Insomnia (Πρόλογος)

Βλέπω ανθρώπους με λευκές ρόμπες να έρχονται και να φεύγουν, ενώ εγώ μένω ακίνητη στη γυάλινη κάψουλά μου. Κάποιες φορές τους ακούω να συνομιλούν, μιλούν και σε μένα, ζητώντας μου να κάνω διάφορα πράγματα ή να απαντήσω στις ερωτήσεις τους. Όπως να σηκώσω τα χέρια, να κουνήσω τα πόδια και το κεφάλι μου ή να χαμογελάσω, να βγάλω ήχους χαράς και λύπης, επιφωνήματα και ούτω κάθε εξής. Υπάρχουν και οι φορές που ανοίγουμε μια ολόκληρη συζήτηση. Λόγια τα οποία τα διαβάζουν από μεγάλες οθόνες δίπλα στην κάψουλά μου.

Είναι επιστήμονες και η δουλειά τους σχετίζεται με πλάσματα όπως εγώ. Υβρίδια, που δημιουργούνται για να εκπληρώσουν τις ανάγκες ενός εκλεπτυσμένου πελατολόγιου με ιδιαίτερες προτιμήσεις. Συνήθως αναζητούν κάποιον από εμάς που θα αντικαταστήσει για ορισμένο χρονικό διάστημα ένα πολύ σημαντικό πρόσωπο. Έναν Γερουσιαστή του Κογκρέσου, έναν πρόεδρο μιας μεγάλης επιχείρησης. Κάποιοι αναζητούν τον ιδανικό σύντροφο, άντρα ή γυναίκα, ο οποίος θα διατάζεται από τον πελάτη. Κάποιοι άλλοι ψάχνουν για ένα μοντέλο ή κάποιον διάσημο.

Είμαι το μοντέλο S5-320A, θηλυκού γένους, και δημιουργήθηκα κατά παραγγελία από τους γονείς της δεκαεφτάχρονης Κάρεν Μέρφι. Έχω δει εκείνο το κορίτσι μόνο μια φορά, όταν αντέγραφαν τα ανθρώπινα χαρακτηριστικά της και τις απίστευτες επιδεξιότητες της σε μένα. Τρομερά υψηλό IQ, εγκυκλοπαιδικές γνώσεις, μουσικές ικανότητες και πολλά άλλα που ο αρμόδιος επιστήμονας για μένα, δεν έχει συμπεριλάβει ακόμα στον σκληρό μου δίσκο. Σύντομα θα είμαι έτοιμη να την αντικαταστήσω στις υποχρεώσεις της, ώσπου να συνέλθει από το κώμα της.

Αλλά τι γίνεται, αν κάτω από τα συναισθήματά της βρίσκονται και τα δικά μου; Αν υπάρχει ένα μικρό κομμάτι στο μυαλό μου που θέλει να ζήσει με τους δικούς του όρους, τις δικές του επιθυμίες; Ο,τι και αν προγραμματίστηκα να κάνω, όποιον και αν επιλέχθηκα να αντικαταστήσω, θέλω να ζήσω. Όχι όμως ως η διάσημη Κάρεν Μέρφι, αλλά ως το υβρίδιο S5-320A.





Ηλιάνα Κλεφτάκη