Κατά τη διάρκεια τού ταξιδιού, ο Άρης τής 5ης εκδοχής, έδωσε
εντολή στον υπολογιστή, να ετοιμαστεί ένας Πομποδέκτης Αναλυτής Ύλης -
Νετρίνων, σε παρελθοντικό χρόνο. Ο άλλος του εαυτός, τον κοιτούσε με απορία.
«Τι ετοιμάζεις;» τον ρώτησε.
«Κατασκευάζω έναν σύγχρονο Δούρειο Ίππο» τού απάντησε εκείνος.
«Δηλαδή; τι θα την κάνεις αυτή τη συσκευή;» ξαναρώτησε ο Άρης τής 4ης εκδοχής.
«Όπως είδες στο μήνυμα, η Καίτη έχει μεγάλη δύναμη στο μέλλον. Σίγουρα θα έχει ένα ισχυρό αμυντικό σύστημα. Αν θελήσουμε να πλησιάσουμε, θα δεχθούμε επίθεση από χιλιάδες ρομπότ. Γνωρίζω όμως, πως εκεί που πάμε, μένει στον πλανήτη Άρη με τον συνεργάτη της, και τις δύο κλωνοκόρες της. Έτσι, υποθέτω πως θα μένει σε εγκαταστάσεις που θα είναι πιστό αντίγραφο αυτών τών οποίων τα σχέδια μας έκλεψε. Θα ήταν ανόητο να κάνει νέα σχέδια, όταν είχε έτοιμα τα σχέδια και τα προγράμματα τόσων διαστημικών βάσεων. Αυτό ακριβώς όμως, είναι το αδύνατο σημείο της, επειδή όλα αυτά τα σχέδια, τα έχουμε κι εμείς. Προγραμμάτισα λοιπόν τον υπολογιστή, να κατασκευάσει κάτω από διάφορες βάσεις τής Καίτης, ένα κρυφό δωμάτιο. Αυτό, θα κατασκευαστεί σε παρελθόντα χρόνο, και έτσι τα ρομπότ τής Καίτης θα οικοδομήσουν τις βάσεις της από πάνω, χωρίς να το αντιληφθεί κανείς. Μέσα εκεί, θα υπάρχει ένα σκαπτικό ρομπότ, και ο Πομποδέκτης Αναλυτής Ύλης - Νετρίνων. Με αυτή τη συσκευή, θα μπορούμε να στείλουμε όποτε θέλουμε εκρηκτικά, ώστε να καταστρέψουμε όλες τις βάσεις τής Καίτης, ή όσες χρειαστεί .Η τηλεμεταφορά, θα γίνεται με νετρίνα, και όχι με τον συνήθη τρόπο τηλεμεταφοράς, όχι μόνο για να μπορούν να διεισδύσουν εύκολα τόσο βαθειά κάτω από το έδαφος, αλλά και για να μην μπορεί να τα εντοπίσει κανένα μηχάνημα τής Καίτης, μια και στην 4η
εκδοχή, μόνο εμείς ξέρουμε να χειριζόμαστε τα νετρίνα. Όλοι οι άλλοι, χρειάζονται τεράστιες διατάξεις, με πολλούς τόνους μάζας, για να εντοπίσουν λίγα απ’ αυτά. Εμείς, τα εντοπίζουμε και τα συλλαμβάνουμε εύκολα, με ενεργειακά πλέγματα. Έτσι, σε 40 χρόνια που θα φθάσουμε, θα είναι όλα έτοιμα»
εξήγησε ο Άρης τής 5ης εκδοχής το σχέδιό του, στον έκπληκτο σύντροφό του. Για τον Άρη τής 4ης εκδοχής, όλα αυτά ήταν όχι μόνο εκπληκτικά, αλλά και ξαφνικά. Έπρεπε ξαφνικά να ξεριζωθεί από την εποχή του κατά 40 χρόνια προς το μέλλον, έπρεπε να ξεπεράσει την προδοσία τής γυναίκας του, και να εξοικειωθεί με όλη αυτή τη νέα γνώση. Παρά τη βαθειά του μελαγχολία όμως για την προδοσία τής Καίτης, έπαιρνε κουράγιο από τα όσα θαυμάσια έβλεπε να συμβαίνουν γύρω του. Μετά από ταξίδι λίγων ημερών, έφθασαν στο επιθυμητό χωροχρονικό σημείο. Ήταν 26 Απριλίου, 2038, και μόλις συνέλαβαν την ταχυονική εκπομπή τής εκδοχής αυτής, έστειλαν σήμα για την άφιξή τους στον Τιτάνα, από το ύψος τής τροχιάς τού Ποσειδώνα. Δεν έδωσαν στοιχεία για την ταυτότητά τους, προσπαθώντας να ξαφνιάσουν τους φίλους τους. Όταν όμως τους κύκλωσαν ένα σμήνος από απειλητικά διαστημόπλοια ρομπότ, αναγκάστηκαν να δώσουν αναφορά. Το μήνυμα δόθηκε με λέιζερ, για να μη το συλλάβουν πιθανοί διαστημικοί «κοριοί» τής Καίτης. Στο μήνυμα όμως, παρουσιάστηκε μόνο ο Άρης τής 5ης εκδοχής. Έτσι, το ξάφνιασμα θα γινόταν με διαφορετικό τρόπο.
