Οι πιο Σκοτεινές Μέρες (Αποκύημα της φαντασίας)

Σε έναν ωκεανό γεμάτο πρόσωπα

Σε ένα πλοίο γεμάτο καρδιές

ψάχνω το δικό σου πρόσωπο,

τη δική σου καρδιά.

Μα δεν είσαι εδώ.

Δεν ήσουν ποτέ.

Σε έπλασα για να νιώθω άνετα

σε μια φανταστική αγκαλιά.

Να αγαλλιάζω

με ένα χάδι ονειρικό.

Ο πραγματικός εαυτός σου

είναι ολότελα διαφορετικός.

Ο πραγματικός εαυτός σου

είναι εκεί έξω.

Δεν έχει χώρο στον δικό μου κόσμο.

Λυπηρό,

αλλά κάποιες φορές σκαρφίζομαι

κόσμους ψεύτικους και κάλπικους

για να νιώθω την αγάπη.

Έστω και για λίγο.

Έστω και πλασματικά… 

Jalan