Οι Ψιθυριστές (Κεφάλαιο 26)

ΚΕΙΤΛΙΝ

            Ο λευκός δρακόλυκος, κρυμμένος στις σκιές του κήπου των Λάντεν, παρατηρεί το μαύρο τζιπ να βγαίνει από το γκαράζ και να χάνεται στον δρόμο. Αφήνει ένα κοφτό γρύλισμα στη θύμηση του ματωμένου χεριού του αγοριού κι ένα οργισμένο, γεμάτο εκδίκηση αλύχτισμα, που κάνει τα κρυμμένα στα σοκάκια αδέσποτα να σκούξουν τρομοκρατημένα. Έπειτα ορμά στο σπίτι ξέροντας ότι εκεί θα βρει την Ρέιβεν.
            Το περιδέραιο, που όλοι αποκαλούν Σεγκρέντο, κρέμεται από το κολάρο στον λαιμό του. Πάλλεται σαν να είναι ζωντανό καθώς πλησιάζει την αναίσθητη Φύλακα. Νιώθει την δύναμή της να το καλεί. Την πλησιάζει γυμνώνοντας τα δόντια του και, γυρνώντας της το κεφάλι στο πλάι, γλείφει το αίμα που έχει τρέξει από το αυτί της και τις μικρές γρατσουνιές στο πλάι του προσώπου της.
            «Μην ανησυχείς. Το κορίτσι γλίτωσε τον θάνατο. Θα επιβιώσει κι από αυτό». Λέω τσιτωμένη. Δαγκώνω τα χείλη μου κάπως φοβισμένη. Κάτι δεν πάει καλά με αυτή την κατάσταση.
            Ο δρακόλυκος ξαπλώνει δίπλα στη Ρέιβεν και σκούζει παραπονεμένα καθώς την σηκώνω στην αγκαλιά μου. Πρέπει να την πάρω μακριά από ‘δώ και να την πάω στην Ακαδημία, όπου θα είναι ασφαλής.


Ηλιάνα Κλεφτάκη