ANGELS: The Academy (Πρόλογος)

Ανάμεσα από τα λευκά σύννεφα που κοσμούν τον γαλάζιο ουρανό, βρισκόταν ένας κόσμος πολύ διαφορετικός και ιδιαίτερος. Κανένας άνθρωπος δεν ήξερε σίγουρα για την ύπαρξη του, αλλά όλοι πίστευαν ότι κάποια στιγμή θα κατέληγαν εκεί. Ο παράδεισος που τόσο πολύ όλοι μας θέλουμε να πάμε μετά τον θάνατο μας, είναι ο κόσμος αυτός και έχει τα πάντα. Έχει ό, τι μπορεί και ό, τι δεν μπορεί να φανταστεί το ανθρώπινο μυαλό. Σχολές, μέρη αναψυχής και διασκέδασης, υπουργεία και πολλούς κατοίκους που δεν διέφεραν πολύ από εμάς τους ανθρώπους.
"Όχι, όχι, όχι...", αναφώνησε ο διευθυντής της περίφημης και πιο αρχαίας σχολής ονόματι Γκρίφιν. "Ζει", σηκώθηκε από την καρέκλα και κουνώντας το δεξί του χέρι αναφώνησε "Σέλμαν Άμεσους" Μπροστά του ήρθε ένα βιβλίο κόκκινο σαν το χρώμα της κόλασης, που όταν το άνοιξε μέσα τα φύλλα του ήταν κίτρινα και στο κέντρο της πρώτης σελίδα έγραφε: Το Βιβλίο Των Ανώτατων Συνελεύσεων. Καθώς γυρνούσε τις σελίδες, σε κάθε μια από αυτές αναγράφονταν ονόματα με αίμα και κάτω από τα ονόματα οι λόγοι συνελεύσεων.
"Λενόν, ελα γρήγορα μέσα. Γρήγορα", φώναξε ο διευθυντής, κύριος Μίμελον.
"Τι έγινε κύριε;", είπε ο Λενόν, αφού άνοιξε την ξύλινη μεγάλη πόρτα που ήταν γεμάτη ανάγλυφα από τον πρώτο πόλεμο των αγγέλων και δαιμόνων, καθώς έμπαινε στο γραφείο που ήταν γεμάτο βιβλία.
"Η Λίλεν Ρόουζ ζει", του είπε με τον τρόμο να έχει σχηματιστεί στα μάτια του.
"Τι λέτε κύριε; Η Λίλεν Ρόουζ πέθανε το 1966 μ.Χ", απάντησε με ηρεμία και, πριν προλάβει να πει κάτι άλλο, ο διευθυντής του είπε: "Μην λες αυτή την καταραμένη ημερομηνία. Σκοτώθηκε ένα ολόκληρο έθνος αγγέλων από τους καταραμένους δαίμονες".
"Δεν ήθελα να σας ανησυχήσω, κύριε. Αλλά δεν υπάρχει περίπτωση να ζει. Το κορίτσι τότε ήταν ενός και εκτελέστηκε από τον δαίμονα Ρέιγκαν", του είπε για να τον ηρεμήσει.
"Μα τους αγγέλους, ζει. Είναι παρατημένη στην γη και μεγαλώνει με δύο θνητούς. Ήταν κρυμμένη με ξόρκι κάλυψης και εφόσον ενηλικιώθηκε το ξόρκι έπαψε να ισχύει. Μου εμφανίστηκε το στίγμα της στο χάρτη. Να, κοίτα και στο βιβλίο των συνελεύσεων για να καταλάβεις ότι αυτό είναι το σημάδι της", του είπε και κάθισε στην περιστρεφόμενη δερμάτινη καρέκλα του γραφείου του.
"Αν αυτό είναι αλήθεια, τότε οι τρείς δυνάμεις της καταστροφής του κόσμου εξελίσσονται μέσα της και αν δεν πάρει την κατάλληλη εκπαίδευση θα πεθάνουμε όλοι και οι δαίμονες θα βασιλεύουν και πάλι", κάθισε στην καρέκλα λίγο πιο πέρα από το γραφείο του διευθυντή, γιατί είχε αρχίσει να ζαλιζεται.