εξήγησε ο Άρης τής 5ης εκδοχής το σχέδιό του, στον έκπληκτο σύντροφό του. Για τον Άρη τής 4ης εκδοχής, όλα αυτά ήταν όχι μόνο εκπληκτικά, αλλά και ξαφνικά. Έπρεπε ξαφνικά να ξεριζωθεί από την εποχή του κατά 40 χρόνια προς το μέλλον, έπρεπε να ξεπεράσει την προδοσία τής γυναίκας του, και να εξοικειωθεί με όλη αυτή τη νέα γνώση. Παρά τη βαθειά του μελαγχολία όμως για την προδοσία τής Καίτης, έπαιρνε κουράγιο από τα όσα θαυμάσια έβλεπε να συμβαίνουν γύρω του. Μετά από ταξίδι λίγων ημερών, έφθασαν στο επιθυμητό χωροχρονικό σημείο. Ήταν 26 Απριλίου, 2038, και μόλις συνέλαβαν την ταχυονική εκπομπή τής εκδοχής αυτής, έστειλαν σήμα για την άφιξή τους στον Τιτάνα, από το ύψος τής τροχιάς τού Ποσειδώνα. Δεν έδωσαν στοιχεία για την ταυτότητά τους, προσπαθώντας να ξαφνιάσουν τους φίλους τους. Όταν όμως τους κύκλωσαν ένα σμήνος από απειλητικά διαστημόπλοια ρομπότ, αναγκάστηκαν να δώσουν αναφορά. Το μήνυμα δόθηκε με λέιζερ, για να μη το συλλάβουν πιθανοί διαστημικοί «κοριοί» τής Καίτης. Στο μήνυμα όμως, παρουσιάστηκε μόνο ο Άρης τής 5ης εκδοχής. Έτσι, το ξάφνιασμα θα γινόταν με διαφορετικό τρόπο.
«Είμαι ο Άρης τής 5ης εκδοχής! Ήρθα από το 1999, σε απάντηση τού μηνύματός σας. Παρακαλώ να με δεχθείτε. Καταγράψτε το πρόγραμμα τηλεμεταφοράς ανωτέρων όντων που θα εκπέμψω, και θα τηλεμεταφερθώ.»
«-Καλώς ήλθες! Αναρωτιόμασταν αν θα ερχόσασταν, και πότε! Μείνε σε τροχιά γύρω από τον Ήλιο, και στείλε το πρόγραμμα».
Μόλις σταθεροποίησαν την τροχιά, έστειλαν κωδικοποιημένο το πρόγραμμα τηλεμεταφοράς
στον υπολογιστή τών φίλων τους, και περίμεναν ειδοποίηση, πως όλα ήταν έτοιμα για την μεταφορά τους. Ώσπου το σήμα να φθάσει και να λάβουν την ειδοποίηση, περιποιήθηκαν λίγο την εμφάνισή τους, και ο Άρης τής 4ης εκδοχής, εξέφρασε την επιθυμία να υποστεί κι αυτός λιποαναρρόφηση, και γενετική ανάπλαση όταν θα έφθαναν.
Όταν όλα ήταν έτοιμα, τηλεμεταφέρθηκε πρώτος, ο Άρης τής 4ης εκδοχής, ενώ ο άλλος θα
έφθανε με καθυστέρηση 2 λεπτών.
Μόλις ο 1ος Άρης εμφανίστηκε, έπεσαν στην αγκαλιά του ο Ανδρέας και η Ρίτα. Ήταν και οι δύο ολόιδιοι, όπως τους είχε αφήσει στην εκδοχή του.
«Δόξα τω Θεώ! Σε επιθυμήσαμε 40 ολόκληρα χρόνια! Τουλάχιστον στην εκδοχή σου δεν σκοτώθηκες! Κάθισε να μας διηγηθείς, πώς έφθασες ως εδώ;» είπε η Ρίτα.
