Συνέντευξη με τη Ναταλία Βαϊοπούλου

Το καλοστημένο σύστημα των δεκατεσσάρων πόλεων της Ενότητας Ειρήνης έχει λύσει σχεδόν όλα τα πολιτικά, κοινωνικά, οικονομικά και βιοποριστικά προβλήματα. Εκτός από ένα.
Τις μεταλλάξεις.
Οι μεταλλάξεις είναι όντα που, λόγω του γονιδίου Ρ5, έχουν αποκτήσει συγκεκριμένες ηλεκτρομαγνητικές ικανότητες. Είναι πλάσματα που μπορούν να ανάβουν λάμπες με την αφή τους και να ελέγχουν από απόσταση μικρά και μεγάλα, μεταλλικά αντικείμενα. Ιστορικά γεγονότα και αμέτρητες επιστημονικές έρευνες μιλούν για τον απόλυτο κίνδυνο που είναι αναγκαίο να απαλειφθεί.
Οι μεταλλάξεις πρέπει να πεθάνουν.
Είναι δύσκολο να εντοπιστούν. Οι μεταλλάξεις μοιάζουν με ανθρώπους, συμπεριφέρονται σαν άνθρωποι και μιλούν σαν άνθρωποι. Δεν παύουν, όμως, να είναι η συντριπτική μειοψηφία, όντα ασταθή, λάθη της φύσης, με μοναδικό σκοπό να φέρουν την καταστροφή.
Ή μήπως δεν είναι;
Τι είναι οι μεταλλάξεις; Πόσες υπάρχουν; Αποτελούν πραγματικό κίνδυνο;
Η Αιμιλία είναι μία μετάλλαξη που κρύβεται από τον κόσμο. Πιστεύει πως είναι ένα γενετικό τέρας και έχει μία παράλογη επιθυμία: θέλει να ζήσει.
Ο Ορφέας είναι επίσης μετάλλαξη. Ξέρει τα μυστικά πίσω από το γονίδιο Ρ5. Μαζί με μία ομάδα, που κρύβεται στις σκιές, προσπαθεί να αποκαλύψει την αλήθεια.
Μία κοινωνία που τρέφεται από την τρομοκρατία και τον φόβο…
Καλώς ήρθατε στην Ενότητα Ειρήνης!

Η Ναταλία Βαϊοπούλου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1994. Από μικρή έδειξε ενδιαφέρον για τη λογοτεχνία και κυρίως για το είδος του φανταστικού. Μεγαλώνοντας, λάτρεψε τα βιβλία επιστημονικής φαντασίας και τα δυστοπικά μυθιστορήματα, καθώς συνήθως προβληματίζονται με τις αλληλεπιδράσεις μεταξύ τεχνολογίας, κοινωνίας και εξουσίας. Γράφει από νεαρή ηλικία και έχει συνεργαστεί με το λογοτεχνικό blog Moonlight Tales. Είναι ιδιαίτερα ευαισθητοποιημένη σε θέματα διακρίσεων και ρατσισμού. Στόχος της με τη συγγραφή είναι να μεταδώσει τις ανησυχίες της για τα κοινωνικά ζητήματα στους αναγνώστες.


1. Πες μας δυο λόγια για το βιβλίο σου.


Η Μετάλλαξη είναι ένα βιβλίο επιστημονικής φαντασίας που διαδραματίζεται στο μακρινό μέλλον. Πραγματεύεται σημαντικά κοινωνικά ζητήματα όπως το θέμα των διακρίσεων.
Σε ένα τέλειο σύστημα όπως αυτό των δεκατεσσάρων πόλεων της Ενότητας Ειρήνης εμφανίζεται ένα σημαντικό πρόβλημα που ονομάζεται «μετάλλαξη». Οι μεταλλάξεις είναι όντα που λόγω ενός γονιδίου έχουν αποκτήσει συγκεκριμένες ηλεκτρομαγνητικές ικανότητες. Αυτά τα όντα, αν και μοιάζουν στην εμφάνιση και στη συμπεριφορά με ανθρώπους, η πολιτεία, λόγω διαφόρων γεγονότων, τα θεωρεί επικίνδυνα και τα θανατώνει. Υποστηρίζει πως δεν ανήκουν καν στο ανθρώπινο είδος. Αυτό όμως που αγνοεί ο κόσμος είναι πως οι μεταλλάξεις αποτελούν το 10% του πληθυσμού. Δηλαδή την εποχή που ξεκινάει η ιστορία μας είναι μία ολόκληρη κοινωνική ομάδα.
Έχω διαλέξει συνειδητά να έχω δύο πρωταγωνιστές με πολύ διαφορετικές συνθήκες ζωής ώστε να δείξω πως επηρεάζονται από την υπάρχουσα κατάσταση. Σε αυτό το σημείο να τονίσω πως ο Ορφέας και η Αιμιλία επιλέχθηκαν σαν πρωταγωνιστές λόγω των έντονων αντιθέσεων τους και όχι επειδή είναι ή θα γίνουν ζευγάρι. Η σχέση που αναπτύσσουν στην πορεία του βιβλίου χαρακτηρίζεται από έντονες διαφωνίες.


