Ποίηση Μπέττυ Κούτσιου


Είχανε τα μάτια σου το χρώμα του λιμανιού..
Και τα χέρια σου την μοναξιά ..
από της θάλασσας την θλίψη.
Είχε το σώμα σου την μυρωδιά ..
Της πρωινής αλμύρας στην ακρογιαλιά.

Μα τα χείλη σου..
είχαν μια γεύση από παράπονο.
Με φιλούσες..
ενώ με εγκατέλειπες .
Ήτανε γεννημένο..
ολο το σωμα σου να με λατρευει..
Μα το στόμα σου ..
Να με εγκαταλείπει..
ήτανε προορισμένο.

Μπέττυ Κούτσιου