ένα αστέρι πέφτει, για να σου δώσει ελπίδα.
Μια ανάσα πριν τον ερχομό του αφιλόξενου, ζοφερού χειμώνα, μία οικογένεια πασχίζει να επιβιώσει. Ο Γιώργος αναζητά το κουράγιο και τη δύναμη να αντεπεξέλθει στις δυσκολίες, όταν μία απρόσμενη απειλή τού χτυπά μοχθηρά την πόρτα. Το παρελθόν αναδύεται, αστικοί μύθοι και δοξασίες αναβιώνονται και τα λεπτά όρια μεταξύ πραγματικότητας και φαντασίας μπερδεύονται. Καθώς το φως χάνεται γύρω του, το δάσος τον κυκλώνει.
Ο Γιώργος πρέπει να παλέψει, για να προστατεύσει ό,τι πιο πολύτιμο έχει: την οικογένειά του. Ανάμεσα στην απόγνωση και το σκοτάδι, που απειλεί να τον καταπιεί, ο έναστρος καμβάς του νυχτερινού ουρανού φαίνεται να αποτελεί τη μόνη του ελπίδα προς το φως.
Και ήρθε επιτέλους η ώρα να μοιραστώ μαζί σας ένα βιβλίο που έχει πολύ ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου.
Πρόκειται για μια μικρή νουβέλα, μια ολοκληρωμένη ιστορία, που ειπώθηκε σε 85 σελίδες.
Πρωταγωνιστής είναι ο Γιώργος, ένας αγρότης μιας περασμένης εποχής που παλεύει για να επιβιώσει. Στήριγμά του η γυναίκα του, η Βιολέτα, φάρος του σε κάθε δύσκολη στιγμή, άγκυρα και σύμμαχός του. Ο Γιώργος είναι συνηθισμένος στις κακουχίες και τις αρρώστιες, μα αυτή η τελευταία αρρώστια είναι διαφορετική. Νιώθει να χειροτερεύει εκθετικά και απότομα. Ταυτόχρονα, κάτι απειλητικό τους ζυγώνει. Κάτι κρύβεται στο δάσος και παραμονεύει. Περιμένει να πέσουν οι άμυνές τους πριν χτυπήσει. Ο Γιώργος πρέπει να προστατεύσει την οικογένειά του ακόμα και αν αυτό είναι το τελευταίο πράγμα που θα κάνει.
Το Πεφταστέρι είναι μια μεταφυσική ιστορία με στοιχεία τρόμου που παντρεύονται αρμονικά. Τα άστρα και ο μαγευτικός νυχτερινός ουρανός κυριαρχούν σε πολλές σκηνές και δημιουργούν όμορφες εικόνες. Η σχέση του Γιώργου με τη Βιολέτα δένει όλη την ιστορία και δίνει υπόσταση και βάθος στους χαρακτήρες. Διαβάζοντας το βιβλίο γέλασα, έκλαψα και ένιωσα λύπη που δεν μπορώ να βγω και εγώ στο μπαλκόνι μου και να αγναντέψω τα άστρα που ζωγραφίζουν τον νυχτερινό καμβά.
Συνολικά, το Πεφταστέρι είναι μια από τις αγαπημένες μου ιστορίες γιατί παντρεύει είδη αρμονικά, γιατί περιέχει χαρακτήρες που νιώθω ότι έχουν παρελθόν και μέλλον εκτός των σελίδων και γιατί με έκανε να ερωτευτώ ξανά τα άστρα.
Το προτείνω ανεπιφύλακτα!
Έλενα Παπαδοπούλου
Πρώτη επαφή με το λογοτεχνικό έργο του συγγραφέα Λευτέρη Ευαγγελινού, με τη νουβέλα “Πεφταστέρι”, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις “Συμπαντικές Διαδρομές”.
