Δέκα λεπτά αργότερα, το αυτοκίνητο πάρκαρε κάτω από το σπίτι του Γιώργου. Η Κλέλια άνοιξε την εξώπορτα και ετοιμάστηκε να πατήσει το διακόπτη που άνοιγε το φως του διαδρόμου, που οδηγούσε στα σκαλοπάτια του κλιμακοστασίου. Ο Γιώργος έπιασε το χέρι της εμποδίζοντάς τη. Με μια βίαιη κίνηση τη γύρισε προς εκείνον και τράβηξε το σώμα της επάνω του, πιέζοντας την πλάτη της στον τοίχο πίσω της.
«Τι… τι κάνεις; Η πόρτα είναι γυάλινη, θα μας δουν!» του είπε εκείνη κοιτάζοντας έξω από την πόρτα τον φωτισμένο δρόμο.
Δυόμιση ώρα το πρωί ο δρόμος ήταν φυσικά έρημος, αλλά η Κλέλια είχε συνηθίσει να θεωρεί ότι το σεξ γινόταν αποκλειστικά ανάμεσα σε τοίχους και συνήθως στην κρεβατοκάμαρα. Ο σκοτεινός διάδρομος με τη διαφανή πόρτα την ξένιζε. Ταυτόχρονα όμως ανακάλυψε ότι, παρά την ντροπή της, αισθανόταν παράξενα –και όχι απαραίτητα άσχημα– όταν σκεφτόταν τι θα γινόταν αν άναβε το φως… αν περνούσε άνθρωπος στον δρόμο και κοίταζε μέσα… αν, αν, αν. Ο Γιώργος χαμογέλασε με την παρατήρησή της.
«Πες την αλήθεια, φοβάσαι το σκοτάδι, μωρό μου;» τη ρώτησε ειρωνικά.
«Όχι, βέβαια, δε φοβάμαι… Εσύ; Δε θέλεις να βλέπεις σε ποια κάνεις έρωτα; Θα μας μπερδέψεις τόσες που είμαστε!» του απάντησε ειρωνικά, περιμένοντας την αντίδρασή του.
Ο Γιώργος γέλασε με την τελευταία της παρατήρηση. Ήταν τόσο μα τόσο συνηθισμένη.
Οι συνηθισμένοι πιστεύουν ότι στο σκοτάδι πάσα γυνή ομοία, αλλά κάνουν μεγάλο λάθος.
Όταν το υποστηρίζει αυτό ένας άντρας, σημαίνει πολύ απλά ότι βιώνει επιφανειακά την ομορφιά που λέγεται «κάνω έρωτα» σε μια γυναίκα. Σίγουρα δεν ξέρει να κάνει έρωτα, γιατί δεν έχει προσέξει τίποτα από τη μοναδικότητα της κάθε γυναίκας!Ο κάθε άνθρωπος έχει διαφορετικές φερορμόνες, κάνοντας ακόμα και το ίδιο άρωμα να μυρίζει διαφορετικά σε διαφορετικούς ανθρώπους. Πόσο μάλλον όταν αυτές οι φερορμόνες πολλαπλασιάζονται κατά τη διάρκεια της έξαψης, που προκαλεί η ερωτική επαφή. Κανένα γυναικείο σώμα –και γυναικείο αιδοίο– δεν αναδύει την ίδια μυρωδιά. Καμιά γυναίκα δεν αναστενάζει ερωτικά, δε φωνάζει και δεν τελειώνει έχοντας τις ίδιες αντιδράσεις με κάποια άλλη. Όλες τους –όπως και οι άντρες– είναι διαφορετικές. Έτσι, κάθε φορά που κάνεις σεξ με διαφορετική γυναίκα, γεννιέται μια διαφορετική και ξεχωριστή εμπειρία. Και στο κάτω κάτω, αν οι συνηθισμένοι το πιστεύουν αυτό στ’ αλήθεια, γιατί απατούν τη σύντροφό τους με οποιαδήποτε άλλη; Η δικαιολογία «Ήθελα κάτι διαφορετικό, να μη βαρεθώ» αυτοακυρώνεται. Ας έσβηναν απλά το φως, αφού είναι όλες ίδιες!
