Witchpunk
Χρύσα Αναστασίου
Λίγα λόγια για το βιβλίο:
Στη γη της Κρέστα, η μαγεία ευδοκιμεί μα είναι απαγορευμένη. Τάγματα κυνηγών μαγισσών σπέρνουν φωτιά και θερίζουν θάνατο, μα όσο κοντά κι αν φτάνουν στην εξάλειψή τους, οι μάγισσες δεν πέφτουν ποτέ ολοκληρωτικά.
Στρατεύματα από την ήπειρο της Σκάρου περνούν στην Κρέστα πάνω από την άγρια θάλασσα που τις χωρίζει. Με τη βοήθεια των μηχανικών τους κατασκευών καταλαμβάνουν γρήγορα τα ανατολικά σύνορα, ανοίγοντας πληγές στη γη και αρπάζοντας το πολύτιμο για εκείνους κάρβουνο.
Τρεις γυναίκες ξεδιπλώνουν γεγονότα, ιστορίες και θρύλους. Η Μάργκο επιβιώνει τον τελευταίο χρόνο στην πρώτη αποικία των μηχανουργών, τη Σκόλνταρ. Έχοντας προχωρήσει στην προσθήκη ενός μηχανικού άκρου, ψάχνει να βρει τη θέση της ανάμεσα σε μέταλλο, ατμό και θάνατο. Η Σέιτζ, μια μάγισσα της Κρέστα, παλεύει να φέρει την ισορροπία στη γη της, σε μια χρονική περίοδο είκοσι ετών. Η ιστορία της εναλλάσσεται ανάμεσα σε ένα κυνήγι μαγισσών και στην κατάβαση των μηχανουργών. Τέλος, η Άστριντ, μια κυνηγός μαγισσών που είχε χάσει τη ζωή της τριάντα χρόνια πριν, περπατάει ξανά στην Κρέστα. Αναστημένη και καταραμένη, διασχίζει τη γη ώστε να φέρει εις πέρας μια αποστολή με αντάλλαγμα τις πληροφορίες που χρειάζεται για να αναπαυθεί.
Λίγα λόγια για τη συγγραφέα:
Η Χρύσα Αναστασίου γεννήθηκε τον Μάρτη του 1992 στην πόλη των Ιωαννίνων. Σπούδασε στη Θεσσαλονίκη, στο Τμήμα Κινηματογράφου της Σχολής Καλών Τεχνών του ΑΠΘ, και πήρε το πτυχίο της με ειδικότητα σεναρίου.
Αγαπάει τη συγγραφή και την ανάγνωση ιστοριών και λατρεύει να κάνει συζητήσεις πάνω σε αυτά τα θέματα. Κατοικεί στην Αθήνα, όπου δουλεύει πάνω σε νέες ιστορίες με τη βοήθεια της γάτας της, της Βιν. Περνάει τον ελεύθερο χρόνο της παρακολουθώντας κινηματογραφικές ταινίες και σειρές, παίζοντας video games και παιχνίδια ρόλων.
Το πρώτο της μυθιστόρημα φαντασίας με steampunk στοιχεία «Η Κοιλάδα του Πράσινου Κρυστάλλου» κυκλοφόρησε το 2018, και δύο συλλογές ιστορι- ών φαντασίας περιέχουν δύο διηγήματά της. Ελπίζει περισσότερες ιστορίες της να βρουν τον δρόμο τους σε ξένα χέρια και να συντροφεύσουν στιγμές που αλλιώς θα ήταν μοναχικές.