Οι μερες περνουσαν και μπορω να πω οτι ολα ειχαν μπει παλι σε μια ροη. Πηγαινα παλι στη σχολη και αναπληρωσα ολα τα μαθηματα που ειχα χασει. Στην εταιρια τα πραγματα ειχαν γινει λιγο δραματικα και απο στιγμη σε στιγμη θα περιμενα τον καινουριο μου ατζεντη. Η Αριαννα που ηξερε ολη την κατασταση μου ειχε πει πως αμα αποφασιζα να μεινω θα προσπαθουσε να με αναλαβει εκεινη. Φυσικα και ειχε στεναχωρηθει με τον Τζει αλλα δεν μπορουσε να κανει κατι. Το θεμα μου ηταν πως δεν ηξερα ακομα τι θα κανω. Δεν ειχα μιλησει ουτε στον Αλεξ και αυτο με φοβιζε. Σημερα θα εμενα μεχρι αργα για μαθημα στην εταιρια και θα ερχοταν να με παρει οταν τελειωνα. Ηθελε να παμε για φαγητο και μετα θα εμενα σπιτι του. Ισως ηταν μια καλη ευκαιρια να το κανω σημερα.
"Λοιπον παμε μια τελευταια ασκηση και ειμαστε ενταξει για σημερα." ειπε η Αριαννα και κουνησα καταφατικα το κεφαλι. Ξεκινησε να παιζει στο πιανο και ακολουθουσα οτι μου ελεγε. Η ωρα ειχε παει οκτω και εκεινος θα ηταν σε μιση ωρα εδω. Το μαθημα τελειωσε και αφου ειχα λιγη ωρα στη διαθεση μου ανεβηκα επανω στα γραφεια για να δω λιγο τον Τζει. Την ωρα που ομως που πηγα να μπω στο γραφειο του ηρθα αντιμετωπη με μια εκπληξη. Συνηθως χτυπουσα αλλα αυτη τη φορα το ειχα παραμελισει τελειως. Ο Τζει ειχε ακουμπησει επανω στο γραφειο και ο Ραιαν ηταν απο πανω του και ενω ειχε περασμενα τα χερια δεξια και αριστερα απο το σωμα του, ετοιμαζοταν να τον φιλησει. Φυσικα και θα το ειχε κανει αν δεν ειχα μπει εγω ετσι μεσα.
"Ουψ! Συγγνωμη!" ειπα και βγηκα εξω. Στηριχτηκα με την πλατη στον τοιχο και χαμογελασα. Επιτελους τα βρηκανε! Ο Ραια δεν αργησε να βγει εξω και μολις με ειδε χαμογελασε και εφυγε με γρηγορα βηματα.
"Τσακισου μεσα!" ακουσα τον Τζει να λεει και μπηκα μεσα με ενα υπουλο βλεμμα.
"Διασκεδαζεις τις τελευταιες σου μερες στο Αντερλιν, βλεπω."
"Σκασε και τσιμουδια σε κανεναν." με απειλησε με ενα αγριο βλεμμα και υστερα επεσε σιωπη. Δεν κρατησε πολυ ομως οταν αρχισε να τσιριζει απο την χαρα του και να χαιρομαι και εγω. Ηρθε και επεσε στην αγκαλια μου ενω εμοιαζε με αυτα τα καρτουν που ειχαν καρδουλες στα ματια τους.
"Αααχ! Δεν μπορω να το πιστεψω. Ειναι το γλυκος και φιλαει τοσο ομορφα!" ειπε σαν εφηβο κοριτσι και χαχανισα.
"Δηλαδη παλι καλα που δεν θα γυρισω το βραδυ σπιτι, ε?"
"Σκασε, παλιοκοριτσο. Δεν ντρεπεσαι που τα σκεφτεσαι αυτα? Αληθεια που θα σε παει ο αλητης αποψε?"
"Θα παμε για φαγητο και μετα σπιτι. Δεν ειμαι και εγω για πολλα. Ειχα μαθημα το πρωι." ειπα και εκεινη την στιγμη χτυπησε το κινητο μου. Πανω στην ωρα. Ηταν εκεινος και μου ειπε οτι βρισκοταν απο κατω. Χαιρετησα τον Τζει και κατεβηκα τα σκαλια σχεδον πετωντας. Δεν εβλεπα την ωρα να τον δω. Μολις μπηκα στο αμαξι με περιμενε με ενα ζεστο χαμογελο.
"Καλως την." ειπε και διχως να πω κατι κολλησα τα χειλη μου με τα δικα του. Μου ειχαν λειψει. Με κρατησε σφιχτα επανω του και με αφησε παρα μονο για να παρουμε μια ανασα.
"Προς τι αυτη η υποδοχη?" με ρωτησε με ενα τοσο σεξυ χαμογελο που ηθελα απλα να τον βουτηξω.
"Απλα μου ελειψες."
Μου επιασε το χερι και το χαιδεψε. Εβαλε μπροστα τη μηχανη και ξεκινησαμε διχως να μου λεει που. Σε ολη την διαδρομη τον ρωτουσα με πεισμα αλλα δεν μου ελεγε. Ηθελε λεει να μου κανει εκπληξη και τα σχετικα αλλα εγω ειχα πεισμωσει. Ηθελα να μαθω. Μετα απο μερικα λεπτα σταματησε εξω απο ενα πολυ ακριβο εστιατοριο και αφου το εξετασα καλα τον κοιταξα εκπληκτη.
"Εδω?"
"Γιατι, δεν σου αρεσει?"
