προτού οι πατημασιές μας
σβήσουν από την προέλαση του χρόνου.
Μα πρώτα θα σου πω μια ιστορία
για όσα δεν ειπώθηκαν ποτέ.
Θα σου πω για δύο ψυχές ονειρικά πλασμένες
μα εφιαλτικά χωρισμένες.
Ίσως σου αποκαλύψω πως ο ένας
ήταν εραστής της θλίψης και ο άλλος
προάγγελος της ευτυχίας.
Δε θα σου πω πώς έσμιξαν.
Ούτε γιατί χώρισαν οι δρόμοι τους.
Θα σε αφήσω να φανταστείς εσύ το τέλος.
Πρώτα όμως έλα να χορέψουμε ένα βαλς.
Ή να ακούσουμε μια μπαλάντα.
Ας γίνει η τέχνη ο τελευταίος θεατής της λήθης
ανεκπλήρωτων ζωών.
Aurora