Και όπως μας δείχνει ο τίτλος, αυτή την εβδομάδα θα ασχοληθούμε με τις εμπνεύσεις. Η λέξη έμπνευση κατείχε σοβαρή θέση τα αρχαία χρόνια και προέρχεται από το ρήμα πνέω. Που σημαίνει πνοή, δηλαδή με τη συγκεκριμένη λέξη οι Αρχαίοι Έλληνες ήθελαν να δείξουν ότι το να εμπνέεται κανείς από τη μουσική ή άλλους παράγοντες είναι το ίδιο με το να αναπνέεις. Εξάλλου υπάρχει και η φράση μια εικόνα χίλιες λέξεις. Λέξεις, βέβαια, που μπορεί να μην είναι αρκετές για να αποδώσουν στο έπακρο το περιεχόμενο ή να μεταδώσουν το συναίσθημα!
Ένας Ρώσος λόγιος παρομοίαζε την έμπνευση με κεραυνό που σε χτυπάει. Σίγουρα ο καθένας θεωρεί κάτι διαφορετικό την έμπνευση, αλλά πιστεύω πως είναι κοινώς αποδεκτό ότι ο άνθρωπος χωρίς αυτήν να είναι ένα άλογο ον! Και πως η ύπαρξή της είναι μια και μοναδική. Ακόμα και ο Βίκτωρ Ουγγώ έλεγε πως έμπνευση και μεγαλοφυΐα είναι το ίδιο. Η έμπνευση λοιπόν μας βοηθάει. Δεν είναι αναγκαστικά κάτι υλικό, αλλά υπάρχει μέσα μας, σ’ ένα τραγούδι που θα ακούσουμε, σε μιαν εικόνα που θα δούμε, σε μια μυρωδιά ή ακόμα και σε ένα πρόσωπο. Πιστεύω πως είναι κάτι σημαντικό λοιπόν.
Μπορείτε εσείς να φανταστείτε έναν κόσμο χωρίς έμπνευση; Χωρίς κάτι να ανατρέξετε όταν έχετε κολλήσει; Φαίνεται πως αυτός ο κόσμος θα ήταν, αν όχι μαύρος, σίγουρα γκρίζος. Αυτός ο κόσμος θα ήταν άχρωμος. Και όπου και αν έστρεφες το βλέμμα σου θα υπήρχε δυστυχία. Γιατί ο άνθρωπος δε θα μπορούσε να εκφραστεί, να δημιουργήσει. Θα νιώθαμε κενοί, σαν κάτι να λείπει από μέσα μας!! Άρα πρέπει να χαιρόμαστε και να εκμεταλλευόμαστε -με την καλή έννοια-, την έμπνευση που υπάρχει γύρω μας και μέσα μας.
Η μουσική λοιπόν σαν μέσο έμπνευσης είναι κάτι βοηθητικό. Σίγουρα θα έχουν υπάρξει στιγμές που γράφατε κάτι και δεν μπορούσατε να συνεχίσετε. Και λέτε στον εαυτό σας ή στους γύρω σας πως σας τελείωσε η έμπνευση. Όμως, είναι κάτι το οποίο μπορείτε να αναζητήσετε και τελικά να ανακτήσετε. Ακούγοντας ξανά το αγαπημένο σας κομμάτι. Ή προσπαθώντας να βρείτε την έμπνευση σας σε ένα νέο είδος μουσικής για εσάς. Έτσι ο καθένας μπορεί να δημιουργήσει από δυο στίχους μέχρι και ένα ολόκληρο διήγημα!! Οπότε, αν είστε λάτρης της μουσικής, σίγουρα μπορείτε να τα ενώσετε και να δείτε να δημιουργείται κάτι που θα είναι βγαλμένο από μέσα σας.
