Την προηγούμενη θεατρική σεζόν, τον Μάρτιο, είχα την ευκαιρία να παρακολουθήσω την παράσταση του Φάμπιο Μάρα «Μαζί» (Ensemble) σε σκηνοθεσία Πέτρου Νάκου, με κεντρικό θέμα τη διαφορετικότητα και τη συμπερίληψη, μέσα από την καθημερινότητα μιας οικογένειας που το ένα μέλος της έχει νοητική αναπηρία αλλά και να γνωρίσω τον συγγραφέα. Είναι ένα έργο για την ύπαρξη παιδιού με αναπηρία στο σπίτι, για τις συγκρούσεις στην οικογένεια, για την αποδοχή της διαφορετικότητας, για την αμφισβήτηση της έννοιας του φυσιολογικού, για τη συγχώρεση και την αγάπη. Μετά τη θερμή υποδοχή του κοινού και της κριτικής, η παράσταση επιστρέφει για 2η χρονιά από 12 Οκτωβρίου!
Η Ασημίνα ζει με το μοναχογιό της Ηλία. Οι δυο τους έχουν μια λιτή και ήρεμη καθημερινότητα: μοιράζονται τις δουλειές του σπιτιού, λύνουν σταυρόλεξα, πίνουν καφέ, παίζουν χαρτιά με τη γειτόνισσα. Ο Ηλίας είναι ένας νέος άνδρας διαφορετικός από τους άλλους, γλυκός, αστείος, παρορμητικός και τρυφερός. Ο Ηλίας ένας άνθρωπος με νοητική αναπηρία και ζει στην προστατευμένη ρουτίνα που η Ασημίνα έχειδιαμορφώσει για εκείνον. Η ζωή τους κυλά ήρεμα μέχρι που η απροσδόκητη επιστροφή της κόρης της οικογένειας Αγγελικής μετά από 10 χρόνια, θα προκαλέσει αναταράξεις στα ήρεμα νερά της καθημερινότητας τους. Η παρέμβασή της θα αναστατώσει το οικογενειακό οικοδόμημα, θα το αποσυνθέσει για επανασυντεθεί στο τέλος με περισσότερη ειλικρίνεια, αγάπη και ουσιαστική αποδοχή. Όλα τα ανείπωτα έρχεται η ώρα που θα ειπωθούν, τα μυστικά θα αποκαλυφθούν και όλοι θα έρθουν αντιμέτωποι με το βασικό ερώτημα: Τι σημαίνει άραγε να είναι κανείς φυσιολογικός;
Ο Φάμπιο Μάρρα στήνει μια γλυκόπικρη οικογενειακή ιστορία με απλά καθημερινά υλικά γεμάτη χιούμορ και τρυφερότητα, για να μιλήσει για ένα σύνθετο και μέχρι πρότινος θέμα ταμπού, την διαχείριση και κοινωνική συμπερίληψη των ατόμων με νοητική αναπηρία.
Μια δυνατή, ανθρώπινη ιστορία που με συναισθηματική ένταση και αμεσότητα, μας προσκαλεί να αναλογιστούμε και ν’ απαντήσουμε:
-Υπάρχουν ζωές που δεν αξίζει να ζήσει κανείς και ποιος μπορεί να αποφασίσει γι’ αυτό;
-Τι σημαίνει αγαπώ; Και ποια είναι η αξία της αυτοθυσίας σε μια κοινωνία με περιχαρακωμένα «εγώ»;
-Στη σύγχρονη ηθική όπου το «εγώ» θεοποιείται, πώς μπορεί να υπάρξει ουσιαστική συμπερίληψη στις κοινωνίες;
-Πότε σταματήσαμε να κάνουμε πράγματα «μαζί»; Κι εν κατακλείδι, πώς μπορούμε να γίνουμε «η καλύτερη εκδοχή του εαυτού μας» χωρίς την πολύτιμη ανταλλαγή που μας προσφέρει η ζωή «μαζί» με τους άλλους;
Ταυτότητα παράστασης
Συγγραφέας: Φάμπιο Μάρρα
Mετάφραση: Μαρία Χατζηεμμανουήλ
Σκηνοθεσία - Φωτισμοί: Πέτρος Νάκος
Σκηνικά – Κοστούμια: Altera Pars
Mουσική επιμέλεια: Αγγελική Κοντού - Πέτρος Νάκος
Επεξεργασία ήχων: Νίκος Κριτσέλης - Διονύσης Μανιώτης
Κατασκευή σκηνικού: Στέφανος Λώλος
Φωτογραφίες Παράστασης: Γιάννης Αρμυριώτης
Επικοινωνία: LeCanardquiParle/
Παίζουν: Μίνα Χειμώνα, Ηλίας Τσούμπελης, Αγγελική Κοντού, Xαρά Νικολάου
Παραγωγή: AlteraPars 2024-25
Πληροφορίες:
- Κάθε Σάββατο στις 21.00, κάθε Κυριακή στις 20.30 από 12 Οκτωβρίουστο θέατρο AlteraPars (Μεγάλου Αλεξάνδρου 123, Κεραμεικός)
- Εισιτήρια: 18 ευρώ(Κανονικό) -15 ευρώ (Φοιτητικό) 12 ευρώ (Ανέργων/ΑΜΕΑ/Ομαδικά άνω των 10 ατόμων) – 8 ευρώ (Ατέλειες)
- Προσφορά Προπώλησης: 12 ευρώ έως 11/10
- Εισιτήρια: more.com και στο ταμείο του θεάτρου.
- Ομαδικές κρατήσεις – τηλ. επικοινωνίας: 210 3410011
Έλενα Παπαδοπούλου