτά, αλλάζοντας τις ενέργειές τους,
και την ιστορία. Έτσι, με το πέρασμα τών αιώνων, θα έχουμε άλλους ανθρώπους,
και ζώα, άλλη ιστορία, και άλλες κρατικές δομές. Και όλα αυτά από ένα φωτόνιο!
Πάντως, οι αλλαγές αυτές πρέπει να απαιτούν πολύ χρόνο. Πριν
επιστρέψουμε, έκανα έναν έλεγχο στον 2ο αιώνα π. Χ., και είδα πως είχε ακόμα
την ίδια ιστορία, με τη δική μας».
«Σκεφθήκαμε με τον Άρη, όταν παντρευτούμε να πάμε να μείνουμε εκεί» είπε η Αφροδίτη τής 6ης εκδοχής.
«Θα ήταν ενδιαφέρον να παρακολουθήσουμε την ιστορία εκείνου τού κόσμου,
και ίσως να βοηθήσουμε να αποφευχθούν κάποιες ανεπιθύμητες καταστάσεις» είπε ο Άρης τής εκδοχής εκείνης.
«Δηλαδή σας χάνουμε;» είπε ο
Ανδρέας.
«Όχι! εσείς θα έχετε τον Άρη και την Αφροδίτη τής εκδοχής σας! Άλλωστε,
δεν θα φύγουμε για πάντα! Θα επικοινωνούμε και θα ερχόμαστε συχνά» τού απάντησε εκείνος.
«Θα μείνουμε εδώ ώσπου να παντρευτούμε, και μετά θα φύγουμε. Θέλω να δω
πρώτα τον κόσμο σας στη γη» είπε η
Αφροδίτη.
«Θα καλέσουμε και όλους τους άλλους, από όλες τις εκδοχές. Θα είναι ένας
μοναδικός κόσμος, με καλεσμένους από άλλους 5 κόσμους» συμπλήρωσε ο Άρης αγκαλιάζοντάς την.
«Και μετά, θα πάμε για ταξίδι τού μέλιτος, σε άλλο κόσμο, σ’ ένα άλλο
σύμπαν, με άλλους πολιτισμούς, και άλλους κόσμους, που κανένας μας δεν είδε. Θα
ζήσουμε σ’ έναν κόσμο, στον οποίο ποτέ δεν γεννηθήκαμε, κι όμως, ρυθμίσαμε την τύχη
του» συνέχισε εκείνη, μ’ ένα
πλατύ χαμόγελο, και έγειρε πάνω του.
Χρόνης Πάροικος