Παιχνίδια Εξουσίας (Κεφάλαιο 5)


Αναλύζα

Αν νόμιζε ότι θα μου ξεφύγει έτσι εύκολα ήταν γελασμένος. Ο Τζόναθαν έχασε την  διάθεση για πείραγμα καθώς το πρόσωπο του άρχισε να φλέγεται από πόθο. Το πέος του σκλήρυνε στο χέρι μου, ο άντρας μπροστά μου ήταν έτοιμος για αυτό που δεν θα ερχόταν.
Ένιωσα ικανοποίηση που το άγγιγμα μου είχε αυτή την επίδραση επάνω του.  Γονάτισα προσεχτικά χωρίς να πατήσω το φόρεμα μου και σήκωσα το κεφάλι μου για να τον κοιτάξω στα μάτια. Ήταν παράξενα ακίνητος, με παρακολουθούσε με ένταση και λίγο καχύποπτα. Είχε έρθει η στιγμή να σταματήσει κάθε κουβέντα.  Φίλησα τη κοιλιά του απαλά και σήκωσα το χέρι μου προς το παντελόνι  και το έπιασα αλλά δεν έκανα κάποια προσπάθεια να το κατεβάσω.  Έσκυψα προς το μέρος του και με την γλώσσα μου άφησα υγρό μονοπάτι. Τον άκουσα να παίρνει μια κοφτή ανάσα και με το χέρι μου έπιασε το πέος του έξω από το παντελόνι. Από τι μπορούσα να καταλάβω είχε πλούσιο ανδρισμό. Ο Τζόναθαν είχε σφίξει τα χέρια του σε γροθιές και με κοίταζε σαν να ήμουν ο βασανιστής του. Όμως παρόλα αυτά δεν μπορούσε να πάρει το βλέμμα του από πάνω μου. Η φλέβα στο λαιμό του παλλόταν.  Δεν περίμενα ότι θα ήταν τόσο εύκολο. Ετοιμάστηκα να του βγάλω το παντελόνι όταν με τράβηξε απότομα να σηκωθώ.
«Σειρά μου τώρα» γρύλισε, σχεδόν δεν αναγνώρισα τη φωνή του. Έμοιαζε με θηρίο, κατακλυσμένο από άγρια ανάγκη.  Δεν μίλησα. Με γύρισε και το βλέμμα μου κόλλησε στη σκοτεινή θέα έξω από το παράθυρο καθώς τον ένιωθα να λύνει γρήγορα τα κορδόνια του κορσέ μου. Ανάσανα βαθιά μόλις το ρούχο έπεσε στο πάτωμα. Ο Τζόναθαν ήταν υπερβολικά σιωπηλός, υπερβολικά ήρεμος. Ένιωσα τα ακροδάχτυλα του να διατρέχουν την πλάτη μου και ανατρίχιασα.  Με έπιασε από τη μέση και με κόλλησε στο στήθος του.  Έσκυψε πάνω μου και ακούμπησε τα χείλη του στον ώμο μου αλλά δεν με φίλησε.
«Μυρίζεις τόσο ωραία Αναλύζα» κινήθηκε προς το λαιμό μου. Τα γένια του έγδερναν το δέρμα μου. «Δεν ξέρω τι θέλω να σου κάνω πρώτα. Και είναι τόσα πολλά αυτά που θέλω να σου κάνω» χωρίς να το συνειδητοποιώ άρχισα να παίρνω βαθιές ανάσες. Όταν μου μίλαγε με αυτό το τρόπο άναβε μια ακόλαστη φωτιά μέσα μου. Η γλώσσα του βρέθηκε στο λαιμό μου, σήκωσε το χέρι του προς το στήθος μου. Το έπιασε στη χούφτα και με τα δάχτυλα του χάιδεψε τη ρόγα μου. Δάγκωσα τα χείλια μου για να μην βογκήξω. Άρχισα να υγραίνω.
Ο Τζόναθαν έπιασε και τα δύο μου στήθη.
«Σου αρέσει; Θα ήθελες τη γλώσσα μου εκεί;» έκλεισα τα μάτια μου και η ευχαρίστηση έγινε πιο δυνατή. Εκείνη τη στιγμή σταμάτησα να σκέφτομαι, το μόνο που υπήρχε ήταν ο άντρας πίσω μου.