"Δεν ειπα αυτο αλλα ειμαι χαλια! Ολη μερα ετρεχα και ειμαι πολυ προχειρα ντυμενη."
"Σκασε, μια χαρα εισαι. Παμε." ειπε και βγηκε εξω. Μου ανοιξε την πορτα και με κρατησε απο το χερι για να βγω εξω. Τι ρομαντικος που ηταν. Δεν τον ειχα συνηθισει ετσι. Μπηκαμε μεσα και ο χωρος ηταν πολυ ομορφος. Φωτιζοταν απο χαμηλο φωτισμο και υπηρχε μια διακριτικη φασαρια απο κοσμο που ετρωγαν. Εκεινος ζητησε ενα τραπεζι που ειχε κλεισει στο ονομα του και ενας σερβιτορος μας οδηγησε σε μια απομερη πλευρα που δεν υπηρχε πολυ κοσμος. Καθισαμε ο ενας απεναντι απο τον αλλον και ενω εγω παρατηρουσα το μαγαζι εκεινος κοιτουσε εμενα. Αρχισαμε να μιλαμε περι ανεμων και υδατων και η περασε πολυ ευχαριστα. Το φαγητο ηταν απλα υπεροχο. Ειχα ηρεμισει καπως και σχεδον ξεχασα τι ηθελα να του πω. Σχεδον...
"Εμαθες τα νεα για τον Τζει? Τα εφτιαξε με τον Ραιαν."
"Αα, την πριγκιπισσα! Το εριξε το γκομενακι." γελασε και γελασα και εγω με τα λογια του. Παρολο που ηταν σε κοντρα γενικα δεν πιστευω οτι αντιπαθουσαν ο ενας τον αλλον.
"Ναι! Και ειναι τοσο τελειο. Σημερα κιολας θα βγουνε οποτε καταλαβαινεις τι θα γινει το βραδυ." ειπα πονηρα και γελασε.
"Ειμαι σιγουρος γι' αυτο! Παντως κριμα ειναι που τα βρηκανε τωρα που θα φυγει. Εσυ τι θα κανεις τελικα? Θα πας μαζι του?" με ρωτησε με ενα κεφατο υφος και τεντωσα τα ματια μου απο την εκπληξη. Τι πραγμα?
"Τι εννοεις αν θα παω μαζι του?"
"Εννοω θα δεχτεις και εσυ να αλλαξεις εταιρια η θα μεινεις εδω?"
Απο καπου θα βγουνε οι καμερες, ε? Δεν εξηγητε αυτο. Μου κανει πλακα! Πως το ειχε μαθει και μαλιστα ηταν τοσο αταραχος σε σχεση με εμενα που ετρεμα?
"Και εσυ που το ξερεις οτι μου εχει κανει προταση να παω μαζι του?" ειπα οσο πιο ηρεμα μπορουσα και μου χαμογελασε. Πηρε το χερι μου απαλα και το κρατησε μεσα στις χουφτες του.
"Δεν ειμαι χαζος. Νομιζεις δεν εχω καταλαβει ποσο πιεσμενη εισαι αυτη την εβδομαδα? Ρωτησα και στην εταιρια τι γινεται και εχει βουηξει ο τοπος με την αποχωρηση του Τζει. Μου ειπε και η Αριαννα οτι δεν ξερει αν θα μεινεις και εσυ και τοτε το καταλαβα." ειπε ηρεμα και συνεχισα να τον κοιταζω εκπληκτη. Τα χερια μου ειχαν ιδρωσει και η καρδια μου πηγαινε σαν τρελη. Ηπια μια γερη γουλια απο το κρασι μου και κοιταξα αλλου.
"Εσυ τι πιστευεις οτι θα ηταν καλυτερο να κανω?"
"Μωρο μου, ειναι επιλογη σου. Φυσικα και δεν θελω να φυγεις αλλα ξερω οτι εχεις ενα ονειρο και επισης ξερω ακριβως πως ειναι. Θα ειμαι διπλα σου οπως και να' χει και θα σε βοηθησω. Μην ξεχνας οτι εχω και ενα ονομα στην πιατσα." ειπε και στην τελευταια προταση εκανε ενα ψωνιστικο υφος που με εκανε να γελασω. Δεν το πιστευω οτι ελεγε κατι τετοιο. Περιμενα οτι θα ειχε καποια τελειως διαφορετικη αντιδραση αλλα για μια ακομη φορα με αφησε εκπληκτη.
"Θελω να το σκεφτεις και θα ειμαι μαζι σου σε οτι και να αποφασησεις. Φυσικα εννοειται πως αμα μεινεις εδω, θα μετακομισεις στο σπιτι μου και δεν προκειται να σε αφησω απο τα ματια μου ξανα." ειπε και χαμογελασα νιωθοντας τα μαγουλα μου να καινε. Τα λογια του με εκαναν να αναστατωνομαι και ειμαι σχεδον σιγουρη οτι τωρα τον αγαπαω ακομα περισσοτερο.
"Σ' ευχαριστω."
"Για σενα τα παντα." ειπε γλυκα και χαιδεψε απαλα το μαγουλο μου. Καθισαμε για λιγη ωρα να κοιταμε ο ενας τον αλλον διχως να μιλαμε. Οι σιωπη λυνοταν με τις ματιες μας και αυτο ηταν αρκετο. Αλλοτε εσκυβε για να μου δωσει ενα γλυκο φιλι και αλλοτε χαιδευε τα χαρακτηριστηκα του προσωπου μου.
