Είχε περάσει πάνω από μία ώρα από τη στιγμή που η Κατερίνα είχε σερβίρει την πρώτη μπίρα και ήδη η Γιάννα με τον Γιώργο είχαν τελειώσει την τέταρτη. Όλη αυτήν την ώρα, τρανταχτά γέλια έσπαγαν την ησυχία. Η Μαριάννα κοίταξε τη φίλη της απορημένη. Ποιος είναι αυτός που είχε εισβάλλει ξαφνικά στο σπίτι και έκανε την κυρία τους να περνάει τόσο καλά; Γεμάτες περιέργεια, οι δύο φίλες σέρβιραν επίτηδες εκ περιτροπής, ώστε να έχουν την ευκαιρία να τον προσέξουν καλύτερα. Η Μαριάννα δεν ήξερε τι να σκεφτεί. Ένας μπάτσος με μέτρια προς καλή εμφάνιση ήταν, τίποτα ιδιαίτερο. Είχαν δει τη Γιάννα να κάνει παρέα με άντρες μοντέλα και δεν είχε αυτό το κέφι.
«Τι διάολο! Έχει τρελαθεί από την αγαμία η κυρά σου;» πείραξε η Κατερίνα τη Μαριάννα γελώντας.
Η Μαριάννα ένιωσε τον θυμό της να ξεχειλίζει. Έπιασε απροειδοποίητα από τον λαιμό την Κατερίνα και την κόλλησε στον τοίχο.
«Αν ξαναμιλήσεις έτσι για την Κίρκη, θα σου γαμήσω ό,τι σου έχουν αφήσει αγάμητο... Που δεν είναι και πολλά πράγματα απ’ όσο ξέρω! Κατάλαβες, ξεκωλάκι;» της είπε αγριεμένη.
Η Κατερίνα ξαφνιασμένη κατάφερε με μια κίνηση να ελευθερωθεί από τα χέρια της.
«Τι έπαθες, μωρή; Δεν πας καλά εσύ! Άντε να σε κοιτάξει κανένας γιατρός, κορίτσι μου!» της είπε και χάθηκε τρέχοντας προς την πισίνα.
Η Μαριάννα δεν απάντησε. Δεν της έφταιγε η Κατερίνα για τα νεύρα. Ένιωθε ότι αυτός ο άγνωστος στο σαλόνι είχε έρθει για να μείνει και αυτό την τρόμαζε.
«Μη, σε παρακαλώ... Σταμάτα! Θα πεθάνω σήμερα, δεν αντέχω άλλο!» παραπονέθηκε παιχνιδιάρικα η Γιάννα ξεσπώντας σε γέλια για άλλη μια φορά.
Ο Γιώργος είχε απίστευτο χιούμορ και ήταν τρομερά ετοιμόλογος. Πάντα της άρεσαν αυτά τα δύο στοιχεία σ’ έναν άντρα· τα έβρισκε τρομερά σέξι.
Ο Γιώργος ήπιε μια γουλιά από την κρύα μπίρα του και κοίταξε με δέος τη ξανθιά καλλονή, που καθόταν δίπλα του στον καναπέ και γελούσε με την ψυχή της. Το άρωμά της τον μεθούσε. Δεν ήξερε αν ήταν η κρέμα σώματος ή το ίδιο της το κορμί που δημιουργούσαν τη μεθυστική μυρωδιά, αλλά υπέθετε πως ήταν ο συνδυασμός.
Φαίνεται πως έχουν δίκιο οι επιστήμονες για τις φερομόνες! σκέφτηκε και παραδόθηκε στη γλυκιά ζάλη που του προκαλούσε.
Η Γιάννα είχε σιγά σιγά πλησιάσει πολύ κοντά του. Πάρα πολύ για να το αντέξει.
Ή τώρα ή ποτέ!
Πάντα του ήταν δύσκολο το πρώτο φιλί. Δεν μπορούσε να ξέρει αν η κοπέλα θα τον φιλούσε πίσω ή… θα τον χαστούκιζε. Ήταν, όμως, ένα ρίσκο που έπρεπε να πάρει. Πλησίασε τα χείλη του στα δικά της και τη φίλησε απαλά χωρίς γλώσσα.
Η Γιάννα έμεινε ακίνητη. Ήθελε να του αφήσει την πρωτοβουλία στην αρχή, για να δει τι μπορούσε να κάνει. Η πρώτη επαφή ήταν ενθαρρυντική. Δεν προσπάθησε να χώσει τη γλώσσα του στον λαιμό της. Ένα ανεπαίσθητο χαμόγελο σχηματίστηκε στο πρόσωπό της, καθώς συνέχισε να τη φιλάει.
Οι εξετάσεις μόλις άρχισαν, μωρό μου! Σε παρακαλώ, εσύ τουλάχιστον πέρασέ τες, έστω και με τη βάση! σκέφτοταν, καθώς έκλεινε τα μάτια της.
Ο Γιώργος δε βιαζόταν. Χώρισε τα χείλη της και άρχισε να τα φιλάει ξεχωριστά, υγραίνοντας με τη γλώσσα του ό,τι στέγνωναν τα χείλη του. Τα δάχτυλα του αριστερού του χεριού είχαν χωθεί κάτω από την μπλούζα της και έπαιζαν απαλά με τις θηλές της, που ερεθισμένες από το παιχνίδι του είχαν αρχίσει να σκληραίνουν. Μικρά πνιχτά βογγητά ξέφευγαν από το στόμα της Γιάννας, καθώς ο Γιώργος έγλειφε με πάθος τους λοβούς των αυτιών της. Έπειτα κατηφόρισε από τον λαιμό προς το στήθος της, φιλώντας πόντο πόντο το λευκό και λείο σαν μάρμαρο κορμί της. Ξαφνικά σταμάτησε και, πιάνοντας με τα δύο του χέρια τους λεπτούς σφριγηλούς γλουτούς της, την ανέβασε καθιστή επάνω του.