2. Ποια είναι η κυριότερη πηγή έμπνευσής σου και τι σε έκανε να ξεκινήσεις τη συγκεκριμένη ιστορία;


Η μεγαλύτερη πηγή έμπνευσής μου είναι η ίδια η κοινωνία και οι συμπεριφορές των ανθρώπων που παρατηρώ κατά καιρούς. Με λίγα λόγια, το σήμερα. Είχα καιρό να γράψω και μου έλειπε η συγγραφή. Αποφάσισα πως θα ξεκινήσω μία ιστορία που θα έχει δύσκολη δομή για να πιέσω τον εαυτό μου και τα όρια μου.
Προτού καν αρχίσω να σχηματίζω τον κόσμο ήξερα πως το βιβλίο ήθελα να έχει σχέση με τις διακρίσεις. Επίσης γνώριζα πάρα πολύ καλά ότι ήθελα να διαδραματίζεται στο μέλλον. Για αυτό το είδος του βιβλίου, δεν ανήκει απλώς στο είδος της επιστημονικής φαντασίας, άλλα μπορεί να χαρακτηριστεί και ως δυστοπικό μυθιστόρημα.
Έχοντας βρει το είδος αυτό που μου έμενε ήταν το βασικό πρόβλημα της κοινωνίας που ήθελα να σχηματίσω. Έψαχνα για πολύ καιρό μία καλή ιδέα και μετά από πολλούς μήνες περισυλλογής μου ήρθε η ιδέα των μεταλλάξεων. Ξέρω, δεν ακούγεται τόσο ρομαντικό όσο το «είχα πάει ένα ταξίδι και είδα αυτό», αλλά συχνά οι ιδέες χρειάζονται χρόνο.


3. Αν μπορούσες, τι συμβουλή θα έδινες στον εαυτό σου όταν ξεκίνησες να γράφεις;


Θα του έλεγα: Θα ακούσεις πολλές κριτικές. Κάποιες θα είναι καλές και κάποιες κακές. Μερικοί θα διαφωνήσουν με όσα εσύ έχεις να πεις και πολλοί θα μειώσουν την αξία της προσπάθειάς σου. Επίσης θα ακούσεις πως δεν θα τα καταφέρεις. Όμως, μην διστάζεις. Πες αυτό που εσύ θες και πάνω απ’ όλα βάλε τα δυνατά σου.


4. Τι λογοτεχνικό είδος σού αρέσει να διαβάζεις και ποιο προτιμάς όταν γράφεις.


Αν υπάρχει ένα πράγμα που έχω μάθει διαβάζοντας, αυτό είναι να μην κρίνω ένα βιβλίο από το είδος του.
Βεβαίως αυτό δε σημαίνει πως δεν έχω προτιμήσεις. Αγαπώ ιδιαίτερα την φανταστική λογοτεχνία, ειδικά όταν αυτή συμπεριλαμβάνει στοιχεία του σύγχρονου κόσμου. Επίσης, η επιστημονική φαντασία, το είδος που ασχολούμαι ενεργά είναι ένα από τα αγαπημένα μου. Είναι και τα δύο είδη που συνηθίζω να διαλέγω όταν γράφω, αλλά μ’ αρέσει να πειραματίζομαι και να εξερευνώ και άλλα που δεν είναι η κλίση μου.


5. Επίλεξε ένα: τι είναι πιο σημαντικό σε μια ιστορία; Ο πρωταγωνιστής, οι δευτερεύοντες χαρακτήρες ή ο ανταγωνιστής;


Θα σας το χαλάσω, αλλά δεν θα επιλέξω. Όλοι τους είναι σημαντικοί για την επίτευξη μιας ολοκληρωμένης ιστορίας και θα αδικούσα κάποιον ρόλο αν επέλεγα μόνο έναν.


6. Σε ποια ηλικία ξεκίνησες να γράφεις;


Όταν ήμουν μικρή, παρόλο που διάβαζα πολύ, δεν πίστευα πως θα γίνω συγγραφέας. Θεωρούσα ότι δεν είχα ταλέντο στο γραπτό λόγο και πως δεν θα μπορούσα να αποδώσω τις σκέψεις μου σε χαρτί.
Παρόλα αυτά πάντα σχημάτιζα ιστορίες στο μυαλό μου. Έτσι, επειδή μου άρεσαν και φοβόμουν πως θα πάνε χαμένες, στην ηλικία των 13 άρχισα να γράφω. Στην πορεία αγάπησα πολύ τη συγγραφή.