Αφου περασε η ωρα αρκετα αποφασισαμε να πληρωσουμε και να γυρισουμε στο σπιτι. Ηταν περασμενες μεσανυχτα και αυριο ευτυχως που αυριο ηταν Σαββατο και δεν ειχε κανεις μας πρωινο ξυπνημα. Ανεβηκαμε επανω και ηρθα αντιμετωπη με την επομενη εκπληξη της βραδιας. Το σπιτι ηταν γεματο με μπουκετακια απο γιασεμι και μοσχοβολουσε ο τοπος. Επανω στον παγκο υπηρχε ενα μπουκαλι κοκκινο κρασι με δυο ποτηρια και εδω και εκει θα εβλεπες κερακια αναμενα να φωτιζουν τον χωρο. Σταθηκα εκει να κοιταζω τον χωρο αποσβολωμενη. Εκεινος ηρθε απο πισω μου και τυλιξε τα χερια του γυρω μου. Εχωσε το προσωπο του στην καμπυλη του λαιμου μου και μου εδωσε ενα μικρο φιλι. Γαμωτο σου, Αλεξ.
"Σου αρεσει?"
Ποιο? Το φιλι η το οτι εφτιαξες μια υπεροχη ατμοσφαιρα?
"Δεν σε ειχα για τοσο ρομαντικο. Ειναι υπεροχο." ειπα σχεδον ψιθυριστα και χαχανισε.
"Χρειαζομασταν και οι δυο μια ηρεμη βραδια υστερα απο ολα οσα εχουν γινει. Ηθελα να φτιαξω κατι μονο για τους δυο μας." ειπε και γυρισα ολοκληρη μεσα στην αγκαλια του ετσι ωστε να τον κοιταζω. Χαμογελασα και πλησιασα κοντα του. Αγγιξα τα χειλη του αμυδρα σε ενα ιχνος φιλιου και υστερα απλα εμεινα να τον κοιταζω.
"Θελεις να βαλουμε πιτζαμες για να ειμαστε ανετα και να ετοιμασω εγω το κρασι μεχρι να αλλαξεις?" ειπε και κουνησα καταφατικα το κεφαλι. Πηρα την τσαντα μου και χωθηκα κατευθειαν μεσα στο μπανιο. Παλι καλα που δεν διαλεξα απο εκεινες τις ξεθωριασμενες φορμες που φορουσα συνηθως για να κοιμηθω. Ειχα παρει μαζι μου ενα σετ πιτζαμας που ηταν απο μαυρο σατεν και ηταν ενα τιραντακι και ενα σορτσακι αρκετα κοντο με δαντελα. Επλυνα το προσωπο μου καλα ωστε να φυγει καθε ιχνος απο μακιγιαζ και τις φορεσα. Υστερα χτενισα τα μαλλια μου και τα φουντωσα λιγο για να ειναι πιο ζωντανα. Κοιταχτηκα στον καθρεφτη και τα μαγουλα μου ειχαν παρει ενα ροδαλο χρωμα. Με ολα αυτα που εκανε σημερα αγγιξε καθε σημειο της καρδιας μου. Με εκανε να τον θελω οπως κανενας αλλος. Διπλωσα τα ρουχα μου και λιγο πριν βγω πηρα μια βαθεια ανασα και ανοιξα την πορτα. Τον ειδα που στεκοταν ορθιος μπροστα απο ενα μηχανη μουσικης που ειχε και τα ποτηρια με το κρασι ηταν γεματα επανω στον παγκο. Σταθηκα εκει λιγο να τον παρατηρω και ενιωσα το αιμα μου να βραζει. Φορουσε μια γκρι φορμα ενω απο πανω ηταν γυμνος. Ειχε μαζεψει τα μαλλια του σε μια κοτσιδα και φαινοταν ολη η καλυμμενη με τατουαζ πλατη του. Δαγκωσα το κατω χειλος μου και απλα πηγα μεχρι τον παγκο για να παρω τα ποτηρια. Ηθελα επειγοντως να πιω αλλιως δεν ξερω αν θα του ορμαγα.
"Τι ψαχνεις εκει?" τον ρωτησα και μου εριξε ενα στραβο χαμογελο. Αα, δεν βοηθουσε καθολου. Πλησιασα προς το κρεβατι με τα ποτηρια στο χερι και καθισα εκει να τον περιμενω.
"Θελω να σου βαλω κατι να ακουσεις." ηταν το μονο που ειπε και υστερα απλα εβαλε ενα σιντι μεσα στο μηχανημα. Εφτιαξε την ενταση και με πλησιασε. Αχ, αυτο το σωμα. Καθισε απεναντι μου και του εδωσα το ποτηρι του. Τσουγκρισαμε και την στιγμη που το ακουμπησα στα χειλη μου μια ηρεμη μουσικη αρχισε να παιζει. Ηταν μονο πιανο και οι νοτες του ακουγοντας λες και ερχονταν απο καποιον αλλο κοσμο. Τοσο αρμονικες με μια μικρη δοση θλιψης μεσα τους. Ηταν απλα πανεμορφο.
"Τι ειναι αυτο?" τον ρωτησα και δεν μιλησε. Πηρε το ποτηρι απο το χερι μου και το αφησε στο δαπεδο μαζι με το δικο του. Υστερα με τραβηξε κοντα του ετσι ωστε να στηριζομαι στο στερνο του και μου εκλεισε τα ματια με το χερι του.
