Η Έλενα βρισκόταν έξω απο το σπίτι της Κάρολάιν χωρίς να είναι σίγουρη αν έπρεπε να το κάνει. Άκουγε φωνές απο μέσα,σημάδι οτι δεν ήταν μόνη της,και όμως δεν ήξερε αν έπρεπε να χτυπήσει. Ήξερε οτι γνώριζε για τον Κλάους και εκείνη και δεν ήταν σίγουρη αν θα μπορούσε να την αντιμετωπίσει. Αλλά έπρεπε να έρθει αντιμέτωπη με τις συνέπειες των πράξεων της. Έτσι χτύπησε απαλά την εξώπορτα στο σπίτι της Σερίφη την στιγμή που ένα παιδικό κλάμα ακούστηκε απο μέσα. Η απορία της έδωσε την θέση της στην χαρά όταν η φίλη της άνοιξε την πόρτα και την αντίκρυσε. <Έλενα!> φώναξε η Κάρολάιν και όρμηξε στην αγκαλιά της φίλης της. <Κάρολάιν! Πόσο μου έλειψες!> <Ω,και εμένα.> To μεγάλο χαμόγελο της Κάρολάιν έκανε την καρδιά της Έλενας να σφιχτεί. Πως θα έπρεπε να υποκριθεί κοντά της? <Που είναι η μικρή?> ρώτησε η φίλη της κοιτόντας γύρω της <Την άφησα σπίτι. Ήθελα να μιλήσουμε λίγο χωρίς να μας διακόψουν.> της είπε η Έλενα μπαίνοντας μες στο σπίτι <Λυπάμαι που στο χαλάω αδερφούλα,αλλά αυτό θα αργήσει λίγο.>. Η εικόνα του αδερφού της μπροστά της ξεπρόβαλε μπροστά της κάνοντας την να τρέξει να τον αγκαλιάσει. <Τζερ!> .Έσφιξε τον αδερφό της δυνατά πάνω της χωρίς να υπολογίσει την νεοαποκτηθίσα δύναμή της. <Σιγά Έλενα. Θα μου σπάσεις τα κόκκαλα!> είπε ξέπνοα ο Τζέρεμι προσπαθώντας να ξεφύγει απ'το σφιχτό κράτημα της αδερφής του. <Συγνώμη> μουρμούρισε η Έλενα αφήνοντας τον απο την αγκαλιά της και χαμογελώντας του πλατιά. <Γειά σου κουνιάδα.> άκουσε τη φωνή της Μπόνι απο κοντά και γυρίζοντας έπεσε στην ανοιχτή αγκαλιά της. <Μας έλειψες.> <Γι'αυτό γύρισα!> <Θα ξαναφύγεις?> την ρώτησε καθώς απομακρυνόταν απο κοντά της. <Δεν το έχω σκοπό. Δεν μπορώ να σας αφήσω ξανά. Το έκανα μια φορά και ήταν απαίσια. Δεν θα το ξανακάνω.> Η Έλενα έλεγε την αλήθεια. Τους άφησε και είχε πονέσει πολύ. Αλλά δεν ήταν σίγουρη οτι δεν θα ξαναέφευγε αν χρειαζόταν. Όμως αυτό δεν ήταν ανάγκη να το ξέρουν. <Ωραία. Γιατί θέλω η κόρη μου να έχει την θεία και την ξαδέρφη της κοντά.> <Επι της ευκαιρίας,που είναι η μικρή?> ρώτησε η Έλενα κοιτάζοντας γύρω της. Δεν είχε δεί κανένα σημάδι του παιδιού. <Στον παιδικό. Η δική σου?> <Σπίτι.> <Μόνη της?> Η Μπόνι έκανε ανάκριση και ήταν φανερό. Αλλά η Έλενα ήταν καλά προετοιμασμένη. Ένα χρόνο κοντά στον Κλάους και είχε πάρει μαστερ στο να κάνει τους άλλος να ακούνε αυτό που θέλουν. <Όχι βέβαια. Με τα αδέρφια.> της είπε καθώς βολευόταν στην καρέκλα. <Τους εμπιστεύεσαι με την κόρη σου?