7. Επίλεξε ένα: τι είναι πιο χρήσιμο για την επίτευξη ενός καλού βιβλίου; Η ικανότητα γραφής, η φαντασία ή η σκληρή δουλειά;


Πιστεύω πως ο κόσμος έχει μία λανθασμένη εικόνα για εμάς τους συγγραφείς. Νομίζει πως είμαστε όντα που έχουν πάντα μια νέα ιδέα και μια ιστορία να πουν που βγαίνει χωρίς κόπο. Κάνουν λάθος.
Η δική μου εμπειρία λέει το εξής. Κανένας άνθρωπος που θα προσπαθήσει να γράψει πρώτη φορά λογοτεχνία δεν θα ξέρει πως να αποτυπώσει σκέψεις, συναισθήματα και πλοκή σε χαρτί. Για να ωριμάσει ο λόγος και να αποκτήσει κάποιος «ικανότητα γραφής», πόσο μάλλον σε λογοτεχνικό επίπεδο, θέλει πολλή εξάσκηση. Ναι, υπάρχει ταλέντο, αλλά αν δεν αξιοποιηθεί σωστά αυτός που προσπαθεί παραπάνω θα ξεπεράσει κατά πολύ τον ταλαντούχο.
Μια αντίστοιχη διαστρεβλωμένη εικόνα υπάρχει και για τη φαντασία. Προσωπικά βλέπω τη φαντασία σαν έναν μυ που όσο τον γυμνάζεις τόσο πιο αποτελεσματικός είναι. Έχω βρεθεί πολλές φορές στη θέση να ψάχνω λύσεις στα προβλήματα που εγώ η ίδια έχω σχεδιάσει μες την ιστορία που γράφω και να χρειάζεται να πιέσω πολύ τον εαυτό μου και την φαντασία μου. Κανένας κόσμος, καμία πλοκή και κανένας χαρακτήρας δεν μπορεί να παρουσιαστεί πειστικά αν δεν έχει υπάρξει η κατάλληλη δουλειά από πίσω.
Η απάντηση λοιπόν στην ερώτηση είναι η σκληρή δουλειά. Η σκληρή δουλειά μπορεί να καλύψει ως έναν βαθμό την φαντασία και είναι απαραίτητη προκειμένου να εξελιχθεί ο λόγος. Τα άλλα δύο από μόνα τους δεν μπορούν να κάνουν πολλά.


8. Γιατί γράφεις;


Για να πω όσα με προβληματίζουν. Πιστεύω πως η λογοτεχνία είναι εξαιρετικό εργαλείο για αυτή τη δουλειά. Είναι πιο αποτελεσματικό να παρουσιάσεις ένα πρόβλημα σε λογοτεχνικό επίπεδο και να κάνεις τους αναγνώστες να ταυτιστούν με έναν εικονικό χαρακτήρα που υποφέρει, απ’ ότι παραδείγματος χάριν να του πεις πως 800 εκατομμύρια άνθρωποι παγκοσμίως πεινούν. Μέσω της λογοτεχνίας μπορείς να δείξεις τι σημαίνει να μην έχεις φαγητό στο πιάτο σου και πως αυτό επηρεάζει την κατάσταση ενός παιδιού, γονιού και μιας χώρας. Ο αναγνώστης θα το καταλάβει.


9. Πρότεινε ένα βιβλίο που πιστεύεις πως πρέπει να διαβάσει κάθε συγγραφέας και ένα κάθε αναγνώστης.


Για τους αναγνώστες σίγουρα μπορώ να προτείνω τη «Φάρμα των Ζώων» (Animal Farm, George Orwell). Είναι ένα από τα βιβλία που σε βάζουν σε σκέψεις καθώς παρουσιάζει πετυχημένα ένα σκληρό κοινωνικοπολιτικό σύστημα μέσα από μία απλή φάρμα με ζώα που θέλουν την ελευθερία τους.
Για τους συγγραφείς πιστεύω πως μία καλή επιλογή είναι «Ο Κόσμος της Σοφίας» (Sophie’s World, Jostein Gaarder). Έχει μία πολύ ιδιαίτερη ιδέα από πίσω και προσωπικά, ως συγγραφέα, με βοήθησε πολύ στο να εξελίξω τη φαντασία μου.


10. Τι πρέπει να περιμένουμε από εσένα στο μέλλον;


Η «Μετάλλαξη» είναι το πρώτο βιβλίο από μία σειρά που, με βάση τους υπολογισμούς μου, θα είναι πέντε βιβλία. Επομένως, μες στα επόμενα χρόνια θα βάλω τα δυνατά προκειμένου να ολοκληρώσω την ιστορία και να σας την παρουσιάσω. Έχω πολύ δρόμο μπροστά μου.


11. Πώς μπορούν να επικοινωνήσουν οι αναγνώστες μαζί σου;


Μέσω της σελίδας του βιβλίου στο facebook: (Μετάλλαξη - Ναταλία Βαϊοπούλου).
Μπορούν επίσης να με βρουν στο email: metalaksir5@gmail.com