Ποίηση Βίκυ Δρακουλαράκου


Κάποιες στιγμές...

οι λογισμοί μου φτερώνουν ...
και πάνε εκεί...
που ο ήλιος, το φεγγάρι συναντά !
μα με μαλώνουν... όταν ...
ανάμεσά τους θέλω να καθίσω !
Για όσα δεν έζησα...
δεν ένιωσα ...
δεν πίστεψα ...
αρνήθηκα ...
και ξέχασα να ζήσω!


Βίκυ Δρακουλαρακου