Η Κλέλια έβλεπε τα φώτα έξω στον δρόμο αγχωμένη. Σιγά σιγά της φάνηκε ότι είχαν αρχίσει να τρεμοπαίζουν –αυξομειώνοντας την έντασή τους– καθώς ο Γιώργος είχε γονατίσει μπροστά της και έγλειφε αργά και αισθησιακά τις γάμπες της. Δεν ασχολήθηκε καν με την παρατήρησή της για άλλες γυναίκες. Ό,τι έπρεπε να της εξηγήσει με λόγια είχε αποφασίσει να της το δείξει με πράξεις.
Η Κλέλια έκλεισε σιγά σιγά τα μάτια της και ακούμπησε το κεφάλι της στον τοίχο πίσω της. Η υγρή γλώσσα του Γιώργου είχε ανέβει και σχημάτιζε μικρά οχτάρια στο εσωτερικό των μηρών της, στέλνοντας στον εγκέφαλο βασανιστική ευφορία.
«Μη, μωρό μου, έχω πάει τουαλέτα, πρέπει να πλυθώ πρώτα! Έχω σκουπιστεί αλλά…» Η Κλέλια έβαλε το χέρι της στο κεφάλι του, απομακρύνοντάς τον από την περιοχή της.
Ο Γιώργος χαμογέλασε και πίεσε τα χείλη του στα ροδαλά χείλη του καυτού της κέντρου ρουφώντας τα με πάθος. Η μυρωδιά της είχε ένα μείγμα αντισηπτικού –προφανώς από αντίστοιχα υγρά μαντηλάκια που είχε χρησιμοποιήσει– και την όμορφη οξεία μυρωδιά του υγρού ερεθισμού της. Άνοιξε με τα χείλη του τα καυτά ροδοπέταλα του κέντρου της, σαν να ήταν τα αντίστοιχα του στόματος. Ύστερα, έβαλε τη γλώσσα του όσο πιο βαθιά του επέτρεπε η στάση των σωμάτων και η αντίσταση που προέβαλλε το χέρι της μαγεμένης από ηδονή ερωμένης του.
Η Κλέλια άφησε ένα παραπονιάρικο ηδονικό αναστεναγμό και χαλάρωσε τελείως τις αντιστάσεις της. Τα χείλη της άνοιξαν έτσι περισσότερο, διευκολύνοντας τη γλώσσα του Γιώργου να μπει βαθύτερα, προκαλώντας της ερεθιστικό ντελίριο. Ασυναίσθητα στήριξε την πλάτη της στο τοίχο και λύγισε τα πόδια της ανοίγοντάς τα, προτείνοντας έτσι καλύτερα τη λεκάνη της στα χάδια του. Το χέρι της ακούμπησε και πάλι στο κεφάλι του, αλλά αυτήν τη φορά δεν προσπάθησε να το απομακρύνει. Απλώς τον χάιδευε παίζοντας ταυτόχρονα με τα μαλλιά του.
Ο Γιώργος αισθάνθηκε στα χείλη και στα μάγουλα ένα μικρό τρέμουλο, καθώς ολόκληρο το σώμα της Κλέλιας είχε συντονιστεί με την τρελή ηδονή που βίωνε ο εγκέφαλός της. Πήρε μια βαθιά ανάσα και άρχισε να εκπνέει ελαφριά από τη μύτη δημιουργώντας αντήχηση στο στόμα του, που μεταφραζόταν σε χαμηλής συχνότητας μπάσα μουρμούρα. Το τρέμουλο αυτό μεταφερόταν –μέσω των χειλιών και της γλώσσας του– απευθείας στο εσωτερικό της γυναικείας περιοχής συντονίζοντας τα εσωτερικά τοιχώματα.
