Ιστορίες απ’ το Κάμελοτ,
The Green Knight
Δεν είστε έτοιμοι για αυτή την ιστορία.
Για να ξεκινήσουμε κάπως, βρισκόμαστε στα πλαίσια του Αρθουριανού Κύκλου και αυτή η ιστορία είναι πρωτοχρονιάτικη.
Πρωτοχρονιά στο Κάμελοτ λοιπόν και ο βασιλιάς Αρθούρος με τους ιππότες του (όλοι μεθυσμένοι στο φουλ) γιορτάζουν, ανταλλάζουν δώρα και δειπνούν. Ο Αρθούρος ζητάει να ακούσει ή να δει μια ενδιαφέρουσα περιπέτεια.
Τότε, σπάει η πόρτα και στο κάστρο μπαίνει ο Πράσινος Ιππότης. Απ’ την κορυφή ως τα νύχια είναι πράσινος. Μια γιγάντια πράσινη φιγούρα καβάλα σε πράσινο άλογο. Πράσινο δέρμα. Πράσινες τρίχες. Πράσινα νύχια. Κόκκινα μάτια. Ναι, δεν ξέρω, κόκκινα μάτια. Δεν φορούσε πανοπλία, αλλά κι αυτή θα ήταν πράσινη. Κρατάει μόνο ένα μεγάλο τσεκούρι στο ένα χέρι και ένα γκι στο άλλο (κι αυτό πράσινο).
Δεν έχει έρθει ωστόσο για τσαμπουκά, γιατί τους θεωρεί όλους αδύναμους για να τον νικήσουν. Θέλει να παίξουν όμως ένα παιχνίδι: Κάποιος θα τον χτυπήσει με τον τσεκούρι του, όπως επιθυμεί, και σε αντάλλαγμα, θα ανταποδώσει το ίδιο χτύπημα μετά από έναν χρόνο ακριβώς και ας κρατήσουν και το τσεκούρι.
Ο Αρθούρος ετοιμάζεται να δεχτεί ο ίδιος την πρόκληση αλλά επεμβαίνει ο Γκάγουεν (Sir Gawain), που τυχαίνει να είναι ο νεαρότερος ιππότης και ανιψιός του. Οπότε, αυτός αναλαμβάνει την εκπροσώπηση της Στρογγυλής Τράπεζας.
Ο πράσινος γίγαντας σκύβει, μένει ακίνητος και δεν αντιδρά καθόλου καθώς ο νεαρός ιππότης τον αποκεφαλίζει με ένα χτύπημα. Ο πράσινος τύπος τι κάνει; Φυσικά και δεν πεθαίνει. Σηκώνει το κεφάλι του προς το μέρος της βασίλισσας Γκουίνεβιρ (Guinevere), ανεβαίνει στο άλογό του και φεύγει υπενθυμίζοντας στον Γκάγουεν ότι έχουν ραντεβού σε έναν χρόνο. Πού; Στο Πράσινο Παρεκκλήσι (Green Chapel), πού αλλού;
Η Γκουίνεβιρ έχει ανησυχήσει, αλλά ο Αρθούρος μάλλον σκεπτόμενος ότι έχουν πιει υπερβολικά για μια νύχτα επιλέγει να μην δώσει έκταση. Κρατάνε το τσεκούρι πάντως.
Όταν η ημερομηνία πλησιάζει, ο Γκάγουεν ξεκινάει να βρει το ξωκλήσι λοιπόν. Στον δρόμο συναντά ένα κάστρο, το οποίο ανήκει στον λόρδο Μπέρτιλακ (Bertilak de Hautdesert) και τη γυναίκα του (η γυναίκα του δεν έχει όνομα, δεν ξέρω γιατί). Ο Μπέρτιλακ του υπόσχεται ότι γνωρίζει να του πει τον δρόμο και μπορεί να ξεκουραστεί στο κάστρο του μέχρι να έρθει η ώρα να αντιμετωπίσει τον ιππότη. Ακόμη, κάνουν μια συμφωνία: Κάθε πρωί ο Μπέρτιλακ πηγαίνει για κυνήγι και υπόσχεται να δίνει τη λεία του στον Γκάγουεν, αν ο Γκάγουεν με τη σειρά του τού δώσει όσα εκείνος ίσως απέκτησε μέσα στη μέρα.
