Μια εξαφάνιση, ένας έρωτας και ένα μεγάλο μυστήριο θα την βοηθήσουν να βρει τον δρόμο της. Ή μήπως πάλι όχι;
Πολύ σύντομα το σκηνικό αλλάζει, βρίσκεται σε άγνωστα μέρη βαδίζοντας φοβισμένη σε μονοπάτια σκοτεινά, τα ερωτήματα αυξάνονται. Κάθε της βήμα, κάθε της απόφαση, την μπερδεύουν όλο και περισσότερο. Την μπλέκουν σε έναν κόσμο που δεν γνωρίζει καθόλου και για καιρό δεν κατανοεί.
Αποφασίζει να γίνει κομμάτι του. Άραγε είχε και άλλη επιλογή;
Πόσο από τον εαυτό μας είμαστε έτοιμοι να θυσιάσουμε στο όνομα του έρωτα; Μέχρι πού θα φτάναμε για να βοηθήσουμε έναν φίλο; Πότε μια πράξη αντικειμενικά και κοινωνικά λάθος και κατακριτέα, έως και παράνομη, μπορεί να φαντάζει υποκειμενικά σωστή;
Μια ιστορία βγαλμένη από έναν μακρινό και παγερό κόσμο. Αλήθεια όμως, είναι πράγματι τόσο μακρινός…;
Ερωτηματολόγιο Συνεντεύξεων Moonlight Tales
Πες μας δυο λόγια για το βιβλίο σου.
Είναι ένα βιβλίο που κατατάσσεται στη νεότερη κατηγορία, για τη χώρα μας, του new adult. Στην αρχή είναι αρκετά ανάλαφρο, νεανικό, όμως όσο προχωράει η ανάγνωση και η πλοκή, γίνεται ολοένα και πιο σκοτεινό και περίπλοκο. Έχει έντονο το στοιχείο του μυστηρίου και της αγωνίας. Ο αναγνώστης συχνά βρίσκεται να απορεί πώς και γιατί η ηρωίδα μπλέκει συνεχώς έτσι, όμως εύκολα ταυτίζεται με την ηλικία της, τις πράξεις και το σκεπτικό της. Είναι ένα βιβλίο μυθοπλασίας μεν, όμως κάλλιστα θα μπορούσε να είναι μια πραγματική ιστορία, λίγο καλλωπισμένη βέβαια…
Ποια είναι η κυριότερη πηγή έμπνευσής σου και τι σε έκανε να ξεκινήσεις τη συγκεκριμένη ιστορία;
Γενικότερα η κυριότερη πηγή έμπνευσής μου είναι οι μελωδίες . Όποτε ακούω κάποια μελωδία για πρώτη φορά (χωρίς στίχο), αυτόματα ο εγκέφαλος μου πλάθει μια ιστορία, βαμμένη στον χρωματισμό των εκάστοτε νοτών. Για την συγκεκριμένη ιστορία, έμπνευσή μου ήταν ένα όνειρο που είδα και για την ακρίβεια το τέλος της ιστορίας. Έτσι, εμπνεύστηκα να γράψω την αρχή της.
Αν μπορούσες, τι συμβουλή θα έδινες στον εαυτό σου όταν ξεκίνησες να γράφεις;
Να μην τα παρατήσω τόσο εύκολα, διότι μου πήρε αρκετά χρόνια να το τελειώσω, λόγω μιας ατυχίας με τον υπολογιστή και απώλειας του αρχείου του μυθιστορήματος. Όταν, μήνες αργότερα, κατάφεραν να το σώσουν, επέτρεψα μια έντονη «τεμπελιά» και πληθώρα δικαιολογιών πως δεν έχω τον χρόνο, να με καταβάλλουν. Επίσης, ο φόβος της κριτικής των άλλων, ήταν ανασταλτικός παράγοντας στο να το ολοκληρώσω και να ξεκινήσω το δύσκολο ταξίδι της έκδοσης. Πλέον, έχω απλά να πω στον νεαρότερο εαυτό μου, πως κακώς φοβόμουν και επαναπαυόμουν. Όταν αγαπάς κάτι, τίποτα δεν πρέπει να σε σταματά. Από την άλλη βέβαια, υποστηρίζω ακράδαντα πως όλα για κάποιον λόγο γίνονται και το συγκεκριμένο χρονικό διάστημα στο οποίο εν τέλη υλοποιείται κάτι, ίσως τελικά και να ήταν το σωστότερο…
Τι λογοτεχνικό είδος σού αρέσει να διαβάζεις και ποιο προτιμάς όταν γράφεις;
Διαβάζω τα πάντα. Απλά δώστε μου ένα βιβλίο και θα θελήσω αμέσως να το διαβάσω για να εκφέρω άποψη, ασχέτως αν έχω ακούσει θετικά ή αρνητικά σχόλια. Θέλω να κάνω τα δικά μου. Κάπως έτσι, γράφω και διάφορα είδη. Η αλήθεια όμως είναι, πως έχω μια τάση να κλίνω περισσότερο προς τα δραματικά …
Επίλεξε ένα: τι είναι πιο σημαντικό σε μια ιστορία; Ο πρωταγωνιστής, οι δευτερεύοντες χαρακτήρες ή ο ανταγωνιστής;
Ο ανταγωνιστής. Αυτός φτιάχνει στην ουσία όλη την ιστορία, κατ’ εμέ. Προκαλεί και ιντριγκάρει όλους τους άλλους και κατ’ αυτόν τον τρόπο τους γνωρίζουμε καλύτερα, ταυτιζόμαστε μαζί τους, αγωνιούμε για τις εξελίξεις και την έκβαση διάφορων καταστάσεων, μαθαίνουμε κρυμμένα μυστικά κτλ κτλ .