Η πρωτόγνωρη γλυκιά αίσθηση είχε φτάσει τον ερεθισμό της Κλέλιας στα ύψη. Προσπαθούσε μάταια να πάρει περισσότερο αέρα και λαχάνιαζε στιγμιαία, καθώς ο Γιώργος δεν της άφηνε κανένα διάλλειμα. Προσπάθησε να ανοίξει τα μάτια της, αλλά τα έκλεισε σχεδόν αμέσως. Οι διεσταλμένες κόρες και η καταιγίδα που επικρατούσε στον εγκέφαλό της πολλαπλασίαζαν το μισόφωτο του δρόμου, ζαλίζοντάς την.
Ο Γιώργος χαμήλωσε ακόμα περισσότερο τη συχνότητα του ήχου που δημιουργούσε το στόμα του, δυναμώνοντάς τον, καθώς μείωνε την ταχύτητα του εμπνεόμενου αέρα. Μαζί άλλαζε αντίστοιχα και η συχνότητα των κραυγών ηδονής της Κλέλιας, που τώρα βρισκόταν σε τρέλα.
Το κύμα της ηδονής άρχισε να απλώνεται αργά σε όλο της το κορμί και χαμογέλασε ανακουφισμένη, πιστεύοντας πως το υπέροχο βάσανο έφτανε στο τέλος του. Η ηδονή απλώθηκε καταλαμβάνοντας και το παραμικρό εκατοστό του κορμιού της. Μη βρίσκοντας άλλη διέξοδο μαζεύτηκε –ακαριαία σχεδόν– πίσω στο κέντρο της και τότε για την Κλέλια ξέσπασε η κόλαση.
Οι κραυγές ηδονής που συνόδευαν κάθε βίαιο τίναγμα του κορμιού της πολλαπλασιάζονταν με την ηχώ του κλιμακοστασίου. Ο Γιώργος σηκώθηκε και έπιασε τη μέση της στηρίζοντάς την επάνω του, καθώς εκείνη δεν ήξερε καν τι έκανε και, καθώς δεν την κρατούσαν τα πόδια της, κατέβαινε σιγά σιγά και ετοιμαζόταν να καθίσει στο μαρμάρινο πάτωμα. Η Κλέλια άπλωσε τα χέρια της, τον αγκάλιασε σφιχτά και έμεινε σε αυτήν τη στάση σε όλη τη διάρκεια των βίαιων σπασμών.
Τελικά, άνοιξε τα μάτια της και τον κοίταξε. Το βλέμμα της ήταν γεμάτο έκπληξη, καθώς προσπαθούσε να ηρεμήσει και να ξαναβρεί τον έλεγχο των λειτουργειών της.
«Αυτό… ήταν… ήταν… καταπληκτικό! Πώς έγινε τόσο γρήγορα; Τι έκανες, καρδιά μου; Με πέθανες!» του είπε ξέπνοα, ανάμεσα σε δύο βαθιές ανάσες.
Ο Γιώργος κοίταξε το ρολόι του. Η ώρα είχε πλησιάσει τρεις. Χαμογέλασε, σήκωσε με το χέρι του το κεφάλι της Κλέλιας και την κοίταξε στα μάτια.
«Χαίρομαι πολύ που σου άρεσε, κυρία Αστυνόμε!» της ψιθύρισε, τονίζοντας ιδιαίτερα τις τελευταίες λέξεις.
Η Κλέλια τινάχτηκε απότομα!
Ήξερε, λοιπόν, αλλά πως ήταν δυνατόν; αναρωτιόταν, ενώ οι σπασμοί του οργασμού ταλαιπωρούσαν ακόμη τον εγκέφαλό της, εμποδίζοντάς τη να σκεφτεί καθαρά.
«Πώς… πώς το έμαθες; Ποιος σου το είπε; Ο Κώστας!» τον ρώτησε αμήχανα, προσπαθώντας ακόμη να βρει την αυτοκυριαρχία της.
«Δε φταίει κανείς, μην κατηγορήσεις το παιδί! Την υπηρεσία μας να κατηγορήσεις που κάνει μαλακίες» της απάντησε ειρωνικά κοιτώντας την απογοητευμένος.
«Τι… τι μαλακίες;» ψέλλισε εκείνη σαστισμένη.
