Η Τζες είναι μία πετυχημένη makeup artist, η οποία δουλεύει σε ένα περιοδικό και ζει σε ένα πολυτελές διαμέρισμα στο Μανχάταν. Εκ διαμέτρου αντίθετη με την υπόλοιπη οικογένειά της, που ζει σε τροχόσπιτο κοντά στη φύση, η Τζες αγαπά τις ανέσεις της. Η ζωή της ανατρέπεται όταν χάνει τη δουλειά της και βρίσκεται ξαφνικά αντιμέτωπη με τη δύσκολη εργασιακή πραγματικότητα. Για να διατηρήσει την οικονομική της άνεση, πρέπει να αφήσει τις λατρεμένες της γόβες και να πιάσει τις μισητές της γραβάτες. Το τι συμβαίνει από εκεί και μετά θα προσφέρει άφθονη κωμωδία, και όχι μόνο.
Μετά από αυτή τη σύντομη παρουσίαση, ας περάσουμε στο ζουμί (ε, γίνεται να γράψω εγώ κριτική και να μην υπάρχει αυτή η πρόταση; Όχι, βέβαια).
Θα ξεκινήσω με την υπόθεση του βιβλίου η οποία κινείται στα πλαίσια του Shakespeare και έργων όπως η Δωδέκατη Νύχτα. Παρά τα κλισέ, η πρωτοπρόσωπη αφήγηση που δίνει πρόσβαση στις σκέψεις της πρωταγωνίστριας, οι οποίες είναι υπερβολικές και ξεκαρδιστικές (ντράμα κουίν από τις λίγες) κρατούν αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη. Ταυτόχρονα, παρά τις ξεκάθαρες επιρροές της πλοκής από τον Shakespeare, οι καταστάσεις έχουν έρθει στο τώρα και θίγουν θέματα μιας πραγματικότητας που κάθε γυναίκα έχει βιώσει στον εργασιακό της χώρο.
Και ενώ, λοιπόν, το βιβλίο ξεκινά κωμικό και ρομαντικό, ένα μυστήριο έρχεται να τα ανατρέψει όλα και να δώσει ταυτόχρονα και μια σοβαρή χροιά, μια πιο συναισθηματική, που δένει τους χαρακτήρες και ολοκληρώνει την πλοκή. Το βιβλίο έχει ευχάριστη και ξεκούραστη ροή. Το τέλος είναι ανάλαφρο και κωμικό, πιστό στον χαρακτήρα της ιστορίας.
Συνολικά, ήταν ένα ευχάριστο ανάγνωσμα, το οποίο συστήνω ανεπιφύλακτα, ειδικά σε λάτρεις του θεάτρου και των ρομαντικών κομεντί.
Έλενα Παπαδοπούλου