Οι πιο Σκοτεινές Μέρες (Φοίνιξ)

Δώσε μου τη δύναμη
από τις στάχτες μου να γεννηθώ
και μες στις φλόγες μου
να εξιλεωθώ.
Να παλέψω με τους δαίμονες
που τόσα χρόνια αποφεύγω.
Ζουν μέσα μου,
γύρω μου
κοντά μου.
Μα τον αγώνα αυτό
τον ξέρει μόνο η καρδιά μου.
Φωτιές μου σκίζουν το κορμί.
Στάχτη μου γίνεται η ψυχή.
Συγχώρεσέ με
που τους φόβους μου άκουσα πιο δυνατά,
ενώ εσύ μου χάριζες λόγια ειλικρινά.
Καίγομαι. Πονώ.
Και δεν είσαι πια εδώ. Τέλεψέ με πλέον.
Δείξε έλεος στην ψυχή μου.
Πολλά είναι τα βάσανα
που κουβάλησε η άδικη ζωή μου.

Jalan