Καταρχάς, ένας δευτερεύων χαρακτήρας (γνώμη μου) πρέπει κάποιες φορές να παίρνει τα ηνία στη ‘σκηνή’ της ιστορίας σου. Συνήθως βλέπουμε την ιστορία να ξετυλίγεται μέσα από τα μάτια του πρωταγωνιστή, επομένως για να δώσουμε πολυπλοκότητα σε ένα δευτερεύων χαρακτήρα θα πρέπει να περιγράφουμε όχι μόνο πράξεις ή σκηνές στις οποίες συμπεριλαμβάνεται αλλά και αισθήματα που πιθανόν να αντικατοπτρίζονται στο πρόσωπο ή τη στάση του. Πολλές φορές καλό είναι να αναλύουμε –χωρίς βέβαια να κουράζουμε με αναλύσεις επί των αναλύσεων – τις πράξεις των δευτερευόντων χαρακτήρων. Απαιτείται προσοχή ώστε η προβολή που θα γίνει στον δευτερεύων χαρακτήρα να μην επισκιάσει τον βασικό χαρακτήρα σου. Είναι πολύ λεπτή η γραμμή, όμως κάποιες φορές παθιαζόμαστε με την εισαγωγή ενός νέου χαρακτήρα με αποτέλεσμα να τον στριμώχνουμε σε ρόλους που δεν είναι δικοί του. Περιγράφοντας την εμφάνιση, τις κινήσεις ή τις αποφάσεις που δίνουν νέα τροπή στην ιστορία πρέπει να διατηρούμε ισορροπία.
Τι τους οδήγησε σε αυτή την απόφαση που ήταν καταλυτική για
την ιστορία μας… ή ακόμη γιατί αντέδρασε με αυτό τον ειδεχθή τρόπο; Κάνοντας
αυτή τη μικρή ανάλυση δίνουμε στο χαρακτήρα ένα βάθος που δεν είχε πριν και του
καταλογίζουμε προτερήματα ή ελαττώματα ίδια ή ακόμη και εκ διαμέτρου αντίθετα
με το βασικό μας χαρακτήρα, δημιουργώντας με αυτόν τον τρόπο και μια πιο απτή
σχέση μεταξύ τους που μπορεί ο αναγνώστης να την τοποθετήσει στην καθημερινή
του ζωή. Η ταύτιση του αναγνώστη δεν είναι πάντα απαραίτητη, όμως οι ταύτιση
των δευτερευόντων χαρακτήρων με κάποιο πρόσωπο, που υπάρχει ή πέρασε από τη ζωή
του αναγνώστη, είναι βασική. Με αυτό τον τρόπο ο αναγνώστης χωρίζει σε ομάδες τους
χαρακτήρες και παίρνει το μέρος κάποιου. Ο ‘φανατισμός’ σε μία ιστορία δένει τον
αναγνώστη με αυτήν ακόμη περισσότερο, δημιουργώντας έτσι προσμονή και για την
πιθανή συνέχεια.
Σαφώς, η ιστορία ξεδιπλώνεται γύρω από τη ζωή του
πρωταγωνιστή, όμως θα πρέπει οι
δευτερεύοντες χαρακτήρες να εμφανίζονται αρκετά συχνά μέσα στην ιστορία και όχι
μονάχα όταν εξυπηρετεί την πλοκή. Μην ξεχνάτε ότι είναι φανταστικές οντότητες
που πρέπει να παρουσιάζουν όχι μόνο αδυναμίες αλλά και προτερήματα. Παίζουν άλλωστε σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση
της ιστορίας, έχοντας πολλές φορές καταλυτική τροπή στις αποφάσεις του βασικού
χαρακτήρα. Έτσι, γνωρίστε τους στο κοινό με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, διότι
είναι και αυτοί δημιουργήματα σας!
Υ.Γ: Συμβουλή: Ο κακός της ιστορίας δεν πρέπει να
εμφανίζεται πάντα με ελαττώματα. Σαν πολυδιάστατος χαρακτήρας έχει παρελθόν και
όπως όλοι ξέρουμε κανείς δεν γεννιέται κακός. Ίσως μια αναδρομή στο παρελθόν του
και στο πως άλλαξε να μπορέσει να δείξει στον αναγνώστη πως κατέληξε στο σήμερα
της ιστορίας. Που ξέρετε, μπορεί να τον συμπαθήσει ο αναγνώστης περισσότερο απ’ όσο
πρέπει. Και οι κακοί χρειάζονται φανατικό κοινό
Η ανάλυση των δευτερευόντων χαρακτήρων δεν έχει τελειώσει εδώ. Αυτό το άρθρο ήταν μόνο μια εισαγωγή στο θέμα και γι αυτό παραλείψαμε το καθιερωμένο βήμα των ερωτήσεων. Οπότε προετοιμάστε τις απορίες σας για την επόμενη φορά.
Αναστασία Παπαδάκη