Ως γνωστών, δεν θα υπάρξει ούτε το παραμικρό spoiler και δεν θα μιλήσω για την πλοκή ή την ιστορία παρά θα μοιραστώ τις σκέψεις μου όσο πιο γενικά μπορώ καθώς η όλη η μαγεία βρίσκεται μέσα στις σελίδες του βιβλίου και δεν θέλω να αποκαλύψω τίποτα. Όσοι ακολουθήσετε την παρέα μας στα Σκοτεινά Βήματα, έχετε το ελεύθερο να μου στείλετε μήνυμα για support.
Έχω την τύχη να γνωρίζω προσωπικά
τον Αλέξη και τη μέρα που τελείωσα το βιβλίο του τον συνάντησα και συζητήσαμε
λίγο καθώς εγώ προσπαθούσα ακόμα να συμμαζέψω τις σκέψεις και τα συναισθήματά
μου και να μην του πετάξω το βιβλίο στο κεφάλι για αυτό το τέλος! (Πλάκα κάνω!
Ή και όχι).
Τα Σκοτεινά Βήματα είναι ένα
μοναδικό βιβλίο καθώς δύσκολα θα βρει κανείς παρόμοιο ανάγνωσμα όχι μόνο ως
προς την κοσμοπλασία του που ήταν πραγματικά ευφάνταστη με τρομερές περιγραφές
τοπίων και πόλεων, σκηνών με μάχες και διαπλοκές, απλές καθημερινές στιγμές που
με έναν ιδιαίτερο τρόπο ο Αλέξης κατάφερε να δώσει το δικό του στυλ και να σε
ταξιδεύει δίπλα στους χαρακτήρες καθώς μιλούν, δρουν, παλεύουν για να
συνεχίσουν να αναπνέουν. Όοοοοχι, ο Αλέξης έχει δημιουργήσει επίσης τρομερούς
και πολλούς (ναι, ναι, ναιιιι) χαρακτήρες των οποίων το παρελθόν μαθαίνουμε
καθώς τους γνωρίζουμε με έναν εξαιρετικά καλογραμμένο τρόπο που δίνει βάθος και
σε κάνει να δένεσαι αμέσως με τον καθένα τους.
Ο αγαπημένος μου χαρακτήρας
(δύσκολα διάλεξα, είναι η αλήθεια, μα αν έπρεπε να επιλέξω κάποιον θα ήταν
αυτός για τους δικούς μου προσωπικούς λόγους) ήταν ο Λάπις. Είναι ένας από τους
πρώτους χαρακτήρες που γνωρίζουμε έπειτα από τον εξίσου κορυφαίο Ομπίν και την
απίστευτη Λίλιαν. Γνωρίζοντας, λοιπόν, τους τρεις τους καταλαβαίνεις αμέσως πως
η περιπέτεια που θα περάσεις μαζί τους (αλλά και με άλλους πολλούς) δεν θα
είναι κάτι γνωστό μα κάτι νέο, από τη ματιά του Αλέξη.
Η φαντασία του Αλέξη Ζησιμόπουλου
ήταν μια ανάσα για μένα. Με συνεπήρε, με ταξίδεψε, με πώρωσε σε σημεία, με
στεναχώρησε σε άλλα και με έκανε να ταξιδέψω δίπλα στην συντροφιά της μικρής
μας παρέας ενώ γύρω τους ο κόσμος καιγόταν κι εκείνοι έπρεπε να συνεχίσουν να
βηματίζουν.
Ευτυχώς είμαι άνθρωπος που δεν
ενοχλεί πολύ με μηνύματα και πολύ λιγότερο με τηλέφωνα γιατί πιστεύω πως ο
Αλέξης θα με είχε μπλοκάρει από όλα του τα social media. Για καλή του τύχη (και
δική μου) έχει γράψει μερικές ιστορίες των χαρακτήρων οι οποίες βρίσκονται
δωρεάν online. Μαντέψτε τι θα κάνω τώρα...
Χρύσα Αναστασίου