«Γλυκιά μου και όμορφη προϊσταμένη, κάποιος πρέπει να τους πει ότι, όταν στέλνουν κάποια σε μυστική αποστολή, δεν τη χρησιμοποιούν ταυτόχρονα και σε μέτρα τάξης σε γήπεδα. Τα γήπεδα έχουν κάμερες και χθες το βράδυ έδειξε στην τηλεόραση στιγμιότυπα από επεισόδια στο Ο. Α. Κ. Α.. Και ποια νομίζεις ότι είδα έξω από τη θύρα τριάντα πέντε; Την όμορφη, γλυκιά μου συμμαθήτρια από τον χορό, που μπήκε ξαφνικά στη ζωή μου» της απάντησε τονίζοντας τις λέξεις. «Πραγματικά σου πάει η στολή, όπως και τα αστέρια στις επωμίδες» συνέχισε ο Γιώργος.
Μιλούσε ήρεμα, αργά και καθαρά. Δεν είχε θυμώσει. Συνάδελφοι ήταν άλλωστε. Ήξερε και εκείνος από παρακολουθήσεις. Καταλάβαινε επίσης ότι η αποστολή της έφτανε σίγουρα μέχρι το σημείο του να μπει στη ζωή του. Τα ερωτικά που ακολούθησαν δεν της τα είχε επιβάλλει κανείς. Όχι… Η υπηρεσία δεν είναι προαγωγός. Μόνο σε κακής ποιότητας μελό θα χρειάζονταν όλα αυτά εξηγήσεις.
«Να σου εξηγήσω, το δικό μας δεν έχει σχέση με–» προσπάθησε η Κλέλια να του εξηγήσει, αλλά τη διέκοψε.
«Με τη δουλειά; Αυτό θες να πεις; Το πιστεύω. Δεν έχω λόγο να το αμφισβητήσω, γι’ αυτό δεν είμαι και θυμωμένος όπως βλέπεις. Θα μου πεις τώρα σε ποιο τμήμα είσαι και προς τι όλο αυτό το μασκαραλίκι;» τη ρώτησε σοβαρεύοντας.
Είχε έρθει πια η ώρα να ανοίξουν τα χαρτιά τους. Το παιχνίδι τελείωνε.
«Ηθών… Υποδιευθύντρια στο Ηθών είμαι. Η υπόθεση αφορά εσένα και τη Γιάννα Δεληπέτρου. Κάποιος κατήγγειλε ότι–» η Κλέλια σταμάτησε απότομα, καθώς ένα ταξί είχε σταματήσει απέναντι από το σπίτι του Γιώργου και περίμενε τον πελάτη να πληρώσει την κούρσα.
Κάποιος γείτονας γύριζε στο σπίτι του μετά από γλέντι. Η Κλέλια κοίταξε τον Γιώργο σαν να του έλεγε: «Σ’ τα είπα εγώ, θα μας δουν!» και προσπάθησε να χωθεί στη σκοτεινή πλευρά του διαδρόμου.
«Ασ’ το για σήμερα, αρκετά μάθαμε. Αύριο το απόγευμα έλα, αν θέλεις, να γνωρίσεις και τη Γιάννα στο σπίτι της. Πιστεύω ότι ξέρεις πού βρίσκεται, ε; Και αν πιστεύεις ακόμη ότι είμαστε μπλεγμένοι σε οτιδήποτε, το συζητάμε εκεί. Τώρα είναι ώρα για άλλα πράγματα!» της είπε δείχνοντάς της τη σκάλα που οδηγούσε στο διαμέρισμά του.
Η Κλέλια χαμογέλασε πονηρά, έπλεξε τα δάχτυλά της στα δικά του και τον ακολούθησε. Ήταν πολύ χαρούμενη που είχε φανερωθεί η αλήθεια και που ο Γιώργος καταλάβαινε τη θέση της. Τώρα –όντας σίγουρη για την αθωότητά του– όταν ξεκαθάριζε η υπόθεση, θα μπορούσε και εκείνη να αφιερωθεί απερίσπαστη στην αναζήτηση των ορίων της στο σεξ.
