Συνέντευξη με τον Βαγγέλη Παπαδιόχο

Δέκα ιστορίες εγκλήματος με φόντο το σύγχρονο ελληνικό αστικό τοπίο περιλαμβάνει η συλλογή διηγημάτων του Βαγγέλη Παπαδιόχου «Καθαρή πόλη» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Λυκόφως.
Όλες οι ιστορίες εξελίσσονται σε διαφορετικές πόλεις, γεμάτες σκιές, που προσπαθούν να τις καλύψουν με σκοτάδι, για να μην αμαυρωθεί η εικόνα την οποία θέλουν να προβάλλουν: την εικόνα της καθαρής πόλης. Σαν τη συνείδησή μου που θέλει να κοιμάται ήσυχη, καθαρή.
Στο επίκεντρο των διηγημάτων, οικογενειακές και επαγγελματικές σχέσεις που δοκιμάζονται, υπαρξιακές κρίσεις και ψυχολογικά τραύματα, κοινωνικά απόκληροι, μαφιόζοι με ισχυρές διασυνδέσεις, άνθρωποι της διπλανής πόρτας που εξυφαίνουν σχέδια εκδίκησης, με άλλες ιστορίες να έχουν στοιχεία αστυνομικής περιπέτειας, άλλα στοιχεία τρόμου και άλλα φαντασίας, όλα όμως δομημένα ως ενιαίο σύνολο με σταθερό αφηγηματικό χαρακτήρα που εγγυάται η εμπειρία του Βαγγέλη Παπαδιόχου, καθώς το βιβλίο «Καθαρή πόλη» αποτελεί την τρίτη του συγγραφική εμφάνιση.

Ο Βαγγέλης Παπαδιόχος γεννήθηκε το 1986 και κατάγεται από το Αλιβέρι Ευβοίας. Σπούδασε οικονομικά, δημόσια διοίκηση και σκηνοθεσία κινηματογράφου. Εργάζεται ως δημόσιος υπάλληλος. Έχει εκδώσει τρεις συλλογές διηγημάτων («Λαθρεπιβάτες»- εκδ. Οσελότος, 2018, «Σκοτεινά δωμάτια»- εκδ. Συμπαντικές διαδρομές, 2019 και «Καθαρή πόλη, 2021- εκδ. Λυκόφως). 

 

 

 


1. Πες μας δυο λόγια για το βιβλίο σου.

Είναι μια συλλογή διηγημάτων που εντάσσονται στο ευρύτερο είδος που ονομάζεται crime fiction και διαδραματίζονται στο σύγχρονο ελληνικό αστικό περιβάλλον. Τα ψυχολογικά τραύματα και οι περίπλοκες οικογενειακές σχέσεις των ηρώων, η μετανάστευση και η ξενοφοβία, η περιθωριοποίηση ορισμένων ατόμων που προσπαθούν να επανενταχθούν στον κοινωνικό ιστό, ο υπόκοσμος και οι κοινωνικοπολιτικές διασυνδέσεις του είναι τα κύρια θεματικά μοτίβα, πλαισιωμένα από το στοιχείο της αστυνομικής περιπέτειας και κάποια στοιχεία τρόμου και φαντασίας. Παράλληλα, η διερεύνηση των διαφόρων διαστάσεων της έννοιας του «καθαρού» περιβάλλοντος που θέλει να κρύψει τις όποιες σκοτεινές πλευρές του διατρέχει σχεδόν όλες τις ιστορίες.


2. Ποια είναι η κυριότερη πηγή έμπνευσής σου και τι σε έκανε να ξεκινήσεις τη συγκεκριμένη ιστορία;

Οι πηγές έμπνευσης είναι αρκετές και ετερόκλητες. Άντλησα διάφορα στοιχεία από σύγχρονη αστυνομική λογοτεχνία και λογοτεχνία του φανταστικού μέχρι ταινίες και θεατρικά έργα ακραίου ρεαλισμού και κοινωνικού προβληματισμού.


3. Αν μπορούσες, τι συμβουλή θα έδινες στον εαυτό σου όταν ξεκίνησες να γράφεις;

Να μην βιάζεται να τελειώσει, να αναθεωρεί ευκολότερα, να επιμένει περισσότερο, να μην απογοητεύεται εύκολα. Το τελευταίο ιδίως αφορά και τα στάδια που ακολουθούν τη συγγραφή ενός βιβλίου, καθώς ο πρωτόβγαλτος συγγραφέας οφείλει να είναι έτοιμος να αντιμετωπίσει τις διάφορες δυσκολίες της εκδοτικής πραγματικότητας.


4. Τι λογοτεχνικό είδος σού αρέσει να διαβάζεις και ποιο προτιμάς όταν γράφεις;

Μου αρέσει να διαβάζω αρκετά διαφορετικά πράγματα, από επιστημονική φαντασία μέχρι κοινωνικό ρεαλισμό. Το τελευταίο διάστημα διαβάζω κυρίως σύγχρονο crime fiction, είδος στο οποίο εντάσσεται και το τελευταίο βιβλίο μου «Καθαρή πόλη». Αυτός ο σχετικός πλουραλισμός είναι κάτι που φαίνεται και σε επίπεδο γραφής, καθώς το πρώτο μου βιβλίο εντασσόταν στην λεγόμενη «πεζογραφία της κρίσης» και το επόμενο στον τρόμο και τη σκοτεινή φαντασία


5. Επίλεξε ένα: τι είναι πιο σημαντικό σε μια ιστορία; Ο πρωταγωνιστής, οι δευτερεύοντες χαρακτήρες ή ο ανταγωνιστής;