"Απλα ακουσε." ψιθυρισε στο αυτι μου και εκανα οπως προσταξε. Αυτη η μελωδια με ταξιδευε στο παρελθον. Μεσα στο μυαλο μου τριγυρνουσαν οι εικονες απο τοτε που γνωριστηκαμε μεχρι και σημερα. Καθε αγγιγμα του, καθε φιλι που ανταλλαξαμε. Ολα. Η καρδια μου ανεβασε τους παλμους της και ολο αυτο με εκανε να θελω να χωθω περισσοτερο στην αγκαλια του και χαθω σαν να μην υπαρχει αυριο. Οταν τελειωσε τραβηξε το χερι του απο τα ματια μου αλλα δεν σηκωθηκα κατευθειαν. Εμεινα εκει για να παρω μερικες αναπνοες και υστερα σηκωθηκα και καθισα μερικα εκατοστα απεναντι του.
"Ηταν πανεμορφο. Μου θυμιζε παρα πολυ εμας." ειπα σχεδον ψιθυριστα γιατι δεν ηθελα να χαλασω την σιωπη. Εκεινη την στιγμη μπηκε το επομενο κομματι και αυτο το ηξερα. Το ειχα ξανακουσει καπου.
"Ειναι οντως εμεις. Το εγραψα μονο για σενα ενω σκεφτομουν ολα οσα περασαμε. Συγκεκριμενα ολο το σιντι περιεχει μερικα κομματια που εγραψα ολο αυτο το διαστημα." ειπε με ενα χαμογελο και τον κοιταξα διχως να μπορω να αρθρωσω λεξη.
"Ειναι τοσο υπεροχο." ψιθυρισα και ενιωσα κατι καυτο να κυλαει στο μαγουλο μου. Εφερε το χερι του επανω του και το σκουπισε. Με το αγγιγμα μου ενιωσα σα να με διαπερασε ηλεκτρικο ρευμα και τοτε απλα ενεργοποιηθηκαν ολες μου οι αισθησεις. Μικρυνα την αποσταση μεταξυ μας και ενωσα τα χειλη μας σε ενα απαλο φιλι. Ακουμπησα τα χερια μου επανω στο στηθος του και εκεινος περασε το ενα μεσα απο τα μαλλια μου ενω το αλλο στην μεση μου. Βαθυνε περισσοτερο το φιλι μας και εκει πυροδοτηθηκε η φλογα μεσα μας. Ενιωθα το στηθος του να ανεβοκατεβαινει γρηγορα και ειχε παρει φωτια ολοκληρος. Καποια στιγμη σταματησαμε για να παρουμε ανασα αλλα δεν ξεκολλησε το σωμα του απο το δικο μου. Ακουμπησε το μετωπο μου με το δικο του και εκλεισε τα ματια.
"Σε θελω. Ποναω απο την προσμονη του να σε κανω δικη μου." ειπε ηρεμα και χαχανισα χαμηλοφωνα.
"Μην κρατιεσαι αλλο. Και εγω σε θελω." ειπα και ανοιξε τα ματια κοιτοντας με, με εκπληξη. Του χαμογελασα ενθαρυντικα και εφερα τα χερια μου στο προσωπο του. Πλησια και αρχισα να τον φιλαω αμυδρα στα χειλη, στα ματια, στο μαγουλο και απο κει ξεκινησα να κατεβαινω στον λαιμο του. Εσειρα την μυτη μου στην καμπυλη του λαιμου του και με το ζορι κρατιοταν για να μην βγαλει τον αναστεναγμο που φυλαγε. Η αναπνοη του γινοταν πιο βαρια οπως και η δικη μου. Αρχισα παλι να τον φιλα και οταν βρηκα το σημειο που τον εκανε να τιναχτει χρησιμοποιησα τα δοντια μου για να τον τρελανω. Δαγκωνα και υστερα πιπιλουσα το ιδιο σημειο και τον καταλαβαινα που σχεδον ετρεμε. Ξαφνικα δεν αντεξε και με εριξε πισω ετσι ωστε να ειμαστε ξαπλωμενοι. Εφερε τα χερια μου λιγο πιο ψηλα απο το κεφαλι μου και με κοιταξε βαθια μεσα στα ματια. Μπορουσα να νιωσω την στηση του να με πιεζει εκει κατω πραγμα που σημαινε πως ειχα πετυχει τον σκοπο μου.
"Το ξερεις οτι θα ξεφυγουμε απο τα ορια, ε?" ειπε και δαγκωσα το κατω χειλος μου.
"Αυτο ηθελα." ειπα με αυτοπεποιθηση και ανασηκωθηκα αποτομα για να τον φιλησω. Αρχισε να με χαιδευει σε ολο μου το σωμα μεχρι που τα ρουχα μας μειωθηκαν σχεδον ολα. Υστερα αρχισε να χαραζει μονοπατια απο υγρα φιλια που με αναβαν ολο και πιο πολυ.
"Το σωμα σου ειναι απιστευτο." μουρμουρισε μεσα απο τα φιλια του και μετα ανεβηκε παλι επανω για να αγγιξει τα χειλη μου. Καταλειξαμε με τα σωμα τα μας γυμνα, κατω απο τα σεντονια να ενωνοντε και να χορευουν στα βηματα του ερωτα. Προσεχε την καθε του κινηση ενω ταυτοχρονα ηταν ολο παθος και ενταση. Δεν τον χορταινα ολο το βραδυ και μεχρι που μας βρηκε η αυγη αποκαμωμενους. Εκεινος επεσε διπλα μου και μετα με τραβηξε στην αγκαλια του. Ενιωθα χαρα και εξαντληση ταυτοχρονα. Ημουν τοσο ηρεμη. Εμπλεξε τα δαχτυλα του με τα δικα μου ενω με χαιδευε με τον αντιχειρα του.
