Συνέντευξη με τη Φανή Οιχαλιώτη


Η Εστέλα Μάρκεθ μετακομίζει με την οικογένειά της στην Ελδόρα, μια πόλη της Ισπανίας με ιδιαιτερότητες. Η Ελδόρα δεν καταγράφεται στους χάρτες, ενώ οι κάτοικοί της είναι καταραμένοι να βλέπουν ένα πτώμα με το πρόσωπό τους κάθε φορά που συμβαίνει μια σημαντική αλλαγή στη ζωή τους. Η πόλη αποπνέει μια αύρα μαγείας που όμως γίνεται αντιληπτή από ελάχιστους ανθρώπους.

Η Εστέλα δημιουργεί έναν κύκλο γνωριμιών, με ένα χαρισματικό αγόρι που της κινεί αμέσως την προσοχή, τον σταρ του σχολείου της και μια κλίκα κοριτσιών. Σύντομα, τα ανεξήγητα φαινόμενα θα μπουν στο επίκεντρο της παρέας τους, ενώ θα θέσουν σε δοκιμασία τις οικογενειακές σχέσεις καθώς κρυμμένα μυστικά έρχονται στην επιφάνεια.


Ποιος ευθύνεται για την κατάρα της Ελδόρα;
Υπάρχουν άνθρωποι που επικοινωνούν με ανικανοποίητα πνεύματα;
Τι συμβαίνει με τον μαγικό δεσμό των διδύμων;





Η Φανή Οιχαλιώτη γεννήθηκε στην Αθήνα. Είναι φοιτήτρια γαλλικής φιλολογίας στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Στα ενδιαφέροντά της είναι η εκμάθηση ξένων γλωσσών. Έχει διδαχθεί αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά και κορεάτικα. Επίσης, έχει ασχοληθεί με τη μουσική καθώς παίζει βιολί και τραγουδάει. Ωστόσο, το ενδιαφέρον της επικεντρώνεται στην ανάγνωση και τη συγγραφή. Ολοκλήρωσε το πρώτο της διήγημα σε ηλικία δεκαέξι ετών. Παράλληλα, παρακολούθησε σεμινάρια δημιουργικής γραφής. Έχει δημοσιευτεί διήγημά της στη συλλογή "Το Έπος της Φαντασίας: Οι 35 Χρησμοί του Πεπρωμένου".






1. Πες μας δυο λόγια για το βιβλίο σου.


Πρόκειται για ένα νεανικό βιβλίο φαντασίας με μπόλικες δόσεις χιούμορ, τοποθετημένο σε μια πραγματικότητα αρκετά κοντά στην δική μας. Να σημειωθεί ότι είναι αυτοτελές.



2. Ποια είναι η κυριότερη πηγή έμπνευσής σου και τι σε έκανε να ξεκινήσεις τη συγκεκριμένη ιστορία;

Νομίζω πως τα πάντα μπορούν να αποτελέσουν πηγή έμπνευσης. Ίσως η κυριότερη θα ήταν η εξέλιξη ορισμένων παρατηρήσεων και σκέψεων που έχω για τον κόσμο στον οποίο ζούμε. Την συγκεκριμένη ιστορία ξεκίνησα να την γράφω με την σκέψη πως πολλές φορές, όταν βλέπουμε παλιές φωτογραφίες, ερχόμαστε αντιμέτωποι με μια εκδοχή του εαυτού μας που δεν υπάρχει πια, και αυτό είναι κάτι που συμβαίνει και στο βιβλίο με συμβολικό τρόπο.

3. Αν μπορούσες, τι συμβουλή θα έδινες στον εαυτό σου όταν ξεκίνησες να γράφεις;

Να γράφει ελεύθερα ό,τι της έρχεται στο μυαλό, χωρίς λογοκρισία και άσκοπη καθυστέρηση. Έτσι κι αλλιώς, τα περισσότερα κόβονται στις διορθώσεις, μια διαδικασία για την οποία δεν είχα ιδέα τότε και δεν ήξερα πόσο σημαντική ήταν.

