ψιθύρισε στο αυτί μου.
Ίσα που πρόλαβε πριν πεθάνει.
Τι θα έκανες˙
αν σου δινόταν λίγη ζωή ακόμα;
«Τα όνειρά μου πραγματικότητα!»,
λέει ο ένας.
«Ό, τι φοβάμαι»,
λέει ο άλλος.
«Τα πιο μακρινά ταξίδια!»
συμπληρώνει ο τρίτος.
«Θα ζούσατε…»,
συμπεραίνω εγώ.
Όμως τι συνέβη;
Στη ζωή τους αναρωτιέμαι τι συνέβη
και χρειάζονται λίγο χρόνο ακόμα.
Πέθαναν με όνειρα,
με φόβους,
με απωθημένα.
Όποιος είπε το αντίθετο μάλλον χρειάζεται λίγη ζωή ακόμα.