«Τι είναι, καύλα μου; Πριβέ χορό θέλουμε;» του ψιθύρισε εκείνη παιχνιδιάρικα στο αυτί.
Ο Γιώργος ετοιμάστηκε να απαντήσει, αλλά δεν πρόλαβε. Η Γιάννα έβγαλε την μπλούζα της και σήκωσε τα χέρια της ψηλά επάνω από το κεφάλι της. Μετά άρχισε να λικνίζει το σώμα της στους ρυθμούς μιας ανύπαρκτης μουσικής, τρίβοντας την ήβη της πάνω στο μόριο του Γιώργου, που το αισθανόταν στην κοιλιά της σκληρό. Τους χώριζαν μόνο το ελαστικό βαμβακερό σορτσάκι της και το λεπτό ύφασμα της στολής του Γιώργου. Η Γιάννα ανατρίχιασε στη σκέψη ότι θα έκανε έρωτα με αληθινό μπάτσο. Και μάλιστα φορώντας την αυθεντική στολή με τις χειροπέδες και το πιστόλι. Σκύβοντας προς το μέρος του άρχισε ν’ ανοίγει τα κουμπιά του πουκαμίσου του, ενώ συνέχιζε να λικνίζεται αισθησιακά πάνω του. Τώρα το αισθανόταν ακόμα πιο φουσκωμένο ανάμεσα στα πόδια της. Ο Γιώργος της έπιασε τα χέρια σταματώντας την απότομα.
«Μωρό μου, περίμενε! Είμαι από τις έξι στους δρόμους και έκανε πολλή ζέστη όλη μέρα. Αισθάνομαι ότι έχω επάνω μου όλη τη σκόνη της Αθήνας. Αν μπορώ να κάνω ένα ντους... Μετά θα είμαι όλος δικός σου» της εξήγησε.
Η απορία της Γιάννας μετατράπηκε σε χαμόγελο κατανόησης. Της άρεσαν οι άντρες που είχαν κάποια ποιότητα και δε βιάζονταν. Όλο αυτό το κυριλίκι πρόσθετε κάποιο μυστήριο σε αυτόν τον άντρα, που την ερέθιζε.
«Από ‘δω, μωρό μου» του είπε δείχνοντάς του με το ντελικάτο χέρι της προς τη στριφογυριστή μαρμάρινη σκάλα, που ένωνε σαν τεράστιο φίδι τους τρεις ορόφους του μαρμάρινου παλατιού. «Στον πρώτο όροφο. Θα στείλω τη Μαριάννα να φέρει πετσέτες» συμπλήρωσε, φόρεσε ξανά τα ρούχα της και χάθηκε προς την πισίνα.
Ο Γιώργος πήρε μια βαθιά ανάσα και σηκώθηκε. Δεν ήξερε και ο ίδιος πού είχε βρει τόση δύναμη. Στο κάτω κάτω δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα του κόσμου να σταματήσεις μια γυναίκα σαν τη Γιάννα, η οποία είναι στην αγκαλιά σου και θέλει να σε γδύσει.
Η Μαριάννα καθόταν στην άκρη της εξωτερικής πισίνας και πλατσούριζε τα πόδια της άκεφη. Η σκέψη ότι αυτός ο μπάτσος μπορεί να αποδεικνυόταν διαφορετικός από τους προηγούμενους εραστές της Γιάννας και εκείνη να τον κρατούσε κοντά της της φαινόταν αδιανόητη. Το πρωί, η κυρία της ήταν έτοιμη να της δώσει αυτό που μες στο νεανικό μυαλό της φάνταζε σαν όνειρο και εκείνη με τις αδέξιες κινήσεις της το είχε χαλάσει! Αν η Γιάννα ενδιαφερόταν γι’ αυτόν τον βρομόμπατσο, θα έχανε κάθε ελπίδα να πραγματοποιηθεί ξανά. Κάτι έπρεπε να κάνει... Αλλά τι;
«Μαριάννα, πήγαινε, αγάπη μου, στον κύριο επάνω δύο πετσέτες και ένα μπουρνούζι, παρακαλώ» άκουσε τη φωνή της Γιάννας πίσω της και τινάχτηκε τρομαγμένη, καθώς είχε απορροφηθεί τόσο πολύ στις σκέψεις της, που δεν είχε ακούσει τα βήματα της κυρίας που πλησίαζε.
«Μάλιστα... Πηγαίνω» ψέλλισε σαστισμένη και έφυγε τρέχοντας.
Πάει αυτή, το ‘χασε τελείως, σκέφτηκε απορημένη η Γιάννα, καθώς η μικρή έτρεχε να εκτελέσει τη διαταγή της.
Ο Γιώργος είχε ξεκινήσει να κάνει ντους, όταν η Μαριάννα χτύπησε την πόρτα και μπήκε μέσα. Ο Γιώργος σηκώθηκε στα δάχτυλα των ποδιών του για να δει μέσα από το χοντρό θαμπό γυαλί, που χώριζε την ντουσιέρα από το υπόλοιπο λουτρό.
«Καλησπέρα... Με λένε Γιώργο, χαίρω πολύ» της είπε χαρούμενα.
Η Μαριάννα με κόπο κράτησε μες στο στόμα της το «Χεστήκαμε», που ήρθε αυθόρμητα στο μυαλό της ως απάντηση.
«Μαριάννα... Χαίρω πολύ» απάντησε τυπικά με ένα παγερό τεχνητό χαμόγελο και έκανε μεταβολή να φύγει.
Το κουτί της ενδοσυνεννόησης στον τοίχο δίπλα από την πόρτα την έκανε να σταματήσει. Ένα σχέδιο σχηματίστηκε στιγμιαία στο πονηρό μυαλουδάκι της. Πάτησε το κουμπάκι στην ένδειξη «ΟΝ» και άνοιξε την πόρτα ευχαριστημένη με τον εαυτό της.
