Η Τιτίκα, χήρα, επί μακρώ ακτιβίστρια και πληγωμένη από αγάπες και έρωτες, συναντάει σε μία διαδήλωση τον Μανόν της. Είναι δασκάλα χοροκίνησης και κάνει μαθήματα θεάτρου σε πρόσφυγες και μετανάστες.
Ο Μανόν, συνταξιούχος μηχανικός, Σουηδός κατά το ήμισυ, δηλώνει κοινωνικός αγωνιστής. Είναι χωρισμένος και πατέρας ενός συντηρητικού γιου. Το βασικό του όμως χαρακτηριστικό είναι ότι παραμένει ο θυμωμένος πολέμιος του συστήματος. Θα αφήσει άραγε την επαναστατική του ταυτότητα για να ζήσει την αγάπη;
Κουβαλάνε και οι δύο τις διαψεύσεις μιας ολόκληρης ζωής. Τα λάθη και τα πάθη τους. Θα αφήσουν όμως αυτά να καθορίσουν και την υπόλοιπη ζωή τους ή θα αντιταχθούν, θα προσπαθήσουν να τα διορθώσουν και να αλλάξουν ρότα;
Ζουν και οι δύο μαζί την Ουτοπία, σε μία κατάληψη προσφύγων. Εκεί, γνωρίζουν ανθρώπους που έχουν τη δύναμη να σηκωθούν, να σταθούν και να διαλέξουν τον δρόμο τους. Κάνουν φίλους και μέντορες. Εκεί, αναγνωρίζουν και οι ίδιοι τα δικά τους συναισθήματα, αποδέχονται τα λάθη τους και προβάλλουν “από τις στάχτες τους” τα οράματα για τη ζωή τους αλλά και για τις επόμενες γενιές.
Οι διαψεύσεις του “Love and Peace” των χίπηδων και της αριστεράς, οι κρίσεις της εποχής μας, τα θύματα, οι ήττες αλλά και οι άνθρωποι που, μέσα σε όλα αυτά, βρίσκουν το βήμα τους και συνεχίζουν. Οι άνθρωποι που αφήνουν την αγάπη να τους οδηγεί. Αγάπη για τον Άνθρωπο και την Ουτοπία για “έναν καλύτερο κόσμο”.
Ένα αισιόδοξο κείμενο, μία ερωτική ιστορία, με στόχο να αναδείξει τη δύναμη της αγάπης, της φιλίας και της ανθρώπινης ψυχής.
Η Ειρήνη Νομικού γεννήθηκε στην Αθήνα το 1966. Αρχικά, σπούδασε Οικονομικά και έκανε ΜΒΑ στη Διοίκηση Επιχειρήσεων. Εργάστηκε για είκοσι οχτώ χρόνια σε θέσεις Marketing - Επικοινωνία στον ιδιωτικό τομέα. Συνέχισε με σπουδές σε Life Coaching και Art Therapy. Τα τελευταία χρόνια δημιούργησε το Lifeyourway και δραστηριοποιείται πια επαγγελματικά σε αυτά. Με τη λογοτεχνία και τη γραφή ασχολήθηκε από μικρή. Έχει παρακολουθήσει κύκλους δημιουργικής γραφής σε διάφορα ιδρύματα. Έχει γράψει, επίσης, ένα θεατρικό έργο, μία συλλογή διηγημάτων και μία νουβέλα, αλλά δεν τα έχει εκδώσει ακόμα. Με το προσφυγικό ασχολείται από το 2006 ως εθελόντρια δασκάλα ελληνικών σε πρόσφυγες και μετανάστες στο Στέκι Μεταναστών, στα Εξάρχεια. Επιπλέον, ασχολείται με το θέατρο και την υποκριτική. Παρακολουθεί θεατρικά εργαστήρια και συμμετέχει σε ερασιτεχνικές θεατρικές ομάδες. Αντίστοιχα, αγαπά τα ταξίδια και την πεζοπορία.
1. Πες μας δυο λόγια για το βιβλίο σου.
