Στου ορίζοντα τα χρώματα
καθρεπτίζονται οι αναμνήσεις μας,
στις δροσοσταλίδες των δακρύων σου,
που στο ζεστό το φως των φαναριών λαμπυρίζουν.
Στο θρόισμα των φύλλων
καθρεπτίζεται το γέλιο σου,
η γλυκόπικρη σιωπή σου αγκαλιάζει στοργικά
το αθάνατα θνητό σου πνεύμα.
Και σαν σβήνουν του ορίζοντα τα χρώματα,
η φωνή σου απαλά τυλίγει
την καρδιά μου στο γλυκό σκοτάδι…
Φώτης Καλλιβρετάκης