Σε ποια ηλικία ξεκίνησες να γράφεις;
Εάν δεν με απατά η μνήμη μου, ξεκίνησα να γράφω τα πρώτα μου ποιήματα και μικρές ιστορίες κάπου στα 8 μου.
Επίλεξε ένα: τι είναι πιο κρίσιμο για την επίτευξη ενός καλού βιβλίου; Η ικανότητα γραφής, η φαντασία ή η σκληρή δουλειά;
Πιστεύω η φαντασία. Διότι χωρίς αυτήν , τι θα έχει να γράψει κανείς; Και μιλάω πάντοτε για κάτι πρωτότυπο. Εάν αποτυπώσεις την ιδέα σου, τον κόσμο σου, τους χαρακτήρες σου σε μια κόλλα χαρτί, τα υπόλοιπα έρχονται… Μαθαίνονται, σε βοηθάνε άλλοι πιο έμπειροι άνθρωποι, κάνεις αμέτρητες διορθώσεις κ.ο.κ μέχρι να καταλήξεις στο καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.
Γιατί γράφεις;
Γράφω γιατί υπάρχουν στιγμές που τίποτα δεν με συγκινεί στον δικό μας κόσμο και θέλω να δημιουργήσω έναν δικό μου. Επίσης, είμαι ένα σχετικά μοναχικό άτομο, οπότε η συντροφιά του υπολογιστή μου και του κόσμου/χαρακτήρων που πλάθω εκείνη τη στιγμή, με γεμίζει σε έναν πολύ μεγάλο βαθμό.
Αυτή η ερώτηση με προβλημάτισε τρομερά πολύ και μου πήρε τον περισσότερο χρόνο σκέψης και αναπόλησης σε τίτλους και συγγραφείς που έχω διαβάσει. Μου είναι πολύ δύσκολο να προτείνω κάτι. Ίσως θα μπορούσα να απαντήσω πιο γενικά, πως ένας συγγραφέας θα έπρεπε να διαβάσει στη ζωή του κάποια βιβλία σταθμούς ρώσων συγγραφέων, διότι πιστεύω πως η προσέγγιση και το ύφος στο οποίο έγραφαν, έχει να μάθει και να δώσει πολλά σε κάποιον που σκέπτεται να ασχοληθεί ή ασχολείται ήδη με τον χώρο αυτόν. Όσον αφορά τους αναγνώστες, σημαντικό είναι να γνωρίζουμε σε τι φάση της ζωής τους βρίσκονται τη δεδομένη χρονική στιγμή. Ένα βιβλίο που ξαφνικά έγινε ευρέως γνωστό, μετά από πολλές δεκαετίες και θα έλεγα πως διαβάζεται άνετα σήμερα, διότι είναι πολύ επίκαιρο, συνδυάζει καταστάσεις που ακόμη ταρακουνούν την ανθρωπότητα και έχει πολλά μηνύματα να περάσει, είναι το «Όταν σκοτώνουν τα κοτσύφια».
10. Τι πρέπει να περιμένουμε από εσένα στο μέλλον;
11. Πώς μπορούν να επικοινωνήσουν οι αναγνώστες μαζί σου;