"Σε θελω για παντα δικια μου." ψιθυρισε μεσα στα μαλλια μου και χαμογελασα.
"Για παντα." απαντησα και μειναμε ετσι μεχρι να μας παρει ο υπνος και τους δυο. Ενας γλυκος και ηρεμος υπνος. . .
Merian Shadows
"Λοιπον παμε μια τελευταια ασκηση και ειμαστε ενταξει για σημερα." ειπε η Αριαννα και κουνησα καταφατικα το κεφαλι. Ξεκινησε να παιζει στο πιανο και ακολουθουσα οτι μου ελεγε. Η ωρα ειχε παει οκτω και εκεινος θα ηταν σε μιση ωρα εδω. Το μαθημα τελειωσε και αφου ειχα λιγη ωρα στη διαθεση μου ανεβηκα επανω στα γραφεια για να δω λιγο τον Τζει. Την ωρα που ομως που πηγα να μπω στο γραφειο του ηρθα αντιμετωπη με μια εκπληξη. Συνηθως χτυπουσα αλλα αυτη τη φορα το ειχα παραμελισει τελειως. Ο Τζει ειχε ακουμπησει επανω στο γραφειο και ο Ραιαν ηταν απο πανω του και ενω ειχε περασμενα τα χερια δεξια και αριστερα απο το σωμα του, ετοιμαζοταν να τον φιλησει. Φυσικα και θα το ειχε κανει αν δεν ειχα μπει εγω ετσι μεσα.
"Ουψ! Συγγνωμη!" ειπα και βγηκα εξω. Στηριχτηκα με την πλατη στον τοιχο και χαμογελασα. Επιτελους τα βρηκανε! Ο Ραια δεν αργησε να βγει εξω και μολις με ειδε χαμογελασε και εφυγε με γρηγορα βηματα.
"Τσακισου μεσα!" ακουσα τον Τζει να λεει και μπηκα μεσα με ενα υπουλο βλεμμα.
"Διασκεδαζεις τις τελευταιες σου μερες στο Αντερλιν, βλεπω."
"Σκασε και τσιμουδια σε κανεναν." με απειλησε με ενα αγριο βλεμμα και υστερα επεσε σιωπη. Δεν κρατησε πολυ ομως οταν αρχισε να τσιριζει απο την χαρα του και να χαιρομαι και εγω. Ηρθε και επεσε στην αγκαλια μου ενω εμοιαζε με αυτα τα καρτουν που ειχαν καρδουλες στα ματια τους.
"Αααχ! Δεν μπορω να το πιστεψω. Ειναι το γλυκος και φιλαει τοσο ομορφα!" ειπε σαν εφηβο κοριτσι και χαχανισα.
"Δηλαδη παλι καλα που δεν θα γυρισω το βραδυ σπιτι, ε?"
"Σκασε, παλιοκοριτσο. Δεν ντρεπεσαι που τα σκεφτεσαι αυτα? Αληθεια που θα σε παει ο αλητης αποψε?"
"Θα παμε για φαγητο και μετα σπιτι. Δεν ειμαι και εγω για πολλα. Ειχα μαθημα το πρωι." ειπα και εκεινη την στιγμη χτυπησε το κινητο μου. Πανω στην ωρα. Ηταν εκεινος και μου ειπε οτι βρισκοταν απο κατω. Χαιρετησα τον Τζει και κατεβηκα τα σκαλια σχεδον πετωντας. Δεν εβλεπα την ωρα να τον δω. Μολις μπηκα στο αμαξι με περιμενε με ενα ζεστο χαμογελο.
"Καλως την." ειπε και διχως να πω κατι κολλησα τα χειλη μου με τα δικα του. Μου ειχαν λειψει. Με κρατησε σφιχτα επανω του και με αφησε παρα μονο για να παρουμε μια ανασα.
"Προς τι αυτη η υποδοχη?" με ρωτησε με ενα τοσο σεξυ χαμογελο που ηθελα απλα να τον βουτηξω.
"Απλα μου ελειψες."
Μου επιασε το χερι και το χαιδεψε. Εβαλε μπροστα τη μηχανη και ξεκινησαμε διχως να μου λεει που. Σε ολη την διαδρομη τον ρωτουσα με πεισμα αλλα δεν μου ελεγε. Ηθελε λεει να μου κανει εκπληξη και τα σχετικα αλλα εγω ειχα πεισμωσει. Ηθελα να μαθω. Μετα απο μερικα λεπτα σταματησε εξω απο ενα πολυ ακριβο εστιατοριο και αφου το εξετασα καλα τον κοιταξα εκπληκτη.
"Εδω?"
"Γιατι, δεν σου αρεσει?"
"Δεν ειπα αυτο αλλα ειμαι χαλια! Ολη μερα ετρεχα και ειμαι πολυ προχειρα ντυμενη."