Εκτός όμως από την μουσική, μπορούμε να εμπνευστούμε από την ίδια τη φύση. Νομίζω πως οι περισσότεροι απο εμάς, όταν άκουσαν ή μύρισαν την βροχή δημιούργησαν μέσα τους έστω και μια σκηνή. Κάτι λίγο, από το οποίο θα μπορούσαν να κάνουν μία αρχή!! Να εμπνευστούν ώστε να προχωρήσουν και να απομακρυνθούν από εκεί που είχαν κολλήσει. Κάποιος είχε αναφέρει πως η έμπνευση είναι το είδος του επισκέπτη, που δεν έρχεται πάντα με την πρώτη πρόσκληση και εγώ θα προσθέσω μιας και το ανέφερα και παραπάνω, πως δεν έρχεται όποτε την αναζητάς αλλά μόνο όταν είσαι έτοιμος να την δεχθείς!!
Βέβαια τελευταίο, αλλά όχι λιγότερο σημαντικό είναι η έμπνευση που μπορούμε να βρούμε σε έναν άνθρωπο. Σ’ ένα όμορφο πρόσωπο, σ’ ένα σώμα. Και όχι αναγκαστικά σε κάτι οικείο και γνωστό σε εμάς. Αλλά σε κάτι που θα συναντήσουμε τυχαία. Που θα δούμε στον δρόμο μια φορά και θα χαραχτεί στη μνήμη μας. Και από αυτό θα λυθεί το πλεγμένο κουβάρι στο μυαλό μας και θα γίνει ένα όμορφο πλεκτό. Σιγά-σιγά, με κόπο και αφοσίωση. Και ολοκληρώνω το σημερινό άρθρο με μια φράση: Η έμπνευση είναι μια πνοή, ένας αέρας αλλά και μια αστραπή.
Και τώρα οι ερωτήσεις σας με τις απαντήσεις τους!!
1) Ποιά πιστεύεις οτι είναι μια καλή λύση για να αποφύγουμε το λεγόμενο writer's block; (Angelina Salalala και Nickolas Chatzis)
Μια καλή λύση είναι να κάνουμε μια μικρή διακοπή, γιατί μπορεί το μυαλό μας να έχει κουραστεί. Άρα, αν αποσυρθούμε για λίγο μπορεί να ξεμπλοκάρει και να ανανεωθεί με αποτέλεσμα να έχουμε ακόμα περισσότερες νέες ιδέες. Ακόμα θα μπορούσαμε να πιέσουμε τον εαυτό μας, αν ξέρουμε ότι λειτουργούμε κατά αυτό τον τρόπο και έτσι να γίνουμε πιο αποδοτικοί. Τέλος, θα μπορούσαμε να ανατρέξουμε σε διάφορα μέσα έμπνευσης, σαν αυτά που αναφέρονται παραπάνω!!
2) Η μουσική και άλλες επιρροές μας επηρεάζουν συναισθηματικά, ιδιαίτερα όταν γράφουμε. Είναι σωστό να περνάμε αυτά τα συναισθήματα στα κείμενα μας, πως ίσως να μην ταιριάζουν; (Νίκος Καρδαμπίκης)
Το κείμενο που βρίσκεται μπροστά μας είναι δικό μας, άρα θα έχει σίγουρα κομμάτια από εμάς. Θεωρώ πως όλα τα συναισθήματα είναι ικανά να προσαρμοστούν ώστε να ταιριάξουν. Δηλαδή δεν θα βάλουμε θυμό σε μια σκηνή αγάπης αλλά και το αντίθετο. Εξάλλου, όταν ανατρέχουμε κάπου για έμπνευση, προσπαθούμε αυτό να συνάδει με το είδος που γράφουμε, για να αποφύγουμε την ασυνέχεια μεταξύ των συναισθημάτων και των σκηνών.
3) Εκτός από τη μουσική, τι άλλο προτείνεις για να συνεχίσω μια ημιτελή σκηνή; (Αναστασία Παπαδάκη)
Πέρα από τη μουσική, μπορούμε να εμπνευστούμε από τη φύση, όπως αναφέρεται και στο άρθρο, από τη βροχή για παράδειγμα ή από τον ήχο της θάλασσας. Ακόμα, μπορούμε να πάρουμε ιδέες από έναν άνθρωπο, απλά και μόνο που θα τον κοιτάξουμε. Να μας ξεκλειδώσει ό,τι κολλημένο υπήρχε μέσα μας και να συνεχίσουμε το έργο μας. Επίσης θα μπορούσαμε να εμπνευστούμε από μια μυρωδιά, από μια εικόνα, από μια λέξη ή μια ολόκληρη φράση. Οι εμπνεύσεις και οι τρόποι έμπνευσης δε νομίζω πως σταματούν. Απλά ο καθένας πρέπει να αναζητήσει γύρω του αυτή που του ταιριάζει κάθε φορά.