Δύο άνθρωποι, που έχουν ήδη διανύσει τα εξήντα και πλέον χρόνια της ζωής τους, συναντιούνται και ερωτεύονται με φόντο τα Εξάρχεια, την οικονομική και κοινωνική κρίση, το προσφυγικό από το 2014 μέχρι σήμερα.
2. Ποια είναι η κυριότερη πηγή έμπνευσής σου και τι σε έκανε να ξεκινήσεις τη συγκεκριμένη ιστορία;
Ένας προβληματισμός: αφού δυσκολευόμαστε τόσο πολύ στις καθημερινές διαπροσωπικές σχέσεις, πώς θα φτάσουμε σε έναν “καλύτερο” κόσμο; Έναν κόσμο με Love ‘n’ Peace, bro που έλεγαν και οι χίπηδες.
3. Αν μπορούσες, τι συμβουλή θα έδινες στον εαυτό σου όταν ξεκίνησες να γράφεις;
Να είχα βάλει ξεκάθαρα την προτεραιότητα να φτιάξω μια ερωτική ιστορία με φόντο το κοινωνικοπολιτικό μήνυμα. Τώρα χρειάστηκαν τρία χρόνια να το διαπραγματεύομαι μέχρι να ολοκληρώσω το βιβλίο.
4. Τι λογοτεχνικό είδος σού αρέσει να διαβάζεις και ποιο προτιμάς όταν γράφεις;
Λατρεύω να διαβάζω περιπέτειες με ιστορικοκοινωνικό φόντο. Προτιμώ όμως να γράφω ιστορίες με χιούμορ για τη σύγχρονη πραγματικότητα.
5. Επίλεξε ένα: τι είναι πιο σημαντικό σε μια ιστορία; Ο πρωταγωνιστής, οι δευτερεύοντες χαρακτήρες ή ο ανταγωνιστής;
Οι δευτερεύοντες χαρακτήρες γιατί αποκαλύπτουν το εύρος των πρωταγωνιστών και των ανταγωνιστών τους. Το ίδιο συμβαίνει και στη δική μου ιστορία.
6. Σε ποια ηλικία ξεκίνησες να γράφεις;
Μυθοπλασία ξεκίνησα να γράφω γύρω στα σαράντα. Ποίηση όμως έγραφα από την εφηβεία μου.
7. Επίλεξε ένα: τι είναι πιο κρίσιμο για την επίτευξη ενός καλού βιβλίου; Η ικανότητα γραφής, η φαντασία ή η σκληρή δουλειά;
Η σκληρή δουλειά γιατί συμπεριλαμβάνει τη βιβλιοφαγία!
8. Γιατί γράφεις;
Η συγγραφή είναι “το αγαπημένο μου παιχνίδι”! Χαμογελάω, συγκινούμαι, εκτονώνω τον θυμό μου όταν μου αρέσει αυτό που έγραψα. Τσαντίζομαι όταν κοιτάζω τη λευκή οθόνη και δεν έχω τίποτα να γράψω. Ζουν μέσα μου οι ήρωες και οι σκηνές που περιγράφω.
9. Πρότεινε ένα βιβλίο που θεωρείς ότι πρέπει να διαβάσει κάθε συγγραφέας και ένα κάθε αναγνώστης.
Δύσκολο γιατί μου έρχονται πολλά στο μυαλό. Θα πω πάντως ότι κάθε συγγραφέας θα πρέπει να διαβάσει ένα βιβλίο του Stephen King για τον τρόπο που ξετυλίγει την πλοκή του και κάθε αναγνώστης να διαβάσει την “Πατρίδα” του Fernando Aramburu γιατί είναι ένα βιβλίο που εμένα με συγκλόνισε.
10. Τι πρέπει να περιμένουμε από εσένα στο μέλλον;
Περισσότερες ιστορίες με σκωπτικό ύφος.
11. Πώς μπορούν να επικοινωνήσουν οι αναγνώστες μαζί σου;
Στη σελίδα του LOVE ‘N’ PEACE, BRO στο facebook.