> Ο Τζέρεμι ακουγόταν τρομαγμένος αλλά προσπαθούσε να το κρύψει. Η Έλενα χαμογέλασε. Ο αδερφός της δεν είχε αλλάξει πολύ. <Φυσικά. Αλλιώς δεν θα επέστρεφα.> <Εξάλλου πως να την πειράξουν? Αγαπάνε την μαμά της πάρα πολύ και οι 2 για να βλάψουν το αγγελούδι της.> είπε η Κάρολαιν καθώς ερχόταν απο την κουζίνα με έναν δίσκο στα χέρια της. <Κάρολάιν!> Η φωνή της Έλενας χάθηκε όμως καθώς η Κάρολαιν γελούσε παρασύροντας και τους υπόλοιπους. <Έλενα,θα θέλαμε να μείνουμε αλλά πρέπει να πάρουμε την Μέρεντιθ απο τον παιδικό να την πάμε στης Τζένας.> της είπε ο Τζέρεμι όταν κατάφερε να σταματήσει να γελά. <Θα έρθεις το βράδυ έτσι?> Η Τζένα το πρωί την είχε πάρει τηλέφωνο να την καλέσει το βράδυ για φαγητό και να γνωρίσουν την μικρή. <Φυσικά. Ανυπομονώ.> Όντως ανυπομονούσε. Ανυπομονούσε να δεί πως η κόρη της θα τα πήγαινε όταν βρισκόταν με άλλα παιδάκια γύρω της. Θα είχαν άραγε ατυχήματα? Μέχρι τώρα δεν είχε εκφράσει την δίψα της για αίμα. Με τον Κλάους είχαν κάνει μερικά πειράματα λόγω της φύσης της αλλά είχε αντιδράσει φυσιολογικά. Τώρα όμως που δεν θα είχε ένα ποτήρι αλλά μια πηγή αίματος σε λιγότερο απο ένα μέτρο απόσταση? <Και τώρα οι δυο μας...> Την έβγαλε απ'τις σκέψεις της η Κάρολαιν που έκλεινε την πόρτα πίσω της <Που ταξιδέψατε με την μικρή? Φαντάζομαι οτι δεν μένατε πολύ σε ένα μέρος.> <Σωστά. Φοβόμουν μην με ανακαλύψουν και ταξιδεύαμε συνέχεια όσο ήμουν έγκυος. Ισπανία,Γαλλία,Αγγλία,Ελβετία,Ιταλία. Εκεί γεννήθηκε και το αγγελούδι μου. 'Ωσπου επιστρέψαμε πάλι στην Αμερική. Μαιάμι,Νέα Υόρκη,Σικάγο...> Η Κάρολάιν ήταν απο τους 3 ανθρώπους που ξέρανε. Έτσι δεν είχε πρόβλημα να της μιλήσει. Αυτός ήταν και ο αρχικός λόγος που είχε έρθει σπίτι της. <Δεν υπάρχουν χαρτιά γέννησης της μικρής? Στο νοσοκομείο που γεννήθηκε? Στο μέρος που την βάφτισες? Τα πήρες ή τα άφησες εκεί? Ξέρεις μπορούν να ψάξουν...> <Δεν την έχω βαφτίσει. Αφενός γιατί δεν είχα χρόνο και αφετέρου γιατί...δεν ξέρω τι όνομα αρμόζει σε έναν άγγελο.> Η Έλενα χάρισε ένα πικραμένο χαμόγελο στην φίλη της προτού συνεχίσει. <Όσο για το νοσοκομείο,γεννήθηκε στο σπίτι. Η νταντά του Κλάους ήταν και μαία και...> Σταμάτησε απότομα και την κοίταξα. Είχε πει πολλά και είχε αναφέρει και τον Κλάους...Την είδε να παίρνει μια λυπημένη έκφραση και να χαμηλώνει το κεφάλι της. <Με νταντά μεγαλώνει?