«Ναι» ψιθύρισα. Ο Τζόναθαν με γύρισε προς το μέρος του, χαμογελώντας ικανοποιημένος. Με μια κίνηση με απελευθέρωσε από τη φούστα μου. Είχα μείνει τώρα μόνο με το κάτω εσώρουχο. Με σήκωσε στον αέρα και εγώ τύλιξα τα πόδια μου γύρω από τη μέση του.  Με έριξε στο κρεβάτι και έπεσε από πάνω μου. Τα χέρια του άρχισαν από την μέση μου, το στόμα του βρήκε το δικό μου. Η γλώσσα μου χόρεψε με τη δική του ένα παθιασμένο χορό. Ο Τζόναθαν διέκοψε απότομα το φιλί και κινήθηκε προς το στήθος μου. Η γλώσσα του διέτρεξε το δέρμα γύρω από τη ρόγα μου. Βόγκηξα από πόνο και ηδονή όταν τη δάγκωσε.  Ο Τζόναθαν σήκωσε το κεφάλι του και με κοίταξε με ανδρική, εγωιστική ικανοποίηση.
«Σου αρέσει Άνα; Δεν θες να σε κάνω να τελειώσεις; Αρκεί μόνο να το ζητήσεις. Αναρωτιέμαι πόσο υγρή να είσαι» το χέρι του κινήθηκε προς το εσώρουχο μου. Το έπιασα γρήγορα. Ο θυμός ήταν ξαφνικός. Είχα νευριάσει με τον εαυτό μου πιο πολύ που τον είχα αφήσει να πάρει το πάνω χέρι. Ο Τζόναθαν ήταν ξαφνιασμένος και δεν αντέδρασε όταν του γύρισα το χέρι μου και έβαλα δύναμη στα πόδια μου. Αλλάξαμε στάση και βρέθηκα από πάνω του. Έσφιξα τη λεκάνη μου για να τον καθηλώσω στη θέση του. Πήγε να σηκώσει τα χέρια του για να με αγκαλιάσει ίσως. Τα κόλλησα στο στρώμα.
«Απαγορεύεται να με αγγίξεις» είπα απότομα. Η έκφραση του Τζόναθαν μετατράπηκε σε ζωντανό εκνευρισμό. Δεν του άρεσε να του λένε τι δεν πρέπει να κάνει, μόνο τι να κάνει. Άρχισα να κουνάω τη λεκάνη μου, το πέος του άρχισε να τρίβεται πάνω στο φύλο μου. Έγειρα το κεφάλι μου και βόγκηξα από ηδονή. Τα μαλλιά  μου που έφταναν μέχρι τη μέση γαργαλούσαν το γυμνό μου δέρμα.  Είχα κλείσει τα μάτια μου όταν ένιωσα χέρια να τυλίγονται σφιχτά γύρω μου. Ετοιμάστηκα να τον βάλω στη θέση του όταν πρόσεξα πως κάτι είχε αλλάξει. Διέκρινα την ανάγκη στα μάτια του. Αλλά δεν ήταν η ανάγκη ενός άντρα να ικανοποιήσει τις επιθυμίες του. Ήταν η ανάγκη του για εμένα. Σαν να ήμουν η κλωστή που κράταγε το κόσμο του στη θέση του. Ήμουν εντελώς απροετοίμαστη για κάτι τέτοιο. Είχα έρθει εδώ για παιχνίδια εξουσίας. Είχα έρθει με σκοπό να νικήσω και τώρα το μόνο που σκεφτόμουν ήταν να φιλήσω αυτόν τον άντρα μπροστά μου. Και υπέκυψα, το φιλί μας δεν είχε τη προηγούμενη αγριότητα. Ήταν ήρεμο, αργό, γεμάτο πόθο και τρυφερότητα. Ο Τζόναθαν με έπιασε απαλά από το λαιμό και χάιδεψε με τον αντίχειρα του το μάγουλο μου. Τον βοήθησα να βγάλει το παντελόνι του και αυτός το εσώρουχο μου.
«Λύζα» δεν μπορούσα να αποκρυπτογραφήσω το συναίσθημα στα μάτια του. Έσκυψα για να τον φιλήσω αλλά ξαφνικά ολόκληρο το κορμί του σφίχτηκε. Άνοιξα τα μάτια μου και είδα το πρόσωπο του να σκληραίνει. Με έσπρωξε πίσω και σηκώθηκε από το κρεβάτι. Σήκωσε το παντελόνι του χωρίς να με κοιτάξει και το φόρεσε.

«Θα σε ενημερώσω για το επόμενο ραντεβού μας» είπε και βγήκε από το δωμάτιο αφήνοντας με αποσβολωμένη στη θέση μου να αναρωτιέμαι τι είχε μόλις συμβεί.

Αγγελίνα Παντελή