"Σκασε, μια χαρα εισαι. Παμε." ειπε και βγηκε εξω. Μου ανοιξε την πορτα και με κρατησε απο το χερι για να βγω εξω. Τι ρομαντικος που ηταν. Δεν τον ειχα συνηθισει ετσι. Μπηκαμε μεσα και ο χωρος ηταν πολυ ομορφος. Φωτιζοταν απο χαμηλο φωτισμο και υπηρχε μια διακριτικη φασαρια απο κοσμο που ετρωγαν. Εκεινος ζητησε ενα τραπεζι που ειχε κλεισει στο ονομα του και ενας σερβιτορος μας οδηγησε σε μια απομερη πλευρα που δεν υπηρχε πολυ κοσμος. Καθισαμε ο ενας απεναντι απο τον αλλον και ενω εγω παρατηρουσα το μαγαζι εκεινος κοιτουσε εμενα. Αρχισαμε να μιλαμε περι ανεμων και υδατων και η περασε πολυ ευχαριστα. Το φαγητο ηταν απλα υπεροχο. Ειχα ηρεμισει καπως και σχεδον ξεχασα τι ηθελα να του πω. Σχεδον...
"Εμαθες τα νεα για τον Τζει? Τα εφτιαξε με τον Ραιαν."
"Αα, την πριγκιπισσα! Το εριξε το γκομενακι." γελασε και γελασα και εγω με τα λογια του. Παρολο που ηταν σε κοντρα γενικα δεν πιστευω οτι αντιπαθουσαν ο ενας τον αλλον.
"Ναι! Και ειναι τοσο τελειο. Σημερα κιολας θα βγουνε οποτε καταλαβαινεις τι θα γινει το βραδυ." ειπα πονηρα και γελασε.
"Ειμαι σιγουρος γι' αυτο! Παντως κριμα ειναι που τα βρηκανε τωρα που θα φυγει. Εσυ τι θα κανεις τελικα? Θα πας μαζι του?" με ρωτησε με ενα κεφατο υφος και τεντωσα τα ματια μου απο την εκπληξη. Τι πραγμα?
"Τι εννοεις αν θα παω μαζι του?"
"Εννοω θα δεχτεις και εσυ να αλλαξεις εταιρια η θα μεινεις εδω?"
Απο καπου θα βγουνε οι καμερες, ε? Δεν εξηγητε αυτο. Μου κανει πλακα! Πως το ειχε μαθει και μαλιστα ηταν τοσο αταραχος σε σχεση με εμενα που ετρεμα?
"Και εσυ που το ξερεις οτι μου εχει κανει προταση να παω μαζι του?" ειπα οσο πιο ηρεμα μπορουσα και μου χαμογελασε. Πηρε το χερι μου απαλα και το κρατησε μεσα στις χουφτες του.
"Δεν ειμαι χαζος. Νομιζεις δεν εχω καταλαβει ποσο πιεσμενη εισαι αυτη την εβδομαδα? Ρωτησα και στην εταιρια τι γινεται και εχει βουηξει ο τοπος με την αποχωρηση του Τζει. Μου ειπε και η Αριαννα οτι δεν ξερει αν θα μεινεις και εσυ και τοτε το καταλαβα." ειπε ηρεμα και συνεχισα να τον κοιταζω εκπληκτη. Τα χερια μου ειχαν ιδρωσει και η καρδια μου πηγαινε σαν τρελη. Ηπια μια γερη γουλια απο το κρασι μου και κοιταξα αλλου.
"Εσυ τι πιστευεις οτι θα ηταν καλυτερο να κανω?"
"Μωρο μου, ειναι επιλογη σου. Φυσικα και δεν θελω να φυγεις αλλα ξερω οτι εχεις ενα ονειρο και επισης ξερω ακριβως πως ειναι. Θα ειμαι διπλα σου οπως και να' χει και θα σε βοηθησω. Μην ξεχνας οτι εχω και ενα ονομα στην πιατσα." ειπε και στην τελευταια προταση εκανε ενα ψωνιστικο υφος που με εκανε να γελασω. Δεν το πιστευω οτι ελεγε κατι τετοιο. Περιμενα οτι θα ειχε καποια τελειως διαφορετικη αντιδραση αλλα για μια ακομη φορα με αφησε εκπληκτη.
"Θελω να το σκεφτεις και θα ειμαι μαζι σου σε οτι και να αποφασησεις. Φυσικα εννοειται πως αμα μεινεις εδω, θα μετακομισεις στο σπιτι μου και δεν προκειται να σε αφησω απο τα ματια μου ξανα." ειπε και χαμογελασα νιωθοντας τα μαγουλα μου να καινε. Τα λογια του με εκαναν να αναστατωνομαι και ειμαι σχεδον σιγουρη οτι τωρα τον αγαπαω ακομα περισσοτερο.
"Σ' ευχαριστω."
"Για σενα τα παντα." ειπε γλυκα και χαιδεψε απαλα το μαγουλο μου. Καθισαμε για λιγη ωρα να κοιταμε ο ενας τον αλλον διχως να μιλαμε. Οι σιωπη λυνοταν με τις ματιες μας και αυτο ηταν αρκετο. Αλλοτε εσκυβε για να μου δωσει ενα γλυκο φιλι και αλλοτε χαιδευε τα χαρακτηριστηκα του προσωπου μου.
Αφου περασε η ωρα αρκετα αποφασισαμε να πληρωσουμε και να γυρισουμε στο σπιτι. Ηταν περασμενες μεσανυχτα και αυριο ευτυχως που αυριο ηταν Σαββατο και δεν ειχε κανεις μας πρωινο ξυπνημα. Ανεβηκαμε επανω και ηρθα αντιμετωπη με την επομενη εκπληξη της βραδιας. Το σπιτι ηταν γεματο με μπουκετακια απο γιασεμι και μοσχοβολουσε ο τοπος. Επανω στον παγκο υπηρχε ενα μπουκαλι κοκκινο κρασι με δυο ποτηρια και εδω και εκει θα εβλεπες κερακια αναμενα να φωτιζουν τον χωρο. Σταθηκα εκει να κοιταζω τον χωρο αποσβολωμενη. Εκεινος ηρθε απο πισω μου και τυλιξε τα χερια του γυρω μου. Εχωσε το προσωπο του στην καμπυλη του λαιμου μου και μου εδωσε ενα μικρο φιλι. Γαμωτο σου, Αλεξ.