Την επομένη λοιπόν, όσο ο Μπέρτιλακ λείπει, η γυναίκα του πηγαίνει στην κάμαρα του Γκάγουεν με σκοπό να τον αποπλανήσει. Όσο και αν του τρίβεται και τον τσιγκλάει και τον προκαλεί όμως, ο ιππότης δεν ενδίδει. Επιμένει πως δεν πρόκειται να της κάνει τίποτε, μα για να μην την προσβάλλει, δεν αντιστέκεται όταν εκείνη με δικιά της πρωτοβουλία τον φιλά. Ο Μπέρτιλακ επιστρέφει με ένα ελάφι και ο Γκάγουεν τον φιλά σε αντάλλαγμα, χωρίς να αποκαλύψει όμως πως «απέκτησε» κάτι τέτοιο.
Αυτό γίνεται και την επόμενη μέρα, αυτή τη φορά με δυο φιλιά. Εξώλης και προώλης μας βγήκε η γυναίκα του λόρδου. Ο Μπέρτιλακ δίνει κάποιους κάπρους και λαμβάνει δυο φιλιά χωρίς ερωτήσεις. Αυτόν δεν τον σχολιάζω καν.
Μια μέρα πριν ο Γκάγουεν αποχωρήσει για να βρει τον Πράσινο Ιππότη, η γυναίκα του Μπέρτιλακ προσφέρει (εκτός απ’ το κορμί της όπως πάντα) και μια υφασμάτινη ζώνη, από χρυσό και πράσινο μετάξι, που έχει την ικανότητα να τον προστατέψει από οποιαδήποτε πληγή. Ο Γκάγουεν εννοείται το παίρνει γιατί κινδυνεύει να πεθάνει και μαζί τρία φιλιά. Ωστόσο, στον Μπέρτιλακ δίνει τα φιλιά αλλά δεν αναφέρει τίποτα για τη ζώνη και παίρνει από εκείνον μια αλεπού.
Με τη ζώνη στη μέση τελικά, ο Γκάγουεν ξεκινά και βρίσκει τον Πράσινο Ιππότη να ακονίζει το τσεκούρι του. Όπως είχαν συμφωνήσει, ο Γκάγουεν σκύβει και περιμένει το χτύπημα, το οποίο με τα πολλά του αφήνει μόνο ένα μικρό σημάδι στον λαιμό. Ο Γκάγουεν επιτέλους έχει ξεφορτωθεί τον πρασινωπό και ετοιμάζεται να τον πολεμήσει με σπαθί και ασπίδα έτοιμα αν χρειαστεί ΑΛΛΑ…
Ο Πράσινος Ιππότης γελάει και αποκαλύπτει πως στην πραγματικότητα είναι ο Μπέρτιλακ, μεταμορφωμένος απ’ τη μαγεία της Μοργκάνα λε Φέι (Morgan le Fay). Γιατί έγινε όλο αυτό; Επειδή η μάγισσα ήθελε να σπάσει τα νεύρα του Αρθούρου και να τρομάξει την Γκουίνεβιρ. Τι είχε να κερδίσει ο Μπέρτιλακ; Τίποτα. Γιόλο.
Ο Γκάγουεν απολογείται που δεν ανέφερε τίποτε για τη ζώνη, αλλά ο Μπέρτιλακ δεν νοιάζεται μιας και είπε ψέματα για να διαφυλάξει τη ζωή του, ενώ δεν εκμεταλλεύτηκε τον πειρασμό της γυναίκας του. Οπότε από τη στιγμή που δεν του πήδηξε την βασίλισσα, παραμένουν φίλοι. Και ας κρατήσει και τη ζώνη. Ο Γκάγουεν γυρνά μετανιωμένος στο Κάμελοτ, γιατί μπορεί να έζησε, μα δεν ήταν αυτή η υπόσχεση. Δεν είχε δεχτεί τίμια το χτύπημα. Οι ιππότες του Κάμελοτ δεν νοιάζονται και τον συγχωρούν και αποφασίζουν προς τιμήν της περιπέτειας αυτής να φορούν μια πράσινη ζώνη ως ενθύμιο.
Υπάρχουν διάφοροι οδοί ανάλυσης των θεματικών αυτής της ιστορίας που παρουσιάζεται πρωτότυπα ως επικό ποίημα. Αλλά, η βασική ιστορία ήταν αυτή που περιέγραψα και μπορείτε να το ερευνήσετε περαιτέρω με δικιά σας ευθύνη.
Γιατί τόσο πράσινο; Δεν ξέρω.
Όπως πάντα, μπορείτε να αναζητήσετε περισσότερες λεπτομέρειες για την ιστορία, τις διαφοροποιήσεις και τις λοιπές προσωπικότητες που αναμείχθηκαν.
Φέρδερ Ρίντιγκ:
κυριολεκτικά άπειρες πηγές με ένα google search
Αλέξης Ζησιμόπουλος