Κατέβηκε τρέχοντας τη σκάλα προς το ισόγειο, προσπαθώντας να εντοπίσει τη Γιάννα. Άκουσε φωνές και γέλια από τη μεριά της κουζίνας. Ανακουφισμένη, πήρε μια βαθιά ανάσα και άνοιξε την πόρτα.
«Εντάξει, κυρία, τα πήγα» ενημέρωσε τη Γιάννα και κάθισε δίπλα στον πάγκο των κρεάτων, όπου ένα μικρό λαμπάκι αναβόσβηνε στη θέση «Stand By» στο κουτί της ενδοσυνεννόησης.
Η Μαριάννα πάτησε το κουμπί πίσω της και κράτησε το δάχτυλό της εκεί.
«Λοιπόν, κυρία, το ίδιο στοίχημα; Χίλια ευρώ, όπως πάντα; Πόσο θα αντέξει αυτός πριν γίνει γουρουνάκι;» τη ρώτησε με δυνατή φωνή, γελώντας.
Η Γιάννα αισθάνθηκε ένα μούδιασμα. Το ένστικτό της και μερικά σημάδια, που είχε δει στη συμπεριφορά του, την είχαν κάνει προσεκτική στην κρίση της για τον Γιώργο.
«Όχι... Αφήστε το. Έχει κάτι... Κάτι που θέλω να ανακαλύψω και μετά βλέπουμε».
«Α... Μην προσπαθείτε να το αποφύγετε, κυρία, είναι έθιμο πια. Εσείς το είχατε ξεκινήσει άλλωστε!» επέμεινε η μικρή, αφήνοντας το κουμπί που είχε πατήσει, ώστε να μην ακουστούν οι αντιρρήσεις της Γιάννας.
«Ναι, κυρία, ναι... Έτσι είναι» συμφώνησε και η Κατερίνα μη γνωρίζοντας το παιχνίδι της Μαριάννας με το κουμπί πίσω της.
Πράγματι, πριν από έναν χρόνο σχεδόν, η Γιάννα είχε επιστρέψει από μια άλλη αποτυχημένη σχέση με έναν άντρα. Απογοητευμένη, είχε δηλώσει ότι θα τους έδινε από χίλια ευρώ για κάθε άντρα που δε θα κουραζόταν μαζί της μέσα σε μία ώρα! Δυστυχώς, μέχρι τώρα, κέρδιζε πάντα, αφού κανείς δεν τα κατάφερνε. Ποτέ δεν είχε κρατήσει τα χρήματα, αλλά αυτό το στοίχημα είχε γίνει πια συνήθεια.
«Εντάξει... εντάξει, σκάστε! Με μια μικρή αλλαγή όμως. Με αυτόν θα μου δώσετε μιάμιση ώρα» συμφώνησε μελαγχολικά τελικά η Γιάννα και έφυγε από την κουζίνα αφήνοντας τις φίλες της να χαχανίζουν.
Η Μαριάννα άφησε το κουμπί και σηκώθηκε χαμογελώντας πονηρά.
Ο Γιώργος είχε μείνει ακίνητος, λίγο πριν βγει από την πόρτα του μπάνιου, έναν όροφο πιο πάνω. Μόλις πριν από λίγο είχε ακούσει τη Γιάννα να βάζει στοίχημα με δυο άλλες γυναίκες για την αντοχή του.
«Πάλι καλά, μεγάλε! Σου έδωσε και μισή ώρα παραπάνω» μονολόγησε κοιτώντας το είδωλό του στον καθρέφτη.
Στην αρχή σκέφτηκε να τη βρίσει και να φύγει, αλλά έτσι δεν ένιωθε δικαιωμένος. Κάτι άλλο έπρεπε να σκεφτεί. Η ψηλομύτα έπρεπε να τιμωρηθεί, αλλά πώς! Ήταν πλούσια, είχε δύναμη... Τα είχε όλα. Ή μάλλον... Όχι όλα!
Ναι... Αυτό θα κάνω, σκέφτηκε και γύρισε να πάρει το μπουρνούζι του.
Θα της έδειχνε τον παράδεισο που δυστυχώς ή ευτυχώς δεν πληρώνεται με χρήματα και ύστερα θα την παρατούσε στην πλούσια μίζερη καθημερινότητά της! Πήρε μια βαθιά ανάσα, τυλίχτηκε με το μπουρνούζι και βγήκε από το μπάνιο, κλείνοντας την πόρτα πίσω του.
Έναν όροφο πιο ψηλά, η Γιάννα βούρτσιζε τα κατάξανθα μαλλιά της ανυπόμονα μπροστά στον καθρέφτη της κρεβατοκάμαράς της, όταν ο Γιώργος μπήκε στο δωμάτιο και στάθηκε όρθιος πίσω της.
«Επιτέλους, μωρό μου! Άργησες!» τον μάλωσε, καθώς τον αγκάλιαζε δίνοντάς του ένα παθιασμένο φιλί.
Τα χέρια της κατέβηκαν στην κοιλιά του και μέσα από το άνοιγμα στο μπουρνούζι άρχισαν να χαϊδεύουν το μόριό του, που αντιδρώντας στο άγγιγμά της είχε αρχίσει και πάλι να φουσκώνει.
Μμμ... Από το καλό στο καλύτερο, γλυκέ μου! σκέφτηκε με χαρά η Γιάννα, καθώς ένιωθε πως χρειαζόταν και τις δύο παλάμες της, για να καλύψει το μήκος του.
Ο Γιώργος αισθανόταν υπέροχα. Η καυτή της ανάσα, τα βίαια χάδια και τα επιδέξια χέρια της, που έπαιζαν με το πέος του, τον είχαν ερεθίσει αφάνταστα. Σε κάθε άλλη περίπτωση θα την είχε αφήσει να συνεχίσει, αλλά το ρολόι στον τοίχο απέναντί του ήταν αμείλικτο. Την έπιασε απαλά από τους ώμους και τη σήκωσε.