"Σου αρεσει?"
Ποιο? Το φιλι η το οτι εφτιαξες μια υπεροχη ατμοσφαιρα?
"Δεν σε ειχα για τοσο ρομαντικο. Ειναι υπεροχο." ειπα σχεδον ψιθυριστα και χαχανισε.
"Χρειαζομασταν και οι δυο μια ηρεμη βραδια υστερα απο ολα οσα εχουν γινει. Ηθελα να φτιαξω κατι μονο για τους δυο μας." ειπε και γυρισα ολοκληρη μεσα στην αγκαλια του ετσι ωστε να τον κοιταζω. Χαμογελασα και πλησιασα κοντα του. Αγγιξα τα χειλη του αμυδρα σε ενα ιχνος φιλιου και υστερα απλα εμεινα να τον κοιταζω.
"Θελεις να βαλουμε πιτζαμες για να ειμαστε ανετα και να ετοιμασω εγω το κρασι μεχρι να αλλαξεις?" ειπε και κουνησα καταφατικα το κεφαλι. Πηρα την τσαντα μου και χωθηκα κατευθειαν μεσα στο μπανιο. Παλι καλα που δεν διαλεξα απο εκεινες τις ξεθωριασμενες φορμες που φορουσα συνηθως για να κοιμηθω. Ειχα παρει μαζι μου ενα σετ πιτζαμας που ηταν απο μαυρο σατεν και ηταν ενα τιραντακι και ενα σορτσακι αρκετα κοντο με δαντελα. Επλυνα το προσωπο μου καλα ωστε να φυγει καθε ιχνος απο μακιγιαζ και τις φορεσα. Υστερα χτενισα τα μαλλια μου και τα φουντωσα λιγο για να ειναι πιο ζωντανα. Κοιταχτηκα στον καθρεφτη και τα μαγουλα μου ειχαν παρει ενα ροδαλο χρωμα. Με ολα αυτα που εκανε σημερα αγγιξε καθε σημειο της καρδιας μου. Με εκανε να τον θελω οπως κανενας αλλος. Διπλωσα τα ρουχα μου και λιγο πριν βγω πηρα μια βαθεια ανασα και ανοιξα την πορτα. Τον ειδα που στεκοταν ορθιος μπροστα απο ενα μηχανη μουσικης που ειχε και τα ποτηρια με το κρασι ηταν γεματα επανω στον παγκο. Σταθηκα εκει λιγο να τον παρατηρω και ενιωσα το αιμα μου να βραζει. Φορουσε μια γκρι φορμα ενω απο πανω ηταν γυμνος. Ειχε μαζεψει τα μαλλια του σε μια κοτσιδα και φαινοταν ολη η καλυμμενη με τατουαζ πλατη του. Δαγκωσα το κατω χειλος μου και απλα πηγα μεχρι τον παγκο για να παρω τα ποτηρια. Ηθελα επειγοντως να πιω αλλιως δεν ξερω αν θα του ορμαγα.
"Τι ψαχνεις εκει?" τον ρωτησα και μου εριξε ενα στραβο χαμογελο. Αα, δεν βοηθουσε καθολου. Πλησιασα προς το κρεβατι με τα ποτηρια στο χερι και καθισα εκει να τον περιμενω.
"Θελω να σου βαλω κατι να ακουσεις." ηταν το μονο που ειπε και υστερα απλα εβαλε ενα σιντι μεσα στο μηχανημα. Εφτιαξε την ενταση και με πλησιασε. Αχ, αυτο το σωμα. Καθισε απεναντι μου και του εδωσα το ποτηρι του. Τσουγκρισαμε και την στιγμη που το ακουμπησα στα χειλη μου μια ηρεμη μουσικη αρχισε να παιζει. Ηταν μονο πιανο και οι νοτες του ακουγοντας λες και ερχονταν απο καποιον αλλο κοσμο. Τοσο αρμονικες με μια μικρη δοση θλιψης μεσα τους. Ηταν απλα πανεμορφο.
"Τι ειναι αυτο?" τον ρωτησα και δεν μιλησε. Πηρε το ποτηρι απο το χερι μου και το αφησε στο δαπεδο μαζι με το δικο του. Υστερα με τραβηξε κοντα του ετσι ωστε να στηριζομαι στο στερνο του και μου εκλεισε τα ματια με το χερι του.
"Απλα ακουσε." ψιθυρισε στο αυτι μου και εκανα οπως προσταξε. Αυτη η μελωδια με ταξιδευε στο παρελθον. Μεσα στο μυαλο μου τριγυρνουσαν οι εικονες απο τοτε που γνωριστηκαμε μεχρι και σημερα. Καθε αγγιγμα του, καθε φιλι που ανταλλαξαμε. Ολα. Η καρδια μου ανεβασε τους παλμους της και ολο αυτο με εκανε να θελω να χωθω περισσοτερο στην αγκαλια του και χαθω σαν να μην υπαρχει αυριο. Οταν τελειωσε τραβηξε το χερι του απο τα ματια μου αλλα δεν σηκωθηκα κατευθειαν. Εμεινα εκει για να παρω μερικες αναπνοες και υστερα σηκωθηκα και καθισα μερικα εκατοστα απεναντι του.