> ρώτησε με ένα πικρό χαμόγελο. Η Έλενα πήρε το χέρι της ανάμεσα στα δικά της και της χαμογέλασα. <Ναι. Βέβαια ο Κλάους είναι συνέχεια μαζί του. Απλά ένα παιδί σαν τον Ντέιμιεν χρειάζεται ιδιαίτερη και επαγγελματική φροντίδα. Τον λατρεύει τον γιο του Καρ.> Και ήταν αλήθεια. Τόσο που ζήλευε. Ήθελε και ο πατέρας του δικού της παιδιού να την λάτρευε τόσο όσο ο Κλάους τον γιό του. <Ντέιμιεν?> ούρλιαξε η Κάρολάιν καθώς πεταγόταν όρθια. <Ονόμασε το παιδί μου Ντέιμιεν? Το όνομα του γιού του Αντίχριστου απο την "Προφητεία"? Είναι με τα καλά του?> <Κάρολάιν,ηρέμησε. Ο Κλάους απλά ήθελε ένα όνομα που να ταιριάζει στο παιδί σας. Και αφού όλου τον παρομοιάζουμε με τον διάβολο...Ε,δεν μου έκανε εντύπωση που διάλεξε αυτό το όνομα. Εξάλλου όταν εσύ έδωσες τον γιό σου στον Κλάους την ίδια στιγμή που τον έφερες στον κόσμο δεν έδωσες παραγγελία για όνομα.> <Σαν πολύ δεν με ειρωνεύεσαι? Μήπως κάποιος σε άλλαξε με την Κάθριν?> Το βλέμμα που σκοτώνει που είχε τώρα η Έλενα έκανε την Κάρολάιν να μαζευτεί. < Το έχω μετανιώσει πικρά Έλενα. Νόμιζα οτι με το να δώσω το παιδί μου στον πατέρα του και να τον πάρει μακριά μου,θα μου εξασφάλιζε μια ευτυχισμένη ζωή με τον Τάιλερ. Όμως αυτό δεν έγινε Έλενα. Κάθε μέρα,κάθε ώρα,κάθε λεπτό μου λείπει περισσότερο.> <Ο Κλάους ή ο γιός σας?> Η Κάρολάιν γύρισε τα μάτια της στην ερώτηση της φίλης της. <Ο γιός μου. Για τον Κλάους...δεν ξέρω. Τον σιχαίνομαι για ότι έκανε αλλά είναι ο πατέρας του παιδιού μου.> Οι πολλαπλές και ασταμάτητες κινήσεις των χεριών της Κάρολάιν έστελνε ένα ξεκάθαρο μήνυμα. Ήταν σε δύσκολη θέση. <Δεν το μισώ κιόλας.> Η Έλενα σήκωσε το ένα της φρύδι στα λόγια της φίλης της. <Αυτός είναι και ο λόγος που χώρισα τον Τάιλερ. Δεν μπορούσα να είμαι με κάποιον που δεν συμμεριζόταν την αγάπη μου για το παιδί μου και αυτό τον οδηγούσε σε συμπεράσματα οτι έχω αισθήματα για τον Κλάους.Δεν θέλω να πεθάνω χωρίς να δώ το παιδί μου ξανά Έλενα. Νόμιζα οτι ήμουν μικρή και άπειρη για να μεγαλώσω ένα παιδί...> <Και ο Τάιλερ δεν τον ήθελε.> Ήξερε τα συναισθήματα του Τάιλερ απέναντι στον δημιουργό του και πως είχε αντιδράσει στο νέο οτι η κοπέλα του ήταν μια απο τις Εκλεκτές και οτι είχε μείνει έγκυος απο τον Κλάους. <Το ξέρεις οτι έχω βάλει ντετέκτιβ να τον βρούν?> <Δεν το ήξερα όχι.> Ψεύτρα! φώναξε η φωνή μέσα της. Φυσικά και το ήξερε. Ο Κλάους το είχε ανακαλύψει απο την πρώτη μέρα που τον είχε στείλει η Κάρολάιν και πληρώνοντάς τον τα διπλά είχε καταφέρει να του κλείσει το στόμα. <Εσύ!