Μέχρι τώρα έχω ασχοληθεί σχεδόν αποκλειστικά με την μικρή φόρμα οπότε σε αυτό το πλαίσιο δεν μπορώ παρά να απαντήσω ότι προφανώς ο πρωταγωνιστής διαδραματίζει μακράν τον σημαντικότερο ρόλο. Ωστόσο, καθώς πλέον αρχίζω να ανοίγομαι σταδιακά σε μεγαλύτερες φόρμες, διαπιστώνω την κρισιμότητα των λοιπών χαρακτήρων που σε ορισμένες περιπτώσεις μπορούν να κλέψουν την παράσταση από τους πρωταγωνιστές και να μετατοπίσουν την ιστορία ή να της προσθέσουν επιπλέον βάθος και επίπεδα και για αυτό θα πρέπει να τους δίνεται η ίδια προσοχή. Είναι κάτι παρόμοιο με αυτό που θα συμβούλευε ένας σκηνοθέτης έναν ηθοποιό που εμφανίζεται μόνο σε μια σκηνή στην ταινία: Δεν έχει σημασία που παίζεις μόνο για πέντε λεπτά. Αυτή είναι η στιγμή σου και πρέπει να παίξεις σαν να ήσουν ο πρωταγωνιστής.


6. Σε ποια ηλικία ξεκίνησες να γράφεις;

Στην προεφηβεία, κυρίως με στιχουργικούς πειραματισμούς, όπως και οι περισσότεροι. Λίγο μετά τα είκοσι άρχισα να ψάχνομαι με το σινεμά και να γράφω σενάρια στα πλαίσια δημιουργίας ταινιών μικρού μήκους. Συστηματικότερα, ωστόσο, ασχολούμαι την τελευταία πενταετία, αφότου παρακολούθησα κάποια σεμινάρια πεζογραφίας και θεατρικής γραφής.


7. Επίλεξε ένα: τι είναι πιο κρίσιμο για την επίτευξη ενός καλού βιβλίου; Η ικανότητα γραφής, η φαντασία ή η σκληρή δουλειά;

Η ικανότητα γραφής και η φαντασία μπορούν σε κάποιες περιπτώσεις να είναι εν μέρει έμφυτα χαρίσματα, ίσως κληρονομημένα από κάποιον πρόγονο, αλλά μπορούν φυσικά να κατακτηθούν με μαθητεία και εμπειρία. Ωστόσο, σε γενικές γραμμές, δεν πιστεύω πως κάποιος γεννιέται συγγραφέας. Όπως και όλα τα ταλέντα, είναι κι αυτό κάτι που πρέπει να καλλιεργηθεί.


8. Γιατί γράφεις;

Νομίζω πως αυτό είναι κάτι που δύσκολα ορίζεται επακριβώς. Προφανώς αποτελεί μια βαθύτερη ανάγκη που πηγάζει από την απλή χαρά που προσφέρει η δημιουργικότητα, από την επιθυμία επικοινωνίας με άλλους και από μια έμφυτη τάση να φτιάξουμε κάτι που θα παραμείνει όταν εμείς θα έχουμε φύγει. Είναι αυτό που είχε διατυπώσει ωραία ο σκηνοθέτης Νίκος Νικολαΐδης σε κάποια συνέντευξή του, όταν τον είχαν ρωτήσει τι είναι ο κινηματογράφος. Παραφράζοντας τον ελαφρώς, λοιπόν, η λογοτεχνία είναι μια προέκταση της ζωής μας. Είναι ένας πολλαπλασιασμός του εσωτερικού και του εξωτερικού χρόνου. Είναι όλα αυτά που κάναμε στραβά και θέλουμε να τα διορθώσουμε κι αυτά που δεν κάναμε ποτέ και θέλουμε να τα κάνουμε.


9. Πρότεινε ένα βιβλίο που θεωρείς ότι πρέπει να διαβάσει κάθε συγγραφέας και ένα κάθε αναγνώστης.


Πιστεύω πως ένα βιβλίο-μάθημα για κάθε συγγραφέα είναι οποιαδήποτε συλλογή διηγημάτων του Borges (π.χ. οι “Μυθοπλασίες”) καθώς οι ιστορίες του είναι πολυεπίπεδες, διατρέχουν πολλά είδη και θεματικές και αποτελούν υποδείγματα αφηγηματικής οικονομίας. Όσον αφορά τους αναγνώστες, είναι φυσικά πολύ δύσκολο να προκρίνει κανείς ένα και μόνο βιβλίο που θα έπρεπε να διαβαστεί από όλους. Ωστόσο, θεωρώ ότι ο καθένας θα έπρεπε να έρθει σε επαφή με κάποιο έργο του Kafka - ενδεχομένως τη Δίκη ή τη Μεταμόρφωση- που καθόρισε σε μεγάλο βαθμό τη σύγχρονη λογοτεχνία και ασφαλώς παραμένει επίκαιρος.


10. Τι πρέπει να περιμένουμε από εσένα στο μέλλον;


Στα σκαριά υπάρχουν μια αστυνομική νουβέλα με στοιχεία τρόμου και ένα σατιρικό μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας.


11. Πώς μπορούν να επικοινωνήσουν οι αναγνώστες μαζί σου;

Στο facebook ως Βαγγέλης Παπαδιόχος και στο email vaggpap86@gmail.com. Ευχαριστώ πολύ.

Αν το βιβλίο σάς κίνησε το ενδιαφέρον, πάρτε μέρος στις κληρώσεις μας 

στο Facebook και Instagram.