«Εγώ πρώτα, χαρά μου» της ψιθύρισε.
Την ανέβασε στο κρεβάτι χωρίς να σταματήσει να τη φιλάει.
«Θέλω να βάλεις τα μαξιλάρια στην πλάτη σου, ώστε να είσαι άνετα και να μπορείς να βλέπεις τι κάνω χωρίς να ζορίζεσαι. Ελπίζω να μη βιάζεσαι, θα κάνω ώρα εκεί κάτω» της είπε και έσκυψε στα διακριτικά λοφάκια του στήθους της, γλείφοντας τα σε κύκλους, που μίκραιναν όσο ανέβαινε από τη βάση τους προς τις κορυφές.
Οι θηλές της ερεθισμένες από τα βίαια χάδια των χεριών του είχαν ξεπεταχτεί και σκλήραιναν. Έπιασε με τα δυο του χέρια τα στήθη της αναγκάζοντάς τα να ενωθούν, τα έβαλε στο στόμα του και δάγκωσε απαλά τις δύο θηλές της ταυτόχρονα. Ένα μουγκρητό ευχαρίστησης ξέφυγε από το στόμα της Γιάννας που ερεθισμένη έπιασε με τα χέρια της τα μαλλιά του αναγκάζοντάς τον να την κοιτάξει.
«Θέλω ν’ ακούσω τι θα μου κάνεις! Πες το μου!» του είπε προκλητικά. «Και πες το μου βρόμικα!» συμπλήρωσε.
«Εγώ θα γλείψω το μουνάκι σου... Και εσύ θέλω να χύσεις την καύλα σου στο στόμα μου, μωρό μου!» της απάντησε χαμογελώντας και έσκυψε και πάλι στο στήθος της.
Η Γιάννα αισθάνθηκε ένα κάψιμο να διατρέχει όλο της το σώμα και να καταλήγει στην κοιλιά της. Είχε γίνει ήδη μούσκεμα και μόνο με το άκουσμα του δεύτερου μισού της πρότασής του. Δεν περίμενε ποτέ πως θα της έλεγε κάποιος αυτό που 99,9% των αντρών είχαν ως φαντασίωση να ακούσουν από γυναίκα!
«Κάν’ το, καύλα μου... Κάν’ το και στείλε με!» κατάφερε μόνο να ψελλίσει και ακούμπησε την πλάτη της στα μαξιλάρια, ανοίγοντας τα πόδια της και αποκαλύπτοντάς του την πηγή της ευτυχίας.
Είναι υπέροχο, σκέφτηκε ο Γιώργος.
Για λίγες στιγμές έμεινε να θαυμάζει την υγρή ροδαλή της σάρκα, προστατευμένη από δύο παχιά χείλη, που στο πάνω μέρος τους κατέληγαν σε μια –μεγάλη αναλογικά– σκληρή, ροζ γλώσσα. Ύστερα την κοίταξε με πάθος και χάθηκε ανάμεσα στα πόδια της, φιλώντας τους μηρούς της και ανεβαίνοντας προς το αιδοίο της. Ξεκίνησε χαλαρά γλείφοντας το εξωτερικό περίγραμμα των χειλιών της. Πρόσεχε πολύ να μη στεγνώνουν ποτέ τα χείλη και η γλώσσα του. Ευτυχώς η Γιάννα ήταν ήδη τόσο υγρή, που τον βοηθούσε πολύ σε αυτό! Ξεκινούσε από αριστερά, ανέβαινε, προσπερνούσε σαδιστικά την κλειτορίδα της και συνέχιζε στο δεξί μισό, έως το τρίγωνο που σχημάτιζαν –στις κάτω άκρες τους– τα χείλη της με τη στενή τρυπούλα στο κωλαράκι της.
Η Γιάννα ακουμπισμένη στην πλάτη του κρεβατιού είχε δαγκώσει τα χείλη της από την απίστευτη αίσθηση που ένιωθε και μόνο στη θέα του στόματος και της γλώσσας του Γιώργου, που έγλειφε και φιλούσε με κυκλικές κινήσεις το εξωτερικό μέρος του αιδοίου της. Το πιο ερεθιστικό απ’ όλα ήταν ο τρόπος που την κοίταζε στα μάτια καθώς το έκανε, με ένα βλέμμα γεμάτο πάθος και αυταρέσκεια. Πόσο ηλίθιες έβρισκε τις γυναίκες που ξάπλωναν τελείως ανάσκελα και έκλειναν τα μάτια, ειδικά εκείνα τα πρώτα λεπτά, πριν αρχίσει να επικρατεί η τρελή ζάλη της ηδονής, καθώς ο σύντροφός τους τους έκανε στοματικό. Έχαναν το ερεθιστικότερο θέαμα που μπορούσε να αντικρίσει μια γυναίκα. Ξαφνικά τινάχτηκε σαν να τη χτύπησε ρεύμα.
Ο Γιώργος δεν τελείωσε τον τελευταίο κύκλο, αλλά σκλήρυνε τη γλώσσα του και την έβαλε ξαφνικά όσο πιο βαθιά μπορούσε κατευθείαν στο άνοιγμα του κόλπου της, κρατώντας την ακίνητη και δίνοντάς της πρακτικά ένα γλωσσόφιλο μες στον κόλπο της. Μόλις την ένιωσε να το συνηθίζει, την απέσυρε. Έπειτα, έστριψε το κεφάλι του πλάγια, για να μπορέσει να τη βάλει ακόμα πιο βαθιά, και άρχισε να της κάνει έρωτα με τη γλώσσα του. Αυτήν τη φορά εξερευνούσε τα εσωτερικά της τοιχώματα. Η Γιάννα λίκνιζε τη λεκάνη της μερικά εκατοστά πάνω από το στρώμα μουγκρίζοντας ηδονικά, ενώ οι γυμνασμένοι κοιλιακοί της έκαναν υπερωρίες.
