Κανείς δεν έχει μπει ή έχει βγει από το σπίτι…
Ένα σημείωμα που περιπλέκει τα πράγματα…
Ο δολοφόνος κυκλοφορεί ανενόχλητος νομίζοντας πως έχει ξεγελάσει την αστυνομία…
Ένας κλόουν, κρυμμένος πίσω από τη μάσκα του, διασκεδάζει με όλους…
Το μόνο πρόσωπο που θα μπορούσε να βοηθήσει την αστυνομία έχει απώλεια μνήμης…
Το θύμα ζητά δικαίωση…
Θα καταφέρει ο Γιώργος Πετρόπουλος και η ομάδα του να εξιχνιάσουν αυτό το έγκλημα;
Η Λένα Δεμερτζή γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Νέα Μεσημβρία Θεσσαλονίκης. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή Ιωαννίνων. Τα τελευταία χρόνια ζει στην Πτολεμαΐδα με την οικογένειά της, όπου και εργάζεται στην εκπαίδευση. Το πρώτο βιβλίο της εκδόθηκε το 2018 και από τότε έχει εκδώσει άλλα τρία βιβλία. Μέχρι στιγμής έχει γράψει δύο κοινωνικά και δύο αστυνομικά μυθιστορήματα. «Ο Κλόουν» είναι η δεύτερη ιστορία με πρωταγωνιστή τον αστυνόμο Γιώργο Πετρόπουλο.
1. Πες μας δυο λόγια για το βιβλίο σου.
Κατ’ αρχήν να σε ευχαριστήσω πολύ για την ευκαιρία που μου δίνεις να μιλήσω για το βιβλίο μου! ‘ Ο ΚΛΟΟΥΝ’ είναι το τέταρτο κατά σειρά βιβλίο μου. Πρόκειται για τη δεύτερη ουσιαστικά ιστορία με κεντρικούς ήρωες τον αστυνόμο Γιώργο Πετρόπουλου και την ομάδα του. Πρόκειται για ένα αστυνομικό μυθιστόρημα με στοιχεία ψυχολογικού θρίλερ και κοινωνικές προεκτάσεις. Δυστυχώς είναι τέτοια η θεματολογία του που δεν μπορώ να πω πολλά για την υπόθεση. Θα προσπαθήσω όμως να δώσω λίγο το θέμα. Ο αστυνόμος Πετρόπουλος με την ομάδα του αναλαμβάνει να εξιχνιάσει μία υπόθεση. Πρόκειται για την δολοφονία ένα εικοσάχρονου κοριτσιού. Βρίσκεται νεκρή στο παιδικό της δωμάτιο και φαίνεται πως δεν έχει μπει κανείς στο σπίτι. Ο δολοφόνος αφήνει ένα σημείωμα πάνω στο γραφείο της, οπότε φαίνεται από την αρχή πως πρώτον πρόκειται όντως για δολοφονία και δεύτερον κάποιος έχει φτάσει μέχρι εκεί. Η μητέρα της έχει προσωρινή απώλεια μνήμης λόγω του σοκ και έτσι δεν μπορεί να βοηθήσει καθόλου στις έρευνες. Έτσι, ξεκινά ένα κυνήγι της αστυνομίας να βρει τον ένοχο, έχοντας μηδαμινά στοιχεία στη διάθεσή της. Οι ύποπτοι πολλοί ενώ ο πραγματικός ένοχος κρύβεται πίσω από την μάσκα του Κλόουν.
2. Ποια είναι η κυριότερη πηγή έμπνευσής σου και τι σε έκανε να ξεκινήσεις τη συγκεκριμένη ιστορία;
Έμπνευση θα μπορούσε να αποτελέσει το οτιδήποτε. Μια είδηση στην τηλεόραση, ένα τραγούδι, ένας άνθρωπος. Από κει και πέρα αναλαμβάνει η φαντασία να κάνει την δουλειά της και να δημιουργήσει την ιστορία.
Την εποχή που ξεκίνησα να γράφω την συγκεκριμένη ιστορία είχαν βγει στην επιφάνεια πολλά σκάνδαλα. Αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι πως ο κόσμος είναι έτοιμος να καταδικάσει ανθρώπους. Αρκεί μια είδηση και μετά όπως και να έχει, αυτός που κατηγορείται για κάτι είναι οπωσδήποτε ένοχος. Χωρίς ποτέ να περιμένουν να κάνει η αστυνομία την δουλειά της, να βρει στοιχεία εναντίον του κατηγορουμένου και εν τέλει να αποφασίσει η δικαιοσύνη αν είναι αθώος ή ένοχος. Αυτή η ευκολία λοιπόν με την οποία λειτουργεί η απόδοση δικαιοσύνης από την μάζα, ήταν η έμπνευσή μου γι’ αυτό το βιβλίο. Με προβλημάτισε το γεγονός πώς μπορεί να στιγματιστεί ένας άνθρωπος απλά και μόνο γιατί κάποιοι το παίζουν δικαστές, χωρίς να γνωρίζουν στην ουσία τίποτα.
