Οι πιο Σκοτεινές Μέρες (Ρακένδυτος)

Ήθελα να βρω λέξεις
που να σε περιγράφουν
ώστε να χαραχθείς και στο χαρτί
πέρα από τη μνήμη μου.
Ήθελα τα λόγια αυτά
να σε ντύσουν με τα άμφια της αλήθειας.
Αλλά το μόνο που κατάφερα να βρω
ήταν κάτι κουρέλια νοσταλγικά
που αναδείκνυαν μόνο τα ρομαντικά σου λόγια,
τα αλλοτινά.

Έτσι,
ξαναπροσπάθησα.
Γιατί αφουγκράστηκα τον πόνο μου.
Τώρα, λοιπόν,
άκου τον σκοπό
που με τόσο κόπο κατάφερα να σου συνθέσω:
Πέρασες απ' τη ζωή μου σαν αγέρας
μια κρύα νύχτα του Δεκέμβρη.
Ήρθες
χωρίς να το ζητήσω
και έφυγες
χωρίς να το γνωρίζω.
Αναρωτιέμαι ώρες ώρες
αν υπήρξες πραγματικά…
Μόνο τα μάγουλά μου το γνωρίζουν.
Μόνο αυτά
ένιωσαν το φύσημά σου.
Και μόνο αυτά
βράχηκαν από τις στάλες της ψυχής μου.
Και τώρα
έχω μείνει να ζηλεύω το μαξιλάρι
που εναποθέτεις κάθε βράδυ
το δικό σου μάγουλο.
Αυτό
που δεν αγγίχθηκε ποτέ
από τον αέρα της αξιοπρέπειας.
Που δε βράχηκε ποτέ
από τις σταγόνες της ντροπής
Που δε χαράχθηκε ποτέ
από ρυτίδα τύψης…


Jalan