Όταν επιτέλους αποφάσισε να την αφήσει να ηρεμήσει, η λεκάνη της έπεσε βαριά στο στρώμα. Η αναπνοή της, που είχε διακοπεί από τη γλυκιά αλλά ταυτόχρονα ανυπόφορη αίσθηση, επανήλθε! Η Γιάννα ετοιμάστηκε για έναν ακόμα γύρο, καθώς αισθανόταν την καυτή του ανάσα να πλησιάζει τον κόλπο της. Πραγματικά δε διαψεύσθηκε. Ο Γιώργος ένωσε για άλλη μια φορά τα χείλη του με τον κόλπο της, ρουφώντας. Εκείνη –πιστεύοντας πως θα έβαζε για άλλη μια φορά τη γλώσσα του μέσα της– είχε ήδη αρχίσει να σηκώνει το σώμα της από το στρώμα, για να του ανοιχτεί καλύτερα. Ο Γιώργος την κοίταξε και της έγνεψε αρνητικά. Αντί να βάλει τη γλώσσα του μέσα της, όπως πριν, την άφησε πλατιά και χαλαρή να εξερευνά την περιοχή γύρω από το στενό άνοιγμα του κόλπου.
Αν δεν ήξερες το σημείο U, ήρθε ο καιρός να το μάθεις, αστεράκι μου! σκέφτηκε και σκληραίνοντας τη γλώσσα του άρχισε να πιέζει συγκεκριμένα σημεία σε όλο το μήκος ανάμεσα στο άνω μέρος της εισόδου του κόλπου και στο κάτω μέρος της ουρήθρας.
Η ακανόνιστη κίνηση του στήθους της και τα δυνατά αυτήν τη φορά ερωτικά βογκητά της έδιναν στον Γιώργο να καταλάβει την ένταση που περνούσε η σύντροφός του. Για να τη βοηθήσει, έβαλε και τα δύο χέρια του κάτω από τους γλουτούς της και συγκράτησε τη μέση της, ώστε να μην την κουράζει. Είχε σκοπό να της κάνει πολλά ακόμα.
Η Γιάννα κατάφερε να ανοίξει τα μάτια της σ’ ένα από τα διαλλείματα που της άφηνε ο Γιώργος για να παίρνει ανάσα. Όταν κατάφερε να συγκεντρώσει το βλέμμα της, κοίταξε τον άντρα ανάμεσα στα πόδια της γεμάτη πόθο! Ήταν ήδη σίγουρη για δύο πράγματα: αρχικά ο Γιώργος ήταν διαβασμένος. Δεν την έγλειφε γενικά και αόριστα· ήξερε πολύ καλά τι έκανε και πού ακριβώς! Δεν υπάρχει μεγαλύτερη απόλαυση για μια γυναίκα από τον άντρα που όχι μόνο ξέρει να κάνει στοματικό, αλλά και το δείχνει ότι ξέρει. Η σιγουριά που εκπέμπει είναι πιο σέξι και από τα ίδια τα χάδια τις περισσότερες φορές!
Ένας άντρας που γλείφει κάπου εκεί μέσα, καταφέρνει και πετυχαίνει πού και πού τα σημεία που πρέπει, ανεβάζει τη γυναίκα, για να την ξενερώσει στη συνέχεια με την αδεξιότητά του. Το δεύτερο που διέκρινε η Γιάννα ήταν ότι ο Γιώργος ήξερε να διαχειρίζεται τον χρόνο και το πότε θα έκανε κάτι. Και αυτά τα παιχνίδια δε γίνονται χωρίς να έχουν δοκιμαστεί δεκάδες φορές σε διάφορες γυναίκες! Το αποτέλεσμα, το «Big O», ήταν πια μονόδρομος. Η Γιάννα το ήξερε· ήταν σίγουρη τώρα πια. Ο Γιώργος ήταν διαφορετικός!
Χαρούμενη, ξάπλωσε πιο άνετα στα μαξιλάρια της και αφέθηκε στα παιχνίδια του, προσπαθώντας να μαντέψει τι θα της έκανε στη συνέχεια και πόσο θα άντεχε εκείνη τελικά! Η ώρα ήταν το τελευταίο που την απασχολούσε τώρα. Το τελευταίο πράγμα που είδε κλείνοντας τα μάτια της ήταν ο Γιώργος που έγλειφε πρόστυχα το μεσαίο του δάχτυλο και ετοιμαζόταν να το βάλει μέσα της.
Ο Γιώργος σάλιωσε το δάχτυλό του επιδεικτικά κοιτώντας την και το έβαλε αργά και χαλαρά στον κόλπο της. Το δάχτυλο δεν υποκαθιστά –αφού δεν έχει ούτε το μήκος ούτε το πάχος– το αντρικό μόριο, ώστε να χρειάζεται να μπει τεντωμένο. Η χρησιμότητά του βρίσκεται στην ευελιξία του και αυτήν ήθελε να χρησιμοποιήσει ο Γιώργος. Άρχισε να της κάνει έρωτα πολύ αργά, σχεδόν ανεπαίσθητα. Σε όλη μα όλη τη διάρκεια μιας επαφής, όλες οι κινήσεις γίνονται με κλιμακούμενο ρυθμό, από τα φιλιά έως το σεξ. Η διαβάθμιση της έντασης μεγιστοποιεί και την ένταση της ηδονής. Σε κλίμακα από το ένα έως το δέκα, στο τρυφερό ρομαντικό σεξ ξεκινάς από τη μικρότερη δυνατή ένταση και φυσικά χρειάζεται περισσότερος χρόνος και μεγαλύτερο άπλωμα στην κλίμακα μέχρι να φτάσεις στο ζενίθ.
Σε πιο άγριες καταστάσεις –ανάλογα με τη φαντασίωση που ξεδιπλώνεις– θέλει προσοχή από ποια βαθμίδα ξεκινάς.
Το δέκα είναι το τέλος και αν ξεκινήσεις στο εννιά δε θα έχεις ευελιξία!