3. Αν μπορούσες, τι συμβουλή θα έδινες στον εαυτό σου όταν ξεκίνησες να γράφεις;
Να εργάζεται καθημερινά, έστω κι αν πρόκειται να αφιερώσει δέκα λεπτά στη συγγραφή. Όσο δουλεύουμε, τόσο εξελισσόμαστε. Η καθημερινή επαφή με το κείμενο είναι αυτή που το κάνει καλύτερο γιατί υπάρχει αυτή η τριβή που χρειάζεται με την ιστορία.
4. Τι λογοτεχνικό είδος σού αρέσει να διαβάζεις και ποιο προτιμάς όταν γράφεις;
Σ’ αυτό το κομμάτι, όσο περνάν τα χρόνια, υπάρχει μια εξέλιξη. Αρχικά προτιμούσα να διαβάζω μυθιστορήματα με κοινωνικό περιεχόμενο. Ίσως και αυτός να ήταν ο λόγος που τα δύο πρώτα βιβλία μου είναι κοινωνικά. Όσο περνούσαν τα χρόνια ανακάλυψα την αστυνομική λογοτεχνία και με εντυπωσίασε. Τόλμησα τότε κι εγώ να ασχοληθώ λίγο μ’ αυτήν. Πλέον, διαβάζω όλα τα είδη.
Στο κομμάτι της συγγραφής τώρα, θέλω οι ιστορίες που γράφω να συναρπάζουν πρώτα εμένα. Να έχουν μυστήριο.
5. Επίλεξε ένα: τι είναι πιο σημαντικό σε μια ιστορία; Ο πρωταγωνιστής, οι δευτερεύοντες χαρακτήρες ή ο ανταγωνιστής;
Ο ανταγωνιστής! Νομίζω πως τις περισσότερες φορές έχει το μεγαλύτερο ενδιαφέρον.
6. Σε ποια ηλικία ξεκίνησες να γράφεις;
Το πρώτο μου βιβλίο ‘ Ζωή σε τρεις πράξεις’, το οποίο δεν κυκλοφορεί πια, ξεκίνησα να το γράφω όταν ήμουν εικοσιπέντε χρονών. Η ιδέα μου ήρθε ξαφνικά σε κάτι καλοκαιρινές διακοπές με τον άντρα μου και έκτοτε δεν σταμάτησα ποτέ.
7. Επίλεξε ένα: τι είναι πιο κρίσιμο για την επίτευξη ενός καλού βιβλίου; Η ικανότητα γραφής, η φαντασία ή η σκληρή δουλειά;
Για να είμαι ειλικρινής πιστεύω πως είναι ένας συνδυασμός και των τριών. Αν έπρεπε να επιλέξω όμως ένα, θα έλεγα η σκληρή δουλειά γιατί με αφετηρία αυτήν, έρχονται και τα υπόλοιπα.
8. Γιατί γράφεις;
Γιατί μ’ αρέσει! Περνάω καλά και νιώθω δημιουργική!
9. Πρότεινε ένα βιβλίο που θεωρείς ότι πρέπει να διαβάσει κάθε συγγραφέας και ένα κάθε αναγνώστης.
Ένα βιβλίο που θα πρέπει να διαβάσει ένας συγγραφέας… δεν υπάρχει! Κατά την γνώμη μου ένας συγγραφέας θα πρέπει να διαβάσει πολλάααα βιβλία! Από διαφορετικά είδη. Συνεχόμενα. Είναι η εξάσκησή μας!
Για τους αναγνώστες είναι λίγο διαφορετικά τα πράγματα. Το διάβασμα είναι υποκειμενικό. Κάτι που άρεσε σε μένα, μπορεί να μην αρέσει σε κάποιον άλλον. Δεν μπορώ να πω λοιπόν ένα βιβλίο που πρέπει να διαβάσει. Αυτό που θα πω είναι να διαβάζει βιβλία που τον ευχαριστούν, που τον κάνουν να περνά καλά και να ξεχνιέται από την καθημερινότητα.
10. Τι πρέπει να περιμένουμε από εσένα στο μέλλον;
Η αλήθεια είναι πως έχω αρκετά σχέδια και ψάχνω πραγματικά τον χρόνο για να τα υλοποιήσω. Είμαι σε καλό δρόμο βέβαια με πολύ σκληρό προγραμματισμό. Αυτό που μπορώ να πω προς το παρόν είναι πως τελειώνουμε την συγγραφή ενός συνεργατικού βιβλίου με την Τζοάν Ζαχαριάδου και πως υπάρχει στα σκαριά και το επόμενο προσωπικό μου βιβλίο.
11. Πώς μπορούν να επικοινωνήσουν οι αναγνώστες μαζί σου;
Μπορούν να επικοινωνήσουν μέσω των social media. Έχω ενεργό προφίλ τόσο στο facebook όσο και στο instagram.
Σ’ ευχαριστώ για άλλη μια φορά για την όμορφη κουβέντα μας!