Η Αγγελική Μαρτίνου, µια νεαρή γυναίκα, ξυπνά σε έναν έρηµο σταθµό τρένων. Το τοπίο µοιάζει εντελώς άγνωστο σε αυτήν. Δεν γνωρίζει πώς βρέθηκε εκεί ενώ η άγνοια για το παρελθόν της µεγαλώνει τη δυσφορία της. Ο παγωµένος αέρας, το σκοτάδι και τα θηρία του δυσχεραίνουν περισσότερο τη θέση της. Όταν µια αγέλη λύκων οσµίζεται τον φόβο της και πλησιάζει επικίνδυνα, το Νυχτερινό Τρένο σαν από µηχανής θεός, σταµατά στην έρηµη πλατφόρµα και την καλεί σε επιβίβαση.
Το ταξίδι για το Άγνωστο µόλις ξεκινά…
Γρήγορα διαπιστώνει ότι δεν είναι µόνη της σε αυτήν την περιπέτεια. Δυο γυναίκες και τρεις άνδρες συναντιούνται στο ίδιο βαγόνι, έχοντας την ίδια σύγχυση. Ωστόσο, ο καθένας τους φαίνεται πως κρύβει θανάσιµα µυστικά. Το Νυχτερινό Τρένο επιταχύνει επικίνδυνα και οδεύει στον εκτροχιασµό.
…µόνο που σε αυτό το τρένο τίποτα δεν είναι όπως δείχνει.
Η Κατερίνα Θεοδώρου ζει στον Αστακό Αιτωλοακαρνανίας και είναι δασκάλα. Είναι παντρεµένη και έχει δύο κόρες. Το πρώτο της βιβλίο «Ο δρόµος για την Κόλαση» κυκλοφόρησε τον Δεκέµβριο του 2016. Τον Οκτώβριο του 2018 κυκλοφόρησε το δεύτερό της βιβλίο, «Εκείνη». Την ίδια χρονιά συµµετείχε στην ανθολογία διηγηµάτων φαντασίας «Βρόχος». Τα διηγήµατά της που έχουν διακριθεί σε λογοτεχνικούς διαγωνισµούς είναι: «Θανάσιµος Οιωνός», «Η φρικτή αλήθεια», «Για πάντα…», «H επέτειος» ενώ δύο νέα διηγήµατά της θα συµπεριληφθούν σε συλλογές µέσα στους επόµενους µήνες.
Το βιβλίο μου είναι ένα κράμα τρόμου και φαντασίας. Αφορά την ιστορία πέντε διαφορετικών ανθρώπων, άγνωστων μεταξύ τους, που αναγκάζονται να συνταξιδέψουν στο «Νυχτερινό Τρένο» έχοντας την ίδια άγνοια για το παρελθόν αλλά και για όσα τους επιφυλάσσει η μοίρα. Στο ταξίδι καλούνται να βιώσουν τρόμο και απόγνωση πέρα από τα όρια της αντοχής τους. Μόνο που αυτό το μυθιστόρημα δεν αφορά άλλη μία ιστορία εγκλωβισμού και επιβίωσης. Είναι πολύ περισσότερα από αυτό.
Όταν ξεκίνησα να γράφω το βιβλίο δεν ήξερα πού θα με βγάλει το ταξίδι με το «Τρένο». Ωστόσο, όπως και στα προηγούμενα βιβλία μου, έτσι και σε αυτό θίγονται θέματα που ανέπτυξα στις δύο προηγούμενες προσωπικές μου δουλειές και δεν είναι άλλα από τα σκοτεινότερα ένστικτα και τις μοιραία διλήμματα των ανθρώπων που τους καθορίζουν, αλλά με διαφορετική οπτική. Ήθελα κατά κάποιο τρόπο να κλείσω τον κύκλο που άνοιξαν «Ο δρόμος για την Κόλαση» και «Εκείνη».
4. Τι λογοτεχνικό είδος σού αρέσει να διαβάζεις και ποιο προτιμάς όταν γράφεις;
Δεν αποκλείω κανένα λογοτεχνικό είδος αλλά προτιμώ σταθερά τα θρίλερ, ψυχολογικά ή δραματικά και τα καλά βιβλία τρόμου. Αυτό δεν αλλάζει είτε γράφω είτε λειτουργώ μόνο ως αναγνώστρια.
5. Επίλεξε ένα: τι είναι πιο σημαντικό σε μια ιστορία; Ο πρωταγωνιστής, οι δευτερεύοντες χαρακτήρες ή ο ανταγωνιστής;
Σαν παιδάκι έκανα κάποιες μεμονωμένες προσπάθειες αλλά βαριόμουν και το άφηνα πολύ νωρίς. Έγραφα ωστόσο κάποια μικρά θεατρικά για το σχολείο και στίχους στην εφηβεία οι οποίοι συνόδευαν τη μουσική μου. Το πρώτο μου ολοκληρωμένο βιβλίο γράφτηκε το 2013.
Ο συνδυασμός των παραπάνω με περισσότερη βάση στη μαεστρία, στην ικανότητα γραφής. Η σκληρή δουλειά μπορεί να φέρει τεράστια σε όγκο βιβλία, ανέμπνευστα και αδιάφορα. Ή καλοδουλεμένα βιβλία στερημένα από έμπνευση. Η φαντασία πάλι από μόνη της μπορεί να αποτυπώνεται άκομψα στο χαρτί χάνοντας τη μαγεία της. Επομένως, θέλει επιμονή, προσπάθεια, φυσικά σκληρή δουλειά αλλά όλα αυτά με έναν τρόπο που θα κερδίσουν και δεν θα κουράσουν τον αναγνώστη.
Γιατί θέλω να πω μια ιστορία, να την μάθουν πολλοί και να δοκιμάσω να την πω όσο πιο όμορφα μπορώ! Άρα, είναι πρώτα από όλα ένα στοίχημα με τον εαυτό μου ότι θα φτάσω έως το τέλος και δεν θα τα παρατήσω.
Για κάθε συγγραφέα προτείνω το «Όνομα του Ρόδου» του Umberto Eco. Για τους αναγνώστες, λόγω καλοκαιριού προτείνω το “Υπόθεση Jacob” του William Landay και το “Εκείνη τη νύχτα” της Chevy Stevens.
Αν όλα πάνε καλά θα ολοκληρώσω ένα μυθιστόρημα μυστηρίου που ξεκίνησα το προηγούμενο καλοκαίρι και θα εκδώσω κάτι πολύ διαφορετικό από αυτά που σας έχω συνηθίσει. Όλα αυτά σε βάθος χρόνου και με τη δέουσα προσοχή.