> φώναξε ξαφνικά η Κάρολάιν και έδειξε με το δάχτυλο την Έλενα. <Εσύ ξέρεις που είναι. Έχεις επαφές με τον Κλάους.> <Ναι αλλά δεν ξέρω που μένουν.> Και άλλα ψέματα. <Μέναμε σε διαφορετικά μέρη και πάντα ο Κλάους ερχόταν σε εμένα. Τον Ντέιμιεν τον έχω δει μονάχα δυο φορές που ήταν μαζί του.> <Είναι όμορφος?> Το πικραμένο χαμόγελο στα χείλη της Κάρολάιν έκανε την πολλαπλά σπασμένη καρδιά της Έλενας να ραγίσει. <Είναι υπέροχος. Μια μικρογραφία του Κλάους αλλά είναι εμφανή και τα δικά σου χαρακτηριστικά.> Αυτό τουλάχιστον ήταν αλήθεια. <Νομίζεις οτι θα τον ξαναδώ ποτέ?> Όμως πριν προλάβει να απαντήσει η Έλενα,η Κάρολάιν συνέχισε: <Αλλά και να τον ξαναδώ θα με μισεί σίγουρα. Ο Κλάους θα του έχει γεμίσει το μυαλό με ένα σωρό άσχημα πράγματα για εμένα.> Η Έλενα σηκώθηκε όρθια και πήγε και στάθηκε απέναντι απο την φίλη της. <Δεν θα το έκανε ποτέ αυτό. Μπορεί να είναι ότι είναι,να έχει κάνει τα χειρότερα πράγματα σε όλους και ειδικότερα σε εμένα αλλά με βοήθησε όταν το είχα περισσότερο ανάγκη. Το διάστημα που έζησα μαζί του κατάλαβα ένα πράγμα. Δεν θα δηλητηρίαζε το παιδί σας με ψέματα όπως οι δικοί του εκείνον. Ο Κλάους δεν έχει λάβει αγάπη απο την οικογένειά του και ξέρει πως είναι. Με το να γεμίσει το μυαλό του γιού σας με ψέματα θα έχει τα αντίθετα αποτελέσματα. Τον αγαπάει πολύ για να το κάνει να περάσει,όσα πέρασε εκείνος. Αν ο Ντέιμιεν σε μισήσει θα είναι δικιά του απόφαση. Ο Κλάους δεν θα του κρύψει την αλήθεια. Ότι τον έδωσες την μέρα που γεννήθηκε επειδή μισούσες τον ίδιο και οτι ήθελες να ζήσεις μια ζωή με τον Τάιλερ. Και είμαι σίγουρη οτι και την μητρική αγάπη που εσύ του αρνήθηκες θα βρεί τρόπο να του την δώσει > Η φωνή της ήταν σταθερή,χωρίς ίχνος συναισθήματος και αυτό τρόμαζε πολύ την Κάρολάιν. Είχε μείνει άφωνη με τα λόγια της. Πρώτη φορά κάποιος τόνιζε τα λάθη της. Συνήθως την παρηγορούσαν. <Εννοείς θα βρεί κάποια για να γίνει η μητέρα του?> <Δεν μπορώ να σου πώ κάτι που δεν ξέρω.> Η Έλενα σήκωσε αδιάφορα τους ώμους της και προσπέρασε τη φίλη της και άνοιξε την εξώπορτα. Λίγο πριν την κλείσει πίσω της γύρισε και κοίταξε πίσω την φίλη της. Στεκόταν ακίνητη με το βλέμμα κολλημένο στο πάτωμα. Όταν η πόρτα έκλεισε πίσω της η Κάρολάιν ακούμπησε το κεφάλι της πίσω στην πόρτα και έπεσε στο έδαφος αφήνοντας τα δάκρυα της να τρέξουν. Ανοίγοντας τα μάτια της και αντικρίζοντας το άδειο σαλόνι της άφησε το μυαλό της να τρέξει πίσω στην βραδιά που άρχισαν όλα...
Nadia
Nadia