Drite
-Άργησες!
-Συγγνώμη, κόουτς.
-Άσε τα λόγια και ετοιμάσου.
Έσκυψε τα κεφάλι της και υπάκουσε. Άλλαξε βιαστικά και ξεκίνησε το ζέσταμα. Τον παρατηρούσε με την άκρη του ματιού της καθώς έκανε διατάσεις. Φαινόταν κάπως νευρικός, απόμακρος. Η Drite είχε τοποθετήσει τον προπονητή της απείρως ψηλά στην ιεραρχία, ακόμα και πάνω από τον πατέρα της.
Δεν το έκανε συνειδητά, ενδόμυχα επηρεαζόταν από τις νουθεσίες του περισσότερο από τον καθένα. Υπάκουε σε μία εσωτερική διαπάλη της, να ακούει τη συμβουλή του προπονητή της περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη. Έχοντας την εμπειρία από το κακό πρότυπο που ήταν για εκείνη ο πατέρας της, έφερνε ως απόλυτο σχεδόν πρότυπο τον προπονητή της.
Ήταν εκείνος που τη βοήθησε να σταθεί στα πόδια της, που έδωσε νόημα στη ζωή της, την έμαθε να παλεύει. Ήταν το αμεσότερο παράδειγμα για να σκεφτεί. Μία επουράνια θεότητα, ένας δημιουργός, ένας πλαστουργός, που τον είχε μπροστά της ζωντανό. Τα λόγια του τα άκουγε ως θέσφατα, ήταν σαν θεότητα για εκείνη. Ακόμα κι' αν οι προτροπές του προπονητή ήταν κατά τη γνώμη της λαθεμένες, θα επηρεαζόταν, γιατί υποσυνείδητα ωραιοποιούσε κάθε ατέλειά του και μεγαλοποιούσε, σχεδόν θεοποιούσε, κάθε προτέρημά του.
Επειδή τον είχε τόσο ψηλά στα μάτια της, ανεχόταν τις φωνές του, τις δυστροπίες και τις ιδιοτροπίες του και την πίεση που ασκούσε, για να συνεχίσει την εξαντλητική της προσπάθεια. Ήταν για εκείνον ένα ακατέργαστο προϊόν και το κατεργαζόταν.
Τον παρατηρούσε που ήταν σαν θηρίο ανήμερο, κλεισμένο σε κλουβί να ξεφυσά αγανακτισμένος. Χάθηκε για μια στιγμή και τον είδε να ετοιμάζεται, φόρεσε την κάσκα και τα γάντια του. Η Drite παραξενεύτηκε.
Γύρισε προς το μέρος της, το ύφος του είχε κάτι το άγριο, κάτι το απειλητικό.
-Στέλλα! φώναξε. Ανέβα στο ρινγκ τώρα!
Τον κοίταξε έκπληκτη.
-Πώς με είπες, κόουτς;
-Είπα, ανέβα στο ρινγκ τώρα!
Υπάκουσε χωρίς άλλη κουβέντα και στάθηκαν ο ένας απέναντι στον άλλον.
-Πιστεύεις στον Θεό, Drite;
Η κατάσταση γινόταν ολοένα και πιο παράξενη.
-Ο Θεός δεν πιστεύει σε εμένα, κόουτς.
Σήκωσε τα χέρια να προστατέψει το κεφάλι της. Της κατάφερε ένα δυνατό και απότομο χτύπημα στα πλευρά που δεν μπόρεσε να αποφύγει. Μόρφασε από τον πόνο, μα ξαναπήρε αμυντική στάση.
-Και σε ποιον πιστεύεις, Drite;
-Πιστεύω σε εσένα, κόουτς.
Τη χτύπησε με το δεξί στο στομάχι και αμέσως μετά με το αριστερό στο κεφάλι. Ένιωσε για τα καλά το χτύπημα, προσπάθησε να σταθεί στα πόδια της και να μην πέσει. Πέρασε στην αντεπίθεση με ένα αριστερό uppercut, που όμως ο Θάνος απέφυγε εύκολα. Ένα δεξί του overhand της ταρακούνησε για τα καλά το κεφάλι.
-Μην το ξεχάσεις ποτέ σου, μ’ ακούς; Εγώ σε έφτιαξα. Όταν πέρασες αυτή την πόρτα για πρώτη φορά, δεν ήσουν παρά ένα μικρό και φοβισμένο κοριτσάκι, ένα κομμάτι πηλός. Εγώ σε έπλασα και σου έδωσα μορφή, εγώ μπορώ και να σε καταστρέψω!
Έσφιξε τα δόντια της. Προσπάθησε να δώσε ένα cross χτύπημα, μα ο Θάνος το απέφυγε και έτσι όπως έμεινε εκτεθειμένη, με μια direct γροθιά, την ξάπλωσε στο πάτωμα.
-Σήκω πάνω! ούρλιαξε.
Η Drite υπάκουσε αγκομαχώντας. Σηκώθηκε με κόπο και στάθηκε απέναντι του. Πριν προλάβει να συνέλθει, ένα δεξί του uppercut την ξάπλωσε για τα καλά κάτω.
-Σήκω! της φώναξε πάλι, μα εκείνη ήταν ανίκανη να κουνηθεί.
Έφτυσε αγανακτισμένος και κατέβηκε από το ρινγκ. Πέταξε τα γάντια και την κάσκα και κλείστηκε στο γραφείο του.