Η παλιά Κλέλια, εκείνη που μόλις μια μέρα πριν δεν ήξερε αν έπρεπε– και αν ήθελε– να ξεπεράσει τις αναστολές, που της είχαν επιβληθεί, είχε ξαφνικά εξαφανιστεί σαν να μην υπήρξε ποτέ. Είχε χαθεί για πάντα, πνιγμένη μες στο κύμα ηδονής, που είχε νιώσει σε εκείνον τον μισοφωτισμένο διάδρομο. Τώρα ήταν σίγουρη πως ό,τι είχε διαβάσει για τους Ξεχωριστούς ήταν αλήθεια. Αυτό που είχε βιώσει πριν από λίγο δεν το είχε δημιουργήσει απλώς ένα στόμα και μια γλώσσα. Κάποια τεχνική. Ήταν ταυτόχρονα θέληση και πετυχημένη μετάδοση ερωτικής ενέργειας. Αυτό ήθελε απίστευτη συγκέντρωση για να επιτευχθεί. Όπως ακριβώς τα είχε διαβάσει στα κεφάλαια.
Η καινούρια ανανεωμένη Κλέλια δεν ήταν διατεθειμένη να αφήσει και άλλο χρόνο να γλιστρήσει ανούσια από την –ερωτική τουλάχιστον– ζωή της. Η γνώση του να παίρνει και να δίνει ευτυχία σε άλλους ήταν πολύ σημαντική για εκείνη. Ό,τι όμορφο είχε σκεφτεί ποτέ σε όλη της ζωή στον ερωτικό τομέα το είχε βρει στους Ξεχωριστούς.
Ο Γιώργος κάθισε στον καναπέ δίπλα της και την πήρε τρυφερά στην αγκαλιά του. Δε βιαζόταν κανείς από τους δύο να συνεχίσει το παιχνίδι του έρωτα. Τα χείλη του πλησίασαν και πάλι. Η Κλέλια αισθάνθηκε στη γλώσσα της τη γεύση του οργασμού, που είχε αφήσει πριν από λίγο στα χείλη του και αντέδρασε με ένα υπόκωφο ηδονικό βογκητό κατευθείαν από το διάφραγμά της. Ξαφνικά απομακρύνθηκε κοιτάζοντάς τον έντρομη. Ύστερα σηκώθηκε από την αγκαλιά του ζητώντας του συγγνώμη. Αισθανόταν πολύ βρεγμένη χαμηλά και ντρεπόταν. Ήθελε να πάει στο ντους να ξεπλυθεί από την προηγούμενη εμπειρία, πριν γευτεί απερίσπαστη τη συνέχεια.
«Άνοιξε την πόρτα, τέρμα στον διάδρομο, μετά από την κρεβατοκάμαρα. Πάρε μπουρνούζι από την ντουλάπα στο υπνοδωμάτιο».
Ο Γιώργος τής έδειξε χαμογελώντας το ένα από τα δύο μπάνια του σπιτιού και σηκώθηκε από τον καναπέ, βρίσκοντας την ευκαιρία να κάνει και εκείνος το ίδιο στο άλλο.
Η Κλέλια προχώρησε χαρούμενη στον διάδρομο, που της είχε υποδείξει. Η πόρτα στην κρεβατοκάμαρα ήταν ανοιχτή. Μπήκε μέσα, άνοιξε το φως και κατευθύνθηκε στην ντουλάπα του. Άνοιξε το δεξί φύλλο της, πήρε ένα μπουρνούζι και ξεκίνησε να φύγει, όταν το βλέμμα της έπεσε στη στολή του, που κρεμόταν στο διπλανό φύλο της ντουλάπας. Το πρόσωπο της φωτίστηκε.
Μμ… Ξέρω τι θα σου κάνω, κύριε συνάδελφε! μουρμούρισε και έφυγε για το μπάνιο.