Η ανεπαίσθητη ρυθμική κίνηση της κοιλιάς της ακολουθούσε και αντιδρούσε στην παραμικρή κίνηση του δαχτύλου του και έδειχνε στον Γιώργο ότι είχε έρθει η ώρα για το επόμενο βήμα. Πήρε μια βαθιά ανάσα, για να έχει απόθεμα στα πνευμόνια του, και πλησίασε την κλειτορίδα της. Την έβαλε ανάμεσα στη γλώσσα και τα χείλη του και άρχισε να τη γλείφει και να τη ρουφάει ταυτόχρονα, ενώ με δύο δάχτυλα του δεξιού του χεριού έπαιζε με την κλειτορίδα της από τη βάση μέχρι το στόμα του. Η Γιάννα έβγαλε μια μπάσα κραυγή ηδονής και τινάχτηκε σαν ελατήριο, φτιάχνοντας με το σώμα της αψίδα και άνοιξε τα μάτια της διάπλατα. Έπρεπε να το δει!
Τι στο καλό! Πίπα στην κλειτορίδα μού κάνει; σκέφτηκε η Γιάννα κοιτώντας ερεθισμένη το υπέροχο θέαμα.
Έπιασε τον αυχένα του με το ένα της χέρι και πίεσε το πρόσωπό του περισσότερο πάνω της. Ο Γιώργος τώρα πια δεν την ήθελε ενεργητική. Ήθελε να τη φτάσει. Γι’ αυτό ένωσε τον δείκτη και τον παράμεσό του κάτω από το μεσαίο του δάχτυλο και τα έβαλε μέσα της, ενώ η γλώσσα του έγλειφε την κλειτορίδα της κυκλικά πια από τη βάση έως την κορυφή της.
Η Γιάννα έπεσε βαριά στο στρώμα βγάζοντας από το στόμα της βραχνά, άναρθρα, ρυθμικά βογκητά, ακολουθώντας την αυξανόμενη ένταση της κίνησης των δαχτύλων του. Αισθανόταν όλο το αίμα του σώματός της να έχει μαζευτεί στο μουσκεμένο από ηδονή αιδοίο της περιμένοντας την έκρηξη.
«Είσαι έτοιμη, μωράκι μου;» ρώτησε ο Γιώργος.
Κάπου στο βάθος του μυαλού της, η Γιάννα νόμιζε πως τον άκουσε να τη ρωτάει κάτι, αλλά μες στη ζαλάδα της ηδονής της δεν ήταν απόλυτα σίγουρη. Προσπάθησε να ανοίξει τα μάτια της, αλλά όλο της το είναι είχε ετοιμαστεί για την απόλυτη χαρά που πλησίαζε!
«Γιατί εγώ δε θέλω ακόμη!» συμπλήρωσε.
Ο Γιώργος κοίταξε με την άκρη του ματιού του το ρολόι που ήταν ακουμπισμένο στο κομοδίνο δίπλα στη Γιάννα. Είχαν περάσει σαράντα πέντε λεπτά· ήταν νωρίς ακόμη.
Λυπάμαι, ομορφούλα μου... αλλά δε θα τελειώσεις ακόμη! σκέφτηκε, κοιτάζοντάς την.
Τι υπέροχα πλάσματα οι γυναίκες και πόσο τυχερές. Κανένας άντρας δε θα κατάφερνε να καταλάβει πώς έπρεπε να νιώθει η Γιάννα εκείνη τη στιγμή. Πού βρισκόταν! Αφού αυτόν τον τρέλαινε το να το προκαλεί και δε χόρταινε να το βλέπει, φανταζόταν πως θα ήταν για εκείνες!
Ο Γιώργος αναστέναξε· δεν ήθελε να το κάνει. Ήξερε πως αυτό που θα έκανε θα την έκοβε. Χίλια ευρώ και μιάμιση ώρα αντοχής ήταν το στοίχημα που είχαν βάλει για εκείνον χωρίς εκείνον. Η πανέμορφη Σειρήνα που σπαρταρούσε πια σε κάθε κίνηση της γλώσσας του έπρεπε να τιμωρηθεί!
Σταμάτησε απότομα να κινεί τα δάχτυλά και τη ρυθμική κίνηση της γλώσσας του. Σήκωσε τρία δάχτυλα του δεξιού του χεριού και έριξε ένα χαστούκι μεσαίας έντασης στην κλειτορίδα της. Είδε τη Γιάννα να τινάζεται ερεθισμένη και ενοχλημένη ταυτόχρονα. Αν το είχε κάνει στην αρχή, θα ήταν εξαιρετικά ηδονικό και όμορφη έκπληξη σπάζοντας τα συνηθισμένα χάδια. Αν γινόταν στην αρχή... Στην τελική ευθεία οτιδήποτε ξαφνικό σπάει την ακολουθία των αισθήσεων. Στην τελική ευθεία ο ρυθμός πρέπει είναι σταθερός ή πολύ προσεκτικά και σιγά αυξανόμενος. Οτιδήποτε άλλο είναι καταστροφή.
Η Γιάννα μούγκρισε ενοχλημένη, καθώς άνοιγε τα μάτια της.
«Τι έγινε, μωρό μου; Γιατί το έκανες αυτό;» τον ρώτησε ψιθυριστά, σίγουρη πως δεν μπορεί να έκανε τέτοιο λάθος εκείνη τη στιγμή.
«Μ’ άρεσε πολύ να σε βλέπω έτσι, δεν ήθελα να τελειώσεις» δικαιολογήθηκε ο Γιώργος γνωρίζοντας μέσα του πως ήταν και εν μέρει αλήθεια αυτό που της είχε πει.
«Σε παρακαλώ, αγάπη μου... Αν σου κάνω ποτέ κάτι, σκότωσέ με καλύτερα... Αλλά, σε παρακαλώ... Μη μου το ξανακάνεις αυτό!»
