Γεννήθηκες μια μέρα σαν κι αυτήν
ήρθες στη ζήση φιλοξενούμενος εραστής
σημάδι να βάλεις και να χαθείς.
Εντολή... να ορίσεις μονοπάτι ξεχωριστό
να οργανώσεις έναν θάνατο βασανιστικό... τον δικό μου.
Θύτης και θύμα στη δούλεψη του Δαίμονα
έτοιμος να τιμωρήσεις και να τιμωρηθείς,
να πολεμήσεις και να σκοτωθείς για χάρη του.
Στάθηκες και χόρεψες με ψυχές
Ζωγράφισες και στόλισες όνειρα και αγκαλιές
Έπνιξες θάλασσες ζωντανές
Βύθισες και σκότωσες καρδιές μοναδικές... μα δε μετάνιωσες.
Ο Έρωτας κι ο θάνατος γονατιστός
Ένας λυρικός τραγουδιστής όμορφος και χαμογελαστός
Ένας τιμωρός ευαίσθητος και λογικός
Ένας ποιητής… ένας χορευτής κι ένας τρελός... όλα εσύ
Γεννήθηκες μια μέρα σαν κι αυτήν
ευλογημένη μέρα... καταραμένη ευχή,
η θύμηση κι η λύτρωση μαζί.
Κανένα περιθώριο λάθους
ντυμένη ‘θύμα αγάπης’ αποχωρώ.
Συγχώρα με, ψυχή μου,
που βρέθηκες μπροστά του μια μέρα σαν κι αυτήν…