«Βλέπω έκανες και ανάπλαση!» είπε ο Ανδρέας βάζοντας τα δάχτυλά του ανάμεσα στα μαλλιά τού Άρη.
«Ένα λεπτό! Μη κλείνετε τη συσκευή! Έρχεται ακόμα ένα «πακέτο!» είπε ο Άρης, και κοντοστάθηκε. Σε λίγα δευτερόλεπτα, μια λάμψη φάνηκε, και μπροστά τους εμφανίστηκε καθιστός στο πάτωμα λόγω τής έλλειψης βαρύτητας που υπήρχε στο διαστημόπλοιό τους, ένας ακόμα Άρης, παχουλός, με γυαλιά και αραιά μαλλιά, σαν τον Άρη που γνώριζαν.
«Από ποιά εκδοχή είσαι εσύ;» ρώτησε έκπληκτος ο Ανδρέας.
«Από τη δική σας!» φώναξε εκείνος, αγκαλιάζοντάς τους. «...Ο Άρης τής 5ης, ήρθε εκείνο το βράδυ και μ’ έσωσε! μετά, ταξιδέψαμε για μία εβδομάδα με υψηλές ταχύτητες, και διανύσαμε μαζί αυτά τα 40 δικά σας χρόνια. Μπαμπόγεροι!»
«Γιατί; σου φαίνομαι γριά;» διαμαρτυρήθηκε η Ρίτα, λάμποντας από ομορφιά.
«Ελάτε! Πάμε τώρα στο καθιστικό να τα πούμε!» είπε ο Ανδρέας, οδηγώντας τους προς την πόρτα, ενώ ο Γιώργος αμίλητος πήρε τη βαλίτσα τους, και ακολούθησε.
«Ρε Γιώργο! Πώς μεγάλωσες έτσι;» έλεγε και ξανάλεγε ο Άρης τής 5ης εκδοχής στον γεροδεμένο άνδρα που τους ακολουθούσε αμήχανος.
Καθώς έπιναν έναν καφέ παραγωγής τού Τιτάνα, ο Άρης τους μιλούσε για τα επιτεύγματα
τής 5ης εκδοχής, και για τις περιπέτειές του ώσπου να φθάσει εκεί. Γέλασαν όλοι με τη γκάφα στη 2η εκδοχή, και έσπευσαν να τροφοδοτήσουν τον υπολογιστή τους με τα προγράμματα και τις αρχές τής χρονοναυτικής. Δεν παρέλειψε να τους συστήσει να κάνουν γενετική ανάπλαση και στον εγκέφαλο, «για να πάψουν να είναι γερο - ξεκούτηδες». Τέλος, τους εξήγησε το σχέδιό του για τα εκρηκτικά κάτω από τις βάσεις τής Καίτης.
«Ανά πάσα στιγμή, μπορούμε να καταστρέψουμε τις βάσεις τους!» είπε ο Άρης τής 5ης εκδοχής με ενθουσιασμό.
«Δεν μου αρέσει αυτή η λύση!» είπε η Ρίτα. «...Μαζί της μένουν και οι κόρες της, που δεν φταίνε σε τίποτα αν η μάνα τους είναι προδότης και φονιάς».
«Εδώ τα πράγματα μπερδεύονται!» είπε ο Άρης
τής 5ης εκδοχής. «...Θα πρέπει κάποιος να το διακινδυνεύσει, και να τις τηλεμεταφέρει εδώ. Προσφέρομαι να πάω εγώ, που έχω την εμπειρία. Θα φορέσω μία στολή, επειδή δεν προέβλεψα την δική μου τηλεμεταφορά. Δεν πιστεύω να φανταστούνε πως μπορούμε να τηλεμεταφερθούμε, και μάλιστα κάτω από τη βάση τους! Θα βγω κρυφά κάτω από την αποθήκη, και θα τις κοιμίσω. Μετά, θα τις φέρω μαζί μου πριν με πιάσουν, με τη βοήθεια τού ρομπότ. Μόλις τηλεμεταφερθώ, θα ανατινάξουμε τη βάση. Ετοιμάστε μου τώρα αμέσως έναν πομπό ύλης - νετρίνων, και ένα υπνωτικό σπρέι. Στο μεταξύ θα κοιμηθώ λίγο, και μόλις ετοιμαστείτε ξυπνήστε με. Ο χρόνος είναι πολύτιμος, επειδή μπορεί στο μεταξύ να δημιουργήσουν νέα εκδοχή».
Χρόνης Πάροικος