Κλασσικό αντρικό λάθος που συνήθως γίνεται από άγνοια. Δεν ξέρουν πώς να κάνουν έρωτα με το στόμα και αναγκάζουν τις συντρόφους τους να τους σταματούν και να προτιμούν να τους καλέσουν να μπουν μέσα τους –Είμαι έτοιμη, μωρό μου! Έλα, κάνε μου έρωτα... Σε θέλω– παρά να τους βρίσουν.
Έχει δίκιο, μαλάκα. Υπήρχαν και άλλες στιγμές να την τιμωρήσεις και εσύ βρήκες να της χαλάσεις την πιο όμορφη! σκέφτηκε μετανιωμένος ο Γιώργος.
Έβαλε ξανά τα δάχτυλά του προσεκτικά μέσα της και άρχισε να γλείφει και πάλι την κλειτορίδα της κυκλικά. Ευτυχώς δε χρειάστηκε πολλά λεπτά, για να την ξαναφέρει στο ίδιο επίπεδο ερεθισμού λίγο πριν από τον οργασμό.
Ο Γιώργος τότε γύρισε τα τρία δάχτυλα που είχε μέσα της προς τα πάνω και με μια ελαφριά κλίση βρήκε εύκολα το περιβόητο σημείο G. Ένα σημείο που ξεχωρίζει από το λείο υπόλοιπο εσωτερικό τοίχωμα, μιας και έχει την ίδια τραχιά αίσθηση με τον ουρανίσκο μες στο στόμα. Συνήθως βρίσκεται τρεις με εφτά πόντους –ανάλογα τη γυναίκα– μέσα και επάνω από την είσοδο του κόλπου. Δε χρειάστηκε να το τρίψει για πολλή ώρα. Αυτή η κίνηση ήταν η τελευταία σπίθα που άναψε την ανεξέλεγκτη πυρκαγιά βαθιά στα σωθικά της Γιάννας.
Ένας βουβός θρήνος χωρίς δάκρυα έβγαινε από το στήθος της Γιάννας. Η ένταση που είχε μαζευτεί ανάμεσα στα πόδια της ξέσπασε –την ίδια στιγμή– σε όλο το σώμα της. Το αίμα της –διψασμένο για οξυγόνο– ανάγκασε την καρδιά της μετά από μια στιγμιαία αρρυθμία να χτυπάει σαν τρελή. Μες στο στήθος της, τα πνευμόνια της αντλούσαν όσο πιο πολύ αέρα άντεχαν, κάνοντάς τη να λαχανιάσει. Οι νευροδιαβιβαστές μετέφεραν στον εγκέφαλο της ακατάληπτα σήματα και έτσι τα άκρα και η σπονδυλική της στήλη κινούνταν ανεξάρτητα και προπαντός ανεξέλεγκτα. Ο εγκέφαλός της μπερδεμένος από το πλήθος των πληροφοριών έψαχνε στην τράπεζα μνήμης του για κάτι που να μπορεί να αντιστοιχίσει με την ομορφιά που αισθανόταν. Οι εικόνες από ήλιους, αστέρια, χρώματα –και οτιδήποτε είχε δει στη ζωή της η Γιάννα και της άρεσε– κρίθηκαν ανεπαρκείς. Μην ξέροντας τι άλλο να κάνει, έκανε αυτό που ήξερε καλύτερα σε τέτοιες περιπτώσεις: Κατέβασε διακόπτες γυρνώντας το σώμα της Γιάννας στην πιο προστατευμένη στάση που θυμόταν από ένστικτο, αυτή του εμβρύου.
Ήταν η σειρά του συναισθήματος να προσπαθήσει να αντιδράσει και αντέδρασε –μπερδεμένο και αυτό– με τον ίδιο τρόπο που γνώριζε να αντιδρά και στον απόλυτο πόνο.
Ο Γιώργος στερέωσε την πλάτη του στα μαξιλάρια και πήρε τη Γιάννα που έκλαιγε από ευτυχία στην αγκαλιά του. Φιλούσε και χάιδευε τα μαγουλά της μέχρι να ηρεμήσει. Εκείνη άνοιξε τα μάτια της, έβαλε το χέρι του πάνω στην κοιλιά της στην περιοχή της μήτρας δείχνοντάς του έτσι τους σπασμούς, που ακόμη διέτρεχαν το κορμί της, και χαμογέλασε κλαίγοντας ακόμη. Το βλέμμα της ήταν πλημμυρισμένο από ευτυχία και ευγνωμοσύνη.
«Σ’ ευχαριστώ, καρδιά μου... Ήταν τέλειο!» κατάφερε με δυσκολία να ψελλίσει και φίλησε με πάθος τα χείλη του, που ήταν ακόμη ποτισμένα από την ηδονή της.
«Μη μ’ ευχαριστείς, μωρό. Ήταν ένα από τα πιο όμορφα πράγματα που έχω δει στη ζωή μου. Εσύ το έκανες... Εσύ είσαι υπέροχη!» απάντησε γλυκά ο Γιώργος και σκύβοντας ελαφρά ξανάσμιξε τα χείλη του με τα δικά της.
Πέρασαν δέκα ακόμη λεπτά αγκαλιά, πριν ο εγκέφαλός της αναλάβει πλήρως τον έλεγχο των άκρων. Η Γιάννα σηκώθηκε απρόθυμα και μπήκε στο ντους, για να ξεπλυθεί. Το χλιαρό νερό που έπεφτε επάνω της τη βοηθούσε να συνέλθει κάπως. Το μυαλό της ήταν κολλημένο στην όμορφη εμπειρία που είχε βιώσει. Τίποτα από ό,τι της έκανε ο Γιώργος δεν ήταν τυχαίο. Ήξερε πολύ καλά πού θα οδηγούσε αυτό. Δεν μπορεί να το έκανε μόνο σ’ εκείνη – αυτό ήταν αδύνατο. Το έκανε συχνά, από χρόνια ίσως, και αυτό ένα πράγμα σήμαινε.