Ηλίας Στεργίου
-Άργησες!
-Συγγνώμη, κόουτς.
-Άσε τα λόγια και ετοιμάσου.
Έσκυψε τα κεφάλι της και υπάκουσε. Άλλαξε βιαστικά και ξεκίνησε το ζέσταμα. Τον παρατηρούσε με την άκρη του ματιού της καθώς έκανε διατάσεις. Φαινόταν κάπως νευρικός, απόμακρος. Η Drite είχε τοποθετήσει τον προπονητή της απείρως ψηλά στην ιεραρχία, ακόμα και πάνω από τον πατέρα της.
Δεν το έκανε συνειδητά, ενδόμυχα επηρεαζόταν από τις νουθεσίες του περισσότερο από τον καθένα. Υπάκουε σε μία εσωτερική διαπάλη της, να ακούει τη συμβουλή του προπονητή της περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη. Έχοντας την εμπειρία από το κακό πρότυπο που ήταν για εκείνη ο πατέρας της, έφερνε ως απόλυτο σχεδόν πρότυπο τον προπονητή της.
Ήταν εκείνος που τη βοήθησε να σταθεί στα πόδια της, που έδωσε νόημα στη ζωή της, την έμαθε να παλεύει. Ήταν το αμεσότερο παράδειγμα για να σκεφτεί. Μία επουράνια θεότητα, ένας δημιουργός, ένας πλαστουργός, που τον είχε μπροστά της ζωντανό. Τα λόγια του τα άκουγε ως θέσφατα, ήταν σαν θεότητα για εκείνη. Ακόμα κι' αν οι προτροπές του προπονητή ήταν κατά τη γνώμη της λαθεμένες, θα επηρεαζόταν, γιατί υποσυνείδητα ωραιοποιούσε κάθε ατέλειά του και μεγαλοποιούσε, σχεδόν θεοποιούσε, κάθε προτέρημά του.
Επειδή τον είχε τόσο ψηλά στα μάτια της, ανεχόταν τις φωνές του, τις δυστροπίες και τις ιδιοτροπίες του και την πίεση που ασκούσε, για να συνεχίσει την εξαντλητική της προσπάθεια. Ήταν για εκείνον ένα ακατέργαστο προϊόν και το κατεργαζόταν.
Τον παρατηρούσε που ήταν σαν θηρίο ανήμερο, κλεισμένο σε κλουβί να ξεφυσά αγανακτισμένος. Χάθηκε για μια στιγμή και τον είδε να ετοιμάζεται, φόρεσε την κάσκα και τα γάντια του. Η Drite παραξενεύτηκε.
Γύρισε προς το μέρος της, το ύφος του είχε κάτι το άγριο, κάτι το απειλητικό.
-Στέλλα! φώναξε. Ανέβα στο ρινγκ τώρα!
Τον κοίταξε έκπληκτη.
-Πώς με είπες, κόουτς;
-Είπα, ανέβα στο ρινγκ τώρα!
Υπάκουσε χωρίς άλλη κουβέντα και στάθηκαν ο ένας απέναντι στον άλλον.
-Πιστεύεις στον Θεό, Drite;
Η κατάσταση γινόταν ολοένα και πιο παράξενη.
-Ο Θεός δεν πιστεύει σε εμένα, κόουτς.
Σήκωσε τα χέρια να προστατέψει το κεφάλι της. Της κατάφερε ένα δυνατό και απότομο χτύπημα στα πλευρά που δεν μπόρεσε να αποφύγει. Μόρφασε από τον πόνο, μα ξαναπήρε αμυντική στάση.
-Και σε ποιον πιστεύεις, Drite;
-Πιστεύω σε εσένα, κόουτς.
Τη χτύπησε με το δεξί στο στομάχι και αμέσως μετά με το αριστερό στο κεφάλι. Ένιωσε για τα καλά το χτύπημα, προσπάθησε να σταθεί στα πόδια της και να μην πέσει. Πέρασε στην αντεπίθεση με ένα αριστερό uppercut, που όμως ο Θάνος απέφυγε εύκολα. Ένα δεξί του overhand της ταρακούνησε για τα καλά το κεφάλι.
-Μην το ξεχάσεις ποτέ σου, μ’ ακούς; Εγώ σε έφτιαξα. Όταν πέρασες αυτή την πόρτα για πρώτη φορά, δεν ήσουν παρά ένα μικρό και φοβισμένο κοριτσάκι, ένα κομμάτι πηλός. Εγώ σε έπλασα και σου έδωσα μορφή, εγώ μπορώ και να σε καταστρέψω!
Έσφιξε τα δόντια της. Προσπάθησε να δώσε ένα cross χτύπημα, μα ο Θάνος το απέφυγε και έτσι όπως έμεινε εκτεθειμένη, με μια direct γροθιά, την ξάπλωσε στο πάτωμα.
-Σήκω πάνω! ούρλιαξε.
Η Drite υπάκουσε αγκομαχώντας. Σηκώθηκε με κόπο και στάθηκε απέναντι του. Πριν προλάβει να συνέλθει, ένα δεξί του uppercut την ξάπλωσε για τα καλά κάτω.
-Σήκω! της φώναξε πάλι, μα εκείνη ήταν ανίκανη να κουνηθεί.
Έφτυσε αγανακτισμένος και κατέβηκε από το ρινγκ. Πέταξε τα γάντια και την κάσκα και κλείστηκε στο γραφείο του.
Ηλίας Στεργίου