Αναφέρεται στις περιπλανήσεις και διαδρομές των προγόνων του και μιλάει για τα παιδικά χρόνια του συγγραφέα, μεγαλώνοντας στη γειτονιά αυτήν. Η αφήγηση του παρελθόντος βιώνεται σαν εμπειρία στο παρόν με κάθε λεπτομέρεια. Τα γεγονότα αναβιώνουν στο μυαλό σαν μια κινηματογραφική ταινία που εκτυλίσσεται από την αρχή μέχρι το τέλος στην ιστορική συνοικία του κέντρου της Θεσσαλονίκης, την ΑΓΙΑ ΦΩΤΕΙΝΗ.
Το βιβλίο περιγράφει την προσφυγική συνοικία της Αγίας Φωτεινής στη Θεσσαλονίκη από την αρχή του 20ου αιώνα μέχρι τη στιγμή που κατεδαφίστηκε, για να χτυστεί το πανεπιστήμιο. Ο συγγραφέας γράφει για τη ζωή και τα παιχνίδια του στη γειτονιά του και βάζει τον αναγνώστη στη θέση του παιδιού, που ακούει ιστορίες για τα παλιά χρόνια από τον παππού του μπροστά στο τζάκι.
Η γραφή είναι απλή, αλλά σε ταξιδεύει. Ο Κωνσταντίνος Γρηγοριάδης εκτός από συγγραφέας είναι και ποιητής και η ιδιαίτερη σχέση που έχει με τη γλώσσα γίνεται προφανής στο κείμενο. Αντίστοιχα ο βιογραφικός χαρακτήρας του βιβλίου κάνει την αφήγηση ακόμα πιο ενδιαφέρουσα.
Καλομοίρα Αναστασίου