Δεν ξέρω, μωρό μου, αν είσαι γεννημένος Ξεχωριστός, πάντως σίγουρα ξεχωρίζεις! σκεφτόταν η Γιάννα.
Ο Γιώργος κοίταξε το ρολόι και αναστέναξε. Είχε περάσει κάτι παραπάνω από μία ώρα από την ώρα που άρχισαν.
«Είκοσι λεπτά ευτυχίας ακόμα» είπε στο εαυτό του.
Όχι, δεν ήθελε να φύγει. Αν δεν ήταν το καταραμένο στοίχημα, θα ήθελε να την κρατήσει στην αγκαλιά του και να κάνουν έρωτα ώσπου να ανακαλύψουν τα όρια… του έρωτα ή τα δικά τους! Ό,τι τέλειωνε πρώτο.
Η Γιάννα ξέπλενε τις τελευταίες σαπουνάδες από το αγαλματένιο της κορμί, όταν αισθάνθηκε δύο μεγάλες αντρικές παλάμες να χουφτώνουν και τα δύο της στήθη. Αισθάνθηκε το μόριο του Γιώργου να φουσκώνει και να σκληραίνει, καθώς ακουμπούσε το υγρό κορμί της έξω από το αυλάκι που σχημάτιζαν οι γλουτοί της. Ο αιφνιδιασμός ήταν τέλειος. Εκείνη προσπάθησε να γυρίσει να τον φιλήσει, αλλά δεν την άφησε. Έτσι έψαξε με το χέρι πίσω της, έπιασε το ορθωμένο του πέος και άρχισε να το παίζει ακουμπώντας την άκρη του στην αρχή του μικρού ροζ παραδείσου της.
Ο Γιώργος δεν άντεξε. Άνοιξε με γρήγορες κινήσεις ένα προφυλακτικό και το πέρασε πέος του. Έπιασε με το αριστερό του χέρι το κεφάλι της αναγκάζοντάς τη να σκύψει και μπήκε μέσα της.
Η Γιάννα άρχισε να ζαλίζεται. Το μόριο του συντρόφου της άνοιγε τα εσωτερικά της τοιχώματα με μια βίαιη, αλλά ελεγχόμενη σταθερή κίνηση. Οι γυναίκες τα προσέχουν όλα και εκείνη δεν ήταν απλή γυναίκα. Ως γεννημένη Ξεχωριστή, μπορούσε να χάνεται στον έρωτα και να κρίνει ταυτόχρονα. Από το στόμα της ξέφυγε ένα μακρόσυρτο ουρλιαχτό, καθώς οι πόντοι του ορθωμένου του πέους έμπαιναν ένας ένας, παραμερίζοντας ό,τι έβρισκαν στον δρόμο τους.
Ο Γιώργος σταμάτησε αφήνοντας τη να πάρει ανάσα.
«Έχει και άλλο, καύλα μου!» της ψιθύρισε γλείφοντας με τη γλώσσα του το αυτί της, ενώ ταυτόχρονα με μια κίνηση της λεκάνης του μπήκε μέσα της.
Η κοιλιά του ακούμπησε βίαια στους γλουτούς της. Η Γιάννα ούρλιαξε και τίναξε το κεφάλι της πίσω. Το πέος του Γιώργου είχε φτάσει βαθιά μέσα της και είχε αρχίσει να κινείται βασανιστικά –αυξάνοντας συνέχεια ρυθμό– χρησιμοποιώντας όλο του το μήκος. Περιοδικά σταματούσε τελείως μέσα της και με βίαια τινάγματα της λεκάνης του την έκανε να χτυπάει το μάγουλό της στα πλακάκια βογκώντας. Η Γιάννα τίναξε τους γλουτούς της πίσω και άρχισε να του κάνει έρωτα αφηνιασμένη, φτιάχνοντας με το κορμί της κύματα που έσκαγαν ηδονικά πάνω τους. Ξαφνικά αδυνατούσε να συνεχίσει. Ο Γιώργος είχε περάσει το χέρι του από κάτω της και έπαιζε με την κλειτορίδα της, καθώς ταυτόχρονα έμπαινε με βία μέσα της.
Αυτή η κόντρα ηδονής μεταξύ τους θα μπορούσε να διαρκέσει πολύ, πάρα πολύ. Η Γιάννα δεν ήταν σίγουρη ακόμη αν είχε βρει εραστή ισάξιό της, αλλά ήταν σίγουρη πως τους περίμεναν πολλές στιγμές ηδονής ώσπου να το ανακαλύψουν!
Ο Γιώργος για άλλη μια φορά έσκυψε προς το μέρος της. Αυτήν τη φορά όμως δεν της ψιθύρισε κάτι. Έπιασε το αριστερό της χέρι, στο οποίο φορούσε το ρολόι, το κόλλησε στα πλακάκια και την ανάγκασε να το κοιτάξει.
«Μπορείς να εισπράξεις το στοίχημα, άντεξα παραπάνω» της είπε ψυχρά. «Μπράβο σου! Νίκησες!» είπε και βγήκε μαλακά από μέσα της.
Έπειτα έφυγε από το μπάνιο χωρίς να πει άλλη λέξη. Η Γιάννα έμεινε ακίνητη όπως την άφησε με τα χέρια της ακουμπισμένα στα πλακάκια και το χλιαρό νερό να παγώνει το κορμί της, προσπαθώντας να συνειδητοποιήσει τι είχε γίνει.
Το στοίχημα... Ήξερε για το στοίχημα! Μα... Πώς; Πώς; αναρωτήθηκε χωρίς να καταλαβαίνει.
Δεν έχει σημασία, ηλίθια! Σημασία έχει μόνο ο Γιώργος... Κάνε κάτι.
Η Γιάννα, η ξανθιά Κίρκη, που τόσο είχε απογοητευτεί τόσα χρόνια από τους άντρες, είχε βρει έναν που ξεχώριζε! Και θα τον έχανε…