Σωτηρία-Αγάπη
Ένας Ρώσος λόγιος παρομοίαζε την έμπνευση με κεραυνό που σε χτυπάει. Σίγουρα ο καθένας θεωρεί κάτι διαφορετικό την έμπνευση, αλλά πιστεύω πως είναι κοινώς αποδεκτό ότι ο άνθρωπος χωρίς αυτήν να είναι ένα άλογο ον! Και πως η ύπαρξή της είναι μια και μοναδική. Ακόμα και ο Βίκτωρ Ουγγώ έλεγε πως έμπνευση και μεγαλοφυΐα είναι το ίδιο. Η έμπνευση λοιπόν μας βοηθάει. Δεν είναι αναγκαστικά κάτι υλικό, αλλά υπάρχει μέσα μας, σ’ ένα τραγούδι που θα ακούσουμε, σε μιαν εικόνα που θα δούμε, σε μια μυρωδιά ή ακόμα και σε ένα πρόσωπο. Πιστεύω πως είναι κάτι σημαντικό λοιπόν.Μπορείτε εσείς να φανταστείτε έναν κόσμο χωρίς έμπνευση; Χωρίς κάτι να ανατρέξετε όταν έχετε κολλήσει; Φαίνεται πως αυτός ο κόσμος θα ήταν, αν όχι μαύρος, σίγουρα γκρίζος. Αυτός ο κόσμος θα ήταν άχρωμος. Και όπου και αν έστρεφες το βλέμμα σου θα υπήρχε δυστυχία. Γιατί ο άνθρωπος δε θα μπορούσε να εκφραστεί, να δημιουργήσει. Θα νιώθαμε κενοί, σαν κάτι να λείπει από μέσα μας!! Άρα πρέπει να χαιρόμαστε και να εκμεταλλευόμαστε -με την καλή έννοια-, την έμπνευση που υπάρχει γύρω μας και μέσα μας.
Η μουσική λοιπόν σαν μέσο έμπνευσης είναι κάτι βοηθητικό. Σίγουρα θα έχουν υπάρξει στιγμές που γράφατε κάτι και δεν μπορούσατε να συνεχίσετε. Και λέτε στον εαυτό σας ή στους γύρω σας πως σας τελείωσε η έμπνευση. Όμως, είναι κάτι το οποίο μπορείτε να αναζητήσετε και τελικά να ανακτήσετε. Ακούγοντας ξανά το αγαπημένο σας κομμάτι. Ή προσπαθώντας να βρείτε την έμπνευση σας σε ένα νέο είδος μουσικής για εσάς. Έτσι ο καθένας μπορεί να δημιουργήσει από δυο στίχους μέχρι και ένα ολόκληρο διήγημα!! Οπότε, αν είστε λάτρης της μουσικής, σίγουρα μπορείτε να τα ενώσετε και να δείτε να δημιουργείται κάτι που θα είναι βγαλμένο από μέσα σας.
Εκτός όμως από την μουσική, μπορούμε να εμπνευστούμε από την ίδια τη φύση. Νομίζω πως οι περισσότεροι απο εμάς, όταν άκουσαν ή μύρισαν την βροχή δημιούργησαν μέσα τους έστω και μια σκηνή. Κάτι λίγο, από το οποίο θα μπορούσαν να κάνουν μία αρχή!! Να εμπνευστούν ώστε να προχωρήσουν και να απομακρυνθούν από εκεί που είχαν κολλήσει. Κάποιος είχε αναφέρει πως η έμπνευση είναι το είδος του επισκέπτη, που δεν έρχεται πάντα με την πρώτη πρόσκληση και εγώ θα προσθέσω μιας και το ανέφερα και παραπάνω, πως δεν έρχεται όποτε την αναζητάς αλλά μόνο όταν είσαι έτοιμος να την δεχθείς!!