"Στείλε αίτημα στο ανώτατο αγγελικό γραφείο για να ψάξουν καλύτερα το θέμα. Η Λίλεν πρέπει να έρθει να φοιτήσει στην ακαδημία οπωσδήποτε, αλλιώς είμαστε όλοι χαμένοι", του απάντησε ο διευθυντής με φοβισμένη χροιά να βγαίνει από τα χείλη του.
Ο Λενόν βγήκε σχεδόν τρέχοντας από το γραφείο με κατεύθυνση το δικό του. Η Λίλεν Ρόουζ ζούσε. Δεν μπορούσε να το χωνέψει. Μέχρι το μεσημέρι, όλο το προσωπικό της ακαδημίας είχε μάθει τα νέα και όλοι τους είχα τρομοκρατηθεί. Τόσα χρόνια όλοι οι άγγελοι είχαν ηρεμήσει από τα κακά και είχαν καταφέρει να ζήσουν μια ευχάριστη αιώνια ζωή και τώρα, μετά από τόσα χρόνια, ένα κορίτσι μπορεί και να γινόταν η καταστροφή του κόσμου τους.
Η ζωη έξω από την ακαδημία ήταν παρόμοια με των ανθρώπων. Τα παιδιά το πρωί ξυπνούσαν και πήγαιναν στο σχολείο και οι ενήλικες στις δουλειές τους. Υπήρχαν εκκλησίες για την δοξασία του θεού και πεντακάθαρες πλατείες για να παίζουν τα παιδιά και να χαλαρώνουν οι γονείς. Νοσοκομεία, μαγαζιά και παντοπωλεία υπήρχαν παντού. Με λίγα λόγια, το μονο που διέφερε από την ζωή των ανθρώπων ήταν ότι οι άγγελοι ήταν αθάνατοι.
Κάτω από τον παράδεισο και κάτω από την γη υπήρχε η κόλαση. Η κόλαση ήταν ο τόπος κατοικίας των αγγέλων που είχαν διωχθεί από τον παράδεισο επειδή δεν είχαν υπακούσει στους κανόνες. Στην κόλαση, κάθε μέρα, ο κάθε δαίμονας καιγόταν και μετάνιωνε για τις πράξεις του. Αλλά δεν υπήρχε τρόπος να φύγει. Οι πύλες της κόλασης είχαν σφραγιστεί με το ξόρκι των επτά εκλεκτών.
Οι επτά εκλεκτοί ήταν οι επτά άγγελοι που κατάφεραν να δώσουν ένα τέλος στον πρώτο πόλεμο των αγγέλων και δαιμόνων με ένα δυνατό ξόρκι που θα κρατούσε τις πύλες της κόλασης σφραγισμένες για πάντα. Στην κόλαση, όπως και στον παράδεισο, υπήρχαν σχολές για τους κατοίκους της, εργασίες και μαγαζιά. Δόξαζαν τον Λούσιφερ σαν τον Θεό και είχαν ως σκοπό να διαφθείρουν τους ανθρώπους στη γη και να καταφέρουν να απελευθερωθούν από τον ξερό τόπο που τους είχαν κλειδώσει. Ο υποδιευθυντής της ακαδημίας, Λενόν, έστειλε επιστολή στο ανώτατο αγγελικό γραφείο για να διευθετήσει το θέμα με την Λίλεν και να καταφέρει να βρει και πάλι ηρεμία ο λαός των αγγέλων. Κανείς όμως δεν ήξερε ότι η Λίλεν Ρόουζ ήταν η Κέιτ, η οποία μεγάλωνε με δύο ανθρώπους που θεωρούσε γονείς της και δεν ήξερε ότι ήταν και αυτή μια από τους αγγέλους.


Γιάννης Θεοδωρόπουλος