«Είναι επικίνδυνη, Άιζακ».
Ο επικεφαλής της Σύναξης κοίταξε τον Έτζεραν προσπαθώντας να κρύψει τη δυσαρέσκειά του.
«Είναι μονάχα ένα παιδί».
«Μην ξεχνάς ποιανού είναι» τόνισε. Τα χλωμά πράσινα μάτια του Άιζακ τον κατακεραύνωσαν πετώντας φλόγες.
«Εγώ την ανέθρεψα». Οι λέξεις βγήκαν μέσα από σφιγμένα δόντια. Κάθε φορά που αμφισβητούσαν τη Σελίν ήταν σαν να αμφισβητούσαν τον ίδιο.
Αναμνήσεις από τη νύχτα που τη βρήκε εμφανίστηκαν απρόσκλητες στο μυαλό του. Ένα μωρό μέσα σε ένα καλάθι τυλιγμένο με μια γαλάζια κουβέρτα. Κανείς από τη Σύναξη δε γνώριζε από πού είχε έρθει˙ το είχαν βρει εγκαταλελειμμένο κοντά στα όρια του χωριού. Όμως ο Άιζακ ήξερε. Τα μπλε μάτια του μωρού, σκούρα σαν τον ουρανό τα μεσάνυχτα, ήταν για πάντα χαραγμένα στη μνήμη του, συνοδευόμενα με ανάμεικτα συναισθήματα.
Ως επικεφαλής της Σύναξης, ανέλαβε το καθήκον να μεγαλώσει το κοριτσάκι. Παρόλο που η γυναίκα του είχε χαθεί πρόσφατα, άνοιξε το σπίτι του, αφού δεν μπορούσε να επιτρέψει να αποκαλυφθεί το μυστικό. Και ο Ρόραν λάτρευε το μωρό. Όμως δεν μπορούσε να κρατήσει κάτι τέτοιο κρυφό από το Συμβούλιο των Πρεσβύτερων.Η Αμάρα και η Έλντα παρακολουθούσαν σιωπηλές την αντιπαράθεση των δυο αντρών. Τίποτα δεν ξέφευγε από το κοφτερό βλέμμα τους. Η ασημομαλλούσα Σατρίνα έδειχνε να διασκεδάζει.
«Η Σελίν είναι σχεδόν δεκαοχτώ» είπε ο Ελάιζα χρησιμοποιώντας έναν πιο ήπιο τόνο, για να κατευνάσει τα πνεύματα. «Δεν αμφισβητώ την ανατροφή που της έδωσες ή ότι σε σέβεται, αλλά είναι γνωστό πως σε παρακούει με κάθε ευκαιρία. Αψηφά κανόνες της Σύναξης με τους οποίους ζούμε εδώ και αιώνες. Όταν ενηλικιωθεί, δε θα έχεις καμία εξουσία πάνω της. Σκέψου λογικά, Άιζακ. Τι θα συμβεί τότε;»
Το σκεφτόταν αυτό εδώ και δεκαεφτά χρόνια. Νύχτες ολόκληρες είχε μείνει ξάγρυπνος αναλογιζόμενος την καταστροφή που θα μπορούσε να πέσει πάνω τους αν μαθευόταν ποτέ η αλήθεια.
«Η κόρη μου λέει πως η Σελίν θέλει να ταξιδέψει μακριά από το χωριό» προσέθεσε προβληματισμένος ο Ελάιζα.
«Όχι» δήλωσε κατηγορηματικά ο Άιζακ. «Αυτό δε θα συμβεί. Δε θα το επιτρέψω»
«Και πώς σκοπεύεις να το εμποδίσεις;» ρώτησε ο Έτζεραν. Μια χλευαστική χροιά είχε τρυπώσει στη φωνή του, αλλά ο Άιζακ επέλεξε να το αγνοήσει.
«Έχω κάτι στο μυαλό μου».
Φαίη