"Ηταν πανεμορφο. Μου θυμιζε παρα πολυ εμας." ειπα σχεδον ψιθυριστα γιατι δεν ηθελα να χαλασω την σιωπη. Εκεινη την στιγμη μπηκε το επομενο κομματι και αυτο το ηξερα. Το ειχα ξανακουσει καπου.
"Ειναι οντως εμεις. Το εγραψα μονο για σενα ενω σκεφτομουν ολα οσα περασαμε. Συγκεκριμενα ολο το σιντι περιεχει μερικα κομματια που εγραψα ολο αυτο το διαστημα." ειπε με ενα χαμογελο και τον κοιταξα διχως να μπορω να αρθρωσω λεξη.
"Ειναι τοσο υπεροχο." ψιθυρισα και ενιωσα κατι καυτο να κυλαει στο μαγουλο μου. Εφερε το χερι του επανω του και το σκουπισε. Με το αγγιγμα μου ενιωσα σα να με διαπερασε ηλεκτρικο ρευμα και τοτε απλα ενεργοποιηθηκαν ολες μου οι αισθησεις. Μικρυνα την αποσταση μεταξυ μας και ενωσα τα χειλη μας σε ενα απαλο φιλι. Ακουμπησα τα χερια μου επανω στο στηθος του και εκεινος περασε το ενα μεσα απο τα μαλλια μου ενω το αλλο στην μεση μου. Βαθυνε περισσοτερο το φιλι μας και εκει πυροδοτηθηκε η φλογα μεσα μας. Ενιωθα το στηθος του να ανεβοκατεβαινει γρηγορα και ειχε παρει φωτια ολοκληρος. Καποια στιγμη σταματησαμε για να παρουμε ανασα αλλα δεν ξεκολλησε το σωμα του απο το δικο μου. Ακουμπησε το μετωπο μου με το δικο του και εκλεισε τα ματια.
"Σε θελω. Ποναω απο την προσμονη του να σε κανω δικη μου." ειπε ηρεμα και χαχανισα χαμηλοφωνα.
"Μην κρατιεσαι αλλο. Και εγω σε θελω." ειπα και ανοιξε τα ματια κοιτοντας με, με εκπληξη. Του χαμογελασα ενθαρυντικα και εφερα τα χερια μου στο προσωπο του. Πλησια και αρχισα να τον φιλαω αμυδρα στα χειλη, στα ματια, στο μαγουλο και απο κει ξεκινησα να κατεβαινω στον λαιμο του. Εσειρα την μυτη μου στην καμπυλη του λαιμου του και με το ζορι κρατιοταν για να μην βγαλει τον αναστεναγμο που φυλαγε. Η αναπνοη του γινοταν πιο βαρια οπως και η δικη μου. Αρχισα παλι να τον φιλα και οταν βρηκα το σημειο που τον εκανε να τιναχτει χρησιμοποιησα τα δοντια μου για να τον τρελανω. Δαγκωνα και υστερα πιπιλουσα το ιδιο σημειο και τον καταλαβαινα που σχεδον ετρεμε. Ξαφνικα δεν αντεξε και με εριξε πισω ετσι ωστε να ειμαστε ξαπλωμενοι. Εφερε τα χερια μου λιγο πιο ψηλα απο το κεφαλι μου και με κοιταξε βαθια μεσα στα ματια. Μπορουσα να νιωσω την στηση του να με πιεζει εκει κατω πραγμα που σημαινε πως ειχα πετυχει τον σκοπο μου.
"Το ξερεις οτι θα ξεφυγουμε απο τα ορια, ε?" ειπε και δαγκωσα το κατω χειλος μου.
"Αυτο ηθελα." ειπα με αυτοπεποιθηση και ανασηκωθηκα αποτομα για να τον φιλησω. Αρχισε να με χαιδευει σε ολο μου το σωμα μεχρι που τα ρουχα μας μειωθηκαν σχεδον ολα. Υστερα αρχισε να χαραζει μονοπατια απο υγρα φιλια που με αναβαν ολο και πιο πολυ.
"Το σωμα σου ειναι απιστευτο." μουρμουρισε μεσα απο τα φιλια του και μετα ανεβηκε παλι επανω για να αγγιξει τα χειλη μου. Καταλειξαμε με τα σωμα τα μας γυμνα, κατω απο τα σεντονια να ενωνοντε και να χορευουν στα βηματα του ερωτα. Προσεχε την καθε του κινηση ενω ταυτοχρονα ηταν ολο παθος και ενταση. Δεν τον χορταινα ολο το βραδυ και μεχρι που μας βρηκε η αυγη αποκαμωμενους. Εκεινος επεσε διπλα μου και μετα με τραβηξε στην αγκαλια του. Ενιωθα χαρα και εξαντληση ταυτοχρονα. Ημουν τοσο ηρεμη. Εμπλεξε τα δαχτυλα του με τα δικα μου ενω με χαιδευε με τον αντιχειρα του.
"Σε θελω για παντα δικια μου." ψιθυρισε μεσα στα μαλλια μου και χαμογελασα.
"Για παντα." απαντησα και μειναμε ετσι μεχρι να μας παρει ο υπνος και τους δυο. Ενας γλυκος και ηρεμος υπνος. . .
Merian Shadows