Βέβαια τελευταίο, αλλά όχι λιγότερο σημαντικό είναι η έμπνευση που μπορούμε να βρούμε σε έναν άνθρωπο. Σ’ ένα όμορφο πρόσωπο, σ’ ένα σώμα. Και όχι αναγκαστικά σε κάτι οικείο και γνωστό σε εμάς. Αλλά σε κάτι που θα συναντήσουμε τυχαία. Που θα δούμε στον δρόμο μια φορά και θα χαραχτεί στη μνήμη μας. Και από αυτό θα λυθεί το πλεγμένο κουβάρι στο μυαλό μας και θα γίνει ένα όμορφο πλεκτό. Σιγά-σιγά, με κόπο και αφοσίωση. Και ολοκληρώνω το σημερινό άρθρο με μια φράση: Η έμπνευση είναι μια πνοή, ένας αέρας αλλά και μια αστραπή.
Και τώρα οι ερωτήσεις σας με τις απαντήσεις τους!!
1) Ποιά πιστεύεις οτι είναι μια καλή λύση για να αποφύγουμε το λεγόμενο writer's block; (Angelina Salalala και Nickolas Chatzis)
Μια καλή λύση είναι να κάνουμε μια μικρή διακοπή, γιατί μπορεί το μυαλό μας να έχει κουραστεί. Άρα, αν αποσυρθούμε για λίγο μπορεί να ξεμπλοκάρει και να ανανεωθεί με αποτέλεσμα να έχουμε ακόμα περισσότερες νέες ιδέες. Ακόμα θα μπορούσαμε να πιέσουμε τον εαυτό μας, αν ξέρουμε ότι λειτουργούμε κατά αυτό τον τρόπο και έτσι να γίνουμε πιο αποδοτικοί. Τέλος, θα μπορούσαμε να ανατρέξουμε σε διάφορα μέσα έμπνευσης, σαν αυτά που αναφέρονται παραπάνω!!
2) Η μουσική και άλλες επιρροές μας επηρεάζουν συναισθηματικά, ιδιαίτερα όταν γράφουμε. Είναι σωστό να περνάμε αυτά τα συναισθήματα στα κείμενα μας, πως ίσως να μην ταιριάζουν; (Νίκος Καρδαμπίκης)
Το κείμενο που βρίσκεται μπροστά μας είναι δικό μας, άρα θα έχει σίγουρα κομμάτια από εμάς. Θεωρώ πως όλα τα συναισθήματα είναι ικανά να προσαρμοστούν ώστε να ταιριάξουν. Δηλαδή δεν θα βάλουμε θυμό σε μια σκηνή αγάπης αλλά και το αντίθετο. Εξάλλου, όταν ανατρέχουμε κάπου για έμπνευση, προσπαθούμε αυτό να συνάδει με το είδος που γράφουμε, για να αποφύγουμε την ασυνέχεια μεταξύ των συναισθημάτων και των σκηνών.
3) Εκτός από τη μουσική, τι άλλο προτείνεις για να συνεχίσω μια ημιτελή σκηνή; (Αναστασία Παπαδάκη)
Πέρα από τη μουσική, μπορούμε να εμπνευστούμε από τη φύση, όπως αναφέρεται και στο άρθρο, από τη βροχή για παράδειγμα ή από τον ήχο της θάλασσας. Ακόμα, μπορούμε να πάρουμε ιδέες από έναν άνθρωπο, απλά και μόνο που θα τον κοιτάξουμε. Να μας ξεκλειδώσει ό,τι κολλημένο υπήρχε μέσα μας και να συνεχίσουμε το έργο μας. Επίσης θα μπορούσαμε να εμπνευστούμε από μια μυρωδιά, από μια εικόνα, από μια λέξη ή μια ολόκληρη φράση. Οι εμπνεύσεις και οι τρόποι έμπνευσης δε νομίζω πως σταματούν. Απλά ο καθένας πρέπει να αναζητήσει γύρω του αυτή που του ταιριάζει κάθε φορά.
Σωτηρία-Αγάπη