Μερικά λεπτά αργότερα, ξαναγύρισε φορώντας το βαμβακερό μπουρνούζι πάνω στο νοτισμένο κορμί της. Πήρε μια πετσέτα, σκουπίστηκε καλά παντού και ύστερα φόρεσε το πουκάμισο της στολής του και το πηλήκιο που βρήκε πιο δίπλα. Κοιτάχτηκε στον καθρέφτη κρυφογελώντας. Όχι, δεν ήταν ακόμη ικανοποιημένη. Ξαναγύρισε στην ντουλάπα και ξεκρέμασε τη χοντρή υπηρεσιακή ζώνη που κρεμόταν με το πιστόλι ακόμη στη θήκη της.
Ευτυχώς είσαι προσεκτικός, συνάδελφε, σκέφτηκε, αφού έβγαλε τον γεμιστήρα του όπλου και είδε ότι ήταν άδειος.
Τράβηξε όσο μπορούσε πιο απαλά –για να μην το ακούσει ο Γιώργος στο σαλόνι– το κλείστρο στην ανοιχτή θέση και βεβαιώθηκε πως δεν είχε ούτε εκεί σφαίρα. Ευχαριστημένη, ξαναέβαλε το όπλο στη θήκη και κούμπωσε τη ζώνη στη μέση της κατευθείαν στο γυμνό κορμί της.
«Ουάου, κυρία συνάδελφε!» την υποδέχτηκε ο Γιώργος σφυρίζοντας.
Το θέαμα της ημίγυμνης Κλέλιας ήταν απίστευτα σέξι. Το καλοκαιρινό υπηρεσιακό πουκάμισο με τα γαλόνια και η δερμάτινη ζώνη πάνω στο κατά τα άλλα ολόγυμνο σώμα της ήταν ό,τι πιο πρόστυχο είχε δει τον τελευταίο καιρό. Όταν το ζευγάρι είναι μόνο του και κάνει έρωτα, το πρόστυχο χάνει την κακή του έννοια. Αντίθετα, είναι απολύτως απαραίτητο.
Η Κλέλια τον πλησίασε αργά, γεμάτη χάρη. Είχε διαβάσει πολύ προσεκτικά τα κεφάλαια και ήξερε πόση αξία έχει και η παραμικρή λεπτομέρεια. Ανέβηκε όρθια στον καναπέ, πέρασε τα πόδια της δεξιά και αριστερά από τα δικά του και κάθισε απαλά πάνω του, πατώντας στα πέλματά της.
«Θα προτιμούσες να φορούσα το δικό μου πουκάμισο, έτσι δεν είναι, υφιστάμενε;» του είπε χαμηλόφωνα καθώς έσκυβε από πάνω του.
Ο Γιώργος χαμογέλασε. Η αναφορά στο πουκάμισο ήταν υπαινιγμός στη διαφορά βαθμού της –μιας και ήταν ιεραρχικά ανώτερη– και σκοπό είχε να τον ιντριγκάρει.
Καλή… πολύ καλή! σκέφτηκε ασυναίσθητα.
Την αποπλάνηση την είχε μάθει καλά η νεαρή.
«Αυτά να μου τα πεις, όταν θα με παρακαλάς να σε αφήσω να τελειώσεις!» της είπε –και καλά απειλητικά– και τη δάγκωσε απαλά στον λαιμό, κάνοντάς τη να ανατριχιάσει.
«Φοβήθηκα τώρα!» του απάντησε δαγκώνοντας τα χείλη της καθώς έλυνε τη ζώνη από το μπουρνούζι του.
Μμ... Έτσι μπράβο. Αυτός τουλάχιστον ξέρει να σέβεται τις ανώτερές του! συνέχισε γελώντας πονηρά, καθώς είδε το πέος του σε πλήρη στύση, να διαγράφει μια μικρή καμπύλη –ακουμπώντας στην κοιλιά του– έτσι όπως ήταν σχεδόν ξαπλωμένος.
Το έπιασε με το χέρι της και το ακούμπησε εξωτερικά στο δικό της χαϊδεύοντας το. Με το άλλο χέρι άρχισε να χαϊδεύει ταυτόχρονα και το δικό της κέντρο. Έκλεισε τα μάτια της ερεθισμένη.
Η ερωτική εξερεύνηση του εαυτού της είχε μόλις ξεκινήσει για την αναγεννημένη Κλέλια και οι προοπτικές φάνταζαν υπέροχες.