4. Τι λογοτεχνικό είδος σού αρέσει να διαβάζεις και ποιο προτιμάς όταν γράφεις;
Τα περισσότερα βιβλία που διαβάζω είναι στην γενική κατηγορία της φαντασίας, γιατί μου αρέσει να υπάρχει το στοιχείο που μας βγάζει από την καθημερινότητά μας. Παρ’ όλα αυτά, υπάρχουν και εξαιρέσεις, όποτε βιβλία άλλων ειδών καταφέρνουν να μου τραβήξουν την προσοχή. Αντίστοιχα, το ίδιο ισχύει και για τις ιστορίες που γράφω: με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο, παρεκκλίνουν από την καθημερινότητα.

5. Επίλεξε ένα: τι είναι πιο σημαντικό σε μια ιστορία; Ο πρωταγωνιστής, οι δευτερεύοντες χαρακτήρες ή ο ανταγωνιστής; 

Όλοι είναι σημαντικοί και πρέπει να είναι καλοστημένοι για να μπορέσουμε να έχουμε ένα καλό αποτέλεσμα, αλλά θα δώσω την ψήφο μου στους δευτερεύοντες χαρακτήρες, όχι μόνο επειδή πρόκειται για πλήθος, αλλά και γιατί μπορούν να αποτελέσουν μια ευχάριστη έκπληξη, εφόσον δεν χρειάζεται να ακολουθούν συγκεκριμένους κανόνες που περιορίζουν τον πρωταγωνιστή και τον ανταγωνιστή.

6. Σε ποια ηλικία ξεκίνησες να γράφεις;

Από μικρή μου άρεσε να γράφω, αλλά επισήμως ξεκίνησα στα 16, όταν άρχισα να γράφω ένα διήγημα, το οποίο δεν σκοπεύω να εκδώσω.

7. Επίλεξε ένα: τι είναι πιο κρίσιμο για την επίτευξη ενός καλού βιβλίου; Η ικανότητα γραφής, η φαντασία ή η σκληρή δουλειά;

Θεωρώ πως η φαντασία είναι κάτι που έρχεται φυσικά, αλλιώς δεν θα υπήρχε το έναυσμα να γράψει κανείς ένα βιβλίο. Επομένως, πρέπει να δοθεί περισσότερη βαρύτητα στην σκληρή δουλειά, με την οποία θα μπορέσει να αναπτυχθεί και η ικανότητα.

8. Γιατί γράφεις;

Για να τοποθετήσω τις ιστορίες στο χαρτί ή στον υπολογιστή και να σταματήσω να τις σκέφτομαι. Κατ’ επέκταση, για να μπορέσουν οι χαρακτήρες που μου κάνουν παρέα, να συντροφέψουν μελλοντικά και άλλους ανθρώπους.

9. Πρότεινε ένα βιβλίο που θεωρείς ότι πρέπει να διαβάσει κάθε συγγραφέας και ένα κάθε αναγνώστης. 

«Το αμάρτημα της μητρός μου» και για τις δύο κατηγορίες. Κλασικό, ευχάριστο, ακολουθεί τους κανόνες της λογοτεχνίας και έχει και σασπένς.

10. Τι πρέπει να περιμένουμε από εσένα στο μέλλον;

Ένα διήγημα που συνεχίζει εκεί που μας αφήνει η «Νόσος», και στο μακρινό μέλλον, ένα βιβλίο που μπαίνει στην κατηγορία της επιστημονικής φαντασίας.

11. Πώς μπορούν να επικοινωνήσουν οι αναγνώστες μαζί σου;        


Το Moonlight Tales βρέθηκε στην παρουσίαση του βιβλίου.




Αν το βιβλίο σάς κίνησε το ενδιαφέρον, μπορείτε να πάρετε μέρος στην κλήρωση του Moonlight Tales πατώντας εδώ.