Επειδή πάντα μου αρέσει πριν ξεκινήσω ένα βιβλίο να διαβάζω το βιογραφικό του εκάστοτε συγγραφέα, ώστε να έχω ένα υπόβαθρο, μαθαίνω ότι μετράει βραβείο σε διαγωνισμό Larry Niven, που έχει να κάνει με ιστορίες φανταστικού και διοργανώνονται από τις εν λόγω εκδόσεις, το οποίο με προδιαθέτει για κάτι θετικό. Η λογοτεχνία του φανταστικού είναι η κατηγορία που έχω μικρότερη επαφή από κάθε άλλη. Εδώ κάτι η περίληψη και το χαρακτηριστικό εξώφυλλο μου κέντρισαν το ενδιαφέρον.
Το “Πεφταστέρι” περιστρέφεται γύρω από μια αγροτική οικογένεια. Κεντρικός χαρακτήρας είναι ο πατέρας της οικογένειας, Γιώργος, ο οποίος από νωρίς γίνεται σαφές ότι πάσχει από κάποια απροσδιόριστη ασθένεια με φανερά συμπτώματα τα οποία γίνονται αντιληπτά από τη σύζυγό του, Βιολέτα, και την ανησυχούν. Ταυτόχρονα, στο χωριό όπου διαμένει η οικογένεια, λαμβάνει χώρα μια κτηνωδία, κατά την οποία ο σκύλος του γείτονά της βρίσκεται δολοφονημές σε κακοποιητικό βαθμό κάτω από άγνωστες αιτίες και με ανεξήγητο πιθανό θύτη. Είναι πλέον φανερό πως μια βαριά σκιά πλανάται πάνω από το χωριό, στιγμές από το παρελθόν χτυπούν την πόρτα του σήμερα. Κάτι παραφυλάει στο σκοτάδι και περιμένει απειλητικά να κάνει την επόμενη κίνησή του.
Αρχικά, αξίζει να παρατηρήσει κανείς το φόντο που επιλέγει ο συγγραφέας: ασυνήθιστο, με την καλή έννοια. Δεν είμαι ο άνθρωπος που έχει κατεβάσει ΤΑ βιβλία της ελληνικής λογοτεχνίας, όμως και σε αυτά ανάμεσα δε θυμάμαι να έχω δει έναν τόσο νεό συγγραφέα να επιλέγει το αγροτικό τοπίο για να εξελίξει την ιστορία του. Ευχάριστη έκπληξη.
Δεύτερο, οι παιδικοί χαρακτήρες μιλούν σαν παιδιά. Και ευτυχώς! Λίγο πολύ έχουμε συναντήσει παιδικούς χαρακτήρες οι οποίοι μιλούν σαν να συγκεντρώνουν τη σοφία ολόκληρου του κόσμου. Εδώ δε συμβαίνει αυτό. Τα παιδιά συμπεριφέρονται σαν παιδιά, έχουν τις ανάγκες που πραγματικά έχουν τα παιδιά, την ίδια αφέλεια. Και μιας και πιάσαμε το θέμα των χαρακτήρων, μού άρεσε πολύ που, παρότι όπως προαναφέραμε πρωταγωνιστής είναι ο Γιώργος, εντούτοις και οι δευτεραγωνιστές δεν είναι χάρτινοι. Τόσο η γυναίκα όσο και τα παιδιά του όσο και οι γείτονές του έχουν σημαντικό μερίδιο στην ιστορία, αλληλεπιδρούν, εκφράζονται, παίρνουν πρωτοβουλίες. Άλλωστε, και ο ίδιος ο Γιώργος για χάρη εκείνων φτάνει στα άκρα και παρουσιάζεται έτοιμος για όποια αυτοθυσία απαιτηθεί για χάρη των αγαπημένων του ανθρώπων.
Συγκεντρωτικά, το “Πεφταστέρι” είναι μια νουβέλα του υπερφυσικού που μιλάει για τη φιλία, την αγάπη προς την οικογένεια, την αυτοθυσία για να προστατεύσεις όσα αγαπάς. Τελικά, θα έλεγα πως είναι μια νουβέλα που τονίζει την αρετή του να μην εγκαταλείπεις ό,τι είναι σημαντικό για σένα, να μπαίνεις μπροστά έτοιμος να θυσιάσεις τον εαυτό σου για να βγει αυτό αλώβητο.